Μητέρες από Πολύ Νωρίς

«Ο φίλος μου ήταν συμπαθητικός τύπος. Είχε χρήματα, και έτσι πηγαίναμε σε διάφορα μέρη μαζί και διασκεδάζαμε. Όταν μου παρουσιάστηκε καθυστέρηση, κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Πώς θα το έλεγα στη μαμά μου; Πώς ήταν δυνατόν να μου συμβεί κάτι τέτοιο; Ήμουν μόλις 16 χρονών και δεν ήξερα τι να κάνω».​—Νικόλ.

ΣΗΜΕΡΑ η Νικόλ, a που είναι γύρω στα 36, είναι μια δυναμική, δραστήρια μητέρα τριών παιδιών. Το μεγαλύτερο παιδί της είναι 20 χρονών. Ναι, πριν από χρόνια η Νικόλ ήταν μία από τις εκατομμύρια ανύπαντρες έγκυες έφηβες. Όπως συμβαίνει και με άλλες έφηβες μητέρες, βρέθηκε χαμένη μέσα σε έναν δαίδαλο από τρομερές προκλήσεις, δύσκολες αποφάσεις και αβέβαιες προοπτικές.

Η Νικόλ δεν μιλάει συχνά για την ψυχική αναστάτωση, την άρνηση, το φόβο, το θυμό και την απόγνωση που σημάδεψαν τα τελευταία χρόνια της εφηβείας της​—μια περίοδο κατά την οποία οι συνομήλικοί της ανησυχούσαν απλώς για τα ρούχα και τους βαθμούς τους. Παρ’ όλα αυτά, η κατάστασή της δεν ήταν απελπιστική. Η Νικόλ προερχόταν από μια στοργική οικογένεια η οποία είχε προσπαθήσει να ενσταλάξει μέσα της υψηλές ηθικές αρχές. Αν και εκείνη επέλεξε για λίγο να περιφρονήσει αυτές τις αρχές​—και υπέστη τις συνέπειες—​αργότερα, οι ίδιες αξίες την οδήγησαν σε μια παραγωγική και γεμάτη νόημα ζωή. Η φράση: «Δεν χάθηκε κάθε ελπίδα» έγινε το σύνθημά της.

Δυστυχώς, δεν έχουν όλες οι έφηβες μητέρες μια οικογένεια που να τους παρέχει υποστήριξη​—ούτε έχουν όλες τόσο αισιόδοξη νοοτροπία. Πολλές καταλαβαίνουν σύντομα ότι έχουν παγιδευτεί σε μια φαινομενικά απελπιστική κατάσταση φτώχειας. Μερικές πρέπει να αντιμετωπίσουν τα συναισθηματικά επακόλουθα του βιασμού και της κακοποίησης.

Τίποτα από αυτά δεν προμηνύει κάτι καλό για τα παιδιά των έφηβων μητέρων. Σύμφωνα με το βιβλίο Έφηβες Μαμάδες​—Η Οδύνη και η Υπόσχεση (Teen Moms​—The Pain and the Promise), τα μωρά των έφηβων μητέρων «συνήθως γεννιούνται λιποβαρή, προσβάλλονται από περισσότερες παιδικές ασθένειες, εμφανίζουν μεγαλύτερα ποσοστά παιδικής θνησιμότητας, λαβαίνουν κατώτερης ποιότητας ιατρική φροντίδα, υποφέρουν περισσότερο από πείνα και υποσιτισμό, εκτίθενται σε περισσότερη βία και έχουν πιο αργή ανάπτυξη σε σύγκριση με τα παιδιά που γεννιούνται από μεγαλύτερες μητέρες». Στην πραγματικότητα, οι κόρες έφηβων μητέρων έχουν περισσότερες πιθανότητες να γίνουν και αυτές έφηβες μαμάδες από ό,τι τα παιδιά που γεννιούνται από μεγαλύτερες μητέρες.

Πόσο διαδεδομένη είναι η εφηβική εγκυμοσύνη; Πώς μπορούν οι έφηβες μητέρες να αντιμετωπίσουν με επιτυχία τα προβλήματα της ανατροφής των βρεφών τους; Υπάρχει κάποιος τρόπος για να βοηθήσουμε τα νεαρά άτομα εκ των προτέρων προκειμένου να αποφύγουν μια τέτοια οδυνηρή κατάσταση; Τα επόμενα άρθρα εξετάζουν αυτές τις ερωτήσεις.

[Υποσημείωση]