Ποιο Είναι το Μέλλον της Θρησκείας;

Η ΑΝΑΒΙΩΣΗ της θρησκείας είναι εντυπωσιακή στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Στη Ρωσία και μόνο, το 50 τοις εκατό του πληθυσμού δηλώνουν τώρα ότι είναι Ορθόδοξοι, και εκατομμύρια άνθρωποι έχουν προσκολληθεί σε άλλες θρησκείες. Ο Ισλαμισμός, ο Ιουδαϊσμός και ο Βουδισμός είναι μερικές από τις πιο παλιές, και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά επίσης έχουν μακρά ιστορία εκεί.

Από το 1891 κιόλας, εκπρόσωποι των Σπουδαστών της Γραφής, όπως ήταν γνωστοί οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πριν από το 1931, είχαν επισκεφτεί το Κισινιόφ της Ρωσίας (τώρα Κισινάου, στη Μολδαβία). Εκεί διεξάχθηκαν συναθροίσεις με ομοπίστους. Το 1928, ο Τζορτζ Γιανγκ, ένας ειδικός εκπρόσωπος των Σπουδαστών της Γραφής, συναντήθηκε με Σοβιετικούς αξιωματούχους στη Μόσχα της Ρωσίας ζητώντας άδεια για την έκδοση Γραφικών εντύπων στη Σοβιετική Ένωση. Αργότερα, ως αποτέλεσμα των προσπαθειών που έκαναν οι σοβιετικές αρχές για να τους εξοντώσουν, οι Μάρτυρες έγιναν ευρέως γνωστοί.

Όταν η Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε ξαφνικά πριν από δέκα χρόνια σχεδόν, οι άνθρωποι άρχισαν να αναρωτιούνται: “Γιατί προσπάθησαν οι σοβιετικές αρχές να εξαφανίσουν τη θρησκεία;” Πολλοί που είχαν εμποτιστεί από τον αθεϊσμό επί δεκαετίες ήταν περίεργοι να μάθουν τι είχε ενδεχομένως να προσφέρει η θρησκεία. Θα μπορούσε πράγματι η Αγία Γραφή, η οποία είχε πολεμηθεί ως απαγορευμένο έντυπο, να περιέχει λύσεις για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα; Οι Ρώσοι άρχισαν να ερευνούν μόνοι τους.

Ένα Διαφορετικό Θρησκευτικό Πρόβλημα

Το ενδιαφέρον που εκδήλωσαν τόσο πολλοί για τη Γραφή δημιούργησε ένα διαφορετικό θρησκευτικό πρόβλημα στην πρώην Σοβιετική Ένωση. Η εφημερίδα Γκάρντιαν (Guardian) του Λονδίνου, στην Αγγλία, παρατήρησε πέρσι: «Ο “πόλεμος εναντίον του Θεού” ίσως να τερματίστηκε, αλλά μόλις μία δεκαετία μετά την ταπεινωτική ήττα του πρώτου δηλωμένου αθεϊστικού κράτους στον κόσμο, μπορεί να ξεκινάει ένας νέος θρησκευτικός ψυχρός πόλεμος στη Ρωσία». Τι είναι αυτός ο αποκαλούμενος θρησκευτικός ψυχρός πόλεμος για τον οποίο κάνει λόγο η εφημερίδα;

Όπως αναφέρθηκε στο προηγούμενο άρθρο μας, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία συνεργάστηκε στενά με τους Σοβιετικούς ηγέτες προκειμένου να επιβιώσει και να λάβει προνόμια. Η Γκάρντιαν περιγράφει τη συνέχιση αυτής της σχέσης, λέγοντας: «Τα τελευταία 10 χρόνια η εκκλησία διαμορφώνει μια ανησυχητικά στενή σχέση με το κατά βάση αμεταρρύθμιστο κράτος που κάποτε την καταπίεζε, υποστηρίζοντας τακτικά τη ρωσική κυβέρνηση (ο πατριάρχης επιδοκίμασε τον πόλεμο στην Τσετσενία) και αποκομίζοντας σε ανταπόδοση σημαντική πολιτική επιρροή».

