Οι Νεαροί Ρωτούν . . .

Πώς Μπορώ να Αντιμετωπίσω μια Τραγωδία;

«Γιατί σκότωσαν οι τρομοκράτες τη μαμά μου;»​—Κέβιν. a

«[Πριν από τις 11 Σεπτεμβρίου] μου άρεσαν πολύ τα τούνελ. Τώρα φαντάζομαι ότι πεθαίνω σε κάποιο τούνελ που ανατινάζεται».​—Πίτερ.

Η ΜΗΤΕΡΑ του Κέβιν σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της επίθεσης που έγινε στις 11 Σεπτεμβρίου 2001 στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου στην Πόλη της Νέας Υόρκης. Ο Πίτερ δεν υπέστη παρόμοια τρομερή απώλεια, αλλά παρ’ όλα αυτά επηρεάστηκε πολύ από τα γεγονότα.

Μια είδηση αναφέρει: «Χιλιάδες παιδιά που ζουν στη Νέα Υόρκη παλεύουν με ψυχικά προβλήματα που σχετίζονται με [τις επιθέσεις της] 11ης Σεπτεμβρίου​—προβλήματα τα οποία σε πολλές περιπτώσεις θα συνεχιστούν στη ζωή τους ως ενηλίκων». Το ανησυχητικό είναι ότι τα συμπτώματα ψυχικών τραυμάτων «ήταν εξίσου διαδεδομένα στα παιδιά που δεν βρίσκονταν κοντά στο σημείο της καταστροφής όσο και σε εκείνα που είχαν δει τις επιθέσεις με τα ίδια τους τα μάτια». b

Το ίδιο μπορεί να λεχθεί και για άλλες τραγωδίες, όπως οι βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας στο Ισραήλ και οι πυροβολισμοί από ελεύθερους σκοπευτές σε άλλα μέρη. Σχετικά με αυτούς τους πυροβολισμούς, κάποιος ειδικός στα ψυχικά τραύματα είπε: «Ακόμη και αν [τα παιδιά] ζουν 3.000 χιλιόμετρα μακριά, τέτοια γεγονότα μπορούν να αυξήσουν την ανησυχία τους».

Ποιος είναι ο λόγος για αυτό; Όταν συμβαίνουν καταστροφικά γεγονότα, οι νέοι εκτίθενται σε έναν χείμαρρο παραστατικών περιγραφών από τα μέσα ενημέρωσης. Φρικτές εικόνες από βομβιστικές επιθέσεις τρομοκρατών, πυροβολισμούς σε σχολεία και φυσικές καταστροφές προβάλλονται ξανά και ξανά, με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται πολλοί νεαροί να βγάλουν από το μυαλό τους αυτές τις εικόνες. Δεν μας εκπλήσσει το συμπέρασμα μιας δημοσκόπησης η οποία διεξάχθηκε για τη Σχολική Επιθεώρηση της Πόλης της Νέας Υόρκης: «Έξι μήνες μετά την κατάρρευση του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου, το 76 τοις εκατό από 8.266 μαθητές δημόσιων σχολείων εξακολουθούσαν να σκέφτονται συχνά τις τρομοκρατικές επιθέσεις».

 Ζούμε σε “τρομερούς καιρούς”, όπως τους αποκαλεί η Αγία Γραφή. (2 Τιμόθεο 3:1-5, Νέα Διεθνής Μετάφραση [New International Version]) Πώς μπορείς να αντιμετωπίσεις διάφορες τρομακτικές τραγωδίες; c

