Νεαρά Άτομα που Δίνουν Δυναμική Μαρτυρία

Πολλά νεαρά άτομα ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά μιλάνε με θάρρος για την πίστη τους τόσο στο σχολείο όσο και στη Χριστιανική διακονία, και σημειώνουν μεγάλη επιτυχία καθώς το κάνουν αυτό. Εξετάστε τα ακόλουθα παραδείγματα. *

«Όταν πήγαινα στην τρίτη τάξη», λέει η Κριστίνα, «η δασκάλα έδωσε σε όλους μας ένα ημερολόγιο για να γράφουμε τις καθημερινές μας δραστηριότητες. Η δασκάλα θα διάβαζε τα ημερολόγιά μας και έπειτα θα μας έγραφε και εκείνη κάτι. Αποφάσισα να γράψω στο ημερολόγιό μου για την ομιλία που θα έκανα στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας. Η δασκάλα φάνηκε εντυπωσιασμένη, γι’ αυτό και την κάλεσα να έρθει στην Αίθουσα Βασιλείας για να ακούσει την ομιλία μου. Δεν ήρθε μόνο αυτή, αλλά και η δασκάλα που είχα στην πρώτη τάξη. Στο σχολείο, η δασκάλα είπε σε όλη την τάξη ότι απόλαυσε την ομιλία μου. Ήμουν πολύ χαρούμενη. Αλλά η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Περίπου έναν χρόνο αργότερα, αφηγήθηκα την εμπειρία μου σε μια συνέλευση περιοχής των Μαρτύρων του Ιεχωβά, και η δασκάλα μου ήρθε και στη συνέλευση. Έπειτα από κάποιο διάστημα, την επισκέφτηκα μαζί με μια φίλη μου, η οποία είναι σκαπάνισσα, και της πρόσφερα το βιβλίο Γνώση που Οδηγεί στην Αιώνια Ζωή. Ήρθε μάλιστα και σε μία από τις συνελεύσεις μας περιφερείας!»

Η εξάχρονη Σίντνι, ήταν επιδέξια στο να μιλάει με θάρρος στους συμμαθητές της για τις αλήθειες του Λόγου του Θεού, όπως για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι νεκροί και για τη θέση που έχει ο Ιησούς σε σχέση με τον Θεό. «Είναι μια ζηλώτρια και άφοβη μικρή ευαγγελιζόμενη», λέει η μητέρα της. Όταν τελείωνε η πρώτη της χρονιά στο σχολείο, η Σίντνι είπε ότι ήταν λυπημένη. «Ανησυχώ για τους συμμαθητές μου», ανέφερε η ίδια. «Πώς θα μάθουν για τον Ιεχωβά;» Η Σίντνι είχε μια ιδέα. Την τελευταία μέρα στο σχολείο, έδωσε σε κάθε μαθητή ένα όμορφα συσκευασμένο δώρο. Ήταν το έντυπο Το Βιβλίο Μου με τις Βιβλικές Ιστορίες. Η Σίντνι έδωσε συνολικά 26 βιβλία και είπε στους μαθητές να ανοίξουν το δώρο τους στο σπίτι με τους γονείς τους. Η Σίντνι θεωρεί τους συμμαθητές της προσωπικό της τομέα μαρτυρίας. Μάλιστα τους τηλεφώνησε για να μάθει  αν τους άρεσε το βιβλίο. Ένα κορίτσι είπε ότι το διαβάζει κάθε βράδυ με τη μητέρα της.

Όταν ήταν 15 χρονών, η Έλεν έδωσε στον καθηγητή της ιστορίας μερικά τεύχη του Ξύπνα! «Του άρεσαν πολύ», λέει η Έλεν, «και διαβάζει το Ξύπνα! εδώ και δύο χρόνια». Η Έλεν συνεχίζει: «Πρόσφατα του έδωσα το έντυπο Το Βιβλίο Μου με τις Βιβλικές Ιστορίες, και μου είπε ότι άρεσε πάρα πολύ στις δύο κόρες του. Γι’ αυτό, μετά του έδωσα το βιβλίο Μάθε από τον Μεγάλο Δάσκαλο. Αργότερα, εκείνος μου έδωσε μια κάρτα η οποία ανέφερε: “Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα βιβλία. Έχουν συναρπάσει τόσο τα κορίτσια όσο και εμένα. Είναι πολύ ευχάριστο να βλέπει κανείς ένα νεαρό άτομο τόσο προσγειωμένο και προσηλωμένο όσο εσύ. Δεν υπάρχει κανένα δώρο που να μπορεί να συγκριθεί με το δώρο της πίστης σου. Εσύ με έχεις διδάξει περισσότερα από όσα θα μπορούσα να σε διδάξω εγώ!” Αυτή η εμπειρία μού έδειξε πόσο πολύ εκτιμούν οι άνθρωποι τη Γραφική αλήθεια όταν εμείς κάνουμε την προσπάθεια να τους την παρουσιάσουμε».

