Το Μικρότερο Σκυλί στον Κόσμο

ΑΠΟ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΞΥΠΝΑ! ΣΤΟ ΜΕΞΙΚΟ

ΜΗΠΩΣ ψάχνετε για κάποιον σύντροφο που να είναι μεν κοινωνικός αλλά και να αρκείται στο να ξαπλώνει ήσυχα στην αγκαλιά σας ή πλάι σας ενώ εσείς διαβάζετε; Έναν σύντροφο που να τρώει λίγο, να χρειάζεται λίγο χώρο και να μην έχει ανάγκη από καθημερινούς περιπάτους για άσκηση; Τότε ίσως να σας άρεσε ένα Τσιουάουα, η μικρότερη αναγνωρισμένη ράτσα σκυλιών στον κόσμο. a

Τα Τσιουάουα είναι καλοί φύλακες, διότι γαβγίζουν όταν διακρίνουν κίνδυνο. Στην πραγματικότητα, αυτά τα σκυλιά είναι θαρραλέα. Δεν φοβούνται καθόλου τα μεγαλύτερα σκυλιά.

Μερικά χαρακτηριστικά του Τσιουάουα είναι το στρογγυλό κεφάλι, τα λαμπερά μάτια που απέχουν αρκετά μεταξύ τους, η παιχνιδιάρικη έκφραση και τα όρθια αφτιά, τα οποία εκτείνονται στο πλάι όταν αναπαύεται. Το τρίχωμά τους είναι μαλακό και κοντό ή μακρύ και απαλό, ενώ μερικά μπορεί να είναι κόκκινα, ξανθά, μπλε ή σοκολατί, καθώς και μονόχρωμα, με σημάδια ή με κηλίδες. Ένα μοναδικό χαρακτηριστικό που έχουν τα περισσότερα κουταβάκια Τσιουάουα είναι το μαλακό σημείο στην κορυφή του κρανίου που μοιάζει με αυτό ενός νεογέννητου μωρού.

Προέλευση του Τσιουάουα

Μολονότι υπάρχουν διάφορες θεωρίες σχετικά με την προέλευση αυτής της ράτσας, φαίνεται ότι κατάγεται από ένα μικρό σκυλί που ονομαζόταν Τετσίτσι. Αυτά τα είχαν οι Τολτέκοι στο Μεξικό τον ένατο αιώνα Κ.Χ. Ενδείξεις ότι μπορεί να προέρχεται από αυτά τα σκυλιά υπάρχουν σε ένα μοναστήρι στο Γουεχοτσίνγκο, το οποίο χτίστηκε από Φραγκισκανούς μοναχούς με πέτρες που πήραν από τις πυραμίδες της Τσολούλα. Οι πέτρες έχουν πάνω τους αρχαίες σκαλιστές μορφές που μοιάζουν πολύ με τα σημερινά Τσιουάουα.

Αργότερα, οι Αζτέκοι νίκησαν τους Τολτέκους, και η αριστοκρατία άρχισε να χρησιμοποιεί αυτά τα μικρά σκυλιά, ιδιαίτερα τα μπλε, ως αντικείμενα ευλάβειας. Υποτίθεται ότι αυτά μπορούσαν να καθοδηγήσουν τα πνεύματα των νεκρών στην πορεία τους στον κάτω κόσμο. Ο Μοντεζούμα Β΄, ο τελευταίος αυτοκράτορας των Αζτέκων, αγαπούσε ιδιαίτερα τα Τσιουάουα. Λέγεται ότι είχε εκατοντάδες τέτοια μικρά σκυλιά, καθένα από τα οποία είχε το δικό του φύλακα. Σκελετοί σκυλιών Τσιουάουα έχουν βρεθεί σε τάφους ανθρώπων στα σύνορα Μεξικού/ΗΠΑ.

