Ματιές στον Κόσμο

“Η Μικρότερη στον Κόσμο”

«Η μικρότερη σαύρα στον κόσμο», μήκους μόλις 2 εκατοστών, βρέθηκε σε σπηλιές στο Εθνικό Πάρκο Χαράγκουα στη Δομινικανή Δημοκρατία. «Η μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζει είναι η αφυδάτωση, επειδή η επιφάνεια στην οποία κινείται είναι πολύ μεγάλη σε σύγκριση με το σώμα της», λέει η εφημερίδα Δε Τάιμς του Λονδίνου. «Αυτό το πλάσμα δεν είναι μόνο η μικρότερη σαύρα, αλλά και το μικρότερο στην κατηγορία των αμνιοτικών, η οποία αποτελείται από 23.000 είδη ερπετών, πουλιών και θηλαστικών». Η μόνη σαύρα που τη συναγωνίζεται σε μέγεθος ζει στα γειτονικά Βρετανικά Παρθένα Νησιά. Η εφημερίδα προσθέτει: «Στην Καραϊβική υπάρχει επίσης το μικρότερο πουλί στον κόσμο, το κολίβριο μελιτοφάγος η μικροσκοπική, με μήκος 5 εκατοστά, και το πιο λεπτό φίδι, το είδος Leptotyphlops bilineatus, το οποίο θα μπορούσε να περάσει μέσα από ένα μολύβι αν αφαιρούνταν από αυτό ο γραφίτης».

 Οι Προβλέψεις Απέτυχαν Οικτρά

«Για τους μάντεις, τους αστρολόγους και τα μέντιουμ, το έτος 2001 σήμανε μία ακόμη παταγώδη αποτυχία», αναφέρει η γερμανική εφημερίδα Ζουντόιτσε Τσάιτουνγκ. Ειδικοί που συμμετείχαν στη Διάσκεψη για τις Παραεπιστήμες στη Γερμανία κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα αφού αξιολόγησαν τις προβλέψεις της χρονιάς. Πρώτα πρώτα, κανένα από τα μέντιουμ δεν πρόβλεψε τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου ή τον πόλεμο στο Αφγανιστάν. Επίσης, δεν μπόρεσαν να προβλέψουν την οικονομική ύφεση στη Γερμανία. Αντιθέτως, ήταν πολύ αισιόδοξοι για το μέλλον. Ένα μέντιουμ προφήτευσε με τόλμη ότι ο κόσμος θα έμπαινε σε «περίοδο ειρήνης» το 2001. Ακόμη και αν, σε σπάνιες περιπτώσεις, επαληθεύονται οι ανθρώπινες προβλέψεις, κανένας δεν μπορεί να προείπει με ακρίβεια ποιες θα επαληθευτούν, λέει η εφημερίδα, προσθέτοντας: «Ωστόσο, υπάρχουν σημαντικά στοιχεία που πιστοποιούν ότι το λάθος είναι αναπόσπαστο μέρος της ανθρώπινης φύσης».

Ο Παραλογισμός των Ναρκών Ξηράς

«Υπάρχουν πάνω από 110 [εκατομμύρια] νάρκες ξηράς θαμμένες σε όλο τον κόσμο. Η απομάκρυνσή τους θα στοιχίσει 33 [δισεκατομμύρια] δολάρια (περ. 38 δισ. ευρώ) και θα απαιτήσει 1.100 χρόνια με τους σημερινούς ρυθμούς συλλογής», αναφέρει η βρετανική εφημερίδα Δε Γκάρντιαν. «Οι νάρκες τοποθετούνται 25 φορές γρηγορότερα από ό,τι μπορούν να απομακρυνθούν» και, από το 1975, πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχουν ακρωτηριαστεί ή σκοτωθεί εξαιτίας τους​—περιλαμβανομένων και 300.000 παιδιών. Οι μισοί ενήλικοι και πάνω από τα μισά παιδιά που πατούν νάρκες πεθαίνουν προτού μεταφερθούν σε νοσοκομείο. «Οι στρατιώτες είναι πασίγνωστοι για την αναξιοπιστία τους όσον αφορά τη σύνταξη και την τήρηση αρχείων για τα μέρη όπου έχουν τοποθετηθεί νάρκες», προσθέτει η εφημερίδα, και πολλές «νάρκες αφαιρούνται από το έδαφος μόνο και μόνο για να τοποθετηθούν αλλού, συνήθως σε εδάφη όπου μέχρι τότε δεν υπήρχαν νάρκες». Αν και το διεθνές εμπόριο ναρκών ξηράς εναντίον προσωπικού έχει ουσιαστικά σταματήσει, υπάρχουν ακόμη 230 ως 245 εκατομμύρια αποθηκευμένες νάρκες παγκόσμια. Σύμφωνα με τη Διεθνή Εκστρατεία για την Απαγόρευση των Ναρκών Ξηράς, 15 κυβερνήσεις και περίπου 30 τρομοκρατικές οργανώσεις και ομάδες ανταρτών εξακολουθούν να τις χρησιμοποιούν.

