Ποιο Είναι το Μέλλον των Πόλεων;

«ΚΟΙΤΩΝΤΑΣ τις πόλεις μας βλέπουμε το μέλλον μας». Αυτά είπε ο Ισμαήλ Σεράγκελντιν, από την Παγκόσμια Τράπεζα. Αλλά από αυτά που έχουμε δει μέχρι στιγμής, το μέλλον δεν φαίνεται λαμπρό.

Είναι αξιέπαινο το ότι έχουν γίνει σοβαρές προσπάθειες για τη βελτίωση της ζωής σε πολλές αστικές περιοχές. Στην Πόλη της Νέας Υόρκης ολοκληρώθηκε πρόσφατα η αναμόρφωση της περιοχής γύρω από την Τάιμς Σκουέαρ στο Μανχάταν. Πριν από αυτό, ήταν διαβόητη για την πορνογραφία της, την παράδοσή της στα ναρκωτικά και την εγκληματικότητά της. Νέα καταστήματα και θέατρα πλαισιώνουν τώρα τους δρόμους, ελκύοντας χιλιάδες επισκέπτες. Η Νάπολη της Ιταλίας, «μια γοητευτική, εκλεπτυσμένη πόλη που κάποτε θεωρούνταν όπως το Λονδίνο και το Παρίσι», σύμφωνα με το περιοδικό Νάσιοναλ Τζεογκράφικ (National Geographic), ερημώθηκε στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Νάπολη έγινε ένα πραγματικό σύμβολο εγκλήματος και χάους. Εντούτοις, όταν η πόλη επιλέχθηκε ως τόπος διεξαγωγής ενός πολιτικού συνεδρίου το 1994, έλαβε χώρα ένα είδος αναγέννησης που συμπεριέλαβε γενική ανακαίνιση του κέντρου της πόλης.

Φυσικά, για να υπάρχουν ασφαλέστερες και καθαρότερες πόλεις πρέπει να καταβληθεί ένα τίμημα. Αυξημένη ασφάλεια σημαίνει συχνά αυξημένη αστυνομική παρουσία. Ένα άλλο τίμημα ίσως είναι η ιδιωτική ζωή. Μερικοί δημόσιοι χώροι παρακολουθούνται συνεχώς από τηλεοπτικές κάμερες και αστυνομικούς ντυμένους με πολιτικά. Καθώς διασχίζετε κάποιο πάρκο και περνάτε από σιντριβάνια, αγάλματα ή παρτέρια, μπορεί να περνάτε εν αγνοία σας από σημεία ελέγχου ασφαλείας.

Μερικές φορές, επίσης, οι βελτιώσεις έχουν υψηλό τίμημα για τους φτωχούς. Σκεφτείτε την αναβάθμιση των αστικών περιοχών, όπως αποκαλείται από μερικούς​—τη διαδικασία με την οποία οικογένειες με υψηλό εισόδημα εγκαθίστανται σε μια πρώην φτωχογειτονιά και κυριολεκτικά την κατακλύζουν. Η αναβάθμιση είναι αποτέλεσμα των μεταβολών της οικονομίας​—της «μετάβασης από τη βιομηχανική παραγωγή στις υπηρεσίες και από την εξάρτηση από τα μεσαία επαγγέλματα στην αυτοματοποίηση». (Η Αναβάθμιση της Πόλης, το οποίο επιμελήθηκαν οι Νιλ Σμιθ και Πίτερ Γουίλιαμς) Καθώς οι εργάτες γίνονται πλέον παρελθόν και η ζήτηση για επαγγελματίες και τεχνίτες αυξάνεται, αυξάνεται παράλληλα η ζήτηση για λειτουργικά μεσοαστικά σπίτια. Αντί να πηγαινοέρχονται στα προάστια, πολλοί υψηλόμισθοι επαγγελματίες προτιμούν  να ανακαινίζουν σπίτια σε σχετικά υποβαθμισμένες περιοχές.

Όπως είναι φυσικό, αυτό οδηγεί στην ουσιαστική βελτίωση της γειτονιάς. Αλλά καθώς οι γειτονιές βελτιώνονται, οι τιμές ανεβαίνουν. Οι φτωχοί διαπιστώνουν συνήθως ότι δεν μπορούν πια να αντέξουν το οικονομικό βάρος της διαβίωσης στις γειτονιές όπου εργάστηκαν και έζησαν επί χρόνια!

