Η Κηπουρική σάς Κάνει Καλό

ΣΑΣ αρέσει η κηπουρική; Εκτός από το να σας χαρίζει απόλαυση, το χόμπι σας μπορεί να σας προσφέρει και άλλα οφέλη. Ερευνητές έχουν βρει στοιχεία που πιστοποιούν πως «η κηπουρική είναι καλή για την υγεία σας, εφόσον ελαττώνει τα επίπεδα άγχους, μειώνει την πίεση του αίματος και μάλιστα σας βοηθάει να ζήσετε περισσότερο», αναφέρει η εφημερίδα του Λονδίνου Ιντιπέντεντ (Independent).

«Έπειτα από μια πολυάσχολη, γεμάτη άγχος ημέρα, το να γυρίσετε στο σπίτι και να ασχοληθείτε με τον κήπο σας είναι μεγάλη εκτόνωση», λέει η συγγραφέας Γκέι Σερτς. Η κηπουρική, όχι μόνο είναι ανταμειφτική και πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά μπορεί και να αποτελεί καλύτερη άσκηση από το να πάτε στο γυμναστήριο. Πώς συμβαίνει αυτό; Σύμφωνα με τη Σερτς, «δραστηριότητες όπως το σκάψιμο και το τσουγκράνισμα είναι καλή σταθερή άσκηση, με την οποία καίγονται περισσότερες θερμίδες από ό,τι με το ποδήλατο».

Η φροντίδα ενός κήπου ωφελεί ιδιαίτερα τους ηλικιωμένους. Καθώς περιμένουν να ξεπροβάλει κάποιο καινούριο βλαστάρι ή μπουμπούκι, αυτό τους βοηθάει να ατενίζουν το μέλλον με θετική διάθεση. Επιπλέον, «ο κήπος αποτελεί αντίδοτο για τον πόνο και την απογοήτευση» των γηρατειών, αναφέρει η Δρ Μπρίγκιντ Μπόρντμαν, από τη Βασιλική Κηποκομική Εταιρία. Οι ηλικιωμένοι νιώθουν συνήθως απογοητευμένοι εξαιτίας της αυξανόμενης εξάρτησής τους από τους άλλους. Όπως αναφέρει η Δρ Μπόρντμαν, όμως, «η ανάγκη που νιώθουμε να έχουμε τον έλεγχο των πραγμάτων ικανοποιείται από τον έλεγχο που ασκούμε τόσο σε αυτά τα οποία φυτεύουμε όσο και στο πώς σχεδιάζουμε και φροντίζουμε τον κήπο. Ικανοποιείται επίσης η ανάγκη που νιώθουμε να παρέχουμε φροντίδα».

Όσοι υποφέρουν από προβλήματα ψυχικής υγείας νιώθουν συνήθως χαλαρωμένοι όταν εργάζονται σε ένα όμορφο, γαλήνιο περιβάλλον. Επιπλέον, η καλλιέργεια λουλουδιών ή εδώδιμων φυτών για άλλους μπορεί να βοηθήσει τέτοια άτομα να ανακτήσουν την αυτοπεποίθηση και τον αυτοσεβασμό τους.

Ωστόσο, δεν ωφελούνται από το πράσινο μόνο όσοι ασχολούνται με την κηπουρική. Ο καθηγητής Ρότζερ Ούλριχ, από το Πανεπιστήμιο του Τέξας, πειραματίστηκε με μια ομάδα ανθρώπων που είχαν υποβληθεί σε ένα τεστ το οποίο προκαλούσε άγχος. Διαπίστωσε ότι όσοι βρίσκονταν σε περιβάλλον πρασίνου, περιστοιχισμένοι από δέντρα, συνήλθαν γρηγορότερα​—όπως έδειχνε η μέτρηση της καρδιακής τους συχνότητας και της πίεσης του αίματος—​από εκείνους που δεν βρίσκονταν σε φυσικό περιβάλλον. Κάποιο παρόμοιο τεστ έδειξε ότι οι ασθενείς που ανέρρωναν στο νοσοκομείο έπειτα από εγχείρηση ωφελούνταν όταν έμεναν σε δωμάτια που είχαν ως θέα τους δέντρα. Σε σύγκριση με άλλους ασθενείς, «ανέρρωναν γρηγορότερα, επέστρεφαν στο σπίτι συντομότερα, χρειάζονταν λιγότερα αναλγητικά και παραπονιούνταν λιγότερο».