Καταστροφή για την Πεταλούδα Μονάρχης

Μια δυνατή χειμωνιάτικη καταιγίδα τον Ιανουάριο, και η παγωνιά που ακολούθησε, ρήμαξε τις δύο μεγαλύτερες αποικίες πεταλούδων μονάρχης στο Μεξικό. Σύμφωνα με την εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς, οι ερευνητές υπολόγισαν ότι «το 74 τοις εκατό των πεταλούδων στην αποικία Σιέρα Τσίνκουα και το 80 τοις εκατό στην αποικία Ροζάριο έχουν πεθάνει. Οι πεταλούδες αυτών των μεγάλων αποικιών, καθώς και μερικών μικρότερων, . . . είναι οι μόνες που χρησιμεύουν για την αναπαραγωγή του είδους στις ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά». Περίπου 220 ως 270 εκατομμύρια πεταλούδες πάγωσαν και έπεσαν από τα δέντρα όπου κούρνιαζαν, δημιουργώντας στο έδαφος ένα στρώμα πάχους τριάντα και πλέον εκατοστών σε μερικά σημεία. Μολονότι πιστεύεται ότι δεν απειλείται το είδος από αυτή την απώλεια, οι ερευνητές είπαν πως η μείωση του αριθμού τους έκανε τις πεταλούδες ευάλωτες σε μελλοντικά καιρικά φαινόμενα και ασθένειες. Οι πεταλούδες μονάρχης είναι πασίγνωστες για τις θεαματικές μαζικές μεταναστεύσεις τους βόρεια του Μεξικού κάθε άνοιξη. Γεννούν αβγά στις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτά μετατρέπονται σε πεταλούδες οι οποίες συνεχίζουν τη μετανάστευση, φτάνοντας το καλοκαίρι ως τον Καναδά.

“Ακριβής και Συγχρόνως Ποιητική”

Η Γραφή περιέχει «λιγότερους μύθους και περισσότερες αλήθειες από ό,τι πιστεύαμε», αναφέρει το γαλλικό περιοδικό για τη φύση Τερ Σοβάζ. Φυσιολόγοι που εργάζονται στο Ισραήλ διαπίστωσαν ότι η Γραφή, αν και θρησκευτικό βιβλίο, περιλαμβάνει «σαφείς και ακριβείς ζωολογικές παρατηρήσεις». Αναφέροντας ότι «οι Ψαλμοί και οι Παροιμίες είναι πολύτιμες πηγές πληροφόρησης» για τους φυσιολόγους, το άρθρο προσθέτει: «Το βιβλίο του Ιώβ . . . παρέχει ακριβείς και συγχρόνως ποιητικές περιγραφές σχετικά με την κυοφορία του ίβηκα και με το φυσικό περιβάλλον του άγριου γαϊδουριού και του ιπποπόταμου».

Το «Παράξενο Ζευγάρι»

«Οποιαδήποτε σχέση ανάμεσα σε μια λέαινα και σε έναν μικρό όρυγα μπορεί να αναμένεται ότι θα είναι βραχύβια και μοιραία για τον δεύτερο», παρατηρεί η εφημερίδα Δι Ικόνομιστ. Ωστόσο, η φωτογραφία που συνόδευε το άρθρο έδειχνε μια λέαινα και έναν μικρό όρυγα ξαπλωμένους δίπλα δίπλα. Το άρθρο συνέχιζε: «Αυτό το παράξενο ζευγάρι εντοπίστηκε στο καταφύγιο θηραμάτων Σαμπουρού στην Κένυα στις 21 Δεκεμβρίου, και το παρακολούθησαν και το κινηματογράφησαν . . . δύο φωτογράφοι της άγριας ζωής μέχρις ότου ένα άλλο λιοντάρι σκότωσε το μικρό όρυγα στις 6 Ιανουαρίου». Μήπως επρόκειτο για κάποια περίπτωση «αποτύπωσης», κατά την οποία μια υποκατάστατη μητέρα δέχεται ένα άλλο ζώο ως δικό της έπειτα από πρόσφατη γέννα της; Τα στοιχεία δεν έδειχναν κάτι τέτοιο, λέει η εφημερίδα. «Εκείνο που κάνει ασυνήθιστη αυτή την περίπτωση είναι ότι η μητέρα του όρυγα εξακολουθούσε να ζει και να θηλάζει, και ότι η λέαινα ήταν μικρή και δεν φαινόταν να έχει γεννήσει ποτέ». Επιπλέον, «η λέαινα ήταν αυτή που ακολουθούσε το μικρό ζώο (λόγου χάρη όταν επέστρεφε στη μητέρα του για να θηλάσει), αντί να συμβαίνει το αντίθετο». Το άρθρο καταλήγει: «Το γιατί ήθελε να υιοθετήσει ένα ζώο το οποίο θα έπρεπε βάσει του ενστίκτου της να θεωρήσει “γεύμα” αποτελεί μυστήριο».

