Η Μητέρα και οι Δέκα Κόρες Της

ΑΦΗΓΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΣΤΕΡ ΛΟΖΑΝΟ

Η ΜΗΤΕΡΑ μου και ο πατέρας μου γεννήθηκαν στο Μπιτλίς της Τουρκίας από Αρμένιους γονείς. Στις αρχές του περασμένου αιώνα, κατά τη διάρκεια μιας σφαγής των Αρμενίων που έλαβε τεράστιες διαστάσεις, ο πατέρας μας έφυγε από την Τουρκία και πήγε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ήταν περίπου 25 χρονών. Η μητέρα μας, η Σοφία, έφυγε λίγο καιρό αργότερα, σε ηλικία 12 χρονών.

Φαίνεται ότι οι γονείς και των δύο οικογενειών συμφώνησαν να στείλουν τη μητέρα μας στις Ηνωμένες Πολιτείες για να παντρευτεί τον πατέρα μας, τον Αράμ Βαρτανιάν. Η Σοφία ήταν πολύ μικρή για γάμο όταν πήγε στο Φρέζνο της Καλιφόρνιας, και έτσι πήγε να μείνει με τη μέλλουσα πεθερά της μέχρι να φτάσει σε κατάλληλη ηλικία.

Το πρώτο παιδί των γονέων μας ήταν αγόρι, και το ονόμασαν Αντρανίγκ, όνομα το οποίο αργότερα άλλαξε ο ίδιος και το έκανε Μπάρνι. Γεννήθηκε στις 6 Αυγούστου 1914. Τα επόμενα δέκα παιδιά ήταν όλα κορίτσια. Ο πατέρας μας έγινε Σπουδαστής της Γραφής, όπως ήταν τότε γνωστοί οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, όταν ο Σιλντ Τουτζιάν πήγε στο Φρέζνο και εκφώνησε μια ομιλία στην αρμενική κοινότητα το 1924. Έκτοτε, ολόκληρη η οικογένειά μας παρακολουθούσε μαζί τις συναθροίσεις.

Το 1931 μετακομίσαμε στο Όκλαντ της Καλιφόρνιας και συνταυτιστήκαμε με την τοπική εκκλησία. Ο Μπάρνι υπηρέτησε τον Ιεχωβά πιστά στη Νάπα της Καλιφόρνιας μέχρι το θάνατό του το 1941. Εγώ  ήμουν η τρίτη κόρη στη σειρά που γεννήθηκε μετά τον Μπάρνι, και συμβόλισα την αφιέρωσή μου στον Ιεχωβά το 1935. Ύστερα από 75 περίπου χρόνια κατά τα οποία παρακολουθούσε συναθροίσεις, η αδελφή μας η Άγκνες βαφτίστηκε σχετικά πρόσφατα! Όλες οι κόρες ήμασταν παρούσες, και νιώθαμε πολύ χαρούμενες που τώρα είχε βαφτιστεί και η τελευταία από τις δέκα.

Δυστυχώς, η μητέρα μας δεν ήταν παρούσα. Είχε πεθάνει μόλις την προηγούμενη χρονιά, σε ηλικία 100 χρονών και 2 ημερών. Ο θάνατός της αναφέρθηκε στην εφημερίδα Χέιγουορντ Νιουζ (Hayward News) της Καλιφόρνιας, στο φύλλο με ημερομηνία 14 Μαΐου 1996. Η εφημερίδα ανέφερε ότι «πρόσφερε στους ανθρώπους της περιοχής εθελοντική υπηρεσία ως Μάρτυρας του Ιεχωβά διδάσκοντας . . . επί 54 χρόνια τη Γραφή σε όσους ενδιαφέρονταν». Το άρθρο παρέθετε επίσης τα λόγια της αδελφής μας της Ελίζαμπεθ: «Το σπίτι της ήταν πάντα ανοιχτό και πάντα υπήρχε θέση για έναν ακόμη στο τραπέζι . . . Πάντα έλεγε: “Περάστε να πιείτε έναν καλό καφέ”, και αν ερχόταν κάποιος στο σπίτι όταν είχε φτιάξει τον περίφημο μπακλαβά της, τότε ήταν πράγματι πολύ τυχερός».

Η μεγαλύτερη αδελφή μας, η Γκλάντις, είναι 85 χρονών και η μικρότερη 66 χρονών. Όλες είμαστε δραστήριες Μάρτυρες του Ιεχωβά. Οι τρεις από εμάς υπηρετήσαμε ως ιεραπόστολοι μετά την αποφοίτησή μας από τη Βιβλική Σχολή Γαλαάδ της Σκοπιάς. Η Ελίζαμπεθ, η οποία τώρα ζει στο Νιούπορτ Μπιτς της Καλιφόρνιας, φοίτησε στη 13η τάξη της σχολής και υπηρέτησε στο Καγιάο του Περού πέντε χρόνια. Η Ρουθ παρακολούθησε την 35η τάξη. Μαζί με το σύζυγό της, τον Άλβιν Στάουφερ, υπηρέτησαν ως ιεραπόστολοι στην Αυστραλία πέντε χρόνια. Εγώ ήμουν στην τέταρτη τάξη της Γαλαάδ και το 1947 διορίστηκα στο Μεξικό, όπου το 1955 παντρεύτηκα τον Ροντόλφο Λοζάνο. a Έκτοτε υπηρετούμε μαζί στο Μεξικό.

Εμείς, οι δέκα αδελφές, είμαστε πολύ ευγνώμονες για το γεγονός ότι έχουμε σχετικά καλή υγεία. Αυτό μας επιτρέπει να εξακολουθούμε να υπηρετούμε τον Ιεχωβά με όλη μας τη διάνοια, την καρδιά και τη δύναμη για όσο διάστημα επιθυμεί εκείνος​—τώρα και για πάντα στο νέο του κόσμο.

[Υποσημείωση]

[Εικόνα στη σελίδα 20]

Η Άγκνες όταν βαφτίστηκε, το 1997

[Εικόνα στη σελίδα 20, 21]

Η Ελίζαμπεθ τη μέρα που αποφοίτησε από τη Γαλαάδ, το 1949

[Εικόνα στη σελίδα 21]

Η Εστέρ (δεξιά) στο τμήμα του Μεξικού, το 1950

[Εικόνα στη σελίδα 21]

Η Ρουθ και ο Άλβιν Στάουφερ υπηρετώντας ως διεθνείς υπηρέτες στο τμήμα του Μεξικού, το 1987