Το Είδος του Πατέρα που Χρειάζονται τα Παιδιά

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ χρειάζονται έναν πατέρα ο οποίος τα αγαπάει, είναι κοντά τους και κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου να τα βοηθήσει να γίνουν υπεύθυνοι, αξιόπιστοι ενήλικοι καθώς μεγαλώνουν. Η ανάγκη των παιδιών για έναν τέτοιον πατέρα δεν έχει αναγνωριστεί όσο θα έπρεπε.

Είναι αλήθεια ότι οι μητέρες είναι εκείνες που φέρνουν τα μωρά στον κόσμο, και δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να παραβλέψουμε το σπουδαίο ρόλο της καλής μητέρας. Αλλά τονίζοντας ότι ο πατέρας παίζει έναν εξίσου ζωτικό ρόλο, το περιοδικό Δε Ουίλσον Κουόρτερλι (The Wilson Quarterly) ανέφερε: «Η παρακμή του ρόλου του πατέρα αποτελεί σημαντικό παράγοντα για πολλά από τα πιο ανησυχητικά προβλήματα που μαστίζουν την αμερικανική κοινωνία»​—και, θα προσθέταμε, τον υπόλοιπο κόσμο.

Η βραζιλιάνικη εφημερίδα Ζορνάλ ντα Τάρντε (Jornal da Tarde) αναφέρεται σε μια μελέτη η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πολλά προβλήματα συμπεριφοράς των νέων—όπως η επιθετικότητα, η απειθαρχία, οι χαμηλές επιδόσεις στο σχολείο και η απάθεια—είναι συνήθως «αποτέλεσμα της απουσίας του πατέρα». Και το ιταλικό βιβλίο Οι Ατελείς Γονείς (Gli imperfetti genitori), του Μαρτσέλο Μπερνάρντι, τονίζει ότι το ιδανικό για τη σωστή ανάπτυξη των παιδιών είναι να έχουν δύο γονείς.

Η Οικογενειακή Ζωή Μπορεί να Βελτιωθεί

Ακόμη και αν ένας αμελής πατέρας έχει συντελέσει στη δημιουργία οικογενειακών προβλημάτων ή είναι ο κυρίως υπεύθυνος για αυτά, κάτι τέτοιο δεν σημαίνει ότι τα πράγματα είναι αδύνατον να διορθωθούν και ότι η οικογενειακή ζωή δεν μπορεί να βελτιωθεί. Πώς; Τι χρειάζεται να κάνει ο πατέρας;

Είναι αλήθεια ότι τα παιδιά χρειάζονται τη διευθέτηση της οικογένειας, την αίσθηση ότι στο τιμόνι υπάρχει κάποιος που ενδιαφέρεται για την ευημερία τους. Όταν δεν ικανοποιείται αυτή η ανάγκη, όπως συμβαίνει συχνά σήμερα, η ζωή των παιδιών επηρεάζεται δυσμενώς. Η κατάσταση, όμως, δεν είναι ποτέ απελπιστική, είτε υπάρχει πατέρας είτε όχι. «Πατέρας για τα αγόρια που είναι ορφανά από πατέρα», λέει η Αγία Γραφή στο εδάφιο Ψαλμός 68:5, «είναι ο Θεός στην άγια κατοικία του». a

Πώς Μπορεί να Λάβει Κάποιος Βοήθεια

Το ότι η βοήθεια του Θεού παίζει ζωτικό ρόλο στην επιτυχία και το ότι είναι εφικτή καταδεικνύεται από την κατάσταση που περιέγραψε η Λίντια, το κορίτσι από την Πολωνία το οποίο αναφέρθηκε στο προηγούμενο άρθρο. Πώς ήταν η οικογενειακή ζωή στο σπίτι της; Πώς έλαβε η οικογένεια τη βοήθεια του Θεού;

Ο Φραντσίσεκ, ο πατέρας της Λίντια, παραδέχεται πως, όταν τα παιδιά του ήταν μικρά, εκείνος παραμελούσε την οικογένειά του, όπως ανέφερε η  κόρη του. Ο ίδιος λέει: «Δεν ενδιαφερόμουν για το τι έκαναν τα παιδιά μας. Δεν τους έδειχνα στοργή ούτε υπήρχε δεσμός μεταξύ μας». Έτσι λοιπόν, δεν ήξερε πως, όταν η Λίντια ήταν 14 χρονών, πήγαινε ήδη μαζί με το μικρότερο γιο και τη μικρότερη κόρη του σε ξέφρενα πάρτι, κάπνιζαν, έπιναν και έμπλεκαν σε καβγάδες.

