Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Πρέπει να Συμμετέχουν οι Χριστιανοί στους Εορτασμούς της Πρωτοχρονιάς;

«ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ της παραμονής της Πρωτοχρονιάς, όλα είναι ασυνήθιστα ήρεμα», λέει ο Φερνάντο, ένας γιατρός στη Βραζιλία. «Κατόπιν, γύρω στις 11, αρχίζουν να καταφθάνουν πλήθη ασθενών με μαχαιριές ή πληγές από πυροβολισμούς, έφηβοι τραυματισμένοι σε αυτοκινητικά δυστυχήματα και κακοποιημένες σύζυγοι. Το αλκοόλ είναι σχεδόν πάντα μια από τις αιτίες».

Με βάση τα παραπάνω, δεν μας εκπλήσσει το γεγονός ότι ένα βραζιλιάνικο περιοδικό χαρακτήρισε την πρώτη ημέρα του έτους ως παγκόσμια ημέρα ανάρρωσης από το μεθύσι. Ένα ευρωπαϊκό ειδησεογραφικό πρακτορείο λέει πως «η Πρωτοχρονιά είναι για τον απλό άνθρωπο ηδονιστική απόλαυση», προσθέτοντας ότι «είναι ένας ακόμη γύρος στην ατέλειωτη αναμέτρηση του ανθρώπου με το αλκοόλ».

Ομολογουμένως, δεν γιορτάζουν όλοι την Πρωτοχρονιά πίνοντας υπερβολικά και διαπράττοντας βιαιότητες. Στην πραγματικότητα, πολλοί έχουν ευχάριστες αναμνήσεις από αυτή την περίσταση. «Όταν ήμασταν παιδιά, ανυπομονούσαμε να έρθει η Πρωτοχρονιά», λέει ο Φερνάντο που αναφέρθηκε πιο πάνω. «Υπήρχαν πάντα πολλά παιχνίδια, φαγητά και ποτά. Τα μεσάνυχτα αγκαλιαζόμασταν, φιλιόμασταν και ευχόμασταν ο ένας στον άλλον: “Ευτυχισμένος ο Καινούριος Χρόνος!”»

Παρόμοια, πολλοί σήμερα θεωρούν ότι συμμετέχουν στους εορτασμούς της Πρωτοχρονιάς χωρίς να φτάνουν στα άκρα. Ωστόσο, οι Χριστιανοί θα πρέπει να εξετάσουν την προέλευση και τη σημασία αυτής της δημοφιλούς γιορτής. Συγκρούονται οι εορτασμοί της Πρωτοχρονιάς με τις Γραφικές διδασκαλίες;

Γεγονότα από το Παρελθόν

Οι εορτασμοί της Πρωτοχρονιάς δεν είναι κάτι νέο. Αρχαίες επιγραφές δείχνουν ότι υπήρχαν στη Βαβυλώνα από την τρίτη χιλιετία Π.Κ.Χ. Η γιορτή, η οποία διεξαγόταν στα μέσα Μαρτίου, ήταν κρίσιμης σημασίας. «Σε εκείνη την περίσταση, ο θεός  Μαρντούκ καθόριζε το πεπρωμένο της χώρας για την ερχόμενη χρονιά», λέει Η Παγκόσμια Εγκυκλοπαίδεια του Βιβλίου (The World Book Encyclopedia). Η βαβυλωνιακή γιορτή της Πρωτοχρονιάς διαρκούσε 11 ημέρες και περιλάμβανε θυσίες, πομπές και τελετές γονιμότητας.

Για κάποιο διάστημα, οι Ρωμαίοι άρχιζαν και αυτοί το έτος τους το μήνα Μάρτιο. Αλλά το 46 Π.Κ.Χ., ο Αυτοκράτορας Ιούλιος Καίσαρας όρισε ότι έπρεπε να αρχίζει την πρώτη Ιανουαρίου. Εκείνη η ημέρα ήταν ήδη αφιερωμένη στον Ιανό, το θεό κάθε αρχής, και στο εξής επρόκειτο επίσης να σηματοδοτεί την πρώτη ημέρα του ρωμαϊκού έτους. Η ημερομηνία άλλαξε, αλλά η πανηγυρική ατμόσφαιρα παρέμεινε. Την πρώτη Ιανουαρίου, οι άνθρωποι «παραδίδονταν σε αχαλίνωτες υπερβολές», λέει η Εγκυκλοπαίδεια (Cyclopedia) του Μακ Κλίντοκ και Στρονγκ, «και διάφορες ειδωλολατρικές δεισιδαιμονίες».

