Από τους Αναγνώστες Μας

Εξορία στη Σιβηρία Θέλω να εκφράσω τη βαθιά μου εκτίμηση για την ιστορία του Φιόντορ Κάλιν στη σειρά «Η Θρησκεία στη Ρωσία​—Ποιο Είναι το Μέλλον Της;» (22 Απριλίου 2001) Συγκινήθηκα διαβάζοντας για την εξορία της οικογένειάς του στη Σιβηρία και για το πώς παρέμειναν πιστοί και χαρούμενοι ακόμη και κάτω από τις πιο μεγάλες δοκιμασίες. Είχα το προνόμιο να επισκεφτώ μερικούς Χριστιανούς αδελφούς μας στη Μολδαβία πριν από μερικά χρόνια, και δεν θα ξεχάσω ποτέ τις ιστορίες τους για την εξορία τους στη Σιβηρία. Η εμπιστοσύνη τους στον Ιεχωβά και η πίστη τους με ενθάρρυναν να παραμείνω και εγώ πιστή.

Γκ. Φ., Σουηδία

Κουφή και Τυφλή Σας ευχαριστώ για το άρθρο «Αν και Είμαι Κουφή και Τυφλή, Βρήκα Ασφάλεια», σχετικά με την Τζάνις Άνταμς. (22 Απριλίου 2001) Ποτέ δεν θα φανταζόμουν πως ένα κουφό και τυφλό άτομο θα μπορούσε να με ενθαρρύνει τόσο πολύ. Ο σύζυγός μου και εγώ έχουμε περάσει πολλές δυσκολίες με αρρώστιες, τόσο σωματικές όσο και ψυχικές. Άρθρα σαν αυτά ανανεώνουν την πίστη μας ώστε να υπομείνουμε ως το τέλος.

Π. Γκ., Ηνωμένες Πολιτείες

Συχνά λαβαίνουμε ως δεδομένα αυτά που έχουμε, και ίσως χάνουμε κάποια συνάθροιση εξαιτίας ενός απλού πονοκεφάλου. Αλλά μολονότι η Τζάνις είχε λόγους να μένει στο σπίτι​—λόγου χάρη, υπέφερε από κατάθλιψη και είχε υποστεί κακοποίηση—​στηριζόταν στον Ιεχωβά για να της δίνει την αναγκαία δύναμη ώστε να ζει μια πνευματικά δραστήρια ζωή.

Κ. Ντ., Ιταλία

Έχω άριστη υγεία, και γι’ αυτό η δική μου περίπτωση είναι διαφορετική από της Τζάνις. Αλλά εξαιτίας των εμπειριών που είχα στο δημοτικό με διάφορους παλικαράδες, συχνά νιώθω κατάθλιψη. Κλαίω συνέχεια και αισθάνομαι πολύ άσχημα. Οι συγχριστιανοί μου με ενθαρρύνουν και οι γονείς μου μού παρέχουν υποστήριξη. Παρ’ όλα αυτά, σας ευχαριστώ από την καρδιά μου για την ιστορία της Τζάνις Άνταμς. Μου έδωσε θάρρος.

Μ. Τ., Ιαπωνία

Παππούδες Σας ευχαριστώ για το άρθρο «Οι Νεαροί Ρωτούν . . . Γιατί Πρέπει να Έρθω πιο Κοντά στους Παππούδες Μου;» (22 Απριλίου 2001) Η γιαγιά μου και εγώ είχαμε έναν πολύ ιδιαίτερο δεσμό. Όταν οι γονείς μου πήραν διαζύγιο, έκανα συνέχεια ερωτήσεις και έκλαιγα. Η γιαγιά μου ήταν πάντα στο πλευρό μου. Με έπαιρνε μαζί της στο έργο κηρύγματος και μου ενστάλαξε αγάπη για τη διακονία. Ακολούθησα τα χνάρια της, και έγινα ολοχρόνια κήρυκας των καλών νέων πριν από τέσσερα χρόνια. Ακόμη και όταν προσβλήθηκε από τη νόσο του Αλτσχάιμερ και δεν καταλάβαινε ποια ήμουν, τα μάτια της έλαμπαν όταν της διάβαζα εδάφια για τον Παράδεισο. Κοιμήθηκε τον ύπνο του θανάτου το Σεπτέμβριο του 2000. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που διδάσκετε στους νέους πόσο σπουδαίοι είναι οι παππούδες μας.

Κ. Ρ., Ηνωμένες Πολιτείες

Οι γονείς μου πήραν διαζύγιο πριν από δέκα χρόνια. Θέλοντας να δείξω την αφοσίωσή μου στη μητέρα μου, έκοψα τις επαφές μου με την οικογένεια του πατέρα μου. Τώρα όμως που διάβασα αυτά τα άρθρα, βλέπω πόσο σπουδαίο και ωφέλιμο είναι να έχω καλή σχέση με τους παππούδες μου. Χάρη σε αυτά τα άρθρα, τώρα έχω υπόψη μερικές Γραφικές εισηγήσεις για την καλλιέργεια αυτής της σχέσης.

Γκ. Β., Ηνωμένες Πολιτείες

Μολονότι κανείς από τους τέσσερις παππούδες μου δεν είναι Χριστιανός, έχω καλές σχέσεις μαζί τους. Επίσης έχω μια «γιαγιά» στην εκκλησία​—μια Χριστιανή αδελφή που πλησιάζει τα 70. Όταν αντιμετωπίζω κάποιο πρόβλημα, εκείνη μου διαβάζει τη Γραφή και με ενθαρρύνει. Μερικές φορές μου κρατάει απλώς το χέρι ή με αγκαλιάζει. Ορισμένες στιγμές, νιώθω ότι δεν υπάρχει διαφορά ηλικίας μεταξύ μας.

Μ. Κ., Ιαπωνία