Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Γιατί Δεν με Αγαπάει ο Γονέας Μου;

Γιατί Δεν με Αγαπάει ο Γονέας Μου;

Οι Νεαροί Ρωτούν . . .

Γιατί Δεν με Αγαπάει ο Γονέας Μου;

«Πριν χωρίσει ο μπαμπάς μου με τη μαμά μου, πήγαινα μαζί του στην παραλία, τρώγαμε έξω και κάναμε βόλτες με το αυτοκίνητό του. Μετά όλα αυτά σταμάτησαν. Ο μπαμπάς μου άλλαξε. Φαίνεται ότι χώρισε και με εμένα».​—Κάρεν. a

ΠΑΡΑ πολλοί νεαροί υποφέρουν από παρόμοια αισθήματα. Όπως η Κάρεν, νιώθουν ότι ο γονέας τους δεν τους αγαπάει πια​—ή ότι ποτέ δεν τους αγαπούσε. Εδώ δεν αναφερόμαστε στα παροδικά αρνητικά αισθήματα που μπορεί να προκύψουν από προσωρινές προστριβές μεταξύ των νεαρών και των γονέων τους ούτε στη δυσαρέσκεια που προκύπτει κάποιες φορές από τη γονική διαπαιδαγώγηση. Στην πραγματικότητα, σε μερικές περιπτώσεις, οι γονείς είναι ένοχοι ουσιαστικής παραμέλησης, καθώς δεν δίνουν στα παιδιά τους την αναγκαία προσοχή και διαπαιδαγώγηση. Σε άλλες περιπτώσεις, υπάρχει επαναλαμβανόμενη αυστηρή και απότομη μεταχείριση, η οποία πιθανώς περιλαμβάνει σκληρά λόγια ή κατά γράμμα χτυπήματα.

Λίγα πράγματα πληγώνουν πιο βαθιά από ό,τι η απόρριψη από μέρους ενός γονέα. «Ένιωθα ανεπιθύμητη και παραμελημένη», λέει η Κάρεν. Αν έχεις βρεθεί ποτέ σε τέτοια δύσκολη θέση, κάνε σκέψεις γύρω από μερικές συμβουλές σχετικά με το πώς να αντιμετωπίζεις τα αισθήματά σου. Να ξέρεις καλά ότι ακόμη και χωρίς την υποστήριξη του γονέα σου μπορείς να πετύχεις στη ζωή!

Να Καταλαβαίνεις το Γονέα Σου

Κατ’ αρχάς, είναι λογικό να αναμένεις από το γονέα σου να σε αγαπάει. Η αγάπη ενός γονέα για το παιδί του πρέπει να είναι τόσο φυσιολογική και αξιόπιστη όσο η ανατολή του ήλιου. Ο Θεός αναμένει από τους γονείς να δείχνουν τέτοια αγάπη. (Κολοσσαείς 3:21· Τίτο 2:4) Τότε, γιατί οι γονείς μερικές φορές παραμελούν, εγκαταλείπουν ή κακομεταχειρίζονται τα παιδιά τους;

Ένας παράγοντας μπορεί να είναι οι προσωπικές τους εμπειρίες στη ζωή. Αναρωτήσου: “Από πού έμαθαν οι γονείς μου να ανατρέφουν παιδιά;” Σε πολλές περιπτώσεις, οι γονείς μπορεί να έχουν μάθει μόνο από όσα έζησαν εκείνοι ως παιδιά με τους δικούς τους γονείς. Και στο σκληρό, σύγχρονο κόσμο μας, στον οποίο οι «άστοργοι» άνθρωποι είναι περισσότεροι από ποτέ, αυτή η εκπαίδευση συχνά είναι πολύ ανεπαρκής. (2 Τιμόθεο 3:1-5) Μερικές φορές, το αποτέλεσμα είναι μια φοβερή αλυσιδωτή αντίδραση, με τους γονείς να κακομεταχειρίζονται τα παιδιά τους ακριβώς όπως και εκείνοι κάποτε υπήρξαν θύματα κακομεταχείρισης.

