Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Ματιές στον Κόσμο

Ματιές στον Κόσμο

Ματιές στον Κόσμο

Παγκόσμια Επιδημία Παχύσαρκων Παιδιών

«Η παιδική παχυσαρκία παίρνει διαστάσεις παγκόσμιας επιδημίας και το πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπιστεί από τη ρίζα του, δηλαδή τις άχρηστες τροφές», αναφέρει η εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς. «Σύμφωνα με τη Διεθνή Ομάδα Δράσης για την Παχυσαρκία, το 25 και πλέον τοις εκατό των 10χρονων παιδιών σε πολλές χώρες του κόσμου είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα». Η Μάλτα (33 τοις εκατό), η Ιταλία (29 τοις εκατό) και οι ΗΠΑ (27 τοις εκατό) είναι πρώτες στον κατάλογο. Το ένα τέταρτο των παιδιών από τεσσάρων ως δέκα χρονών στο Μεξικό, στο Περού και στη Χιλή είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα. Σε μερικά μέρη της Αφρικής, τα υπέρβαρα παιδιά είναι περισσότερα από τα λιποβαρή. Γιατί υπάρχουν τόσο πολλά παχύσαρκα παιδιά; «Το μέσο παιδί [στις ΗΠΑ] βλέπει 10.000 διαφημίσεις τροφίμων κάθε χρόνο, το 95 τοις εκατό των οποίων προωθούν τροφές τύπου φαστ φουντ, αναψυκτικά, γλυκά και δημητριακά με ζάχαρη​—επικερδή προϊόντα αλλά όχι θρεπτικά», απαντάει η εφημερίδα Δε Ουάσινγκτον Ποστ. «Διαφημιστικές εκστρατείες συνδυάζουν τις τροφές τύπου φαστ φουντ και τα αναψυκτικά με παιχνίδια, συλλογές, ταινίες και διασημότητες. . . . Μήπως προκαλεί έκπληξη το ότι τα παιδιά παίρνουν τώρα περίπου το 15 τοις εκατό του συνόλου των θερμίδων τους από τροφές τύπου φαστ φουντ, το 10 τοις εκατό από αναψυκτικά με ζάχαρη και μόνο τη μισή από τη συστηνόμενη ποσότητα φρούτων και λαχανικών;»

Μέλισσες Απωθούν Ελέφαντες

Οι ελέφαντες στην Κένυα αυξάνονται, αλλά αυτό έχει δημιουργήσει προβλήματα. Ελέφαντες που κάνουν επιδρομές καταστρέφουν δέντρα και καλλιέργειες και ποδοπατούν μέχρι θανάτου κατά μέσο όρο έναν άνθρωπο κάθε δύο εβδομάδες. Ωστόσο, ο βιολόγος Φριτζ Βόλρατ, του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, ανακάλυψε ένα ενδεχόμενο απωθητικό. Όταν οι ελέφαντες ενοχλούν κάποια κυψέλη, παρατηρεί ο Βόλρατ, «υφίστανται τις συνέπειες. Τρέχουν και οι μέλισσες τους ακολουθούν επί χιλιόμετρα». Τους τσιμπούν σε ευαίσθητα σημεία γύρω από τα μάτια, πίσω από τα αφτιά, κάτω από την προβοσκίδα και στην κοιλιά. Ο Βόλρατ τοποθέτησε γεμάτες και άδειες κυψέλες μελισσών της Αφρικής σε μερικά δέντρα των δασικών περιοχών όπου συχνάζουν ελέφαντες. Το περιοδικό Νέος Επιστήμονας αναφέρει ότι τα ζώα απέφυγαν όλα τα δέντρα με τις γεμάτες κυψέλες και το ένα τρίτο των δέντρων με τις άδειες κυψέλες. Αλλά επιτέθηκαν σε 9 από τα 10 δέντρα που δεν είχαν κυψέλες. Ο Βόλρατ ανακάλυψε επίσης ότι οι ελέφαντες αποφεύγουν τον ήχο των αγριεμένων μελισσών ακόμη και αν αυτός ο ήχος ακούγεται από μεγάφωνα.