Τελικά, ο Φραντσίσεκ αντιλήφθηκε τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν τα παιδιά του και συγκλονίστηκε τόσο πολύ ώστε έκανε κάτι για αυτό. «Προσευχήθηκα στον Θεό για βοήθεια», λέει ο ίδιος. Είναι αξιοσημείωτο ότι σύντομα τον επισκέφτηκαν στο σπίτι του Μάρτυρες του Ιεχωβά, και εκείνος μαζί με τη σύζυγό του δέχτηκαν να μελετήσουν τη Γραφή. Με τον καιρό, οι γονείς άρχισαν να εφαρμόζουν τις διδασκαλίες της στη ζωή τους. Πώς επέδρασε αυτό στα παιδιά;

Ο Φραντσίσεκ εξηγεί: «Άρχισαν να παρατηρούν ότι είχα σταματήσει να πίνω και γινόμουν καλύτερος πατέρας. Ήθελαν να γνωρίσουν καλύτερα τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Άρχισαν και αυτά να μελετούν τη Γραφή και εγκατέλειψαν τις κακές παρέες τους». Ο γιος, ο Ραφαού, λέει για τον πατέρα του: «Έφτασα στο σημείο να τον αγαπάω σαν φίλο μου», και προσθέτει: «Ξαφνικά η συμμορία που ανήκα δεν με ενδιέφερε. Ασχολούμασταν με πνευματικές δραστηριότητες».

Ο Φραντσίσεκ είναι τώρα Χριστιανός πρεσβύτερος σε μια εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά, και εξακολουθεί να ασχολείται με την οικογένειά του και την πνευματική ανάπτυξη κάθε μέλους της. Η σύζυγός του και η Λίντια είναι σκαπάνισσες, δηλαδή κηρύττουν τα καλά νέα σε ολοχρόνια βάση. Ο Ραφαού και η μικρότερη αδελφή του, η Σίλβια, δείχνουν ζήλο καθώς μελετούν τη Γραφή, σχολιάζουν στις Χριστιανικές συναθροίσεις και μιλούν για την πίστη τους σε άλλους.

Εφάρμοζε Αυτά που Δίδασκε

Εξετάστε επίσης τι έγινε με τον Λουίς, τον πατέρα της Μακαρένα. Όπως θα θυμάστε, η Μακαρένα είναι η 21χρονη κοπέλα από την Ισπανία η οποία αναφέρθηκε στο αρχικό άρθρο. Ο Λουίς είχε ακολουθήσει στη ζωή του το πρότυπο του δικού του πατέρα, ο οποίος ήταν αλκοολικός. Όπως είπε η Μακαρένα, εξαφανιζόταν με τους φίλους του επί μέρες κάθε φορά. Επιπλέον, μεταχειριζόταν τη σύζυγό του σαν υπηρέτρια παρά ως σύντροφο που άξιζε τιμή. Ο γάμος τους βρισκόταν στα πρόθυρα της διάλυσης και η Μακαρένα μαζί με τα μικρότερα αδέλφια της είχαν υποστεί συναισθηματικά τραύματα.

Με τον καιρό, όμως, ο Λουίς συμφώνησε να μελετήσει τη Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ο ίδιος εξηγεί: «Άρχισα να αφιερώνω χρόνο στη σύζυγο και στα παιδιά μου. Συζητούσαμε μαζί, τρώγαμε μαζί και μελετούσαμε τη Γραφή μαζί. Επίσης κάναμε μαζί τις δουλειές του σπιτιού και ψυχαγωγούμασταν μαζί». Η Μακαρένα λέει: «Άρχισα να νιώθω την παρουσία ενός στοργικού πατέρα ο οποίος έδειχνε γνήσιο ενδιαφέρον για την οικογένειά του».

