Γιατί Αποτελεί Αυξανόμενο Πρόβλημα;

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ότι το εμπόριο λευκής σαρκός αποτελεί την τρίτη κατά σειρά πιο προσοδοφόρα εγκληματική δραστηριότητα στον κόσμο, μετά το εμπόριο ναρκωτικών και το εμπόριο όπλων; Σύμφωνα με την Εκπαιδευτική, Επιστημονική και Πολιτιστική Οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών (UNESCO), παρατηρείται σταθερή αύξηση σε όλες τις μορφές πορνείας.

Σε κάποια χώρα της Λατινικής Αμερικής, μια Εξεταστική Επιτροπή του τοπικού Κογκρέσου ανέφερε ότι υπάρχουν πάνω από 500.000 κορίτσια που εκπορνεύονται παρότι η πορνεία είναι παράνομη.

Σε μια άλλη χώρα, υπάρχουν περίπου 300.000 παιδιά που εκπορνεύονται στους δρόμους, ιδιαίτερα σε περιοχές όπου γίνεται διακίνηση ναρκωτικών.

 Στις ασιατικές χώρες, λέγεται ότι περίπου ένα εκατομμύριο κορίτσια χρησιμοποιούνται ως πόρνες υπό συνθήκες ανάλογες με αυτές της δουλείας. Μερικές χώρες έχουν φήμη ως κέντρα παιδικής πορνείας και σεξουαλικού τουρισμού.

Λόγω των συχνότατων κρουσμάτων των σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών, όπως είναι το AIDS, οι πελάτες είναι διατεθειμένοι να πληρώνουν πολύ υψηλότερα ποσά για παιδιά που, όπως πιστεύουν εκείνοι, έχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι παρθένα και, κατά συνέπεια, λιγότερες πιθανότητες να έχουν μολυνθεί. «Ο φόβος του AIDS έχει κάνει τους άντρες να θέλουν ολοένα και μικρότερα κορίτσια και αγόρια, επιτείνοντας έτσι το πρόβλημα», εξηγεί η Λουίζα Ναζίμπ Ελούφ, από το Υπουργείο Δικαιοσύνης της Βραζιλίας. Όπως ανέφερε η ίδια: «Η σεξουαλική εκμετάλλευση κοριτσιών και εφήβων είναι το σοβαρότερο κοινωνικό πρόβλημα των φτωχών γυναικών στη Βραζιλία».

Φτώχεια και Παιδική Πορνεία

Η παιδική πορνεία ακμάζει εκεί όπου υπάρχει δυστυχία και φτώχεια. Σύμφωνα με μια κυβερνητική αξιωματούχο, η παιδική εκμετάλλευση και πορνεία στη χώρα της «συνδέονται σαφώς με την αποσύνθεση της οικογένειας και αποτελούν προϊόν της δυστυχίας και της πείνας». Μερικοί γονείς λένε ότι η φτώχεια τούς έκανε να πουλήσουν τα παιδιά τους στην πορνεία. Τα παιδιά του δρόμου καταφεύγουν στην πορνεία επειδή τη θεωρούν το μοναδικό μέσο επιβίωσης.

Η εφημερίδα Ο Εστάντο ντε Σ. Πάολο (O Estado de S. Paulo) εξηγεί ότι ένα κορίτσι μπορεί να οδηγηθεί στην πορνεία με το να γίνει μέλος μιας συμμορίας. Για να βρει κάτι να φάει, μπορεί να κλέψει και, περιστασιακά, να πουλήσει το σώμα της. Κατόπιν, γίνεται επαγγελματίας πόρνη.

