Ο Διάδρομος του Γίγαντα

ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ

Ο Διάδρομος του Γίγαντα

ΑΠΟ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΞΥΠΝΑ! ΣΤΗΝ ΙΡΛΑΝΔΙΑ

ΣΥΜΦΩΝΑ με έναν ιρλανδικό θρύλο, κάποιος γίγαντας από την Ιρλανδία ονόματι Φιν Μακ Κουλ ήθελε να παλέψει με έναν γίγαντα από τη Σκωτία που λεγόταν Μπεναντόνερ. Ωστόσο, υπήρχε μια δυσκολία. Καμία βάρκα δεν ήταν τόσο μεγάλη ώστε να μεταφέρει είτε τον έναν είτε τον άλλον στην απέναντι πλευρά! Ο Φιν Μακ Κουλ, λέει ο θρύλος, έλυσε αυτό το πρόβλημα κατασκευάζοντας έναν διάδρομο που συνέδεε τα δύο σημεία με τεράστιες πέτρινες κολόνες.

Ο Μπεναντόνερ αποδέχτηκε την πρόκληση για την πάλη και μέσω του διαδρόμου πέρασε στην Ιρλανδία. Ήταν μεγαλύτερος και δυνατότερος από τον Φιν Μακ Κουλ. Όταν η σύζυγος του Φιν Μακ Κουλ το είδε αυτό, αποφάσισε με πανουργία να ντύσει το γιγάντιο σύζυγό της σαν μωρό. Μόλις έφτασε ο Μπεναντόνερ στο σπίτι τους και είδε το «μωρό» φοβήθηκε, σκεφτόμενος ότι αν αυτό ήταν το μωρό δεν θα ήθελε να συναντήσει τον πατέρα! Το έβαλε στα πόδια και γύρισε στη Σκωτία! Για να βεβαιωθεί ότι ο Φιν Μακ Κουλ δεν θα τον ακολουθούσε, κατέστρεφε το δρόμο πίσω του καθώς έτρεχε. Στην Ιρλανδία το μόνο που απέμεινε ήταν οι πέτρες οι οποίες τώρα αποτελούν το Διάδρομο του Γίγαντα.

Επί τριακόσια και πλέον χρόνια, εκατομμύρια επισκέπτες ακούν αυτή τη χιουμοριστική ιστορία ως εξήγηση για το πώς ήρθε σε ύπαρξη ο Διάδρομος του Γίγαντα. Ποια είναι η πραγματική εξήγηση, και τι κάνει αυτόν το διάδρομο ιδιαίτερο αξιοθέατο; Αποφασίσαμε να το διαπιστώσουμε μόνοι μας.

Διάδρομος για Γίγαντες!

Ο Διάδρομος του Γίγαντα βρίσκεται στη βόρεια ακτή της Ιρλανδίας, περίπου 100 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Μπέλφαστ. Όταν φτάσαμε εκεί, κατηφορίσαμε περπατώντας τη μικρή απόσταση από το κέντρο επισκεπτών ως την ακτή, και καθώς προχωρούσαμε στη στροφή, απλώθηκε μπροστά μας ένα καταπληκτικό θέαμα—χιλιάδες μεγάλες, κατακόρυφες πέτρινες κολόνες που έφταναν σε ύψος μέχρι και 6 μέτρα. Μερικοί υπολογίζουν ότι υπάρχουν περίπου 40.000 από αυτές. Δεν ήταν, όμως, ο αριθμός τους εκείνο που έλκυσε την προσοχή μας. Ήταν η συμμετρία τους. Καθεμιά έχει διάμετρο από 38 ως 51 εκατοστά, οι κορυφές τους μοιάζουν επίπεδες και όλες φαίνονται να έχουν έξι πλευρές. Είναι τόσο ομοιόμορφες ώστε, όταν τις βλέπει κανείς από πάνω, οι κορυφές τους είναι συνδεδεμένες μεταξύ τους σαν κηρήθρα. Αργότερα ανακαλύψαμε ότι το ένα τέταρτο περίπου από αυτές έχουν πέντε πλευρές και ότι υπάρχουν επίσης μερικές με τέσσερις, εφτά, οχτώ, ακόμη και εννέα πλευρές.

Ο Διάδρομος του Γίγαντα αποτελείται από τρία τμήματα. Το μεγαλύτερο, ο Μεγάλος Διάδρομος, ξεκινάει από την ακτή, στους πρόποδες των βράχων. Αρχικά δίνει την εντύπωση ενός μάλλον ασύμμετρου συνόλου από γιγάντιες κλιμακωτές πέτρες μερικές από τις οποίες φτάνουν σε ύψος τα 6 μέτρα. Καθώς εκτείνεται προς τη θάλασσα, εύκολα φέρνει κανείς στο μυαλό του την ιδέα μιας λεωφόρου για γίγαντες, καθώς οι κορυφές που μοιάζουν με κηρήθρα φτάνουν σύντομα στο ίδιο επίπεδο. Εκεί ο διάδρομος μοιάζει με λιθόστρωτο δρόμο το πλάτος του οποίου ποικίλλει από 20 ως 30 μέτρα. Κατά την άμπωτη μπορέσαμε να περπατήσουμε μερικές εκατοντάδες μέτρα σε αυτόν τον πέτρινο δρόμο προτού βυθιστεί απαλά κάτω από τα κύματα, οδηγώντας φαινομενικά προς τη Σκωτία.