Πεθαίνει η Πόλη;

Οι πόλεις ίσως έχουν μόλις αρχίσει να νιώθουν τις επιδράσεις της αλλαγής την οποία κυοφορούν οι νέες τεχνολογίες. Καθώς το Ιντερνέτ γίνεται ολοένα και πιο δημοφιλές ως μέσο αγορών και συναλλαγών, αυτό θα μπορούσε να έχει καταλυτικές συνέπειες. Οι νέες τεχνολογίες έχουν ήδη βοηθήσει μερικές επιχειρήσεις να μεταφερθούν σε περιοχές έξω από τις πόλεις​—παίρνοντας μαζί τους και πολλούς εργαζόμενους.

Καθώς οι αγορές και οι εργασίες μέσω του διαδικτύου κερδίζουν έδαφος, οι άνθρωποι ίσως τείνουν να αποφεύγουν τις πολυσύχναστες εμπορικές περιοχές. Το βιβλίο Οι Πόλεις στον Πολιτισμό (Cities in Civilization) αναφέρει: «Θα μπορούσαμε να προβλέψουμε ότι κάποιες απλές εργασίες, ιδιαίτερα μερικής απασχόλησης, θα γίνονται αποκλειστικά από το σπίτι ή από τοπικούς σταθμούς εργασίας, . . . με αποτέλεσμα τη μείωση του συνολικού όγκου της κυκλοφορίας». Παρόμοια, ο αρχιτέκτονας Μόσε Σάφντι ισχυρίζεται: «Σε αυτό το νέο περιβάλλον, θα μπορούσαμε να έχουμε εκατομμύρια χωριά διασκορπισμένα σε όλο τον κόσμο, τα οποία θα παρέχουν στους κατοίκους τους τα πλεονεκτήματα της επαρχιακής ζωής και παράλληλα, με τη βοήθεια των ηλεκτρονικών μέσων, τον πολιτιστικό πλούτο των μεγάλων ιστορικών πόλεων».

Ποιο Είναι το Μέλλον των Πόλεων;

Πολλοί παρατηρητές πιστεύουν ότι, παρά την πρόοδο της τεχνολογίας, οι πόλεις προσφέρουν υπηρεσίες και πλεονεκτήματα που θα συνεχίσουν να ελκύουν τους ανθρώπους. Ό,τι και αν επιφυλάσσει το μέλλον, οι σημερινές πόλεις αντιμετωπίζουν προβλήματα τώρα! Και καμία λύση δεν διαφαίνεται όσον αφορά τα μαζικά προβλήματα της στέγασης και της υγιεινής τα οποία αντιμετωπίζουν τα αυξανόμενα εκατομμύρια των φτωχών που ζουν στις πόλεις. Ούτε και κοντεύει κάποιος να ανακαλύψει τον τρόπο με τον οποίο θα εξαλειφθεί το έγκλημα, η υποβάθμιση του περιβάλλοντος ή η αστική μόλυνση.

Μερικοί ίσως θα ισχυρίζονταν ότι οι κυβερνήσεις θα έπρεπε απλώς να επενδύσουν περισσότερα χρήματα στις πόλεις τους. Αλλά λαβαίνοντας υπόψη τα πεπραγμένα πολλών κυβερνήσεων όσον αφορά τη διαχείριση των κεφαλαίων τους, είναι άραγε ρεαλιστικό να πιστεύουμε ότι η επίλυση των προβλημάτων των πόλεων είναι κάτι τόσο απλό όσο το να υπογράψει κάποιος μια επιταγή; Πριν από δεκαετίες, το βιβλίο Ο Θάνατος και η Ζωή των Μεγάλων Αμερικανικών Πόλεων (The Death and Life of Great American Cities) ανέφερε: «Υπάρχει ένας μύθος που θα θέλαμε να πιστέψουμε​—ότι αν είχαμε αρκετά χρήματα να διαθέσουμε . . . , θα μπορούσαμε να εξαλείψουμε όλες τις φτωχογειτονιές μας . . . Αλλά δείτε τι έχουμε φτιάξει με τα πρώτα λίγα δισεκατομμύρια: Έργα χαμηλού προϋπολογισμού, τα οποία γίνονται χειρότερα κέντρα εγκληματικότητας, βανδαλισμών και γενικά κοινωνικής  απελπισίας από ό,τι ήταν οι φτωχογειτονιές που υποτίθεται ότι θα αντικαθιστούσαν». Αυτά τα λόγια συνεχίζουν να φαίνονται αληθινά.