Γιατί Συμβαίνουν Άσχημα Πράγματα

Ένας τρόπος για να αντιμετωπίσεις αισθήματα που φαίνονται να σε κατακλύζουν είναι να αφυπνίσεις τις “καθαρές σου ικανότητες σκέψης”. (2 Πέτρου 3:1) Προσπάθησε να βλέπεις τα ζητήματα με ορθολογιστικό τρόπο, όπως τα βλέπει ο Θεός. Λόγου χάρη, ίσως χρειάζεται να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου ότι πολλές τραγωδίες είναι απλώς αποτέλεσμα “καιρού και απρόβλεπτης περίστασης”. (Εκκλησιαστής 9:11) Ο Ιησούς Χριστός έδωσε ένα παράδειγμα σχετικά με αυτό όταν μίλησε για την κατάρρευση κάποιου πύργου στον Σιλωάμ. Δεκαοχτώ άνθρωποι σκοτώθηκαν σε εκείνη την τοπική καταστροφή. Ωστόσο, ο Ιησούς διασαφήνισε ότι τα θύματα δεν τιμωρήθηκαν από τον Θεό. Πέθαναν απλώς επειδή έτυχε να βρίσκονται σε λάθος τόπο και χρόνο. (Λουκάς 13:1-5) Το να κάνεις στοχασμούς γύρω από αυτό το γεγονός μπορεί να σε βοηθήσει να έχεις τη σωστή άποψη για τις καταστροφές.

Η καθαρή σκέψη μπορεί επίσης να σε εμποδίσει να “εξοργίζεσαι εναντίον του Ιεχωβά” θεωρώντας εκείνον υπεύθυνο για τα θλιβερά γεγονότα. (Παροιμίες 19:3) Ο Ιεχωβά, όχι μόνο δεν προκαλεί τις δυστυχίες μας, αλλά είναι και «ο Θεός κάθε παρηγοριάς». (2 Κορινθίους 1:3) Όταν συμβαίνουν τραγωδίες, χρειάζεται να τον πλησιάζουμε​—όχι να απομακρυνόμαστε θυμωμένοι. Να στοχάζεσαι τα λόγια της Αγίας Γραφής στο εδάφιο Ιακώβου 1:13: «Κανείς όταν περνάει δοκιμασία να μη λέει: “Από τον Θεό δοκιμάζομαι”. Διότι ο Θεός δεν μπορεί να δοκιμαστεί με κακά πράγματα ούτε και αυτός δοκιμάζει κανέναν». d

Ένα τραγικό συμβάν που έλαβε χώρα πριν από αιώνες στη Μέση Ανατολή ίσως δείχνει παραστατικά αυτό το σημείο. Η Γραφή μάς λέει ότι ο μοναδικός επιζών εκείνης της καταστροφής ανέφερε: «Φωτιά του Θεού έπεσε από τους ουρανούς και απλώθηκε μέσα στα πρόβατα και στους υπηρέτες και τους κατέφαγε». (Ιώβ 1:16) Τι φοβερή συμφορά! Εκείνος ο τρομοκρατημένος άντρας προφανώς πίστευε ότι ο Θεός ήταν υπεύθυνος για αυτήν. Ωστόσο, δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Τα εδάφια Ιώβ 1:7-12 αποκαλύπτουν ότι η φωτιά στάλθηκε, όχι από τον Θεό, αλλά από τον Αντίδικο του Θεού​—τον Σατανά τον Διάβολο!

Αυτή η περίπτωση ήταν μοναδική: Ο Ιεχωβά είχε δώσει στον Σατανά ειδική άδεια να δοκιμάσει την ακεραιότητα του Ιώβ. Έτσι λοιπόν, μη συμπεραίνεις ότι ο Σατανάς είναι άμεσα υπεύθυνος για φυσικές καταστροφές όπως καταιγίδες και πλημμύρες. e Ωστόσο, η Γραφή λέει ότι «ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται στην εξουσία του πονηρού». (1 Ιωάννη 5:19) Επομένως, μπορεί να χρησιμοποιήσει ανθρώπους για να σπείρει τον όλεθρο και την καταστροφή.