Τα άλλα δύο τμήματα, ο Μεσαίος Διάδρομος και ο Μικρός Διάδρομος, βρίσκονται μαζί, παραπλεύρως του Μεγάλου Διαδρόμου. Το σχήμα και των δύο μοιάζει περισσότερο με λοφίσκο παρά με δρόμο. Οι επίπεδες κορυφές τους δίνουν τη δυνατότητα σε κάθε τολμηρό επισκέπτη να σκαρφαλώσει από τον έναν στον άλλον. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή όταν το κάνει κάποιος αυτό επειδή διαπιστώσαμε ότι οι κολόνες που είναι πιο κοντά στο νερό ήταν υγρές και πολύ γλιστερές!

Άλλοι Γιγάντιοι Σχηματισμοί

Συνεχίσαμε τον περίπατο στην ακτογραμμή, που έχει μήκος περίπου 6,5 χιλιόμετρα και είναι γνωστή στους περισσότερους ως Κάβος του Διαδρόμου, και είδαμε χιλιάδες ακόμη τέτοιες κολόνες μπροστά από τους απότομους βράχους. Με το πέρασμα των χρόνων, οι άνθρωποι έχουν δώσει ονόματα σε μερικούς από τους σχηματισμούς. Δύο από αυτούς έχουν ονόματα μουσικών οργάνων. Ο ένας, το Εκκλησιαστικό Όργανο, έχει πάρει το όνομά του από τις μακριές κολόνες κανονικού σχήματος που μοιάζουν με σωλήνες γιγάντιου εκκλησιαστικού οργάνου. Ο άλλος, η Άρπα του Γίγαντα, έχει τεράστιες κεκλιμένες κολόνες οι οποίες φτάνουν στην ακτή.

Το θέμα των γιγάντων εμφανίζεται και σε άλλα ονόματα. Λόγου χάρη, υπάρχει ο Αργαλειός του Γίγαντα, το Φέρετρο του Γίγαντα, τα Κανόνια του Γίγαντα, καθώς και τα Μάτια του Γίγαντα. Υπάρχει ακόμη και η Μπότα του Γίγαντα! Στην παραλία, λίγο πιο πέρα από το Διάδρομο του Γίγαντα, είδαμε αυτόν το βράχο που έχει σχήμα μπότας. Το ύψος του είναι δύο περίπου μέτρα. Μερικοί έχουν υπολογίσει ότι ο μυθικός γίγαντας που υποτίθεται ότι φορούσε την «μπότα» πρέπει να είχε ύψος τουλάχιστον 16 μέτρα.

Ένας άλλος σχηματισμός, οι Κορυφές των Καμινάδων, θυμίζει τη σχέση του Διαδρόμου του Γίγαντα με την περίφημη Ισπανική Αρμάδα. Οι Κορυφές των Καμινάδων, οι οποίες έχουν αποχωριστεί από την επιφάνεια του κύριου βράχου λόγω της διάβρωσης και των καιρικών συνθηκών, είναι μερικές κολόνες που στέκονται εκτεθειμένες πάνω σε ένα ακρωτήρι το οποίο έχει θέα προς την ακτή του Διαδρόμου. Είναι εύκολο να φανταστούμε ότι οι ναυτικοί που τις έβλεπαν από τη θάλασσα μπορούσαν να τις εκλάβουν ως τις κορυφές των καμινάδων κάποιου μεγάλου κάστρου. Ένα ισπανικό πολεμικό πλοίο, το Χιρόνα, που κατάφερε να ξεφύγει όταν υπέστη ήττα η Ισπανική Αρμάδα το 1588, έβαλε, καθώς φαίνεται, με τα κανόνια του κατά των κολονών αυτών νομίζοντας ότι ήταν εχθρικό κάστρο.