Ακόμη και σήμερα, οι δεισιδαιμονικές συνήθειες περιλαμβάνονται στους εορτασμούς της Πρωτοχρονιάς. Λόγου χάρη, σε μερικές περιοχές της Νότιας Αμερικής, πολλοί καλωσορίζουν την Πρωτοχρονιά στηριγμένοι στο δεξί τους πόδι. Άλλοι κάνουν θόρυβο με κόρνες και ρίχνουν κροτίδες. Σύμφωνα με ένα τσεχικό έθιμο, την Πρωτοχρονιά οι άνθρωποι πρέπει να τρώνε φακές, ενώ η σλοβακική παράδοση επιβάλλει να βάζουν οι άνθρωποι χρήματα ή λέπια κάτω από το τραπεζομάντιλο. Τέτοιες συνήθειες, που σκοπό έχουν να διώξουν την κακοτυχία και να εξασφαλίσουν ευημερία, διαιωνίζουν απλώς την αρχαία πεποίθηση ότι η αλλαγή του έτους είναι καιρός για τον καθορισμό του πεπρωμένου.

Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Η Γραφή νουθετεί τους Χριστιανούς να “περπατούν με ευπρέπεια, όχι με ξέφρενα γλέντια και μεθύσια”. a (Ρωμαίους 13:12-14· Γαλάτες 5:19-21· 1 Πέτρου 4:3) Εφόσον οι εορτασμοί της Πρωτοχρονιάς χαρακτηρίζονται συχνά από τις υπερβολές που καταδικάζει η Γραφή, οι Χριστιανοί δεν συμμετέχουν σε αυτούς. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι Χριστιανοί είναι άνθρωποι χωρίς χαρά. Αντιθέτως, γνωρίζουν πως η Γραφή λέει επανειλημμένα στους λάτρεις του αληθινού Θεού να χαίρονται​—και αυτό για διάφορους λόγους. (Δευτερονόμιο 26:10, 11· Ψαλμός 32:11· Παροιμίες 5:15-19· Εκκλησιαστής 3:22· 11:9) Η Γραφή αναγνωρίζει επίσης ότι η τροφή και το ποτό συχνά συνοδεύουν τη χαρά.​—Ψαλμός 104:15· Εκκλησιαστής 9:7α.

Ωστόσο, όπως έχουμε δει, οι εορτασμοί της Πρωτοχρονιάς έχουν τη ρίζα τους σε ειδωλολατρικά έθιμα. Η ψεύτικη λατρεία είναι ακάθαρτη και απεχθής στα μάτια του Ιεχωβά Θεού, και οι Χριστιανοί απορρίπτουν συνήθειες που έχουν τέτοια προέλευση. (Δευτερονόμιο 18:9-12· Ιεζεκιήλ 22:3, 4) Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Τι σχέση έχουν η δικαιοσύνη και η ανομία; Ή τι συμμετοχή έχει το φως με το σκοτάδι; Ακόμη, τι αρμονία υπάρχει μεταξύ του Χριστού και του Βελίαλ;» Εύλογα, ο Παύλος πρόσθεσε: «Πάψτε να αγγίζετε αυτό που είναι ακάθαρτο».​—2 Κορινθίους 6:14-17α.

Οι Χριστιανοί αντιλαμβάνονται επίσης ότι η τήρηση δεισιδαιμονικών συνηθειών δεν εξασφαλίζει την ευτυχία και την ευημερία​—ιδιαίτερα εφόσον η συμμετοχή σε τέτοιους εορτασμούς μπορεί να οδηγήσει στην αποδοκιμασία του Θεού. (Εκκλησιαστής 9:11· Ησαΐας 65:11, 12) Επιπλέον, η Γραφή νουθετεί τους Χριστιανούς να είναι μετριοπαθείς και εγκρατείς στη διαγωγή τους. (1 Τιμόθεο 3:2, 11) Σαφώς, θα ήταν ακατάλληλο για κάποιον που ισχυρίζεται ότι ακολουθεί τις διδασκαλίες του Χριστού να συμμετέχει σε μια γιορτή η οποία χαρακτηρίζεται από αχαλίνωτες υπερβολές.

Όσο εντυπωσιακοί και ελκυστικοί και αν είναι οι εορτασμοί της Πρωτοχρονιάς, η Γραφή μάς λέει να “πάψουμε να αγγίζουμε αυτό που είναι ακάθαρτο” και να «καθαρίσουμε τον εαυτό μας από κάθε μόλυσμα σάρκας και πνεύματος». Σε εκείνους που υπακούν, ο Ιεχωβά δίνει την εξής συγκινητική υπόσχεση: «Εγώ θα σας δεχτώ. . . . Εγώ θα είμαι πατέρας για εσάς, και εσείς θα είστε γιοι και κόρες για εμένα». (2 Κορινθίους 6:17β–7:1) Πράγματι, εκείνος υπόσχεται αιώνιες ευλογίες και ευημερία σε όσους είναι όσιοι σε αυτόν.​—Ψαλμός 37:18, 28· Αποκάλυψη 21:3, 4, 7.

[Υποσημείωση]