Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Μήπως η Ανησυχία Υποδηλώνει Έλλειψη Πίστης;

«ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΑΝΗΣΥΧΙΑ». Κάτω από αυτόν τον τίτλο ένας πάστορας στις αρχές του 20ού αιώνα έγραψε ότι η ανησυχία για υλικά πράγματα, όχι μόνο είναι εσφαλμένη, αλλά συνιστά επίσης «πολύ σοβαρή αμαρτία». Πιο πρόσφατα, κάποιος σχολιαστής, γράφοντας σχετικά με την υπερνίκηση της αγωνίας και της ανησυχίας, ανέφερε: «Η αγωνία δείχνει ολοφάνερα ότι δεν εμπιστευόμαστε στον Θεό».

Τόσο στη μία όσο και στην άλλη περίπτωση, οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμά τους βασιζόμενοι στην Επί του Όρους Ομιλία του Ιησού στην οποία εκείνος είπε: «Μην ανησυχείτε». (Ματθαίος 6:25) Εφόσον η ανησυχία επηρεάζει τόσο πολλούς ανθρώπους σήμερα, θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε: Πρέπει ο Χριστιανός να νιώθει ένοχος αν ανησυχεί; Μήπως τα αισθήματα ανησυχίας υποδηλώνουν έλλειψη πίστης;

Ο Θεός Κατανοεί τις Ατέλειές Μας

Η Γραφή δεν διδάσκει ότι η έλλειψη πίστης αποτελεί την αιτία κάθε ανησυχίας. Εφόσον ζούμε σε “κρίσιμους καιρούς, δύσκολους στην αντιμετώπισή τους”, είναι σχεδόν αδύνατον να μη νιώθουμε ανησυχία σε κάποιον βαθμό. (2 Τιμόθεο 3:1) Οι πιστοί Χριστιανοί βρίσκονται αντιμέτωποι με καθημερινές ανησυχίες οι οποίες προκαλούνται από την κακή υγεία, τα γηρατειά, τις οικονομικές πιέσεις, τις οικογενειακές διενέξεις, το έγκλημα και άλλα προβλήματα. Ακόμη και στα αρχαία χρόνια οι υπηρέτες του Θεού αντιμετώπιζαν φόβους και ανησυχίες.

Σκεφτείτε τη Γραφική αφήγηση για τον Λωτ. Ο Θεός τού έδωσε την οδηγία να διαφύγει στα βουνά προκειμένου να μη σαρωθεί στην καταστροφή των Σοδόμων και των Γομόρρων. Αλλά ο Λωτ ανησύχησε και είπε: «Όχι αυτό, σε παρακαλώ, Ιεχωβά!» Διστακτικά, συνέχισε: «Αλλά εγώ​—εγώ δεν μπορώ να διαφύγω στην ορεινή  περιοχή μήπως και η συμφορά μείνει κοντά μου και πεθάνω». Γιατί φοβόταν ο Λωτ τα βουνά; Η Αγία Γραφή δεν λέει. Όποιος και αν ήταν ο λόγος, ο Λωτ ένιωθε αρκετά τρομαγμένος. Πώς αντέδρασε ο Θεός; Μήπως δέχτηκε ο Λωτ διαπαιδαγώγηση για έλλειψη πίστης ή εμπιστοσύνης στον Θεό; Όχι. Αντιθέτως, ο Ιεχωβά έδειξε φροντίδα για τον Λωτ, επιτρέποντάς του να διαφύγει σε μια κοντινή πόλη.​—Γένεση 19:18-22.

Υπάρχουν και άλλα Γραφικά παραδείγματα πιστών λάτρεων οι οποίοι κατά καιρούς ανησυχούσαν πολύ. Ο προφήτης Ηλίας φοβήθηκε και έφυγε μακριά όταν απειλήθηκε με θάνατο. (1 Βασιλέων 19:1-4) Ο Μωυσής, η Άννα, ο Δαβίδ, ο Αββακούμ, ο Παύλος και άλλοι άντρες και γυναίκες με ισχυρή πίστη εξέφρασαν επίσης ανησυχίες. (Έξοδος 4:10· 1 Σαμουήλ 1:6· Ψαλμός 55:5· Αββακούμ 1:2, 3· 2 Κορινθίους 11:28) Ο Θεός, όμως, έδειξε συμπόνια και συνέχισε να τους χρησιμοποιεί στην υπηρεσία του, εκδηλώνοντας έτσι πραγματική κατανόηση για τους ατελείς ανθρώπους.

“Η Αμαρτία που μας Μπλέκει Εύκολα”

Η επίμονη ανησυχία, ωστόσο, μπορεί να μας εξαντλήσει και να οδηγήσει στο να χάσουμε την εμπιστοσύνη μας στον Θεό. Ο απόστολος Παύλος περιέγραψε την έλλειψη πίστης ως «την αμαρτία που μας μπλέκει εύκολα». (Εβραίους 12:1) Συμπεριλαμβάνοντας τον εαυτό του, ο Παύλος πιθανότατα παραδεχόταν ότι και αυτός είχε την τάση να “μπλέκεται εύκολα” σε καταστάσεις όπου έδειχνε περιστασιακή αδυναμία της πίστης.

