Τι Επιφυλάσσει το Μέλλον;

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ είναι μόνο ένα τμήμα της συνολικής εικόνας. Όλα τα δημιουργήματα πάνω στη γη έχουν τη θέση τους σύμφωνα με το θεόδοτο ρόλο τους. Μοιραζόμαστε πολλά πράγματα με τις άλλες μορφές ζωής που βρίσκονται γύρω μας​—πάνω από όλα το θαύμα της ίδιας της ζωής. Γι’ αυτόν το λόγο, πολλοί άνθρωποι νιώθουν μια έντονη αίσθηση απώλειας όταν εκλείπει κάποια μορφή ζωής.

Ο επιστήμονας Άντονι Σ. Τζανέτος, γράφοντας στο περιοδικό Κονσικουένσις (Consequences), ανέφερε: «Πολλοί θα συμφωνούσαν ότι ως κοινωνία έχουμε την ηθική υποχρέωση να διατηρήσουμε τον πλανήτη κατοικήσιμο και να ενεργήσουμε ως υπεύθυνοι διαχειριστές του βιολογικού του πλούτου για την τωρινή και τη μελλοντική ευημερία του ανθρώπινου είδους. Για να επιτευχθεί αυτό, απαιτείται να εκτιμήσουμε την αξία της βιοποικιλότητας​—τόσο αυτά που παρέχει στο φυσικό κόσμο όσο και τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε—​και να δεσμευτούμε ότι θα τη διαφυλάξουμε».

Ποιες Ενέργειες Γίνονται;

Πράγματι, η παγκόσμια ανησυχία για την απώλεια των ζωντανών πόρων οδήγησε στη σύγκληση εκπροσώπων κυβερνήσεων και άλλων φορέων με σκοπό την από κοινού σύνταξη της Συνθήκης για τη Βιοποικιλότητα. Αυτή η περιεκτική συμφωνία αναγνωρίζει ότι η διατήρηση της βιοποικιλότητας είναι κοινή υπόθεση όλων των ανθρώπων.

Ως περαιτέρω βήμα για την κατανόηση της βιοποικιλότητας, οι βιολόγοι, οι οικολόγοι και άλλοι επιστήμονες σε όλο τον κόσμο έχουν ανακηρύξει το έτος 2001-2002 Παγκόσμιο Έτος Παρατήρησης της Βιοποικιλότητας. Η Νταϊάνα Γουόλ, βιολόγος στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, η οποία συντονίζει αυτό το Παγκόσμιο Έτος,  αναφέρει: «Η εξερεύνηση της βιοποικιλότητας θα φέρει στην επιφάνεια πολλά οφέλη με την ανακάλυψη νέων γονιδίων και χημικών ουσιών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή φαρμάκων, για τη βελτίωση των καλλιεργειών ή για την αποκατάσταση μολυσμένων εδαφών». Η ίδια προσθέτει: «Το σπουδαιότερο είναι πως το γεγονός ότι μαθαίνουμε πού βρίσκονται τα νέα είδη, ποιος είναι ο ρόλος τους στη συντήρηση υγιών οικοσυστημάτων καθώς και πώς μπορούμε να τα διατηρήσουμε είναι ζωτικό για να παίρνουμε ενσυνείδητες αποφάσεις σχετικά με το έδαφος, τα ποτάμια και τους ωκεανούς μας».

Χρειάζονται Θεμελιώδεις Αλλαγές

Μολονότι έχει σημειωθεί αξιέπαινη πρόοδος, οι προσπάθειες έχουν στραφεί κυρίως προς τα συμπτώματα παρά προς τις αιτίες. Σύμφωνα με ερευνητές, αυτή τη στιγμή ο άνθρωπος δεν έχει την πολυτέλεια της άνεσης χρόνου. Η Ρουθ Πάτρικ, της Ακαδημίας Φυσικών Επιστημών της Φιλαδέλφειας, στην Πενσυλβανία των ΗΠΑ, συλλογιζόμενη «την πιθανότητα εξάλειψης της βιοποικιλότητας», συμπέρανε ότι «ο χρόνος είναι κρίσιμης σημασίας . . . Πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στη λήψη δραστικών και άμεσων μέτρων». Για να αντιστραφεί η τάση προς την εξαφάνιση, χρειάζεται άμεσος επαναπροσδιορισμός του τρόπου με τον οποίο χειρίζεται ο άνθρωπος τον πλανήτη και τους ζωντανούς οργανισμούς πάνω σε αυτόν. Απαιτείται κάτι περισσότερο από την αντιμετώπιση της βλάβης. «Τα προβλήματα διατήρησης της βιοποικιλότητας, λοιπόν, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν ανεξάρτητα από τα μεγαλύτερα ζητήματα της κοινωνικής . . . ανάπτυξης», δηλώνει το Ινστιτούτο Παγκόσμιων Πόρων.