Αργοπορημένα Νέα, Άμεση Ανταπόκριση

«Οι ουρανοξύστες είναι κάτι το άγνωστο για τους Μασάι που ζουν σε αυτή τη μικρή γωνιά [στο Ενοοσάεν] της Κένυας, όπου τα ψηλότερα πράγματα στον αχανή ορίζοντα είναι οι ακακίες και οι καμηλοπαρδάλεις που τρέφονται από αυτά τα δέντρα», αναφέρει η εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς. «Όταν, λοιπόν, ο Κιμέλι Ναϊγιόμα επέστρεψε πρόσφατα σε αυτό το μικρό χωριό από τις σπουδές του στις ΗΠΑ, διαπίστωσε ότι οι Μασάι συμπατριώτες του ήξεραν πολύ λίγα πράγματα για το τι είχε συμβεί στις 11 Σεπτεμβρίου σε εκείνο το μακρινό μέρος που λέγεται Νέα Υόρκη. Μερικά μέλη αυτής της νομαδικής κοινότητας κτηνοτρόφων δεν είχαν ακούσει απολύτως τίποτα». Όταν ο Ναϊγιόμα, ο οποίος στις 11 Σεπτεμβρίου βρισκόταν στο Μανχάταν, είπε στους χωρικούς όσα είχε δει με τα ίδια του τα μάτια πριν από περίπου οχτώ μήνες, εκείνοι λυπήθηκαν πολύ και ήθελαν να κάνουν κάτι για να βοηθήσουν. Έτσι λοιπόν, δώρισαν 14 αγελάδες, ένα από τα πιο πολύτιμα πράγματα που θα μπορούσε να προσφέρει ένας Μασάι, για να βοηθήσουν τα θύματα της καταστροφής. Επειδή, όμως, ήταν δύσκολο να μεταφερθούν, ο υπεύθυνος της πρεσβείας των ΗΠΑ που αποδέχτηκε την προσφορά είπε ότι “πιθανότατα θα πουλούσε τις αγελάδες και θα αγόραζε κοσμήματα των Μασάι για να τα δώσει στην Αμερική”, ανέφερε η εφημερίδα.

Κορίτσια-Εκφοβιστές

«Ο εκφοβισμός ανάμεσα στα αγόρια συνήθως εκδηλώνεται με σωματικές επιθέσεις», αναφέρει η εφημερίδα Τορόντο Σταρ, ενώ «ανάμεσα στα κορίτσια, οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται είναι πολύ πιο ψυχολογικές και συναισθηματικές». Λέγεται πως, όταν τα κορίτσια μπαίνουν στην εφηβική ηλικία, νιώθουν φόβο και ανησυχία σε αυξανόμενο βαθμό, περιλαμβανομένης και της ανησυχίας σχετικά με το πώς τους βλέπει το αντίθετο φύλο. Ειδικοί σε θέματα συμπεριφοράς πιστεύουν ότι «τα κορίτσια ίσως ανταγωνίζονται για το “ποσοστό επιτυχίας” της γοητείας τους, υποκινούμενες από τις σέξι εικόνες που παρουσιάζονται στα μέσα μαζικής επικοινωνίας». Η Ντενίζ Αντρία Κάμπελ, πρώην πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Δράσης για την Κατάσταση των Γυναικών, λέει: «Πολλά κορίτσια δεν ξέρουν πώς να αντιμετωπίσουν άμεσα τα αισθήματα οργής και ζήλιας που νιώθουν». Ως αποτέλεσμα, αυτά τα αισθήματα «εκφράζονται με έμμεσους τρόπους επιβολής τιμωρίας». Τα κορίτσια μπορεί να βάζουν στο στόχαστρο άλλα κορίτσια, χρησιμοποιώντας μεθόδους όπως την περιφρονητική σιωπή, τις άγριες ματιές, το κουτσομπολιό και τις διαδόσεις.

Άγχος στον Εργασιακό Χώρο

«Σχεδόν ένας στους πέντε Καναδούς λέει ότι έχει τόσο πολύ άγχος ώστε έχει σκεφτεί την αυτοκτονία για να ανακουφιστεί από την πίεση», αναφέρει η εφημερίδα Δε Γκλόουμπ εντ Μέιλ. Από πού πηγάζει αυτό το άγχος; Σε μια έρευνα που περιλάμβανε 1.002 άτομα, το 43 τοις εκατό ανέφεραν την εργασία τους. «Στο σύγχρονο εργασιακό χώρο οι άνθρωποι πιέζονται πέρα από τα σωματικά και ψυχολογικά τους όρια», λέει ο Σιμόν Ντόλαν, ψυχολόγος στον επιχειρησιακό τομέα και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ. «Η πίεση για την επιτυχία είναι τρομακτική ενώ, παράλληλα, υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα​—δεν ξέρεις αν θα έχεις εργασία αύριο». Πώς αντιμετωπίζουν οι Καναδοί το άγχος; Η άσκηση είναι ο πιο δημοφιλής τρόπος, «ενώ ακολουθεί η ανάγνωση βιβλίων, τα χόμπι και η συμμετοχή σε αθλητικά παιχνίδια, οι κοινωνικές συναντήσεις και ο χρόνος με την οικογένεια», λέει η εφημερίδα.