Επιπρόσθετα, οι γονείς μπορεί να είναι πολύ στενοχωρημένοι για διάφορους λόγους. Μερικοί προσπαθούν να ξεφύγουν από τη δυστυχία και την απογοήτευση με το να αφοσιώνονται στην εργασία τους ή να στρέφονται στο αλκοόλ και στα ναρκωτικά. Ο Γουίλιαμ και η Τζόαν, λόγου χάρη, μεγάλωσαν με αλκοολικό πατέρα. «Ο πατέρας μου το έβρισκε δύσκολο να μας επαινεί», λέει η Τζόαν. «Το χειρότερο, όμως, ήταν η οργή του όταν άρχιζε να πίνει. Φώναζε όλο το βράδυ στη μητέρα μου. Πολλές φορές φοβόμουν». Ακόμη και αν οι γονείς δεν είναι φανερά καταπιεστικοί, οι δραστηριότητές τους ίσως να τους εξουθενώνουν τόσο ώστε να μην μπορούν να δείξουν στα παιδιά τους την αναγκαία αγάπη και προσοχή.

Ο Γουίλιαμ πιστεύει ότι καταλαβαίνει τι βρισκόταν πίσω από την απρόβλεπτη συμπεριφορά του πατέρα του. «Ο πατέρας μου μεγάλωσε στο Βερολίνο, στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου», εξηγεί ο ίδιος. «Ως αγόρι, έζησε ανείπωτη φρίκη και είδε πολλούς θανάτους. Έπρεπε να αγωνίζεται σκληρά κάθε ημέρα μόνο και μόνο για να βρει κάτι να φάει και να ζήσει. Πιστεύω ότι ο πατέρας μου επηρεάστηκε έντονα από όσα πέρασε». Πράγματι, η Αγία Γραφή αναγνωρίζει ότι οι άνθρωποι που υφίστανται βαριά καταδυνάστευση μπορεί να ενεργούν παράλογα.​—Εκκλησιαστής 7:7.

Μήπως ο Γουίλιαμ και η Τζόαν πιστεύουν ότι τα βιώματα του πατέρα τους δικαιολογούν τον τρόπο με τον οποίο τους μεταχειριζόταν; «Όχι», λέει ο Γουίλιαμ. «Το παρελθόν του δεν είναι δικαιολογία για το υπερβολικό ποτό και την κακή του συμπεριφορά. Ωστόσο, το ότι το γνώριζα αυτό με βοήθησε να είμαι πιο διορατικός σε σχέση με τη συμπεριφορά του πατέρα μου».

Το να αποδεχτείς ότι οι γονείς σου είναι ατελείς και το να μάθεις κάτι για το παρελθόν τους μπορεί να σε βοηθήσει πολύ να τους καταλαβαίνεις. Το εδάφιο Παροιμίες 19:11 λέει: «Η ενόραση του ανθρώπου ασφαλώς καταστέλλει το θυμό του».

Αντιμετώπισε τα Αισθήματά Σου

Υπάρχουν και άλλα αρνητικά αισθήματα τα οποία μπορεί να σε βασανίζουν λόγω της κατάστασης που επικρατεί στο σπίτι. Για παράδειγμα, η έλλειψη προσοχής και από τους δύο γονείς της έκανε την Πατρίσια να νιώθει «άτομο χωρίς αξία που οι άλλοι δεν το αγαπούν». Η Λανίσα δυσκολευόταν να εμπιστεύεται τους άντρες γενικά από τότε που ο πατέρας της έφυγε όταν εκείνη ήταν μόλις οχτώ χρονών. Και η Σέιλα εκλιπαρούσε για την προσοχή σχεδόν οποιουδήποτε συναντούσε, για να γεμίσει το κενό που άφησε η μητέρα της, της οποίας η ζωή «βρισκόταν υπό τον έλεγχο των ναρκωτικών».

Ο θυμός και η ζήλια μπορούν επίσης να αποτελέσουν πρόβλημα. Όταν η Κάρεν είδε τον παντρεμένο για δεύτερη φορά πατέρα της να δείχνει στη νέα του οικογένεια την αγάπη την οποία λαχταρούσε για τον εαυτό της, ένιωθε «μεγάλη ζήλια για κάποια περίοδο». Μερικές φορές, η Λεϊλάνι ένιωθε ακόμη και μίσος για τους γονείς της. «Καβγάδιζα συνέχεια μαζί τους», λέει.

