Η Κρίση που Αντιμετωπίζουν οι Αγρότες

Ο ΡΙΤΣΑΡΝΤ οργώνει τα ίδια χωράφια που καλλιεργούσε ο προπάππους του πριν από 100 χρόνια περίπου. Ωστόσο, το 2001 αυτός ο Καναδός αγρότης ήταν ο πρώτος έπειτα από τέσσερις γενιές στην οικογένειά του ο οποίος δεν είχε καθόλου σοδειά. Τα χωράφια του πλήγηκαν από την ξηρασία. Οι χαμηλές τιμές των αγροτικών προϊόντων τα προηγούμενα χρόνια και το αυξανόμενο κόστος παραγωγής έχουν πληθύνει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει. Ο Ρίτσαρντ είπε λυπημένος: «Το πρόβλημα χειροτερεύει, και δεν υπάρχει διέξοδος».

Στην Περιοχή του Αραβόσιτου στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Λάρι είχε ένα αγρόκτημα που ανήκε στην οικογένειά του επί 115 χρόνια. «Ένιωθα ότι είχα την ευθύνη να συνεχίσω να φροντίζω το αγρόκτημα, να το κάνω προσοδοφόρο . . . , και δεν μπορούσα να τα καταφέρω», λέει. Ο Λάρι και η σύζυγός του έχασαν το αγρόκτημά τους.

Ο Λάρι και ο Ρίτσαρντ δεν είναι οι μόνοι. Στη Βρετανία, ο αφθώδης πυρετός που σάρωσε τα αγροτικά ζώα είχε τεράστιες οικονομικές και συναισθηματικές επιπτώσεις για τους αγρότες. Κάποιο δημοσίευμα ανέφερε: «Η καθημερινή ζωή σε ένα βρετανικό αγρόκτημα​—ακόμη και σε κάποιο που δεν έχει πληγεί από την ασθένεια—​χαρακτηρίζεται από ανησυχία, απομόνωση και σκληρό αγώνα για την αποφυγή των δανειστών». Σε μερικές αναπτυσσόμενες χώρες, ο πόλεμος, η ξηρασία, η γοργή αύξηση του πληθυσμού και αναρίθμητοι άλλοι παράγοντες έχουν καταστήσει άκαρπες τις προσπάθειες των αγροτών. Οι κυβερνήσεις αναγκάζονται να εισάγουν τρόφιμα ​—τρόφιμα τα οποία πολλές οικογένειες δεν έχουν τα χρήματα να αγοράσουν.

Έτσι λοιπόν, τα προβλήματα των αγροτών έχουν εκτεταμένο αντίκτυπο. Εντούτοις, λίγοι κάτοικοι των πόλεων ασχολούνται σοβαρά με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι αγρότες. Πριν από σχεδόν 50 χρόνια, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντουάιτ Ντ. Αϊζενχάουερ είπε εύστοχα: «Η ζωή του αγρότη φαίνεται πολύ εύκολη όταν το αλέτρι σου είναι ένα μολύβι, και εσύ βρίσκεσαι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το χωράφι». Παρόμοια, οι αγρότες σήμερα πιστεύουν ότι μεγάλο μέρος του κόσμου έχει άγνοια για τη γεωργία και το σημαντικό ρόλο των αγροτών. «Είμαστε αρκετά αδιάφοροι όσον αφορά την προέλευση των τροφίμων μας», λέει με λύπη ένας Καναδός αγρότης. «Προτού αυτά συσκευαστούν και τοποθετηθούν στα ράφια των καταστημάτων, έχουν περάσει από πολλά ανθρώπινα χέρια».

Εφόσον όλοι εξαρτόμαστε από την αγροτική βιομηχανία, τα προβλήματα των αγροτών δεν μπορούν να αγνοηθούν. Οι κοινωνιολόγοι Ντον Α. Ντίλμαν και Ντάριλ Τζ. Χομπς προειδοποιούν: «Στην κοινωνία μας, η οποία είναι σε μεγάλο βαθμό αλληλεξαρτώμενη, τα αγροτικά προβλήματα γίνονται γρήγορα αστικά και αντιστρόφως. Ούτε το αστικό ούτε το αγροτικό τμήμα της κοινωνίας μας μπορεί να ευημερεί για μεγάλο διάστημα ενώ το ένα από τα δύο μαραζώνει». Επιπλέον, στο σημερινό παγκόσμιο χωριό, αν ένα έθνος αντιμετωπίσει οικονομική κάμψη, αυτό μπορεί να επηρεάσει δραστικά την πώληση των αγροτικών προϊόντων και το κόστος παραγωγής σε άλλες χώρες.

Δεν μας εκπλήσσει, λοιπόν, η πληροφορία που έρχεται από το Κέντρο Αγροτικής Ιατρικής και Υγείας της Νέας Υόρκης: «Η γεωργία είναι ένα από τα 10 πιο αγχώδη επαγγέλματα στις Ηνωμένες Πολιτείες». Ποιοι είναι μερικοί παράγοντες που ευθύνονται για την κρίση στη γεωργία; Πώς μπορούν να τα βγάλουν πέρα οι αγρότες; Υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι μπορεί να δοθεί τέλος στην κρίση;

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 4]

«Η ζωή του αγρότη φαίνεται πολύ εύκολη όταν το αλέτρι σου είναι ένα μολύβι, και εσύ βρίσκεσαι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το χωράφι»