Κοιτάξτε τον Ισχυρό Ιπποπόταμο!

ΑΠΟ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΞΥΠΝΑ! ΣΤΗΝ ΚΕΝΥΑ

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ νερόλακκος μέσα στο τεράστιο Καταφύγιο Θηραμάτων Μασάι Μάρα στην Κένυα λαμπυρίζει από τη γλυκιά αντανάκλαση του απογευματινού ήλιου. Καθώς ο ήλιος δύει στον ορίζοντα, τα χρυσοκάστανα νερά αστραποβολούν. Λίγα μέτρα πιο πέρα, αγέλες από ζέβρες και γκνου πλησιάζουν το νερόλακκο με νωχελικό βήμα. Ξαφνικά τα ζώα, αρκετά τρομοκρατημένα, μένουν ακίνητα, καρφώνοντας τα μάτια τους σε ένα τεράστιο αντικείμενο όμοιο με ογκόλιθο, το οποίο πλέει στην άκρη του νερόλακκου. Ο «ογκόλιθος» χάνεται από τα μάτια τους, ταράζοντας βίαια τα νερά. Τα χορτοφάγα ζώα μόλις αντίκρισαν ένα άγριο υδρόβιο πλάσμα​—τον ιπποπόταμο.

Μόνο ο ελέφαντας ξεπερνάει σε μέγεθος τον ιπποπόταμο, ο οποίος συχνάζει σε νερόλακκους, ποτάμια και λίμνες στην ανατολική Αφρική. Σε πλήρη ανάπτυξη, ο ιπποπόταμος μπορεί να υπερβαίνει σε μήκος τα 4 μέτρα, ενώ το ύψος του ως το λαιμό φτάνει το 1,5 μέτρο. Το βάρος του μπορεί να φτάσει τους τέσσερις τόνους περίπου. Η λέξη «Βεεμώθ», η οποία εμφανίζεται στην Αγία Γραφή στο βιβλίο του Ιώβ, πιστεύεται γενικά πως αναφέρεται στον ιπποπόταμο. Δεν μας εκπλήσσει το  ότι η Γραφή περιγράφει τα κόκαλα αυτού του τεράστιου θηρίου σαν “χάλκινους σωλήνες” και τα παραβάλλει με «σφυρήλατες σιδερόβεργες».​—Ιώβ 40:15-18.

Ο ιπποπόταμος, ένα παχύδερμο, άτριχο και εκ πρώτης όψεως αδέξιο ζώο που μοιάζει με βαρέλι, ασφαλώς δεν θα τα πήγαινε καλά σε οποιονδήποτε διαγωνισμό ομορφιάς. Τα πόδια του ιπποπόταμου είναι κοντά, δημιουργώντας σε κάποιον την απορία πώς κατορθώνουν να στηρίζουν ένα τόσο τεράστιο σώμα. Αλλά μην υποτιμάτε τη δύναμη αυτών των κοντόχοντρων ποδιών. Στη στεριά, ο ιπποπόταμος μπορεί να τρέξει γρηγορότερα από τον άνθρωπο. Στο νερό, γνωρίζουμε ότι μπορεί να ξεπεράσει ένα μικρό κωπήλατο σκάφος ή ακόμη και μια βενζινάκατο.

Υδρόβια Ζωή

Οι ιπποπόταμοι είναι κοινωνικά ζώα που συνήθως ζουν σε ομάδες 10 ως 15 μελών στις οποίες ηγείται ένα κυρίαρχο αρσενικό, αν και έχουν παρατηρηθεί μεγαλύτερες ομάδες με 150 μέλη περίπου. Είναι αμφίβια και αναδύονται από το νερό​—κυρίως τη νύχτα—​για να τραφούν από την πλούσια βλάστηση που υπάρχει στις όχθες. Γενικά, αποφεύγουν να απομακρύνονται από το νερό. Εντούτοις, την περίοδο της ξηρασίας, έχει διαπιστωθεί ότι μερικοί ιπποπόταμοι περπάτησαν ως και δέκα χιλιόμετρα για να βρουν τροφή.