Αλλά αν το χρήμα δεν είναι η λύση, τότε ποια είναι; Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι οι πόλεις απαρτίζονται από ανθρώπους, όχι απλώς από κτίρια και δρόμους. Συνεπώς, σε τελική ανάλυση, οι άνθρωποι είναι εκείνοι που πρέπει να αλλάξουν για να βελτιωθεί η ζωή στις πόλεις. «Η καλύτερη οικονομία μιας πόλης είναι η φροντίδα και η καλλιέργεια των ανθρώπων», λέει ο Λούις Μάμφορντ στο βιβλίο Η Πόλη στην Ιστορία (The City in History). Για να εξαλειφθεί δε η χρήση ναρκωτικών, η πορνεία, η μόλυνση, η υποβάθμιση του περιβάλλοντος, η κοινωνική ανισότητα, οι βανδαλισμοί, το γκράφιτι και τα παρόμοια, απαιτούνται περισσότερα από την αυξημένη αστυνομική παρουσία ή το φρεσκάρισμα των τοίχων. Πρέπει να βοηθηθούν οι άνθρωποι να κάνουν ριζικές αλλαγές στον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς τους.

Αλλαγή Διαχείρισης

Η πραγματοποίηση μιας τέτοιας εκτεταμένης αλλαγής σαφώς ξεπερνάει τις ανθρώπινες δυνατότητες. Άρα λοιπόν, οι προσπάθειες που γίνονται για την επίλυση των προβλημάτων των σύγχρονων πόλεων​—όσο καλοπροαίρετες και αν είναι—​τελικά θα αποτύχουν. Οι μελετητές της Γραφής, όμως, δεν απελπίζονται, επειδή βλέπουν τις σημερινές δυσκολίες των πόλεων ως ένα ακόμη παράδειγμα της ανικανότητας του ανθρώπου να διαχειριστεί κατάλληλα τον πλανήτη μας. Οι σημερινές επεκτεινόμενες, χαώδεις πόλεις τονίζουν με έντονο τρόπο τα λόγια της Γραφής στο εδάφιο Ιερεμίας 10:23: «Δεν ανήκει στο χωματένιο άνθρωπο η οδός του. Στον άνθρωπο που περπατάει δεν ανήκει το να κατευθύνει το βήμα του». Οι προσπάθειες που κάνει ο άνθρωπος να αυτοκυβερνηθεί έχουν οδηγήσει σε μεγάλη εξαθλίωση​—σε προβλήματα που απλώς μεγιστοποιούνται στις πόλεις μας.

Συμπερασματικά, οι κάτοικοι των πόλεων όλου του κόσμου μπορούν να βρουν παρηγοριά στην υπόσχεση της Γραφής η οποία καταγράφεται στο εδάφιο Αποκάλυψη 11:18 ότι ο Θεός θα “καταστρέψει εκείνους που καταστρέφουν τη γη”. Αυτά τα λόγια, αντί να είναι αρνητικά, δείχνουν ένα θετικό μέλλον για τους ανθρώπους. Υπόσχονται ότι ο Θεός θα αναλάβει τη διαχείριση του πλανήτη μας μέσω μιας κυβέρνησης, μιας Βασιλείας. (Δανιήλ 2:44) Δεν θα ζουν πια εκατομμύρια άνθρωποι σε απερίγραπτη φτώχεια, χωρίς κατάλληλη στέγη και βασική υγιεινή, χωρίς αξιοπρέπεια και χωρίς ελπίδα. Υπό τη διακυβέρνηση του Θεού, οι άνθρωποι θα απολαμβάνουν υλική ευημερία, εξαίρετη υγεία και όμορφα σπίτια.​—Ησαΐας 33:24· 65:21-23.

Αυτός ο νέος κόσμος είναι η μόνη ρεαλιστική λύση για τα προβλήματα των σημερινών πόλεων.

[Εικόνες στη σελίδα 8, 9]

Γίνονται σοβαρές προσπάθειες για βελτίωση της ζωής σε πολλές αστικές περιοχές

Νάπολη, Ιταλία

Πόλη της Νέας Υόρκης, ΗΠΑ

Σίντνεϊ, Αυστραλία

[Ευχαριστίες]

SuperStock

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Ο νέος κόσμος του Θεού προσφέρει λύση στα προβλήματα των σημερινών κατοίκων των πόλεων