Η επίτευξη αυτού του στόχου στην ουσία απαιτεί μια θεμελιώδη αλλαγή στην ανθρώπινη κοινωνία. Το βιβλίο Φροντίδα για τη Γη (Caring for the Earth) αναγνωρίζει ότι η υπεύθυνη διαχείριση απαιτεί «αξίες, οικονομίες και κοινωνίες διαφορετικές από τις περισσότερες που επικρατούν σήμερα».

Η Αγία Γραφή δείχνει καθαρά ότι οι άνθρωποι απλώς δεν έχουν τη δυνατότητα να φέρουν τέτοιες αλλαγές. Το εδάφιο Ιερεμίας 10:23 λέει: «Γνωρίζω καλά, Ιεχωβά, ότι δεν ανήκει στο χωματένιο άνθρωπο η οδός του. Στον άνθρωπο που περπατάει δεν ανήκει το να κατευθύνει το βήμα του». (Παροιμίες 20:24) Αναμφισβήτητα αυτή η αλήθεια έχει γίνει φανερή σε όλη την πορεία της ιστορίας, και τα αποτελέσματα της αδιαφορίας του ανθρώπου για αυτή την αρχή μάς έχουν φέρει αντιμέτωπους με τους “κρίσιμους καιρούς, που είναι δύσκολοι στην αντιμετώπισή τους”, για τους οποίους γίνεται λόγος στα εδάφια 2 Τιμόθεο 3:1-5. Αυτά τα εδάφια δείχνουν επίσης ότι τους κρίσιμους καιρούς τούς προκαλεί ο εσφαλμένος τρόπος σκέψης των ανθρώπων. Επομένως, μέχρι να αλλάξουν οι άνθρωποι, οποιεσδήποτε λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι, στην καλύτερη περίπτωση, προσωρινές.

Η παγκοσμίου φήμης επιστήμονας Δρ Τζέιν Γκούντολ σχολίασε σε κάποια συνέντευξη ότι η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος «συνδέεται συχνά με την οικονομική απληστία και τον υλισμό στον αναπτυσσόμενο κόσμο». Και ο βοτανολόγος Πίτερ Ρέιβεν, πρώην γραμματέας της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, προειδοποίησε ότι «η άγνοια, η αδιαφορία, η φτώχεια και η απληστία παράγουν αλληλένδετα προβλήματα τα οποία απειλούν να επιφέρουν δυσμενείς μεταβολές στη Γη». Έτσι λοιπόν, μερικές από τις αξίες που πρέπει να αλλάξουν είναι η ιδιοτέλεια, η απληστία, η άγνοια, ο μυωπικός τρόπος σκέψης και ο εγωκεντρισμός.

Η Οριστική Λύση για την Προστασία της Βιοποικιλότητας

Όπως είναι φυσικό, ο Δημιουργός της ζωής με την καταπληκτική της ποικιλία ενδιαφέρεται έντονα για το μέλλον της δημιουργίας του. Η Γραφή μάς λέει ότι ο Θεός σύντομα θα αναλάβει δράση “καταστρέφοντας εκείνους που καταστρέφουν τη γη”.​—Αποκάλυψη 11:18.

Θα επαναφέρει ο Θεός μορφές ζωής οι οποίες έχουν εξαφανιστεί εξαιτίας της καταστροφής της γης από τον άνθρωπο; Αν ο Δημιουργός επιθυμεί να ξαναεμφανιστούν πάνω στη γη είδη ζώων που έχουν εκλείψει, είναι βέβαιο ότι μπορεί να τα αναδημιουργήσει στο μέλλον. Το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί για τη βλάστηση που έχει εκλείψει. Αλλά εφόσον η Γραφή δεν μας λέει, δεν θα ήταν σοφό να κάνουμε υποθέσεις σχετικά με αυτό το ζήτημα.

Αυτό που εγγυάται η διακυβέρνηση του Θεού είναι ευλογίες για κάθε ζωντανό πλάσμα πάνω στη γη. «Ας ευφραίνεται η γη», λέει ο ψαλμωδός. «Ας βροντήσει η θάλασσα και όσα τη γεμίζουν. Ας αγάλλεται η ύπαιθρος και όλα όσα υπάρχουν σε αυτήν. Συνάμα ας χαρούν πολύ όλα τα δέντρα του δάσους».​—Ψαλμός 96:11, 12.