Οι Πολύχρωμες Αρκούδες του Κέρμοουντ

ΑΠΟ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΞΥΠΝΑ! ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ

«Στέκονται στα πίσω πόδια τους, κάθονται στα οπίσθιά τους . . . , μάλιστα ροχαλίζουν κιόλας όταν κοιμούνται. . . . Είναι έξυπνες και περίεργες, μαθαίνουν γρήγορα και προσαρμόζονται εύκολα, και φαίνεται ότι έχουν παρόμοια συναισθήματα με τα δικά μας».

ΑΥΤΑ είπε ο βιολόγος Γουέιν Μακρόρι, ειδικός στα άγρια ζώα, αναφερόμενος σε μία από τις πιο σπάνιες αρκούδες του κόσμου​—την ασπρόμαυρη αρκούδα των βορειοδυτικών ακτών του Καναδά. Ο επιστημονικός κόσμος γνώρισε για πρώτη φορά αυτή την αρκούδα το 1900, χάρη στον Γουίλιαμ Όρναντεϊ, ο οποίος ήταν  μέλος της Ζωολογικής Εταιρίας της Νέας Υόρκης. Αυτός κατέγραφε διάφορα δέρματα αρκούδας, τα οποία προέρχονταν από τη Βικτόρια της Βρετανικής Κολομβίας, όταν αντίκρισε ένα ασυνήθιστο δέρμα. Το χρώμα του ήταν μπεζ με απαλή χρυσαφιά απόχρωση και το σχήμα του ήταν παρόμοιο με της μαύρης αρκούδας.

Ενθουσιασμένος με την ανακάλυψή του, ο Όρναντεϊ ζήτησε από τον Φράνσις Κέρμοουντ, διευθυντή του Περιφερειακού Μουσείου της Βρετανικής Κολομβίας, να τον βοηθήσει να συλλέξει περισσότερες πληροφορίες για αυτή την αρκούδα, διότι πίστευε ότι ανήκε σε ένα νέο είδος. Το 1905, σε αναγνώριση των προσπαθειών του Κέρμοουντ για τη συλλογή δειγμάτων και πληροφοριών, ο Όρναντεϊ ονόμασε την αρκούδα Ursus kermodei​—αρκούδα του Κέρμοουντ.

Οι αρκούδες του Κέρμοουντ είναι μέλη της οικογένειας των μαύρων αρκούδων, αν και δεν έχουν πάντα το χρώμα που υποδηλώνει το όνομά τους. Οι ιθαγενείς Ινδιάνοι που μιλούν τη γλώσσα τσιμσιάν και ζουν στα μέρη της αρκούδας Κέρμοουντ την αποκαλούν Μοκσγκμόλ, δηλαδή λευκή αρκούδα. Έχουν θεαθεί επίσης αρκούδες με χρώματα όπως πορτοκαλί, καστανοκόκκινο, χρυσαφί, λαμπερό κίτρινο, γκριζογάλαζο, ακόμα και με συνδυασμούς χρωμάτων όπως μαύρο, καφέ και λευκό μαζί.

Οι βιολόγοι δεν μπορούν ακόμα να πουν με βεβαιότητα γιατί υπάρχουν οι λευκές αρκούδες του Κέρμοουντ. Σύμφωνα με κάποια εκδοχή, για αυτό το ξεχωριστό χρώμα ευθύνεται μια τυχαία γενετική μετάλλαξη. Στην πραγματικότητα, από τις αρκούδες του Κέρμοουντ που έχει δει ο άνθρωπος, μόνο 1 στις 10 είναι λευκή. Αυτές οι αρκούδες που ζουν στις βορειοδυτικές καναδικές ακτές του Ειρηνικού είναι πράγματι μοναδικές και αξίζει να τους ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά.

Επίσκεψη στην Περιοχή των Αρκούδων του Κέρμοουντ

Οι αρκούδες του Κέρμοουντ ζουν σε μια περιοχή περίπου 75.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, κατά μήκος των βόρειων ακτών της Βρετανικής Κολομβίας. Αν ταξιδέψετε περίπου 600 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Βανκούβερ, θα φτάσετε στο Πρίνσες Ρόγιαλ Άιλαντ και στην περιοχή Ντάγκλας Τσάνελ κοντά στο Κίτιματ. Περίπου 150 χιλιόμετρα βορειοανατολικά, προς την ενδοχώρα, κατά μήκος του ποταμού Σκίνα, βρίσκεται το Τέρες, ένας οικισμός ξυλοκόπων. Αυτό το μέρος είναι η καρδιά της περιοχής των αρκούδων του Κέρμοουντ. Έχει χαρακτηριστεί ως η πιο άγρια και η πιο πλούσια ερημική περιοχή στο δυτικό Καναδά.