Ο Ντάνιελ ήταν έξι χρονών όταν άρχισε την πρώτη του Γραφική μελέτη. «Πήγαινα σε μελέτες με τη μαμά μου», λέει ο ίδιος, «αλλά ήθελα να διδάξω και εγώ κάποιον». Ο Ντάνιελ διάλεξε την κ. Ράτκλιφ—μια ηλικιωμένη στην οποία είχε δώσει Γραφικά έντυπα. «Θέλω να σας δείξω το αγαπημένο μου βιβλίο, Το Βιβλίο Μου με τις Βιβλικές Ιστορίες», της είπε και πρόσθεσε: «Θα ήθελα να ξέρω αν μπορώ να έρχομαι κάθε εβδομάδα και να σας το διαβάζω». Η κ. Ράτκλιφ συμφώνησε με την πρόταση του Ντάνιελ. «Αρχίσαμε να μελετάμε με την κ. Ράτκλιφ αργότερα εκείνη τη μέρα», λέει η Λάουρα, η μητέρα του Ντάνιελ. «Ο Ντάνιελ και η κ. Ράτκλιφ διάβαζαν εναλλάξ τις παραγράφους και έπειτα ο Ντάνιελ της ζητούσε να διαβάσει επιλεγμένα εδάφια από αυτά που αναφέρονται στο τέλος της ιστορίας. Εγώ συνόδευα τον Ντάνιελ αλλά η κ. Ράτκλιφ έδειχνε ότι ήθελε να συζητάει αυτά τα θέματα μόνο με εκείνον!» Με τον καιρό, ο Ντάνιελ και η κ. Ράτκλιφ άρχισαν να μελετούν το βιβλίο Μπορείτε να Ζείτε για Πάντα στον Παράδεισο στη Γη. Τότε η μικρότερη αδελφή του Ντάνιελ, η Νάταλι, είχε μεγαλώσει και μπορούσε να διαβάζει, γι’ αυτό συμμετείχε και εκείνη στη μελέτη. Η κ. Ράτκλιφ είχε πολλές ερωτήσεις​—μερικές από τις οποίες ήταν αρκετά περίπλοκες. Αλλά ο Ντάνιελ και η Νάταλι χρησιμοποιούσαν το βιβλιάριο Γραφικά Θέματα για Συζήτηση και το ταμείο στο πίσω μέρος της Αγίας Γραφής για να μπορούν να δίνουν Γραφικές απαντήσεις. Η κ. Ράτκλιφ, Καθολική σε όλη της τη ζωή, ενθουσιαζόταν με όσα μάθαινε. «Μακάρι να είχα αρχίσει να μελετάω τη Γραφή χρόνια νωρίτερα!» είπε στο τέλος κάποιου μαθήματος. Δυστυχώς, η κ. Ράτκλιφ πέθανε πρόσφατα σε ηλικία 91 χρονών. Αλλά η μελέτη της Γραφής τη βοήθησε να εξοικειωθεί με πολύτιμες αλήθειες, περιλαμβανομένης της Γραφικής ελπίδας για ανάσταση σε μια παραδεισιακή γη. Ο Ντάνιελ είναι τώρα δέκα χρονών και διεξάγει δύο Γραφικές μελέτες. Η Νάταλι, που είναι τώρα οχτώ χρονών, μελετάει τη Γραφή με ένα κοριτσάκι στην ηλικία της.

Νεαρά άτομα σαν την Κριστίνα, τη Σίντνι, την Έλεν, τον Ντάνιελ και τη Νάταλι φέρνουν χαρά στους Χριστιανούς γονείς τους. Το σπουδαιότερο είναι ότι κάνουν την καρδιά του Ιεχωβά να χαίρεται, και εκείνος δεν θα ξεχάσει την αγάπη που δείχνουν τέτοια νεαρά άτομα για το όνομά του.​—Παροιμίες 27:11· Εβραίους 6:10.

[Υποσημείωση]

[Εικόνες στη σελίδα 18]

Η Κριστίνα (επάνω) και η Σίντνι

[Εικόνα στη σελίδα 19]

Ο Ντάνιελ και η Νάταλι

[Εικόνα στη σελίδα 19]

Η Έλεν