Ίσως κάτι τέτοιο συνέβη με τον Ζαχαρία όταν δεν πίστεψε τον άγγελο που τον πληροφόρησε ότι η σύζυγός του θα έμενε έγκυος. Σε κάποια περίπτωση οι απόστολοι του Ιησού δεν μπορούσαν να επιτελέσουν μια θεραπεία εξαιτίας της «ολιγοπιστίας» τους. Ωστόσο, αυτά τα άτομα συνέχισαν να απολαμβάνουν την επιδοκιμασία του Θεού.​—Ματθαίος 17:18-20· Λουκάς 1:18, 20, 67· Ιωάννης 17:26.

Από την άλλη πλευρά, η Γραφή περιέχει επίσης παραδείγματα ανθρώπων που έχασαν την εμπιστοσύνη τους στον Θεό και υπέστησαν σοβαρές επιπτώσεις. Λόγου χάρη, σε πολλούς Ισραηλίτες που έφυγαν από την Αίγυπτο δεν επιτράπηκε να μπουν στην Υποσχεμένη Γη λόγω της έλλειψης πίστης που επέδειξαν. Σε κάποια περίπτωση μίλησαν μάλιστα άμεσα εναντίον του Θεού, με τα εξής λόγια: «Γιατί μας ανεβάσατε από την Αίγυπτο ώστε να πεθάνουμε στην έρημο; Διότι δεν υπάρχει ψωμί και νερό». Ο Ιεχωβά έδειξε τη δυσαρέσκειά του στέλνοντας δηλητηριώδη φίδια για να τους τιμωρήσει.​—Αριθμοί 21:5, 6.

Οι κάτοικοι της πατρίδας του Ιησού, της Ναζαρέτ, έχασαν το προνόμιο να δουν περισσότερα θαύματα στην περιοχή τους επειδή δεν είχαν πίστη. Επίσης, ο Ιησούς κατήγγειλε την πονηρή γενιά εκείνων των ημερών με δριμύτητα για έλλειψη πίστης. (Ματθαίος 13:58· 17:17· Εβραίους 3:19) Κατάλληλα, ο απόστολος Παύλος προειδοποίησε: «Προσέχετε, αδελφοί, μήπως αναπτυχθεί ποτέ σε κανέναν από εσάς πονηρή καρδιά απιστίας με το να αποτραβηχτεί από τον ζωντανό Θεό».​—Εβραίους 3:12.

Ναι, σε ακραίες περιπτώσεις η έλλειψη πίστης θα μπορούσε να προέλθει από πονηρή καρδιά. Αλλά αυτό δεν ίσχυε στην περίπτωση του Ζαχαρία και των αποστόλων του Ιησού στα παραδείγματα που αναφέρθηκαν προηγουμένως. Η έλλειψη πίστης που επέδειξαν οφειλόταν σε περιστασιακή αδυναμία. Η γενική πορεία της ζωής τους έδειχνε ότι ήταν «αγνοί στην καρδιά».​—Ματθαίος 5:8.

Ο Θεός Γνωρίζει τις Ανάγκες Μας

Οι Γραφές μάς βοηθούν να κάνουμε διάκριση ανάμεσα στις γενικές ανησυχίες και στην αμαρτία της έλλειψης πίστης. Τα καθημερινά αισθήματα ανησυχίας ή ακόμη και μια περιστασιακή αποτυχία εκδήλωσης πίστης εξαιτίας της ανθρώπινης αδυναμίας δεν θα πρέπει να συγχέονται με την ολοκληρωτική έλλειψη εμπιστοσύνης στον Θεό η οποία πηγάζει από πονηρή, μη δεκτική καρδιά. Οι Χριστιανοί, λοιπόν, δεν πρέπει να βασανίζονται από ενοχές απλώς και μόνο επειδή κατά καιρούς νιώθουν ανησυχία.

Ωστόσο, χρειάζεται να προσέχουμε να μην ξεφεύγει η ανησυχία από τον έλεγχο και κυριαρχεί στη ζωή μας. Είναι σοφά, λοιπόν, τα λόγια του Ιησού: «Ποτέ μην ανησυχήσετε και πείτε: “Τι θα φάμε;” ή “Τι θα πιούμε;” ή “Τι θα φορέσουμε;”» Στη συνέχεια είπε τα εξής παρηγορητικά λόγια: «Διότι ο ουράνιος Πατέρας σας ξέρει ότι τα έχετε ανάγκη όλα αυτά. Εξακολουθήστε, λοιπόν, να επιζητείτε πρώτα τη βασιλεία και τη δικαιοσύνη του, και όλα αυτά τα άλλα πράγματα θα σας προστεθούν».​—Ματθαίος 6:25-33.

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Ο απόστολος Παύλος ένιωθε ανησυχίες