Γλίτωσαν από έναν Κατακλυσμό!

Από αρθρογράφο του Ξύπνα! στην Ελβετία

ΤΟΝ Οκτώβριο του 2000 αναφέρθηκαν ειδήσεις για πλημμύρες από διάφορα μέρη του κόσμου. Καταρρακτώδεις βροχές διαπότισαν τις βουνοπλαγιές, προκαλώντας κατολισθήσεις οι οποίες παρέσυραν κάθε είδους χαλάσματα​—ακόμη και ολόκληρα δέντρα!

Στο καντόνι Βαλέ της νότιας Ελβετίας συνέβη μια τέτοια καταστροφή. Αυτή την περιοχή τη διασχίζει κατά μήκος ο ποταμός Ροδανός, ο οποίος πηγάζει από τον παγετώνα του Ροδανού στις Κεντρικές Άλπεις και ρέει προς τα δυτικά στη λίμνη της Γενεύης​—μια απόσταση περίπου 170 χιλιομέτρων. Από τις οροσειρές που υπάρχουν και στις δύο πλευρές του ποταμού, χύνεται σε αυτόν μέσα από πολυάριθμα, μικρά και μεγάλα ρυάκια το νερό από τα χιόνια που λιώνουν. Κανονικά, αυτό το σύστημα αποστράγγισης λειτουργεί με ομαλό τρόπο. Αλλά όταν σημειώνονται πολύ μεγάλες βροχοπτώσεις στην περιοχή, συνήθως ακολουθεί καταστροφή.

Αυτό ακριβώς συνέβη στο Γκόντο, στα σύνορα με την Ιταλία. Ένας χείμαρρος από λάσπη και πέτρες έπληξε αυτό το ορεινό χωριό των 150 κατοίκων, καταστρέφοντας μεγάλο μέρος του. Λίγο αργότερα και άλλα μέρη του Βαλέ πλημμύρισαν από τη δυνατή βροχή. Δρόμοι και σιδηροδρομικές γραμμές αποκλείστηκαν, ενώ τα σπίτια άρχισαν να γεμίζουν με λάσπη και πέτρες. Σε μερικά σημεία συσσωρεύτηκε μέχρι και 4 μέτρα λάσπη. Κάποια γυναίκα είδε έναν χείμαρρο λάσπης ύψους 30 και πλέον μέτρων να παρασύρει τεράστιους βράχους και δέντρα προς το χωριό της!

Ένα αντρόγυνο, ο Μάρκους και η Ταμπίτα, έμεναν στο Μέρελ τότε που συνέβη η καταστροφή. «Ξυπνήσαμε λίγο μετά τις 6:00 π.μ. από έναν υπόκωφο θόρυβο και ένα τράνταγμα», θυμάται ο Μάρκους. «Βγήκα έξω με το φακό για να δω τι συνέβαινε και συγκλονίστηκα με αυτά που είδα. Σπίτια και γέφυρες είχαν υποστεί ζημιές από όγκους βράχων και κάποιο αυτοκίνητο είχε παρασυρθεί και είχε πέσει στο σπίτι ενός γείτονα. Πιο κάτω ένας γείτονας και η σύζυγός του είχαν παγιδευτεί μέσα στο σπίτι τους. Τους βοήθησα να βγουν από κάποιο παράθυρο. Όταν επέστρεψα σπίτι, η Ταμπίτα και εγώ μόλις που προλάβαμε να μαζέψουμε μερικά προσωπικά αντικείμενα».

Ο Μάρκους και η Ταμπίτα είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά και κατέφυγαν σε ομοπίστους τους έξω από την επικίνδυνη ζώνη. «Αν και γλιτώσαμε», λέει ο Μάρκους, «η Ταμπίτα ένιωθε σοκαρισμένη από το γεγονός αρκετές μέρες». Τι την βοήθησε να υπομείνει την τραυματική αυτή εμπειρία; «Η συντροφιά και η υποστήριξη των ομόπιστων αδελφών μας, αντρών και γυναικών», απαντάει η Ταμπίτα, προσθέτοντας: «Με βοήθησε επίσης το ενδιαφέρον που έδειξαν πολλοί γείτονές μας».

Ο Μάρκους και η Ταμπίτα θυμήθηκαν το εδάφιο Παροιμίες 18:24, το οποίο αναφέρει ότι υπάρχει «φίλος που προσκολλάται στενότερα από αδελφό». Σε καιρούς καταστροφών, πόσο πολύτιμοι αποδεικνύονται τέτοιοι φίλοι!

[Χάρτης στη σελίδα 20]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Πληγείσα περιοχή

Γκόντο

[Εικόνα στη σελίδα 20]

Μάρκους και Ταμπίτα

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 20]

Mise à disposition par www.crealp.ch