Όλα αυτά τα αισθήματα είναι κατανοητά, αν λάβουμε υπόψη τις περιστάσεις. Πώς μπορείς, όμως, να αντιμετωπίζεις αυτά τα αρνητικά αισθήματα με εποικοδομητικό τρόπο; Εξέτασε τις ακόλουθες συμβουλές.

Πλησίασε τον Ιεχωβά Θεό. (Ιακώβου 4:8) Μπορείς να το κάνεις αυτό μέσω προσωπικής ανάγνωσης της Γραφής και τακτικής συναναστροφής με το λαό του. Καθώς θα βλέπεις τον τρόπο με τον οποίο πολιτεύεται ο Ιεχωβά με τους άλλους, θα μάθεις ότι αυτός είναι όσιος. Μπορείς να τον εμπιστεύεσαι. «Μπορεί μια σύζυγος να ξεχάσει το βρέφος της που θηλάζει, ώστε να μη σπλαχνιστεί το γιο της κοιλιάς της;» ρώτησε ο Ιεχωβά τους Ισραηλίτες. «Ακόμη και αυτές οι γυναίκες μπορεί να ξεχάσουν, εγώ όμως δεν θα σε ξεχάσω», υποσχέθηκε ο ίδιος. (Ησαΐας 49:15) Επομένως, να προσεύχεσαι τακτικά στον Θεό. Μην ανησυχείς για το αν χρησιμοποιείς τα σωστά λόγια. Εκείνος σε καταλαβαίνει. (Ρωμαίους 8:26) Να ξέρεις ότι ο Ιεχωβά σε αγαπάει ακόμη και αν φαίνεται πως κανένας άλλος δεν το κάνει αυτό.—Ψαλμός 27:10.

Εμπιστέψου έναν αξιόπιστο ενήλικο. Κάνε φίλους σου άτομα που είναι ώριμα από πνευματική άποψη. Να τους εκφράζεις ανοιχτά τα αισθήματα και τις ανησυχίες σου. Στη Χριστιανική εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά, μπορείς να βρεις πνευματικούς πατέρες και μητέρες. (Μάρκος 10:29, 30) Ίσως, όμως, χρειαστεί να πάρεις την πρωτοβουλία να ανοιχτείς σε αυτούς. Οι άλλοι δεν θα ξέρουν πώς αισθάνεσαι αν δεν τους το πεις εσύ. Η ανακούφιση που θα νιώσεις όταν ανοίξεις την καρδιά σου μπορεί να αποδειχτεί πραγματική παρηγοριά για εσένα.​—1 Σαμουήλ 1:12-18.

Να είσαι πολυάσχολο άτομο, κάνοντας πράγματα για τους άλλους. Για να αποφύγεις τον κίνδυνο της αυτολύπησης, προσπάθησε να μην παραμένεις στις αρνητικές πλευρές της κατάστασής σου. Αντίθετα, μάθε να εκτιμάς αυτό που έχεις. Να εκμεταλλεύεσαι τις πολυάριθμες ευκαιρίες που σου προσφέρονται “δίνοντας προσοχή με προσωπικό ενδιαφέρον, όχι μόνο στα δικά σου ζητήματα, αλλά και στα ζητήματα των άλλων”. (Φιλιππησίους 2:4) Να θέτεις πνευματικούς στόχους, και στη συνέχεια να εργάζεσαι σκληρά για να τους επιδιώκεις με θετική στάση. Το να καλύπτεις τις ανάγκες των άλλων στη Χριστιανική διακονία είναι ένας θαυμάσιος τρόπος για να δίνεις προσοχή στους άλλους παρά στον εαυτό σου.

Εξακολούθησε να δείχνεις σεβασμό στους γονείς σου. Πάντοτε να θυμάσαι ότι πρέπει να ακολουθείς πιστά τις αρχές και τους κανόνες της Γραφής. Αυτό περιλαμβάνει το να τιμάς τους γονείς σου. (Εφεσίους 6:1, 2) Αν ενεργείς έτσι, θα βοηθηθείς να μην υιοθετήσεις εκδικητική, μνησίκακη στάση. Να θυμάσαι ότι καμία αδικοπραγία που μπορεί να έχει διαπράξει ο γονέας σου, όσο σοβαρή και αν είναι αυτή, δεν δικαιολογεί το να κάνεις και εσύ το ίδιο. Άφησε, λοιπόν, τα πράγματα στα χέρια του Ιεχωβά. (Ρωμαίους 12:17-21) Αυτός «αγαπάει τη δικαιοσύνη» και έχει πολύ ισχυρά προστατευτικά αισθήματα απέναντι στα παιδιά. (Ψαλμός 37:28· Έξοδος 22:22-24) Καθώς εξακολουθείς να δείχνεις στους γονείς σου τον κατάλληλο σεβασμό, προσπάθησε να καλλιεργείς τους καρπούς του πνεύματος του Θεού​—πάνω από όλους, τον καρπό της αγάπης.​—Γαλάτες 5:22, 23.

