Όταν Μικρές Παραλείψεις Οδηγούν σε Καταστροφές

ΣΤΙΣ 6 Ιουλίου 1988, εργάτες στη γεώτρηση άντλησης πετρελαίου Πάιπερ Άλφα, στα ανοιχτά της Βόρειας Θάλασσας, επισκεύαζαν μια αντλία αλλά δεν ολοκλήρωσαν την εργασία. Λόγω κάποιου προβλήματος στην επικοινωνία, οι εργάτες της επόμενης βάρδιας έθεσαν σε λειτουργία την αντλία. Ξέσπασε πυρκαγιά. Εκατόν εξήντα εφτά άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, παγιδευμένοι σε μεγάλο ύψος πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Δώδεκα χρόνια αργότερα, στις 25 Ιουλίου 2000, ένα υπερηχητικό Κονκόρντ επιτάχυνε στο διάδρομο απογείωσης του Αεροδρομίου Σαρλ ντε Γκολ στο Παρίσι. Καθώς το αεροπλάνο αποκτούσε όλο και μεγαλύτερη ταχύτητα, ένα μικρό κομμάτι τιτανίου που βρέθηκε στο διάδρομο έκανε ένα λάστιχο να σκάσει, πράγμα που στη συνέχεια προκάλεσε ρήγμα σε μια δεξαμενή καυσίμων στο φτερό. Τα καύσιμα διέρρευσαν στις αριστερές μηχανές, διακόπτοντας τη λειτουργία τους και δημιουργώντας μια πύρινη γλώσσα μήκους 60 μέτρων. Έπειτα από δύο λεπτά περίπου, το αεροπλάνο συνετρίβη σε ένα ξενοδοχείο, σκοτώνοντας όλους τους επιβάτες καθώς και μερικούς ανθρώπους στο έδαφος.

Εξετάζοντας τέτοια ατυχήματα, ο Τζέιμς Τσάιλς λέει στο βιβλίο του Πρόκληση Καταστροφών​—Μαθήματα από την Υπερσύγχρονη Τεχνολογία (Inviting Disaster​—Lessons From the Edge of Technology): «Στον καινούριο κόσμο μας, που περιβάλλεται από μηχανές οι οποίες μερικές φορές ξεφεύγουν από τον έλεγχό μας, χρειάζεται να αναγνωρίσουμε ότι απλά λάθη μπορούν τώρα να προκαλέσουν τεράστια βλάβη». Σχολιάζοντας το βιβλίο του Τσάιλς, το περιοδικό Επιστήμη (Science) λέει: «Η εξαιρετική, ραγδαία πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας τις τελευταίες λίγες εκατονταετίες υπήρξε συναρπαστική. Μας κατακλύζει με την αίσθηση ότι οι δυνατότητες που έχουμε να κατανοήσουμε και να ελέγξουμε το φυσικό κόσμο είναι σχεδόν απεριόριστες. [Εντούτοις] δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι τώρα είμαστε λιγότερο επιρρεπείς σε λάθη από ό,τι πριν».

Σχετικά με τις πιο επικίνδυνες τεχνολογίες, το περιοδικό Επιστήμη αναφέρει: «Ακόμη και η ελάχιστη πιθανότητα [λάθους] είναι ανυπολόγιστα σημαντική. Αναφορικά με αυτές τις τεχνολογίες, πρέπει να επιδιώκουμε την τελειότητα». Ωστόσο, δείχνει το υπόμνημα του ανθρώπου ότι είναι εφικτή η τελειότητα; Κάθε άλλο! Αναμφίβολα, λοιπόν, τα λάθη θα εξακολουθήσουν να προκαλούν καταστροφές κάθε είδους.

Αλλά δεν θα συμβαίνει αυτό επ’ άπειρον. Οι θεοφοβούμενοι άνθρωποι μπορούν να αποβλέπουν σε ένα μέλλον κατά το οποίο η ζωή δεν θα διακόπτεται με τραγικό τρόπο εξαιτίας ανθρώπινων παραλείψεων ή περιορισμών. Γιατί; Επειδή ο Θεός, μέσω της ουράνιας κυβέρνησης της Βασιλείας του, θα εξαλείψει όλες τις αιτίες του θανάτου, της λύπης και του πόνου.​—Ματθαίος 6:9, 10· Αποκάλυψη 21:3, 4.

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 31]

Φωτογραφία AP/Toshihiko Sato