Εντούτοις, δεν χρειάζεται να νιώθουμε αβοήθητοι. Σκέψου ένα άλλο περιστατικό που καταγράφεται στην Αγία Γραφή, στα εδάφια 1 Σαμουήλ 22:12-23. Εκεί μαθαίνουμε για την άγρια σφαγή μιας ομάδας πιστών ιερέων και των οικογενειών τους. Αναμφίβολα, ο Σατανάς έπαιξε κάποιον ρόλο στο να υποκινηθεί ο πονηρός Βασιλιάς Σαούλ να διαπράξει αυτή τη θηριωδία. Ο πιστός Δαβίδ, όμως, ο οποίος αργότερα έγινε ο ίδιος βασιλιάς, έγραψε τον 52ο Ψαλμό, όπου εξέφρασε την πεποίθηση ότι ο Θεός θα κατέστρεφε τους πονηρούς ανθρώπους που ευθύνονταν για τη συμφορά.​—Ψαλμός 52:5.

Παρόμοια και σήμερα, μπορείς να έχεις τη βεβαιότητα ότι ο Θεός δεν θα ανέχεται για πάντα τους φόνους και τις βιαιότητες που υποκινεί ο Διάβολος. Η Γραφή υπόσχεται ότι σύντομα ο Θεός θα χρησιμοποιήσει τον Γιο του, τον Ιησού, για να «διαλύσει τα έργα του Διαβόλου»! (1 Ιωάννη 3:8) Τελικά, δεν θα απομείνει κανένα ίχνος από τη βλάβη που έχει επιφέρει ο Σατανάς. Μέσω της ανάστασης, ο Θεός μπορεί ακόμη και να επαναφέρει στη ζωή τα άτομα που έχουν πεθάνει σε τραγικές βιαιοπραγίες ή τρομοκρατικές ενέργειες.​—Πράξεις 24:15.

Πρακτικοί Τρόποι Αντιμετώπισης

Αυτή η Γραφική ελπίδα μπορεί να σε βοηθήσει να μην κυριευτείς από φόβο. Αλλά υπάρχουν και μερικά πρακτικά βήματα που μπορείς να κάνεις. Λόγου χάρη, πρόσεξε τη Γραφική αρχή που εκτίθεται στο εδάφιο Παροιμίες 12:25. Μόνο αν εκφράζεις τα αισθήματά σου στους άλλους μπορείς να ακούσεις “καλό λόγο” ενθάρρυνσης. Αυτό θα σε βοηθήσει  επίσης να καταλάβεις ότι δεν περνάς τη δοκιμασία σου μόνος ή μόνη. Αν λοιπόν νιώθεις στενοχώρια, προσπάθησε να ανοίξεις την καρδιά σου στους γονείς σου ή σε κάποιο ώριμο μέλος της Χριστιανικής εκκλησίας. f

Μια άλλη εισήγηση: Μη δαπανάς πολύ χρόνο παρακολουθώντας παραστατικές περιγραφές τραγικών γεγονότων από τα μέσα ενημέρωσης. Αυτό κάνει ακόμη δυσκολότερο το να ξεχάσεις τις δυσάρεστες εικόνες.​—Ψαλμός 119:37.

Ανήκεις στη Χριστιανική εκκλησία; Τότε συνέχισε να ακολουθείς πιστά το πρόγραμμα των Χριστιανικών δραστηριοτήτων σου. (Φιλιππησίους 3:16) Τέτοιες δραστηριότητες περιλαμβάνουν την παρακολούθηση συναθροίσεων μαζί με συγχριστιανούς σου και τη μετάδοση της πίστης σου σε άλλους. (Εβραίους 10:23-25) Αυτό θα σε βοηθάει να μην κάνεις αρνητικές σκέψεις. Το μόνο που μπορεί να πετύχει η απομόνωση είναι να σε βλάψει​—από συναισθηματική και πνευματική άποψη.​—Παροιμίες 18:1.