Η εφημερίδα Λος Άντζελες Τάιμς (Los Angeles Times) της 10ης Φεβρουαρίου 1999 έστρεψε την προσοχή στην άσκηση της πολιτικής επιρροής της εκκλησίας σχολιάζοντας το Νόμο Περί Ελευθερίας Συνείδησης και Θρησκευτικών Σωματείων. Η εφημερίδα ανέφερε ότι αυτός ο νόμος, που υπογράφηκε από τον τότε Πρόεδρο Μπόρις Γιέλτσιν το Σεπτέμβριο του 1997, είχε «προωθηθεί από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία». Ο νόμος έδινε προνομιακή θέση στην εκκλησία ως «παραδοσιακή» θρησκεία, μαζί με τον Ισλαμισμό, τον Ιουδαϊσμό και το Βουδισμό. Ανάμεσα στα άλλα πράγματα, ο νόμος απαιτούσε να καταχωριστούν εκ νέου οι θρησκευτικές οργανώσεις στη Ρωσία.

Η εφημερίδα Νιου Γιορκ Τάιμς (New York Times) της 11ης Φεβρουαρίου 1999 ανέφερε ότι, μετά την ψήφιση αυτού του νόμου, «η Ορθόδοξη  Εκκλησία πίεζε τους αντιπάλους της», και πρόσθεσε: «Τον περασμένο Αύγουστο, ο Αλέξιος Β΄, ο Πατριάρχης της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ζήτησε να επιβληθεί απαγόρευση στις θρησκείες που κάνουν προσηλυτισμό, ιδιαίτερα σε αυτές που προσπαθούν να παρασύρουν τους ανθρώπους μακριά από τις “θρησκείες των προγόνων τους”». Από τότε, οι προσπάθειες να επιβληθεί απαγόρευση στο έργο των αποκαλούμενων προσηλυτιστικών θρησκειών συνεχίζονται, με αποτέλεσμα έναν «θρησκευτικό ψυχρό πόλεμο», όπως έχει περιγραφεί.

Ένας από τους Στόχους

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά συμπεριλαμβάνονται στους κύριους στόχους της επίθεσης η οποία καθοδηγείται από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία. Στις 20 Ιουνίου 1996, η Εισαγγελία της Μόσχας άρχισε να εξετάζει μια αγωγή που κατέθεσε η αντιαιρετική Επιτροπή Προστασίας των Νέων από Ψευδείς Θρησκείες. Αν και η εξέταση της υπόθεσης διακόπηκε επανειλημμένα λόγω έλλειψης αποδείξεων για εγκληματική συμπεριφορά των Μαρτύρων, κάθε φορά ξεκινούσε και πάλι.

Στο μεταξύ, οι Μάρτυρες έγιναν στόχος ενός κύματος προπαγάνδας. Η Κομσομόλσκαγια Πράβντα (Komsomolskaya Pravda), μια ρωσική εφημερίδα με κυκλοφορία 1.200.000 φύλλα, τόνισε στην έκδοσή της τής 21ης Νοεμβρίου 1998: «Σε μια περίοδο δύο μόνο χρόνων, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία έχει θέσει σε κυκλοφορία περισσότερα από δέκα βιβλία, βιβλιάρια και εγχειρίδια “αφιερωμένα” στην Ιεχωβίτικη κοινωνία». Γιατί έχει επικεντρώσει η εκκλησία τις προσπάθειές της στη δυσφήμηση των Μαρτύρων;

«Πιθανώς», συνέχισε η Κομσομόλσκαγια Πράβντα, «αυτό συμβαίνει κυρίως επειδή τα τελευταία εφτά χρόνια ο αριθμός των μελών της οργάνωσης έχει δεκαπλασιαστεί, και στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, όπως σε κάθε ιεραρχική οργάνωση, δεν αρέσουν οι ανταγωνιστές».