Ακόμη και αν θέλετε απλώς να δείτε για μια στιγμή αυτόν το λευκό περιηγητή, χρειάζεστε έναν έμπειρο οδηγό της περιοχής ο οποίος να γνωρίζει τη συμπεριφορά της αρκούδας του Κέρμοουντ. Η καλύτερη εποχή για να τη δείτε είναι τον Οκτώβριο, όταν τα ποτάμια της Βρετανικής Κολομβίας βρίθουν από χιλιάδες σολομούς που βρίσκονται στην περίοδο της αναπαραγωγής. Κάθε χρόνο, όταν συμβαίνει αυτό, οι αρκούδες του Κέρμοουντ κατεβαίνουν από τα ορεινά για να χορτάσουν σολομούς. Περιγράφοντας τον τρόπο με τον οποίο τρώνε οι αρκούδες, κάποιος αυτόπτης μάρτυρας είπε: «Αφού επιλέξουν το ψάρι που θέλουν, βάζουν το ένα πόδι τους πάνω στο κεφάλι του, κατόπιν γδέρνουν το δέρμα του ξεκινώντας από τα βράγχια, και έτσι εμφανίζεται η σάρκα του ψαριού την οποία και καταβροχθίζουν».

Η Εμφάνισή Τους

Οι αρκούδες του Κέρμοουντ ίσως φαίνονται φιλικές, χαριτωμένες και παιχνιδιάρες, αλλά στην πραγματικότητα, όπως όλες οι αρκούδες, μπορεί να είναι απρόβλεπτες και επικίνδυνες. Λέγεται ότι έχουν ασθενή όραση. Η μικρή αιχμηρή τους μύτη και τα μακριά τους ρουθούνια είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε να δυναμώνουν στο έπακρο την όσφρησή τους. Αν και φαίνονται δυσκίνητες, είναι πολύ γρήγορες. Σε ορισμένες περιπτώσεις παρατηρήθηκε ότι, για μικρές αποστάσεις, ανέπτυξαν ταχύτητα άνω των 50 χιλιομέτρων την ώρα!

Οι πλήρως αναπτυγμένες θηλυκές έχουν μήκος από 130 έως 190 εκατοστά και το βάρος τους κυμαίνεται από 50 έως 180 κιλά. Οι αρσενικές είναι μεγαλύτερες και μπορεί να φτάνουν τα 200 κιλά. Όταν στέκονται στα πίσω πόδια τους, φτάνουν σε ύψος τα 250 με 275 εκατοστά. Επίσης είναι καλοί κολυμβητές. Μάλιστα ένας αξιωματικός του λιμενικού παρακολούθησε μια αρκούδα η οποία κολυμπούσε από ένα κοντινό νησί προς την ηπειρωτική χώρα. Όταν την πλησίασε με τη βάρκα του, την είδε έκπληκτος να βουτάει και να κολυμπάει κάτω από την επιφάνεια του νερού βγαίνοντας μόνο για να πάρει αέρα.

Συνάντηση με τους Ανθρώπους

Όταν οι αρκούδες συσχετίζουν τους ανθρώπους με την παροχή τροφής, συχνά χάνουν την επιφυλακτικότητά τους απέναντί τους και μπορεί να γίνουν πολύ επιθετικές και επικίνδυνες. Αυτές οι αρκούδες συχνά θανατώνονται. Γι’ αυτό, την επόμενη φορά που θα δείτε μια αρκούδα στο φυσικό της περιβάλλον να ζητιανεύει φαγητό, θυμηθείτε ότι, αν την ταΐσετε, τότε όχι μόνο ριψοκινδυνεύετε εσείς οι ίδιοι, αλλά συμβάλλετε στον πρόωρο θάνατό της.

Καθώς αναλογιζόμαστε αυτή την ενδιαφέρουσα αρκούδα, δεν μπορούμε παρά να εντυπωσιαστούμε από την ποικιλία που υπάρχει στην οικογένεια των αρκούδων. Πόσο θαυμάσια και γοητευτικά είναι τα δημιουργικά έργα του Θεού! Και πόσο μεγάλη ευθύνη έχει ο άνθρωπος όσον αφορά τη φροντίδα αυτών των συναρπαστικών πλασμάτων!

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 27]

Howie Garber/www.wanderlustimages.com