Δεν γνωρίζουμε πώς ακριβώς οριοθετούν οι ιπποπόταμοι την επικράτειά τους. Ορισμένοι πιστεύουν πως η παράξενη συνήθεια που έχουν να σκορπίζουν τα περιττώματά τους με την ουρά είναι ένας τρόπος να εντυπωσιάζουν τα θηλυκά ή να τρομοκρατούν κάποιον αντίπαλο. Όταν δέχονται επίθεση, χλιμιντρίζουν σαν άλογα, ενώ όταν μάχονται μουγκρίζουν ή βρυχιούνται. Ακόμη και όταν είναι κάτω από το νερό, ακούγονται δυνατά ρουθουνίσματα. Το αρσενικό που ηγείται αναδύεται με ένα παρατεταμένο μουγκρητό.

Ο ιπποπόταμος περνάει την ημέρα του είτε λίγο είτε εντελώς βυθισμένος μέσα στο νερό, και το μεγάλο σώμα του είναι κατάλληλα εξοπλισμένο για αυτό. Αν και μπορεί να μην είναι τόσο καλός κολυμβητής όσο οι αμφίβιοι γείτονές του, είναι σε θέση να παραμείνει βυθισμένος στο νερό ως και 15 λεπτά! Τα ρουθούνια, τα μάτια και τα αφτιά του βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο, και έτσι το ζώο μπορεί να κρύψει το υπόλοιπο σώμα του κάτω από το νερό. Εδώ, κάτω από το νερό, λαβαίνουν χώρα αρκετές από τις δραστηριότητές του​—μεταξύ των οποίων, η ερωτοτροπία και το ζευγάρωμα.

Έπειτα από κυοφορία οχτώ περίπου μηνών, γεννιέται ένα μόνο μικρό στα αβαθή νερά. Ο θηλασμός γίνεται είτε στη στεριά είτε στα ρηχά νερά. Παρ’ όλο που είναι δυναμικό ζώο, ο ιπποπόταμος παίρνει στα σοβαρά τις ευθύνες του ως γονέας και φροντίζει το μωρό με εντυπωσιακή τρυφερότητα. Πράγματι, η μητέρα που πλέει με το μικρό στην πλάτη της αποτελεί αξιοθαύμαστο θέαμα. Ασφαλώς, το φαινομενικά πράο ζώο θα διεξαγάγει άγρια μάχη αν κάποιος προσπαθήσει να πάρει το μωρό από την πλάτη του!

Το δέρμα του ιπποπόταμου είναι κατάλληλα εξοπλισμένο για την υδρόβια ζωή. Όταν βγαίνει στη στεριά, σημαντικές αλλαγές γίνονται ορατές. Υποδόριοι αδένες εκκρίνουν μια λεπτή βλέννα με καφεκόκκινο χρώμα και μεγάλη περιεκτικότητα σε αλάτι. Από μακριά, αυτή η χρωστική κάνει το ζώο να φαίνεται ότι εξιδρώνει αίμα. Ωστόσο, αυτή η γλοιώδης ουσία προστατεύει το δέρμα τόσο στο νερό όσο και στη στεριά. Στις αρχαίες αφρικανικές κοινότητες, το δέρμα του ιπποπόταμου κοβόταν σε λωρίδες και εμποτιζόταν  με λάδι. Κατόπιν οι λωρίδες συστρέφονταν και ξεραίνονταν, και με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνταν ένα φοβερό μαστίγιο που χρησιμοποιούνταν σε μάχες για κατοχή εδαφών. a Η Εγκυκλοπαίδεια Ζώων του Γκζίμεκ (Grzimek’s Animal Life Encyclopedia) σημειώνει ότι μετά την κατεργασία​—μια διαδικασία που απαιτεί τουλάχιστον έξι χρόνια—​το δέρμα του ιπποπόταμου «γίνεται σκληρό σαν πέτρα, με πάχος περίπου τεσσεράμισι εκατοστά».