Μερικές φορές, έφηβοι στέλνονται σε άλλες χώρες για να επιδοθούν επαγγελματικά στην πορνεία. «Τα χρήματα που στέλνουν στις οικογένειές τους οι μετανάστες οι οποίοι επιδίδονται στην πορνεία συνήθως αντιστοιχούν σε σεβαστά ποσά, δεδομένης της φτώχειας που επικρατεί σε μερικές ασιατικές και αφρικανικές χώρες», αναφέρει το περιοδικό Πηγές της ΟΥΝΕΣΚΟ (UNESCO Sources). «Μάλιστα η πορνεία ενθαρρύνεται και εντός αυτών των χωρών, όπου έρχονται τουρίστες από εύπορες χώρες αποκλειστικά για να επωφεληθούν από τις “υπηρεσίες” που παρέχουν νεαρά άτομα και παιδιά».

Περιγράφοντας τους κινδύνους στους οποίους εκτίθενται τα παιδιά που επιδίδονται στην πορνεία στους δρόμους μιας λατινοαμερικανικής πόλης,  το περιοδικό Τάιμ (Time) αναφέρει: «Μερικά από αυτά τα παιδιά είναι μόλις 12 ετών. Συνήθως προέρχονται από διαλυμένα σπιτικά, κοιμούνται όπου βρουν στη διάρκεια της ημέρας, και τη νύχτα περιφέρονται στις ντισκοτέκ όπου συχνάζουν οι ναυτικοί».

Υπό την επιρροή ναρκωτικών, ένα κορίτσι που εκπορνεύεται μπορεί να υποστεί εξευτελιστική μεταχείριση την οποία φυσιολογικά δεν θα δεχόταν σε καμία περίπτωση. Λόγου χάρη, σύμφωνα με το περιοδικό Βέτζα (Veja), η αστυνομία βρήκε 92 βιντεοκασέτες στις οποίες ένας γιατρός κατέγραψε τα βάρβαρα βασανιστήρια στα οποία υποβλήθηκαν πάνω από 50 γυναίκες, μερικές από τις οποίες ήταν ανήλικες.

Παρά την ανατριχιαστική αυτή πραγματικότητα, μια νεαρή πόρνη είπε: «Αν έψαχνα να βρω  εργασία, δεν θα μπορούσα να κερδίζω αρκετά για τη συντήρησή μου, επειδή δεν ξέρω να κάνω άλλη δουλειά. Η οικογένειά μου τα ξέρει όλα, και δεν θέλω να αφήσω αυτόν τον τρόπο ζωής. Το σώμα μου μού ανήκει, και το κάνω ό,τι θέλω».

Ωστόσο, αυτά τα κορίτσια δεν είχαν θέσει ποτέ ως στόχο τους το να ασχοληθούν με την πορνεία. Σύμφωνα με μια κοινωνική λειτουργό, πολλές νεαρές πόρνες «θέλουν να παντρευτούν» και ονειρεύονται να βρουν τον «Πρίγκιπά» τους. Μολονότι οι καταστάσεις που τις οδηγούν στην πορνεία είναι περίπλοκες, μια ερευνήτρια ισχυρίζεται: «Το πιο συγκλονιστικό από όλα είναι ότι οι περισσότερες έχουν βιαστεί μέσα στο ίδιο τους το σπίτι».

Θα Υπάρξει Τέλος στην Παιδική Πορνεία;

Εντούτοις, υπάρχει ελπίδα για αυτά τα δυστυχισμένα παιδιά. Πόρνες κάθε ηλικίας έχουν αλλάξει τον τρόπο ζωής τους. (Βλέπε το πλαίσιο «Οι Άνθρωποι Μπορούν να Αλλάξουν», στη σελίδα 7.) Ο Λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή, έχει βοηθήσει εκατομμύρια ανθρώπους παγκόσμια να γίνουν καλοί γείτονες και πιστά μέλη οικογενειών. Αναφορικά με ανθρώπους που ήταν κάποτε πόρνοι, μοιχοί, κλέφτες, άπληστοι, μέθυσοι, διαβάζουμε: «Τέτοιοι ήσασταν μερικοί. Αλλά καθαριστήκατε, αλλά αγιαστήκατε, αλλά ανακηρυχτήκατε δίκαιοι στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και με το πνεύμα του Θεού μας».​—1 Κορινθίους 6:9-11.

