Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Πρέπει να Προσεύχεστε στην Παρθένο Μαρία;

ΟΣΟΙ γνωρίζουν έστω και κάποια πράγματα σχετικά με τη Χριστιανοσύνη είναι εξοικειωμένοι με τη Μαρία. Οι Γραφές αφηγούνται ότι ο Παντοδύναμος Θεός ευλόγησε ιδιαίτερα αυτή τη νεαρή γυναίκα επιλέγοντάς την για να γίνει η μητέρα του Ιησού. Η γέννηση του Ιησού ήταν μοναδική από την άποψη ότι η Μαρία ήταν παρθένα όταν τον συνέλαβε. Ορισμένες εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου περιβάλλουν από παλιά με ιδιαίτερη ευλάβεια τη Μαρία. Το 431 Κ.Χ., η Σύνοδος της Εφέσου την ανακήρυξε «Μητέρα του Θεού», και σήμερα πολλοί άνθρωποι διδάσκονται να προσεύχονται σε εκείνη. *

Οι ειλικρινείς πιστοί ξέρουν ότι πρέπει να αναπέμπουν τις προσευχές τους στο σωστό πρόσωπο. Τι διδάσκει η Αγία Γραφή σχετικά με αυτό; Πρέπει οι Χριστιανοί να προσεύχονται στην Παρθένο Μαρία;

«Δίδαξέ μας Πώς να Προσευχόμαστε»

Η αφήγηση του Ευαγγελίου κατά τον Λουκά αναφέρει ότι ένας από τους μαθητές του Ιησού τού ζήτησε το εξής: «Κύριε, δίδαξέ μας πώς να προσευχόμαστε». Απαντώντας, ο Ιησούς άρχισε να λέει: «Όποτε προσεύχεστε, να λέτε: “Πατέρα, ας αγιαστεί το όνομά σου”». Στην Επί του Όρους Ομιλία του, ο Ιησούς δίδαξε παρόμοια τους ακολούθους του να προσεύχονται: «Πατέρα μας που είσαι στους ουρανούς, ας αγιαστεί το όνομά σου».​—Λουκάς 11:1, 2· Ματθαίος 6:9.

Το πρώτο πράγμα που μαθαίνουμε, λοιπόν, είναι ότι η προσευχή, δηλαδή τα ευλαβικά λόγια, πρέπει να απευθύνονται στον Πατέρα του Ιησού, ο οποίος είναι ο Ιεχωβά. Πουθενά η Γραφή δεν μας δίνει το ελεύθερο να προσευχόμαστε σε κάποιον άλλον.  Αυτό είναι κατάλληλο εφόσον, όπως λέχθηκε στον Μωυσή όταν έλαβε τις Δέκα Εντολές, ο Ιεχωβά είναι “Θεός που απαιτεί αποκλειστική αφοσίωση”.​—Έξοδος 20:5.

Τι θα Πούμε για το Ροζάριο;

Πολλοί οι οποίοι προσεύχονται στη Μαρία έχουν διδαχτεί ότι μπορούν να λαβαίνουν ευλογίες αν επαναλαμβάνουν καθορισμένα υποδείγματα προσευχών όπως το Χαίρε Μαρία, το Πάτερ Ημών και άλλες. Για τους Καθολικούς, «η πιο διαδεδομένη μορφή αφοσίωσης στη Μαρία είναι αναμφίβολα το ροζάριο», λέει το βιβλίο Σύμβολα του Καθολικισμού (Symbols of Catholicism). Η χρήση του ροζαρίου είναι μια θρησκευτική συνήθεια προς τιμήν της Παρθένου Μαρίας. Ο όρος ροζάριο αναφέρεται επίσης σε ένα σχοινί με χάντρες που χρησιμοποιείται για την απαρίθμηση προσευχών. «Οι πέντε σειρές των δέκα χαντρών, οι οποίες χωρίζονται από μια μονή χάντρα», εξηγεί το ίδιο βιβλίο, «δείχνουν ότι πρέπει να γίνουν πενήντα επαναλήψεις του “Χαίρε Μαρία”, πέντε του “Πάτερ Ημών” και πέντε του “Ας Δοθεί Δόξα στον Πατέρα”». Ακούει άραγε ο Θεός με επιδοκιμασία τις ευλαβείς επαναλήψεις του ροζαρίου;

Και πάλι, οι οδηγίες που έδωσε ο Ιησούς στους μαθητές του μας παρέχουν έγκυρη απάντηση. «Όταν προσεύχεστε, μη λέτε τα ίδια πράγματα ξανά και ξανά, όπως κάνουν οι εθνικοί», είπε, «γιατί νομίζουν ότι θα εισακουστούν λόγω της πολυλογίας τους». (Ματθαίος 6:7) Έτσι λοιπόν, ο Ιησούς είπε ρητά στους ακολούθους του να αποφεύγουν την επανάληψη καθορισμένων υποδειγμάτων στις προσευχές τους.