Είναι σημαντικό ότι ο Λουίς, όχι μόνο πρότρεπε την οικογένειά του να υπηρετεί τον Θεό, αλλά και εφάρμοζε αυτά που δίδασκε. Εγκατέλειψε «μια ακμάζουσα επιχείρηση», εξηγεί η Μακαρένα, «επειδή του έπαιρνε πάρα πολύ χρόνο, ενώ εκείνος ήθελε να δίνει περισσότερη προσοχή στα ζητήματα της οικογένειας». Το αποτέλεσμα ήταν αξιοσημείωτο. «Το παράδειγμά του με δίδαξε πώς να διατηρώ το μάτι μου απλό και να βάζω τα πνευματικά πράγματα στην πρώτη θέση», λέει η Μακαρένα. Τώρα υπηρετεί ως σκαπάνισσα, ενώ η μητέρα της και τα μικρότερα αδέλφια της είναι δραστήρια μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας.

Η Απόφαση του Διευθυντή των Σιδηροδρόμων

Είναι ολοφάνερο ότι ο πατέρας που χρειάζονται τα παιδιά είναι αυτός που παίρνει αποφάσεις δείχνοντας ενδιαφέρον για την ευημερία των παιδιών του. Ο έφηβος γιος του Τακέσι Ταμούρα, του Ιάπωνα διευθυντή που αναφέρθηκε στο προηγούμενο άρθρο, είχε μπλέξει με κακές παρέες και φαινόταν πως θα κατέληγε σε σοβαρά προβλήματα. Αυτό συνέβαινε το 1986, τη χρονιά που ο Τακέσι αποφάσισε να εγκαταλείψει την υπεύθυνη θέση του στους Ιαπωνικούς Εθνικούς Σιδηρόδρομους. Πώς νιώθει ο Τακέσι για την απόφασή του τώρα, έπειτα από 18 και πλέον χρόνια;

«Είναι ίσως η καλύτερη απόφαση που πήρα ποτέ», είπε πρόσφατα. «Το γεγονός ότι δαπανούσα περισσότερο χρόνο με το γιο μου και κάναμε πράγματα μαζί, ένα από τα οποία ήταν να μελετώ τη Γραφή μαζί του, είχε αξιοσημείωτα αποτελέσματα. Γίναμε φίλοι, και εκείνος σταμάτησε τις κακές του παρέες και εγκατέλειψε την ακατάλληλη συμπεριφορά του».

Η σύζυγος του Τακέσι είχε γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά μερικά χρόνια νωρίτερα, και η υποδειγματική της διαγωγή ήταν αυτή που υποκίνησε το σύζυγό της να εξετάσει τη Γραφή και να ασχοληθεί  περισσότερο με την οικογένεια. Τελικά, εκείνος, ο γιος του και η κόρη του έγιναν όλοι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ο Τακέσι και ο γιος του υπηρετούν τώρα ως πρεσβύτεροι στις εκκλησίες τους, ενώ η σύζυγός του και η κόρη του είναι σκαπάνισσες.

Οι Πατέρες Χρειάζονται Βοήθεια

Πολλοί πατέρες, ενώ αναγνωρίζουν ότι παραμελούν τα παιδιά τους, δεν ξέρουν τι να κάνουν για αυτά. Η ισπανική εφημερίδα Λα Βανγκουάρντια (La Vanguardia) είχε τον τίτλο: «Το 42 τοις Εκατό των [Ισπανών] Πατέρων Παραδέχονται ότι Δεν Ξέρουν Πώς να Αναθρέψουν τους Εφήβους Τους». Αλλά το ίδιο μπορεί να λεχθεί για τους πατέρες παιδιών προεφηβικής ηλικίας καθώς και νηπίων. Αντίθετα με το τι σκέφτονται πολλοί, αυτά τα μικρότερα παιδιά χρειάζονται επίσης την παρουσία και την προσοχή ενός αφοσιωμένου πατέρα.

Τι άλλο μπορούμε να μάθουμε σχετικά με το πώς μπορεί κάποιος να γίνει καλός πατέρας; Ποιοι είναι τα καλύτερα παραδείγματα πατέρων, και τι μπορούμε να μάθουμε από αυτούς; Το τελικό άρθρο μας θα εξετάσει αυτές τις ερωτήσεις.

[Υποσημείωση]

[Εικόνες στη σελίδα 7]

Πατέρες που παρείχαν αυτό που χρειάζονταν τα παιδιά τους

Ο Φραντσίσεκ και η οικογένειά του

Ο Λουίς και η οικογένειά του

Ο Τακέσι και η οικογένειά του