Σήμερα, όπως και στους Βιβλικούς χρόνους, υπάρχουν άτομα που αλλάζουν τη διαγωγή τους προς το καλύτερο. Βεβαίως, χρειάζονται περισσότερα για να αναχαιτιστεί το κύμα της σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Μερικές κυβερνήσεις και άλλες οργανώσεις μάχονται ενάντια στο σεξουαλικό τουρισμό και στην παιδική πορνεία. Αλλά για να είμαστε ρεαλιστές, οι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν πολλά για να εξαλείψουν τη δυστυχία και τη φτώχεια. Οι νομοθέτες δεν μπορούν να αποτρέψουν τις σκέψεις και τη νοοτροπία που βρίσκονται στη ρίζα της ανηθικότητας.

Εντούτοις, όλα αυτά τα προβλήματα, αντί να επιλυθούν με ανθρώπινες προσπάθειες, θα επιλυθούν με ένα άλλο μέσο​—τη Βασιλεία του Θεού. Το επόμενο άρθρο θα δώσει την εξήγηση.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 6]

Η φτώχεια συχνά συμβάλλει στην παιδική πορνεία

[Πλαίσιο στη σελίδα 6]

Υψηλό Τίμημα

Η Ντέιζι ήταν μόλις έξι ετών, όταν ένα από τα αδέλφια της την κακοποίησε σεξουαλικά. Ως αποτέλεσμα, έμεινε μαζί με το μεγαλύτερο αδελφό της μέχρι τα 14 της χρόνια, οπότε άρχισε να εργάζεται σε ένα νυχτερινό κλαμπ. Έπειτα από λίγες ημέρες, η Ντέιζι αρρώστησε. Όταν έγινε καλά, οι ιδιοκτήτες τής είπαν ότι είχε ένα χρέος, και την ανάγκασαν να δουλέψει ως πόρνη. Περίπου έναν χρόνο αργότερα, εξακολουθούσε να είναι χρεωμένη, και από ό,τι φαινόταν δεν θα ξεχρέωνε ποτέ. Εντούτοις, ένας ναυτικός πλήρωσε το υπόλοιπο χρέος της και την πήρε μαζί του σε μια άλλη πόλη, όπου τη μεταχειριζόταν σαν δούλη. Εκείνη τον άφησε, και αργότερα συζούσε με έναν άλλον άντρα επί τρία χρόνια, τον οποίο και παντρεύτηκε. Λόγω των πολλών και σοβαρών προβλημάτων που είχε στο γάμο της, έκανε τρεις απόπειρες αυτοκτονίας.

Τελικά, τόσο αυτή όσο και ο σύζυγός της άρχισαν να μελετούν τη Γραφή. Αλλά η Ντέιζι ένιωθε πως δεν ήταν άξια να γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά. Όταν της έδειξαν από τη Γραφή ότι ο Ιεχωβά Θεός δέχεται τους ανθρώπους που κάνουν τις αναγκαίες αλλαγές, αφιέρωσε τη ζωή της σε αυτόν. Η Ντέιζι κατέβαλλε μεγάλες προσπάθειες για να κάνει το σωστό, αλλά δεν ένιωθε ότι ήταν αρκετές και γι’ αυτό κατά καιρούς πάθαινε κατάθλιψη. Το ευχάριστο, όμως, είναι ότι δέχτηκε βοήθεια για να επουλώσει τα τραύματα που της προξένησε η σεξουαλική κακοποίηση και η ενασχόλησή της με την παιδική πορνεία, και κατάφερε να αποκτήσει και να διατηρήσει την ισορροπία της.