Έρευνες που διεξήγαγε η εκλιπούσα Θέλμα Γκρέι, ιστορικός και ειδική στα Τσιουάουα, την οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι το ντόπιο σκυλί των Αζτέκων διασταυρώθηκε με ένα μικρό σκυλί τύπου τεριέ που το είχαν φέρει οι Ισπανοί κατακτητές. Με αυτόν τον τρόπο τέθηκε η βάση για το σημερινό Τσιουάουα που είναι ακόμη μικρότερο. Ονομάζεται Τσιουάουα επειδή, στα μέσα του 19ου αιώνα, Αμερικανοί ταξιδιώτες στο Μεξικό ανακάλυψαν τη ράτσα στην πολιτεία Τσιουάουα και πήραν μερικά από αυτά τα σκυλιά μαζί τους στις Ηνωμένες Πολιτείες. Την ίδια περίπου περίοδο, η Καρλότα, η σύζυγος του Αυτοκράτορα Μαξιμιλιανού του Μεξικού, συνέβαλε στο να αποκτήσει το Τσιουάουα διεθνή φήμη μεταφέροντας τη ράτσα στην Ευρώπη.

Το Τσιουάουα ως Κατοικίδιο

Τα Τσιουάουα είναι σκυλιά που ζουν σε εσωτερικούς χώρους, ιδανικά για τη ζωή σε διαμέρισμα καθώς και για ηλικιωμένους, αναπήρους ή άτομα αναγκασμένα να μένουν στο σπίτι. Ευημερούν όταν έχουν αρκετή περιποίηση και ανθρώπινη επαφή. Ωστόσο, επειδή είναι πολύ μικρά, πρέπει να λαβαίνονται κάποιες προφυλάξεις. Μπορούν να τραυματιστούν  σοβαρά ή να πεθάνουν αν κάποιος κατά λάθος τα πατήσει, καθήσει πάνω τους ή τα πιέσει δυνατά. Δεν πρέπει να αφήνονται χωρίς επιτήρηση σε ψηλά σημεία, όπως σε κρεβάτια και καναπέδες, επειδή δεν έχουν αίσθηση του ύψους και θα μπορούσαν εύκολα να πηδήξουν και να σπάσουν κάποιο κόκαλο. Για αυτούς τους λόγους, το Τσιουάουα δεν συστήνεται ως κατοικίδιο όταν υπάρχουν πολύ μικρά παιδιά.

Παρ’ όλα αυτά, το Τσιουάουα είναι ανθεκτικότερο από ό,τι ίσως φαντάζεστε. Στην πραγματικότητα, είναι μια από τις μακροβιότερες ράτσες, εφόσον μπορεί να φτάσει τα είκοσι χρόνια. Είναι ζωηρό και παιχνιδιάρικο σκυλί, αλλά μπορεί να καλύπτει την ανάγκη του για άσκηση από τα καθημερινά παιχνίδια του. Επειδή, όμως, καίει θερμίδες γρηγορότερα από ό,τι οι μεγαλύτερες ράτσες και έχει πολύ μικρό πεπτικό σύστημα, είναι εύκολο να πάθει υπογλυκαιμία. Γι’ αυτό, χρειάζεται μικρά και συχνά γεύματα, καθώς και πολλή ξεκούραση. Το τρεμούλιασμα είναι φυσιολογικό χαρακτηριστικό αυτής της ράτσας. Το Τσιουάουα τρέμει όταν κρυώνει, αλλά και όταν ενθουσιάζεται, όταν τρομάζει, όταν δυσαρεστείται ή όταν φοβάται.

Το Τσιουάουα είναι πιστό, θέλει να ευχαριστεί τους ανθρώπους και είναι πολύ δεκτικό στην εκπαίδευση. Σύμφωνα με το βιβλίο Οδηγίες για το Νέο Ιδιοκτήτη του Τσιουάουα (A New Owner’s Guide to Chihuahuas), «αν είστε πρόθυμοι να παρέχετε σε ένα Τσιουάουα τη φροντίδα που χρειάζεται, λίγες ράτσες είναι πιο ενδιαφέρουσες όσον αφορά την ποικιλία, πιο φιλικές και πιο ευπροσάρμοστες από αυτήν». Πολλοί άνθρωποι έχουν διαπιστώσει ότι το μικροσκοπικό Τσιουάουα αποτελεί εξαιρετική συντροφιά.

[Υποσημείωση]

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Γατάκι και Τσιουάουα κουταβάκι

[Ευχαριστίες]

© Tim Davis/CORBIS

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Ενήλικο Τσιουάουα