Εγκαταλειμμένα Κατοικίδια

«Οι Αυστραλοί έχουν περισσότερα κατοικίδια ανά άτομο από οποιαδήποτε άλλη κοινωνία στον κόσμο», λέει ο Χιου Γουέρθ, πρόεδρος της Βασιλικής Εταιρίας για την Παρεμπόδιση της Σκληρότητας προς τα Ζώα. Ωστόσο, η εφημερίδα Δι Οστρέλιαν αναφέρει ότι «135.000 κατοικίδια εγκαταλείφθηκαν το οικονομικό έτος 2000-2001» ενώ «σχεδόν το 60 τοις εκατό αυτών των ζώων υπέστησαν ευθανασία». Γιατί εγκαταλείπονται τόσο πολλά ζώα; Ένας λόγος είναι ότι οι άνθρωποι εξακολουθούν να διαλέγουν ακατάλληλες για τις περιστάσεις τους ράτσες ζώων. Οι γονείς κάνουν συνεχώς το λάθος να αγοράζουν για τα παιδιά τους σκύλους υπηρεσιών​—οι οποίοι χρειάζονται αρκετή εκπαίδευση, άσκηση και φροντίδα. Ωστόσο, οι σκύλοι υπηρεσιών ευθύνονται για αρκετά περιστατικά με δαγκώματα σκύλων. Όσον αφορά την επιλογή κατοικίδιου, η εφημερίδα λέει: «Μην αγοράζετε με βάση τα συναισθήματα. Σκεφτείτε το χώρο, τις οικογενειακές περιστάσεις και την οικονομική σας κατάσταση. Μην καθυστερείτε να αρχίσετε την εκπαίδευση του σκύλου. Όσο αργείτε, τόσο πιο δύσκολα θα αλλάξει η απειθάρχητη συμπεριφορά του. Να θυμάστε ότι η αγορά ζώου είναι μακροπρόθεσμη υπόθεση».

Το Σύνδρομο του Καινούριου Αυτοκινήτου

«Έρευνες . . . έχουν δείξει ότι στα καινούρια αυτοκίνητα οι εκπομπές δηλητηριωδών αερίων είναι υψηλές για έξι μήνες ή και περισσότερο μετά την αγορά τους», αναφέρει το Κοινοπολιτειακό Ίδρυμα Επιστημονικής και Βιομηχανικής Έρευνας (CSIRO). Μερικά τοξικά αέρια που γεμίζουν τα καινούρια αυτοκίνητα είναι το βενζόλιο, η ακετόνη, το αιθυλοβενζόλιο, το κανονικό εξάνιο, το τολουένιο και τα ισομερή του ξυλενίου​—τα οποία μπορούν να είναι επικίνδυνα για τους ανθρώπους. Η εισπνοή τέτοιων χημικών ουσιών μπορεί να προκαλέσει στους οδηγούς πονοκεφάλους, νύστα, σύγχυση, καθώς και ερεθισμό των ματιών, της μύτης και του λαιμού. Σύμφωνα με τον Δρ Στιβ Μπράουν, επικεφαλής της έρευνας του CSIRO για τον έλεγχο της ποιότητας του αέρα, «η παραμονή στο αυτοκίνητο μπορεί να σας εκθέσει σε τοξικές εκπομπές οι οποίες υπερβαίνουν κατά πολύ τα όρια που έχει θέσει το Συμβούλιο Ιατρικών Ερευνών & Εθνικής Υγείας της Αυστραλίας». Για τη μείωση των πιθανών κινδύνων, ο Μπράουν συστήνει στους κατόχους καινούριων αυτοκινήτων, όσο είναι δυνατόν, «να φροντίζουν να μπαίνει άφθονος φρέσκος αέρας στο αυτοκίνητο όταν οδηγούν, επί έξι τουλάχιστον μήνες μετά την αγορά του».