Το Εντυπωσιακό Αλλά Τρομακτικό Χασμουρητό

Το στόμα είναι ασφαλώς το πιο ξεχωριστό γνώρισμα του ιπποπόταμου. Στη στεριά, το ζώο χρησιμοποιεί τα χείλη του, που έχουν πλάτος μισό μέτρο, για να βοσκήσει δίπλα στο νερό. Ωστόσο, το στόμα δεν είναι απλώς μέσο για να τρέφεται. Όταν ο ιπποπόταμος ανοίγει τα σαγόνια του 150 μοίρες, αυτό δεν είναι απλό χασμουρητό αλλά μια απειλητική επίδειξη επιθετικότητας. Η υπεράσπιση της συρρικνούμενης επικράτειάς του οδηγεί σε σοβαρές μάχες με τους αντιπάλους του. Το ανοιχτό στόμα αποκαλύπτει τους τεράστιους κάτω κυνόδοντές του. Αυτά τα αμυντικά όπλα μπορεί να φτάσουν σε μήκος τα 30 εκατοστά πάνω από τη γραμμή των ούλων.

Το στόμα του είναι επικίνδυνο όχι μόνο για τους άλλους ιπποπόταμους αλλά και για τους ανθρώπους. Οποιεσδήποτε ανθρώπινες προσπάθειες για συνύπαρξη με τον ιπποπόταμο έχουν αποδειχτεί μάταιες. Το ζώο επιτίθεται απρόκλητα σε όσους τολμούν να πλησιάσουν πολύ κοντά στην επικράτειά του. Αν είναι δε πληγωμένο, γίνεται ακόμη πιο ευέξαπτο και συνεπώς μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερη βλάβη σε όποιον το πλησιάσει. Ακόμη και πλοιάρια έχουν ανατραπεί από τα τεράστια σαγόνια οργισμένων ιπποπόταμων.

Στη στεριά ο ιπποπόταμος είναι εξίσου άγριος όσο και στο νερό. Λόγου χάρη, είναι εξαιρετικά επικίνδυνο να βρεθεί κανείς ανάμεσα στο νερό και σε κάποιον ιπποπόταμο που βόσκει. Πράγματι, σε μερικά μέρη της Αφρικής, ανύποπτοι χωρικοί δέχτηκαν επίθεση από ιπποπόταμους που συνάντησαν εμπόδια στο δρόμο τους για το νερό. Το ζώο αυτό εμπνέει φόβο τόσο στον άνθρωπο όσο και στα άλλα ζώα και πρέπει να αντιμετωπίζεται με πολύ μεγάλη προσοχή και σεβασμό.

Θα Επιβιώσει ο Ιπποπόταμος;

Οι ιπποπόταμοι που βόσκουν μόνοι στη στεριά είναι ευάλωτοι στις επιθέσεις λιονταριών. Εντούτοις, από ό,τι φαίνεται, ο πιο απειλητικός εχθρός του ιπποπόταμου είναι ο άνθρωπος. «Οι άνθρωποι έχουν μειώσει πολύ τόσο τον αριθμό των ιπποπόταμων όσο και την έκταση της περιοχής στην οποία ζουν», λέει η Παγκόσμια Εγκυκλοπαίδεια του Βιβλίου (World Book Encyclopedia). «Οι κυνηγοί έχουν θανατώσει μεγάλους αριθμούς από αυτούς, και οι αγρότες έχουν μετατρέψει σε αγροκαλλιέργειες πολλές περιοχές όπου κάποτε κατοικούσαν ιπποπόταμοι».

Ναι, η διείσδυση του ανθρώπου στο φυσικό περιβάλλον του ιπποπόταμου έχει αφήσει στο ζώο λίγο χώρο, εμποδίζοντας έτσι τις ελεύθερες κινήσεις του και τις συνήθειες αναπαραγωγής του. Ευτυχώς, υπό τη διακυβέρνηση της Βασιλείας του Θεού, ο Δημιουργός υπόσχεται να αποκαταστήσει κατάλληλη ισορροπία ανάμεσα στον άνθρωπο και στα ζώα, έτσι ώστε κανένας “να μην κάνει κακό ούτε να προκαλεί καταστροφή” στον αποκαταστημένο επίγειο Παράδεισο.​—Ησαΐας 11:9.

[Υποσημείωση]

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 25]

Elizabeth DeLaney/Index Stock Photography