“Δεν δίδαξε, όμως, ο Ιησούς τους μαθητές του να επαναλαμβάνουν το Πάτερ Ημών, το οποίο περιλαμβάνεται στο ροζάριο;” ίσως ρωτήσει κάποιος. Είναι γεγονός ότι ο Ιησούς δίδαξε μια υποδειγματική προσευχή η οποία έχει γίνει γνωστή ως Πάτερ Ημών ή Κυριακή Προσευχή. Πρέπει να τονίσουμε, όμως, ότι το έκανε αυτό αμέσως μετά την προειδοποίηση που έδωσε με τα παραπάνω λόγια, δηλαδή να μη λέμε «τα ίδια πράγματα ξανά και ξανά». Το ότι ο Ιησούς δεν ήθελε να επαναλαμβάνεται η υποδειγματική προσευχή παπαγαλιστί είναι επίσης φανερό από τις διαφορές στον τρόπο έκφρασης που χρησιμοποίησε στις δύο καταγραμμένες περιπτώσεις κατά τις οποίες δίδαξε τους μαθητές του να προσεύχονται. (Ματθαίος 6:9-15· Λουκάς 11:2-4) Οι σκέψεις τις οποίες εξέφρασε ο Ιησούς σε εκείνες τις περιπτώσεις ήταν παρόμοιες, αλλά τα λόγια του δεν ήταν τα ίδια. Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο Ιησούς απλώς παρείχε υποδείγματα, δηλαδή παραδείγματα, για το πώς μπορούσαν να προσεύχονται οι ακόλουθοί του καθώς και για ποια πράγματα θα ήταν κατάλληλο να προσεύχονται. Το πιο σημαντικό είναι ότι τα λόγια του έδειχναν σε ποιον θα έπρεπε να απευθύνεται η προσευχή.

Σεβασμός για τη Μαρία

Το γεγονός ότι οι Γραφές δεν διδάσκουν τους Χριστιανούς να προσεύχονται στη Μαρία δεν δείχνει σε καμία περίπτωση έλλειψη σεβασμού για το ρόλο που έπαιξε εκείνη στην επεξεργασία των σκοπών του Θεού. Οι ευλογίες που έρχονται μέσω του Γιου της θα είναι για το αιώνιο όφελος όλης της υπάκουης ανθρωπότητας. «Όλες οι γενιές θα με αποκαλούν ευτυχισμένη», δήλωσε η ίδια η Μαρία. Η ξαδέλφη της, η Ελισάβετ, είπε επίσης ότι η Μαρία ήταν «ευλογημένη . . . μεταξύ των γυναικών», και πράγματι ήταν. Αποτελούσε θαυμαστό προνόμιο για τη Μαρία το ότι επιλέχθηκε για να γεννήσει τον Μεσσία.​—Λουκάς 1:42, 48, 49.

Η Μαρία, όμως, δεν είναι η μοναδική γυναίκα την οποία οι Γραφές αποκαλούν ευλογημένη. Χάρη στις ενέργειες της Ιαήλ προς όφελος του αρχαίου έθνους του Ισραήλ, λέχθηκε και για εκείνη ότι ήταν «πάρα πολύ ευλογημένη ανάμεσα στις γυναίκες». (Κριτές 5:24) Πιστές γυναίκες όπως η Ιαήλ, η Μαρία και πολλές άλλες θεοφοβούμενες γυναίκες που αναφέρονται στη Γραφή αξίζουν πραγματικά να τις μιμούμαστε​—αλλά όχι να τις λατρεύουμε.

Η Μαρία ήταν πιστή ακόλουθος του Ιησού. Ήταν παρούσα σε διάφορες περιστάσεις κατά την επίγεια διακονία του και επίσης κατά το θάνατό του. Έπειτα από την ανάσταση του Ιησού, εκείνη “ενέμενε στην προσευχή” μαζί με τους αδελφούς του Ιησού. Αυτό μας δίνει λόγους να πιστεύουμε ότι μαζί με εκείνους χρίστηκε και αυτή με άγιο πνεύμα την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. και έτσι είχε την ελπίδα να αποτελέσει μέρος της τάξης της νύφης η οποία θα βασιλεύει στον ουρανό μαζί με τον Χριστό.​—Ματθαίος 19:28· Πράξεις 1:14· 2:1-4· Αποκάλυψη 21:2, 9.

Τίποτα από αυτά, όμως, δεν μας δίνει το ελεύθερο να προσευχόμαστε στη Μαρία. Η εγκάρδια προσευχή αποτελεί βασικό μέρος της λατρείας, και οι Χριστιανοί παροτρύνονται “να εγκαρτερούν στην προσευχή”. (Ρωμαίους 12:12) Ωστόσο, όλη η λατρευτική αφοσίωση αυτού του είδους πρέπει να απευθύνεται μόνο στον Ιεχωβά, μέσω του Ιησού Χριστού.​—Ματθαίος 4:10· 1 Τιμόθεο 2:5.

[Υποσημείωση]