Στις αρχές του 1999, όταν άρχισε και πάλι να εξετάζεται η υπόθεση εναντίον των Μαρτύρων, το ζήτημα προσέλκυσε την παγκόσμια προσοχή. Ένας τίτλος στην εφημερίδα Νιου Γιορκ Τάιμς της 11ης Φεβρουαρίου έλεγε: «Το Δικαστήριο της Μόσχας Εξετάζει το Ζήτημα της Απαγόρευσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά». Το άρθρο τόνιζε: «Η υπόθεση, που εκδικάζεται τώρα σε μια μικρή αίθουσα κάποιου δικαστηρίου της Μόσχας, παρακολουθείται με προσοχή από θρησκευτικές ομάδες και από ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως η πρώτη σημαντική απόπειρα να χρησιμοποιηθεί ο [Νόμος Περί Ελευθερίας Συνείδησης και Θρησκευτικών Σωματείων] για τον περιορισμό της λατρείας».

Η Λιουντμίλα Αλεξέγιεβα, πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ελσίνκι, εξήγησε γιατί παρακολουθούνταν με προσοχή η δίκη των Μαρτύρων. Είπε ότι, αν εκείνοι που προσπαθούν να καταπνίξουν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά «κερδίσουν αυτή την υπόθεση», τότε «θα νιώσουν ελεύθεροι να επιτεθούν σε άλλες ομάδες» που χαρακτηρίζονται επίσης μη παραδοσιακές θρησκείες. Αλλά η δίκη διακόπηκε και πάλι στις 12 Μαρτίου 1999. Ωστόσο, τον επόμενο μήνα, στις 29 Απριλίου, το Υπουργείο Δικαιοσύνης της Ρωσίας παραχώρησε πιστοποιητικό καταχώρισης για το «Διοικητικό Κέντρο των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Ρωσία».

Παρά την αναγνώριση από την κυβέρνηση, οι επιθέσεις εναντίον των Μαρτύρων και άλλων θρησκευτικών μειονοτήτων έχουν συνεχιστεί στη Ρωσία και σε άλλες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες. Ο Λόρενς Ουζέλ, διευθυντής του Ινστιτούτου Κέστον της Οξφόρδης, στην Αγγλία, τόνισε ότι «αξίζει πάντοτε τον κόπο να παρακολουθεί κανείς τους Μάρτυρες του Ιεχωβά» επειδή ό,τι συμβαίνει σε εκείνους χρησιμεύει «ως ένα αρχικό προειδοποιητικό σημάδι». Πράγματι, διακυβεύονται ζωτικές θρησκευτικές ελευθερίες για δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους!

Η Επίθεση Είναι Άδικη

Τον πρώτο αιώνα, οι πρωθιερείς και άλλοι θρησκευτικοί ηγέτες δίωκαν τους ακολούθους του Ιησού. (Ιωάννης 19:15· Πράξεις 5:27-33) Ως αποτέλεσμα, λεγόταν για τη Χριστιανοσύνη: «Αληθινά, σε ό,τι αφορά αυτή την αίρεση, είναι γνωστό σε εμάς ότι παντού μιλούν εναντίον της». (Πράξεις 28:22) Δεν θα ήταν παράξενο, λοιπόν, να συκοφαντούνται και οι αληθινοί Χριστιανοί σήμερα, όπως συμβαίνει με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά.

Ωστόσο, ο Γαμαλιήλ, ο φημισμένος Φαρισαίος και δάσκαλος του Νόμου, αφού εξέτασε τα στοιχεία εναντίον των πρώτων Χριστιανών, συμβούλεψε: «Μην ανακατεύεστε με αυτούς τους ανθρώπους, αλλά αφήστε τους· (επειδή, αν αυτό  το σχέδιο ή αυτό το έργο είναι από ανθρώπους, θα ανατραπεί· αλλά αν είναι από τον Θεό, δεν θα μπορέσετε να τους ανατρέψετε·) αλλιώς, μπορεί να βρεθείτε και θεομάχοι».​—Πράξεις 5:38, 39.