[Πλαίσιο στη σελίδα 7]

Οι Άνθρωποι Μπορούν να Αλλάξουν

Όταν ο Ιησούς Χριστός ήταν πάνω στη γη, ένιωθε συμπόνια για τους ταλαιπωρημένους, αμαρτωλούς ανθρώπους. Καταλάβαινε ότι οι πόρνες, ανεξαρτήτως ηλικίας, μπορούσαν να αλλάξουν τον τρόπο της ζωής τους. Ο Ιησούς είπε μάλιστα στους θρησκευτικούς ηγέτες: «Αληθινά σας λέω ότι οι εισπράκτορες φόρων και οι πόρνες πηγαίνουν μπροστά από εσάς στη βασιλεία του Θεού». (Ματθαίος 21:31) Τέτοια άτομα με δίκαιη καρδιά, αν και ήταν καταφρονημένα λόγω του τρόπου της ζωής τους, έλαβαν συγχώρηση με βάση την πίστη τους στον Γιο του Θεού. Οι μετανοημένοι αμαρτωλοί ήταν πρόθυμοι να εγκαταλείψουν την πορνεία για να λάβουν τις ευλογίες της Βασιλείας του Θεού. Έκτοτε, ζούσαν σε αρμονία με τους δίκαιους κανόνες του Θεού. Και σήμερα επίσης, άνθρωποι κάθε είδους δέχονται την αλήθεια από το Λόγο του Θεού και αλλάζουν τον τρόπο της ζωής τους.

Προσέξτε τι συνέβη με τη Μαρία, την Καρίνα και την Εστέλα, τις οποίες αναφέραμε στο πρώτο άρθρο. Η Μαρία, εκτός από το ότι έπρεπε να αντισταθεί στην πίεση που της ασκούσε η μητέρα της για να συνεχίζει να εργάζεται ως πόρνη, είχε να διεξαγάγει και μια ισχυρή πάλη για να κόψει τα ναρκωτικά. Η ίδια εξηγεί: «Έπαιρνα ναρκωτικά για να καταπνίξω τα αισθήματα αναξιότητας που είχα επειδή ήμουν πόρνη». Η Μαρία λέει πώς την υποδέχτηκε η Χριστιανική εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά: «Εντυπωσιάστηκα από την αγάπη που μου έδειξαν τα μέλη της εκκλησίας. Όλοι​—παιδιά και μεγάλοι—​μου συμπεριφέρθηκαν με σεβασμό. Παρατήρησα ότι οι παντρεμένοι άντρες ήταν πιστοί στις συζύγους τους. Είμαι πολύ χαρούμενη που με δέχτηκαν ως φίλη τους».

Όταν η Καρίνα ήταν 17 ετών, την επισκέφτηκαν Μάρτυρες του Ιεχωβά. Άρχισε να μελετάει τη Γραφή, αν και για κάποιο διάστημα συνέχισε να εργάζεται ως πόρνη. Σιγά σιγά, άρχισε να εκτιμάει τις Γραφικές αλήθειες. Έτσι λοιπόν, αποφάσισε να μετακομίσει σε μια μακρινή πόλη, και εκεί έγινε Μάρτυρας του Ιεχωβά.

Η Εστέλα, η οποία άρχισε από μικρή να επιδίδεται στην πορνεία, στις ασωτίες και στη μέθη, ανέπτυξε ενδιαφέρον για τη Γραφή. Ωστόσο, πίστευε ότι ο Θεός δεν θα τη συγχωρούσε ποτέ. Σταδιακά, όμως, κατάλαβε ότι ο Ιεχωβά Θεός συγχωρεί πράγματι τους μετανοημένους. Τώρα που ανήκει στη Χριστιανική εκκλησία, έχει παντρευτεί και μεγαλώνει τρία παιδιά, η Εστέλα λέει: «Είμαι πολύ ευτυχισμένη και ευγνώμων στον Ιεχωβά επειδή με πήρε από το βούρκο και με δέχτηκε στην καθαρή οργάνωσή του».

Αυτές οι αφηγήσεις υποστηρίζουν τη δήλωση της Γραφής ότι το θέλημα του Θεού είναι «να σωθούν κάθε είδους άνθρωποι και να έρθουν σε ακριβή γνώση της αλήθειας».​—1 Τιμόθεο 2:4.

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Τα παιδιά που επιδίδονται στην πορνεία συνήθως παίρνουν και ναρκωτικά

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 5]

© Jan Banning/Panos Pictures, 1997