Το να συνεχίζεις να διαβάζεις καθημερινά τη Γραφή μπορεί να είναι ιδιαίτερα υποβοηθητικό σε οποιαδήποτε δύσκολη κατάσταση. Η μητέρα μιας νεαρής ονόματι Λορέν πέθαινε από καρκίνο. Πρόσεξε πώς αντιμετώπισε η Λορέν αυτή την τραγική κατάσταση: «Θυμάμαι ότι διάβασα το βιβλίο του Ιώβ αρκετές φορές στη διάρκεια της οδυνηρής αυτής περιόδου. Το βιβλίο των Ψαλμών, επίσης, μου πρόσφερε πολλή παρηγοριά. Καθώς διάβαζα τα παρηγορητικά λόγια από τις Γραφές, ένιωθα σαν να βρισκόμουν στην αγκαλιά του Ιεχωβά». Παρόμοια, η αδελφή της η Μισέλ θυμάται: «Αν περνούσε μια μέρα χωρίς να διαβάσω τη Γραφή, ένιωθα την έλλειψή της. Το μυαλό μου άρχιζε αυτόματα να κάνει ξανά αρνητικές σκέψεις. Η ανάγνωση της Γραφής μού έδωσε την πνευματική τροφή που χρειαζόμουν για να τα βγάζω πέρα κάθε μέρα».

Αν έχεις υποστεί κάποια απώλεια​—ιδιαίτερα το θάνατο ενός αγαπημένου σου προσώπου—​μπορείς να βρεις μεγάλη παρηγοριά διαβάζοντας το ειδικό βιβλιάριο Όταν Πεθαίνει Κάποιος που Αγαπάτε. g Αφιέρωσε χρόνο για να διαβάσεις και να κάνεις σκέψεις γύρω από όλα τα εδάφια που αναφέρονται. Να σκέφτεσαι, επίσης, την ελπίδα της ανάστασης. «Οραματιζόμουν στ’ αλήθεια τη μητέρα μου να επιστρέφει στην ανάσταση», λέει η Λορέν. «Φανταζόμουν ότι την άκουγα να λέει: “Γύρισα. Τι μαγείρεψες να φάμε;” Αυτό με έκανε να χαμογελώ».

Επίσης, το να στηρίζεσαι στον Ιεχωβά με προσευχή μπορεί να σου δώσει τη δύναμη που χρειάζεσαι για να υπομείνεις ακόμη και τη χειρότερη τραγωδία. Η Λορέν θυμάται: «Βρισκόμουν στο δωμάτιο όταν η μητέρα μου άφησε την τελευταία της πνοή. Ζήτησα αμέσως από τον Ιεχωβά να μου δώσει τη δύναμη να υπομείνω και να ξεπεράσω αυτή τη δοκιμασία. Ένιωσα αμέσως την ειρήνη του Θεού». Οι προσευχές σου στον Ιεχωβά θα πρέπει να είναι συγκεκριμένες. Πες του πώς ακριβώς νιώθεις. «Ενώπιόν του χύστε την καρδιά σας», προτρέπει ο ψαλμωδός.​—Ψαλμός 62:8.

Όσο περνάει ο καιρός, οι στενοχώριες πάνω στη γη πιθανότατα θα αυξάνονται. (2 Τιμόθεο 3:13) Ωστόσο, η Γραφή υπόσχεται: «Όσοι πράττουν το κακό θα εκκοπούν . . . Οι πράοι όμως θα γίνουν κάτοχοι της γης και θα βρίσκουν εξαιρετική ευχαρίστηση στην αφθονία της ειρήνης». (Ψαλμός 37:9-11, 29) Το να προσκολλάσαι σε αυτή την ελπίδα θα σε βοηθάει να αντιμετωπίζεις με επιτυχία τις τραγωδίες.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 14]

Ίσως είναι σοφό να περιορίσεις το χρόνο που δαπανάς βλέποντας δυσάρεστες εικόνες από τα μέσα ενημέρωσης