Οι επικριτές κάνουν και σήμερα επίσης εξονυχιστικές έρευνες για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Με ποια αποτελέσματα; Ο Σεργκέι Μπλαγκοντάροφ, που δηλώνει Ορθόδοξος, ανέφερε στην εφημερίδα Κομσομόλσκαγια Πράβντα: «Σε μια περίοδο εκατό και πλέον ετών, ούτε μία χώρα στον κόσμο δεν έχει καταφέρει να αποδείξει είτε ότι τα μέλη αυτής της ομάδας έχουν διαπράξει εγκληματικές ενέργειες είτε ότι η ίδια η ομάδα είναι παράνομη».

Ποιο Είναι το Μέλλον της Θρησκείας;

Η Γραφή μιλάει για τη «θρησκεία που είναι καθαρή και αμόλυντη». (Ιακώβου 1:27α) Όπως τονίστηκε στο προηγούμενο άρθρο, η Γραφή περιγράφει την παγκόσμια αυτοκρατορία της ψεύτικης θρησκείας ως μια “μεγάλη πόρνη με την οποία πόρνευσαν οι βασιλιάδες της γης”. Αυτή η συμβολική θρησκευτική πόρνη​—η «Βαβυλώνα η Μεγάλη»—​αναφέρεται ότι είναι «μεθυσμένη από το αίμα των αγίων και από το αίμα των μαρτύρων του Ιησού».​—Αποκάλυψη 17:1-6.

Πόσο κατάλληλα ταιριάζει αυτή η περιγραφή στη θρησκεία που έχει συνεργαστεί στενά με τους πολιτικούς ηγέτες του κόσμου προκειμένου να διατηρήσει τη δική της προνομιακή θέση! Ωστόσο, το μέλλον αυτής της μεγάλης συμβολικής θρησκευτικής πόρνης είναι αποφασισμένο. «Σε μία ημέρα», λέει η Γραφή, «θα έρθουν οι πληγές της, θάνατος και πένθος και πείνα, και θα καεί εντελώς με φωτιά, επειδή ο Ιεχωβά Θεός, ο οποίος την έκρινε, είναι ισχυρός». Γι’ αυτό, η αγγελική προειδοποίηση είναι επείγουσα: «Βγείτε από αυτήν . . . αν δεν θέλετε να λάβετε από τις πληγές της»!​—Αποκάλυψη 18:4, 7, 8.

Όταν ο μαθητής Ιάκωβος περιέγραψε την “καθαρή θρησκεία”, είπε ότι ήταν «χωρίς κηλίδα από τον κόσμο». (Ιακώβου 1:27β) Επίσης, ο Ιησούς Χριστός είπε για τους αληθινούς ακολούθους του: «Δεν είναι μέρος του κόσμου, όπως εγώ δεν είμαι μέρος του κόσμου». (Ιωάννης 17:16) Μπορείτε να διακρίνετε, λοιπόν, γιατί οι Μάρτυρες του Ιεχωβά παραμένουν απαλλαγμένοι από τις φθοροποιές επιρροές των πολιτικών υποθέσεων αυτού του κόσμου; Το κάνουν αυτό επειδή εμπιστεύονται πλήρως στη Γραφική υπόσχεση: «Ο κόσμος παρέρχεται καθώς και η επιθυμία του, αλλά αυτός που κάνει το θέλημα του Θεού παραμένει για πάντα».​—1 Ιωάννη 2:17.

[Εικόνες στη σελίδα 15]

Η δίκη που έγινε στη Μόσχα το Φεβρουάριο του 1999. Η υπεράσπιση (αριστερά), η δικαστής (κέντρο) και η εισαγγελική αρχή (δεξιά)

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Η Γραφή περιγράφει το μέλλον όλων των θρησκειών