Από τους Αναγνώστες Μας

Παρηγοριά για τους Αρρώστους Σας ευχαριστώ για τη σειρά «Παρηγοριά για τους Αρρώστους». (22 Ιανουαρίου 2001) Πριν από τέσσερα χρόνια, είχα ένα δυστύχημα. Πολλές φορές σκέφτηκα ότι θα ήταν καλύτερα να είχα πεθάνει. Έχω χάσει σε μεγάλο βαθμό τη μνήμη μου, και γι’ αυτό πολλές μέρες κυλούν δύσκολα. Όταν διάβασα αυτή τη σειρά, πήρα θάρρος.

Τ. Μ., Ιαπωνία

Από 15 χρονών χρειάζεται να υπομένω τους πόνους της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Αυτά τα άρθρα με βοήθησαν να καταλάβω ότι χρειάζεται να μάθω να εμπιστεύομαι περισσότερο στον Ιεχωβά, ο οποίος είναι «οχυρό στην ημέρα της στενοχώριας».​—Ναούμ 1:7.

Γ. Φ. Ρ., Κολομβία

Είμαι ολοχρόνια κήρυκας των καλών νέων. Λίγο καιρό αφότου μετακόμισα για να υπηρετήσω σε άλλη περιοχή, έμαθα ότι έχω διαβήτη. Η περιγραφή σας σχετικά με τη δίνη των συναισθημάτων που εγκλωβίζει κάποιον ο οποίος πάσχει από χρόνια ασθένεια ήταν καταπληκτική! Τα άρθρα με βοήθησαν να επανεξετάσω την κατάστασή μου με πιο ισορροπημένο τρόπο και να κάνω προσαρμογές στη ζωή μου.

Λ. Α., Ιταλία

Δεν είμαστε άρρωστοι, αλλά οι αρχές που παρουσιάστηκαν στο άρθρο μάς βοήθησαν πολύ σε κάποιο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε. Όπως συμβαίνει πολύ συχνά, το περιοδικό ήταν μια απάντηση σε συγκεκριμένη προσευχή.

Ρ. Π. και Λ. Π., Σρι Λάνκα

Πριν από λίγες εβδομάδες, μου είπαν ότι έχω καρκίνο στο συκώτι. Φαντάζεστε πώς ένιωσα όταν το έμαθα, δεδομένου ότι μέχρι τότε ήμουν υγιής. Σήμερα πήρα το τεύχος 22 Ιανουαρίου και διάβασα με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον τα άρθρα. Περιέγραφαν όλες τις ανησυχίες, τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου, αλλά ταυτόχρονα προήγαν έναν θετικό τρόπο σκέψης.

Χ. Ι., Ισπανία

Αληθινή Εμπειρία Γράφω σχετικά με τη συγκινητική εμπειρία του ζεύγους Μπιλ και Ρόουζ Μάινερς με θέμα «Αντιμετωπίζει τις Αντιξοότητες Θέτοντας Στόχους». (22 Ιανουαρίου 2001) Είναι ενθαρρυντικό να μαθαίνει κανείς ότι υπομένουν πάνω από μισό αιώνα τώρα. Αυτές οι βιογραφίες αγγίζουν τις πιο ευαίσθητες χορδές της καρδιάς. Θα ήθελα να ξέρουν ο Μπιλ και η Ρόουζ ότι προσεύχομαι συγκεκριμένα για αυτούς.

Β. Γκ., Ιταλία

Για εμάς που είμαστε υγιείς, αυτή η ιστορία σχετικά με έναν άνθρωπο ο οποίος παλεύει με την ασθένειά του πάνω από 50 χρόνια ήταν απίστευτα ενθαρρυντική. Με βοήθησε να αντιληφθώ ότι θα πρέπει να εκτιμώ πάρα πολύ το γεγονός πως έχω την υγεία μου και να αξιοποιώ με τον καλύτερο τρόπο τη ζωή μου.

Π. Β., Τσεχία

Η μητέρα μου είναι άρρωστη σχεδόν 20 χρόνια. Αυτόν τον καιρό νιώθει απελπισμένη και αναρωτιέται γιατί δεν μπορεί να βρει έστω και λίγη ανακούφιση. Της διάβασα αυτό το άρθρο, το οποίο όμως ωφέλησε και εμένα. Τώρα καταλαβαίνω γιατί νιώθει καταθλιμμένη τον περισσότερο καιρό.

Γκ. Ο. Α., Νιγηρία

Ο Μπιλ και η Ρόουζ, καθώς και πολλοί άλλοι που είναι αναγκασμένοι να ζουν με σοβαρές αρρώστιες, είναι πολύ γενναίοι! Πιστεύω ότι εμείς, που αντιμετωπίζουμε πολύ πιο εύκολες καταστάσεις, μπορούμε να μάθουμε από το παράδειγμά τους. Μπιλ και Ρόουζ, συνεχίστε να είστε δυνατοί! Είστε παράδειγμα για εμάς!

Ι. Σ., Γερμανία

Ραντεβού Εφήβων Είμαι 15 χρονών, και απόλαυσα το άρθρο «Οι Νεαροί Ρωτούν . . . Τι να Κάνω αν οι Γονείς μου Πιστεύουν ότι Δεν Είμαι σε Ηλικία για Ραντεβού;» (22 Ιανουαρίου 2001) Τα παιδιά στο σχολείο με ρωτούν αν είμαι λεσβία επειδή δεν βγαίνω ραντεβού. Συνήθως τους έλεγα ότι οι γονείς μου δεν μου επιτρέπουν να βγαίνω ραντεβού, αλλά πάντα ήθελα να τους δίνω καλύτερη απάντηση. Τώρα που διάβασα αυτό το άρθρο, ξέρω πώς να απαντώ στις ερωτήσεις τους. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που σκέφτεστε εμάς τους εφήβους.

Κ. Γκ., Ηνωμένες Πολιτείες