Εορτασμοί Βία Κρούκις στο Μεξικό
Εορτασμοί Βία Κρούκις στο Μεξικό
ΑΠΟ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΞΥΠΝΑ! ΣΤΟ ΜΕΞΙΚΟ
ΚΑΘΕ χρόνο διεξάγονται στο Μεξικό περίπου 300 θρησκευτικοί εορτασμοί για το θάνατο του Ιησού. Ένας από τους μεγαλύτερους είναι ο Βία Κρούκις, με πομπές και αναπαραστάσεις των τελευταίων ημερών της ζωής του Ιησού. Η φράση Βία Κρούκις προέρχεται από τη λατινική γλώσσα και σημαίνει «Οδός του Σταυρού». Στην περιφέρεια Ισταπαλάπα της Πόλης του Μεξικού, ο διευθυντής του τοπικού Πολιτιστικού Συλλόγου εξηγεί την προέλευση του εορτασμού: “Το 1833, ξέσπασε επιδημία χολέρας στην Ισταπαλάπα. Για να γίνει πιο ήπια η καταστροφή, ξεκίνησε μια ζωντανή αναπαράσταση των Παθών από μέλη της κοινότητας”.
Συνήθως ο εορτασμός Βία Κρούκις λαβαίνει χώρα ως εξής: Πλήθη συγκεντρώνονται για να δουν σε αναπαράσταση τους Ιουδαίους ηγέτες, τους εκατόνταρχους, τους αποστόλους του Ιησού και τις γυναίκες που τον ακολουθούσαν, περιλαμβανομένης και της Μαρίας. Ένας νεαρός άντρας παίζει το ρόλο του Ιησού. Έχει απομνημονεύσει Γραφικές περικοπές τις οποίες απαγγέλλει καθώς εκτυλίσσονται τα γεγονότα. Οι ηθοποιοί χρησιμοποιούν περούκες, γενειάδες και μουστάκια και φοράνε χοντρούς χιτώνες. «Ναζωραίοι» ακολουθούν επίσης τον «Ιησού», ξυπόλητοι ή με δερμάτινα σανδάλια, και φοράνε αγκάθινα στεφάνια για να μιμηθούν τα παθήματά του. Μερικές φορές, αυτοί μπορεί να είναι ως και 2.500. Στη διάρκεια της ημέρας μεταφέρουν σταυρούς στο Σέρο ντε λα Εστρέγια (Λόφο του Αστεριού), το μέρος που έχει επιλεχθεί για τη «σταύρωση» του Ιησού.
Μικροπωλητές διαλαλούν εμπορεύματα όπως καπέλα, αναψυκτικά, στάμπες με θρησκευτικές μορφές για τα μάγουλα ή τα χέρια, μπαλόνια, καραμέλες για τα παιδιά και πολλά άλλα πράγματα. Για την περίσταση στήνονται ακόμη και υπαίθρια λούνα παρκ.
Στην πόλη Κερέταρο, μετανοημένοι προσπαθούν να περπατήσουν με αλυσοδεμένα πόδια. Στην Τάσκο, άντρες μεταφέρουν στην πλάτη τους επί περίπου πέντε ώρες δέματα με αγκάθια τα οποία έχουν βάρος 40 ως 50 κιλά. Άλλοι ακολουθούν την πομπή μαστιγώνοντας το σώμα τους. Συχνά αρκετοί από τους συμμετέχοντες καταλήγουν στο νοσοκομείο.
Αυτή η μορφή λατρείας ίσως μας θυμίζει τα λόγια του αποστόλου Παύλου όταν μίλησε εναντίον της “αυτοεπιβαλλόμενης θρησκείας και της προσποιητής ταπεινοφροσύνης, μιας αυστηρής μεταχείρισης του σώματος”. (Κολοσσαείς 2:23) Οι αληθινοί Χριστιανοί πράγματι τηρούν την ανάμνηση του θανάτου του Χριστού, αλλά αποφεύγουν παραδόσεις οι οποίες πηγάζουν από το ψέμα και συγκρούονται με τις Γραφικές αρχές.