Σαν Κρυστάλλινες Αχτίδες Φεγγαριού

Τον Απρίλιο του 2000, μεταλλωρύχοι κοντά στην Τσιουάουα του Μεξικού διάνοιξαν με έκρηξη μια σήραγγα σε βάθος 300 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της γης αναζητώντας πολύτιμα μέταλλα. Καθώς ο 40χρονος Έλοϊ Ντελγκάντο ελισσόταν μέσα από ένα μικρό άνοιγμα, ανακάλυψε ένα σπήλαιο γεμάτο με γιγάντιους ημιδιαφανείς κρυστάλλους. «Ήταν πανέμορφα», είπε, «σαν το φως που αντανακλά ένας σπασμένος καθρέφτης». Κάποιος άλλος είπε ότι ήταν σαν «αχτίδες φεγγαριού που ξαφνικά στερεοποιήθηκαν».

Πιστεύεται πως οι κρύσταλλοι αυτοί είναι οι μεγαλύτεροι στον κόσμο. Μερικοί έχουν μέγεθος όσο ένα πλήρως αναπτυγμένο πεύκο, με μήκος ως και 15 μέτρα και βάρος πάνω από δέκα τόνους! «Πραγματικά είναι εκπληκτικό να βλέπει κανείς τόσο τεράστιους και τέλειους κρυστάλλους», είπε ο Τζέφρι Ποστ, υπεύθυνος για τα μεταλλεύματα στο Σμιθσόνειο Ινστιτούτο της Ουάσινγκτον, D.C. Όπως σχολίασε, οι περισσότεροι κρύσταλλοι πάνω στη γη είναι τόσο μικροί ώστε χωράνε στην παλάμη του χεριού σας.

Περιγράφοντας το σχηματισμό αυτών των κρυστάλλων, το περιοδικό Σμιθσόνιαν (Smithsonian) του Απριλίου 2002 ανέφερε: «Το υπόγειο νερό σε αυτές τις σπηλιές, πλούσιο σε θειάφι από τις παρακείμενες μεταλλικές αποθέσεις, άρχισε να διαλύει τα ασβεστολιθικά τοιχώματα, απελευθερώνοντας μεγάλες ποσότητες ασβεστίου. Στη συνέχεια, αυτό το ασβέστιο ενώθηκε με το θειάφι σχηματίζοντας πρωτοφανείς σε μέγεθος κρυστάλλους».

Μολονότι η θερμοκρασία και η υγρασία μέσα στα σπήλαια ίσως είναι ιδεώδεις για τους κρυστάλλους, είναι πολύ δυσμενείς για τους ανθρώπους. Η θερμοκρασία διατηρείται γύρω στους 65 βαθμούς Κελσίου και η υγρασία είναι 100 τοις εκατό. Ο εξερευνητής Ρίτσαρντ Φίσερ, ο πρώτος Βορειοαμερικανός που επισκέφτηκε τα σπήλαια, λέει: «Μπαίνοντας μέσα στο μεγάλο σπήλαιο είναι σαν να μπαίνεις σε υψικάμινο», και προσθέτει ότι ένας άνθρωπος μπορεί να επιβιώσει υπό αυτές τις συνθήκες μόνο για περίπου έξι ως δέκα λεπτά. Έπειτα από αυτό το διάστημα, η ζέστη και η υγρασία είναι πια ανυπόφορες.

Η ανακάλυψη αυτών των τεράστιων κρυστάλλων αποτελεί άλλη μια υπενθύμιση του καταπληκτικού μεγαλείου και πλούτου που υπάρχει στη γη, σημαντικό μέρος των οποίων ίσως παραμένει ακόμη αθέατο στα μάτια μας. Δεν συμφωνείτε με τον ψαλμωδό ο οποίος διακήρυξε: «Πόσο πολλά είναι τα έργα σου, Ιεχωβά! Τα πάντα με σοφία τα έφτιαξες. Η γη είναι γεμάτη από τα δημιουργήματά σου»;—Ψαλμός 104:24.

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 31]

Όλες οι φωτογραφίες: © Richard D. Fisher