Κωδικοί Πρόσβασης​—Ασφαλιστικές Δικλίδες

«ΠΑΡΑΚΑΛΩ πληκτρολογήστε τον κωδικό σας». Για πολλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, αυτές οι λέξεις στην οθόνη ενός κομπιούτερ είναι αναπόσπαστο μέρος της καθημερινής ζωής. Είτε ανοίγετε το προσωπικό σας κομπιούτερ είτε ενεργοποιείτε το κινητό σας τηλέφωνο είτε χρησιμοποιείτε κάποια πιστωτική κάρτα είτε απενεργοποιείτε το σύστημα ασφάλειας μιας πόρτας, οι κωδικοί πρόσβασης, ή οι προσωπικοί κωδικοί αριθμοί (PIN), περιφρουρούν με ζήλο την πρόσβαση σε πολλές συνηθισμένες λειτουργίες.

Πολλοί υπάλληλοι γραφείου έχουν από 3 έως 5 κωδικούς πρόσβασης μόνο για την εργασία τους, και υπολογίζεται ότι μέσα σε δέκα χρόνια οι χρήστες μπορεί να χρησιμοποιούν περισσότερους από 100 κωδικούς πρόσβασης! Με δεδομένη την ευρεία χρήση των κωδικών πρόσβασης, πώς μπορείτε να επιλέξετε κάποιους οι οποίοι να είναι τόσο περίπλοκοι ώστε να είναι ασφαλείς αλλά και αρκετά απλοί ώστε να τους θυμάστε;

Υπάρχουν κάποιες βασικές αρχές που πρέπει να έχετε υπόψη. Πρώτον, τι δεν πρέπει να κάνετε. Μη χρησιμοποιείτε ως κωδικό πρόσβασης το όνομά σας ή το όνομα κάποιου μέλους της οικογένειάς σας, ακόμη και τροποποιημένο. Επίσης, μη χρησιμοποιείτε τους αριθμούς πινακίδων του αυτοκινήτου σας, τον αριθμό τηλεφώνου σας, τον αριθμό της ταυτότητάς σας ή τη διεύθυνσή σας. Ένας αποφασισμένος χάκερ μπορεί εύκολα να αποκτήσει πρόσβαση σε τέτοιες πληροφορίες.

Επιπρόσθετα, αν είναι δυνατόν, μη χρησιμοποιείτε κωδικούς που αποτελούνται αποκλειστικά από γράμματα ή από αριθμούς. Κάποιο σχετικά απλό πρόγραμμα κομπιούτερ μπορεί να «σπάσει» γρήγορα έναν τέτοιον κωδικό. Τέλος, μη χρησιμοποιείτε μια λέξη που μπορεί να βρεθεί σε οποιοδήποτε λεξικό, ακόμη και σε ξενόγλωσσο. Υπάρχουν ατέλειωτοι κατάλογοι οι οποίοι περιέχουν λέξεις, τοπωνύμια και κύρια ονόματα όλων των γλωσσών. Τα προγράμματα μπορούν να ελέγξουν τους καταλόγους για να βρουν παραλλαγές αυτών των λέξεων που μπορούν να προκύψουν αν, λόγου χάρη, γραφτούν ανάποδα, με κεφαλαία γράμματα ή με συνδυασμό των δύο.

Έτσι λοιπόν, τι είδους κωδικοί πρέπει να χρησιμοποιούνται; Συνήθως αυτοί που έχουν το λιγότερο έξι με οχτώ χαρακτήρες και περιέχουν μια μείξη από κεφαλαία και μικρά γράμματα, αριθμούς και σημεία στίξης. Πόσο δύσκολο είναι να «σπάσει» ένας τέτοιος συνδυασμός χαρακτήρων; Κάποια πηγή αναφέρει ότι «ένα κομπιούτερ που θα μπορούσε να δοκιμάζει ένα εκατομμύριο κωδικούς πρόσβασης το δευτερόλεπτο . . . θα χρειαζόταν, κατά μέσο όρο, πάνω από εκατό χρόνια».

Πώς μπορείτε να επιλέξετε έναν συνδυασμό που θα είναι εύκολο να τον θυμάστε; Μερικοί προτείνουν να διαλέξετε τον τίτλο κάποιου αγαπημένου σας βιβλίου ή ταινίας ή έναν στίχο τραγουδιού ή ποιήματος και να χρησιμοποιήσετε το πρώτο γράμμα κάθε λέξης ως κωδικό πρόσβασης, προσθέτοντας κεφαλαία γράμματα, σημεία στίξης ή άλλους χαρακτήρες. Θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε ακόμη και κάποιο Γραφικό εδάφιο ως κωδικό πρόσβασης. Έτσι, το εδάφιο 1 Χρονικών 9:27 θα μπορούσε να γίνει «1Χρ9:27».

Άλλες εισηγήσεις είναι να εναλλάσσετε σύμφωνα με ένα ή δύο φωνήεντα σχηματίζοντας μια ασυνάρτητη λέξη η οποία όμως προφέρεται. Λόγου χάρη, «ΡεΜΣοΠια» ή «ΓοτεΡιΠα». Ή κάποιος θα μπορούσε να πάρει δύο μικρές λέξεις και να τις συνδέσει με ένα σημείο στίξης, όπως «Λεπι;Φυλο» ή «Μηλο·Τοπι».

Μολονότι δεν απαιτούν όλοι οι κωδικοί πρόσβασης τον ίδιο βαθμό ασφάλειας, και μερικά προγράμματα ίσως δεν δέχονται συγκεκριμένους χαρακτήρες ή δεν αναγνωρίζουν κεφαλαία γράμματα, λαβαίνοντας υπόψη τις παραπάνω εισηγήσεις μπορείτε να προστατέψετε σημαντικές πληροφορίες από ανεπιθύμητους εισβολείς. Να θυμάστε δε ότι είναι σπουδαίο να αλλάζετε τους κωδικούς σας τακτικά. Και ένα τελευταίο σχόλιο: Όποιον κωδικό πρόσβασης και αν αποφασίσετε να χρησιμοποιήσετε, μη διαλέξετε κάποιο από τα παραδείγματα που αναφέρθηκαν παραπάνω.