Μπορείς να Πετύχεις

Δεν χωράει αμφιβολία ότι η έλλειψη της αγάπης του γονέα μπορεί να είναι τραυματική εμπειρία. Αλλά η αποτυχία του γονέα σου δεν πρέπει να καθορίσει το είδος του ατόμου που θα γίνεις εσύ. Μπορείς να επιλέξεις να έχεις ευτυχισμένη και επιτυχημένη ζωή εφαρμόζοντας τις παραπάνω Γραφικές αρχές.

Ο Γουίλιαμ, στον οποίο αναφερθήκαμε νωρίτερα, είναι ολοχρόνιος εθελοντής σε ένα γραφείο τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ο ίδιος λέει: «Ο Ιεχωβά μάς έχει δώσει πολλές προμήθειες για να μας βοηθήσει να αντιμετωπίζουμε αυτές τις τραγικές καταστάσεις. Τι προνόμιο είναι να έχουμε έναν τόσο στοργικό και στοχαστικό ουράνιο Πατέρα!» Η αδελφή του, η Τζόαν, είναι ολοχρόνια σκαπάνισσα και υπηρετεί εκεί όπου υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη για κήρυκες. «Καθώς μεγαλώναμε, βλέπαμε μια σαφή διαφορά “ανάμεσα σε αυτόν που υπηρετεί τον Θεό και σε αυτόν που δεν τον έχει υπηρετήσει”», λέει η ίδια. (Μαλαχίας 3:18) «Οι εμπειρίες μας μάς έδωσαν την ισχυρή αποφασιστικότητα να πολεμήσουμε για την αλήθεια και να την κάνουμε κτήμα μας».

Το ίδιο μπορεί να αληθεύει και στη δική σου περίπτωση. «Εκείνοι που σπέρνουν με δάκρυα θα θερίσουν με χαρούμενη κραυγή», λέει η Γραφή. (Ψαλμός 126:5) Πώς σχετίζεται αυτό το εδάφιο με το εν λόγω ζήτημα; Αν προσπαθείς σκληρά να εφαρμόζεις τις σωστές αρχές υπό δύσκολες συνθήκες, τα δάκρυά σου τελικά θα αντικατασταθούν από χαρά καθώς θα νιώθεις την ευλογία του Θεού.

Επομένως, συνέχισε να προσπαθείς να πλησιάσεις περισσότερο τον Ιεχωβά Θεό. (Εβραίους 6:10· 11:6) Ακόμη και αν έχεις υπομείνει επί χρόνια ανησυχίες, απογοητεύσεις και ενοχές, αυτά τα αισθήματα μπορούν σταδιακά να απαλυνθούν και να αντικατασταθούν με την «ειρήνη του Θεού η οποία υπερέχει από κάθε σκέψη».​—Φιλιππησίους 4:6, 7.

[Υποσημείωση]

a Μερικά από τα ονόματα έχουν αλλαχτεί.

[Πλαίσιο στη σελίδα 21]

Μήπως Νιώθεις . . .

• Ότι έχεις μικρή αξία;

• Ότι είναι επικίνδυνο ή άσοφο να εμπιστεύεσαι τους άλλους;

• Ότι συνεχώς χρειάζεσαι επιβεβαίωση;

• Ότι δεν μπορείς να ελέγξεις το θυμό ή τη ζήλια σου;

Αν απαντάς καταφατικά σε τέτοιες ερωτήσεις, συζήτησε με κάποιον αξιόπιστο γονέα, πρεσβύτερο ή πνευματικά ώριμο φίλο όσο το δυνατόν συντομότερα.

[Εικόνες στη σελίδα 22]

Κάνε θετικά βήματα για να αντιμετωπίσεις τα αισθήματά σου