Το Διάβασμα με τους Γονείς Ηρεμεί τα Παιδιά

«Το τακτικό διάβασμα με το γονέα μπορεί να μειώσει σημαντικά την αντικοινωνική συμπεριφορά των απείθαρχων παιδιών που μαλώνουν, κλέβουν και λένε ψέματα», αναφέρει η εφημερίδα Δε Τάιμς του Λονδίνου. Σε μια μελέτη του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής, η οποία διήρκεσε δέκα εβδομάδες και συμπεριέλαβε 100 και πλέον παιδιά ηλικίας πέντε και έξι χρονών που ζούσαν σε κεντρικά σημεία του Λονδίνου, οι γονείς έλαβαν την οδηγία να «κλείσουν το κινητό τους τηλέφωνο προτού καθήσουν να διαβάσουν με τα παιδιά τους, να περιγράψουν σύντομα την ιστορία πριν αρχίσουν και να διαθέσουν χρόνο για να ξεφυλλίσουν τις σελίδες και να κοιτάξουν τις φωτογραφίες». Τα αποτελέσματα «έδειξαν ξεκάθαρα ότι οι απλές και συγκεντρωμένες δραστηριότητες που προγραμματίζουν οι γονείς θα μπορούσαν να είναι πολύ αποτελεσματικές για τη βελτίωση της συμπεριφοράς από πολύ μικρή ηλικία», αναφέρει η εφημερίδα. «Αυτό που πραγματικά θέλουν τα παιδιά είναι η προσοχή», είπε ο υπεύθυνος της έρευνας Δρ Στίβεν Σκοτ. «Μπορούν να έχουν αυτό που χρειάζονται διαβάζοντας με τους γονείς τους».

Ευτυχισμένοι Εθελοντές

«Εκείνοι που αφιερώνουν χρόνο σε άμισθη εργασία λένε ότι είναι αξιοσημείωτα πιο ευτυχισμένοι με τη δουλειά, τις εργάσιμες ώρες, τις κοινωνικές σχέσεις και την πνευματικότητά τους από οποιαδήποτε άλλη ομάδα», αναφέρει η εφημερίδα Δε Σίντνεϊ Μόρνινγκ Χέραλντ. Κάποια μελέτη που διεξήγαγε μια ομάδα ερευνητών στην Αυστραλία αποκάλυψε ότι οι εθελοντές εργάτες ήταν «πολύ ικανοποιημένοι με την υγεία τους, με την ποσότητα του ελεύθερου χρόνου τους και με το πώς τον δαπανούσαν», λέει το δημοσίευμα. Ο καθηγητής Μπομπ Κάμινζ, του Πανεπιστημίου Ντίκιν, τόνισε ότι το εργατικό δυναμικό των εθελοντών της Αυστραλίας είναι τεράστιο​—το 32 τοις εκατό των Αυστραλών κάνουν κάποιο είδος άμισθης εργασίας. Η εφημερίδα ανέφερε επίσης ότι εκείνοι που εργάζονταν πάνω από 60 ώρες την εβδομάδα​—κυρίως γυναίκες που φρόντιζαν άλλους—«ήταν πιο ικανοποιημένοι με την υγεία και με την εργασία τους από εκείνους που εργάζονταν λιγότερες ώρες».

Διάπλους του Βορειοανατολικού Περάσματος με Ιστιοφόρο

Στην τέταρτη απόπειρά της, μια ομάδα Γερμανών εξερευνητών πέτυχε το διάπλου του Βορειοανατολικού Περάσματος με ένα ιστιοφόρο 18 μέτρων, αναφέρει η εφημερίδα Δι Ιντιπέντεντ του Λονδίνου. Αυτή η θαλάσσια οδός ακολουθεί τη συνήθως παγωμένη βόρεια ακτογραμμή της Ρωσίας. Για πρώτη φορά τη διέπλευσε το 1879 ο Σουηδός εξερευνητής Άντολφ Νόρντενσκελντ, με ιστιοφόρο ατμόπλοιο. «Δεν έχω ξαναδεί τόσο λίγο πάγο στο πέρασμα όσο αυτό το καλοκαίρι», είπε ο επικεφαλής της ομάδας, ο Άρβεντ Φουκς. «Πιστεύουμε ότι αυτό οφειλόταν στο συνδυασμό της παγκόσμιας αύξησης της θερμοκρασίας και των ασυνήθιστων ανέμων, φαινόμενα που κράτησαν την αγέλη πάγου μακριά από την ακτή και μας άφησαν να περάσουμε». Με τη βοήθεια ενός πολύ ελαφρού υδροπλάνου και φωτογραφιών από δορυφόρο που έδειχναν την κίνηση της αγέλης πάγου, αλλά χωρίς υποστήριξη από παγοθραυστικό, ολοκλήρωσαν το ταξίδι 8.000 ναυτικών μιλίων από το Αμβούργο της Γερμανίας μέχρι την Προβιντένια της Ρωσίας, στη Βερίγγειο Θάλασσα, μέσα σε 127 ημέρες. Στο σκάφος τα μέλη του πληρώματος ζούσαν με τροφές αστροναυτών. Ωστόσο, κάποιος είπε: «Η μοναδική δυσκολία ήταν το να ζει κανείς σε μικρό χώρο μαζί με 11 άλλα άτομα επί τέσσερις μήνες».