Η Άλλη Άκρη του Διαδρόμου

Υποτίθεται ότι ο Διάδρομος του Γίγαντα κατασκευάστηκε για να ενώσει την Ιρλανδία με τη Σκωτία. Πού είναι, λοιπόν, η άλλη άκρη; Πανομοιότυπες κολόνες από βασάλτη υπάρχουν 130 χιλιόμετρα βορειοανατολικά στο νησί Στάφα, ένα πολύ μικρό, ακατοίκητο νησί στα ανοιχτά της δυτικής ακτής της Σκωτίας. (Το όνομα Στάφα σημαίνει «Νησί με Κολόνες».) Ο Μπεναντόνερ, ο Σκωτσέζος γίγαντας που ξέφυγε από τον Φιν Μακ Κουλ, ονομαζόταν επίσης Φίνγκολ, και το κύριο χαρακτηριστικό του νησιού Στάφα—η μεγάλη θαλάσσια σπηλιά που έχει σχηματιστεί στο εσωτερικό αυτών των κολονών από βασάλτη και εκτείνεται περίπου 80 μέτρα μέσα στο βράχο—πήρε το όνομά του, Σπηλιά του Φίνγκολ. Ο παφλασμός των κυμάτων στη σπηλιά ενέπνευσε τον Γερμανό συνθέτη Φέλιξ Μέντελσον να συνθέσει τη μουσική εισαγωγή «Εβρίδες», που είναι επίσης γνωστή ως «Η Σπηλιά του Φίνγκολ», το 1832.

Πώς Σχηματίστηκαν;

Εφόσον αυτές οι ομοιόμορφες κολόνες δεν φτιάχτηκαν από τα χέρια αντιμαχόμενων γιγάντων, πώς ήρθαν σε ύπαρξη; Διαπιστώσαμε ότι η πραγματική απάντηση βρίσκεται στο να καταλάβουμε πώς διαμορφώνονται ορισμένοι βράχοι.

Η Βόρεια Ιρλανδία βρίσκεται σε μια περιοχή συμπαγούς ασβεστόλιθου. Πριν από πολύ καιρό, η ηφαιστειακή δραστηριότητα στα βάθη του φλοιού της γης ώθησε τηγμένα πετρώματα, η θερμοκρασία των οποίων ξεπερνούσε τους 1.000 βαθμούς Κελσίου, να διαφύγουν προς τα πάνω μέσα από σχισμές του ασβεστόλιθου. Όταν ήρθαν σε επαφή με τον αέρα, ψύχθηκαν και στερεοποιήθηκαν. Αλλά γιατί όταν σκλήρυναν δεν έγιναν απλώς μια γιγάντια ακανόνιστη μάζα;

Τα τηγμένα πετρώματα, δηλαδή το μάγμα, αποτελούνται από πολλά χημικά στοιχεία και έτσι μπορούν να δημιουργήσουν μια ποικιλία από είδη βράχων. Το είδος με τον τόσο εντυπωσιακό σχηματισμό στο Διάδρομο του Γίγαντα είναι βασάλτης. Καθώς αυτό το μάγμα ψυχόταν σιγά σιγά, συρρικνωνόταν και, λόγω της χημικής του σύστασης, σχηματίστηκαν συμμετρικές εξαγωνικές ρωγμές στην εξωτερική επιφάνεια. Σταδιακά, και ενώ το μάγμα συνέχισε να ψύχεται εσωτερικά, οι ρωγμές επεκτείνονταν προοδευτικά προς τα κάτω, παράγοντας τις άφθονες κολόνες από βασάλτη που μοιάζουν με μολύβια.

“Πού Είναι το Καύχημα του Αρχιτέκτονα;”

Τέτοιες κολόνες δεν υπάρχουν μόνο στην Ιρλανδία ή στη Σκωτία. Στα περισσότερα άλλα μέρη του κόσμου, όμως, συνήθως χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια για να τις πλησιάσει κάποιος. Σπάνια βρίσκονται τόσο πολλές καλοδιατηρημένες εξαγωνικές κολόνες σε προσβάσιμο σημείο για όλους.

Στα τέλη του 18ου αιώνα, ο Σερ Τζόζεφ Μπανκς εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από την εκπληκτική ομορφιά των σχετικά λίγων κολονών που ανακάλυψε στο νησί Στάφα ώστε σχολίασε: «Σε σύγκριση με αυτό, τι είναι οι καθεδρικοί ναοί ή τα ανάκτορα που χτίζουν οι άνθρωποι! . . . Πού είναι τώρα το καύχημα του αρχιτέκτονα;»

Η επίσκεψή μας στο Διάδρομο του Γίγαντα, ένα από τα φυσικά αξιοθέατα της Ιρλανδίας, ενέπνευσε παρόμοια αισθήματα θαυμασμού και σε εμάς. Περιδιαβήκαμε αυτό το φυσικό αρχιτεκτονικό έργο και αναλογιστήκαμε τη δύναμη και τη δημιουργική ικανότητα του Μεγάλου Δημιουργού και Αρχιτέκτονα, του Ιεχωβά Θεού.

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Φυσικό Φαινόμενο—Οι περισσότερες από τις πέτρινες κολόνες είναι εξαγωνικές

[Ευχαριστίες]

Courtesy NITB

[Εικόνα στη σελίδα 16, 17]

Οι κολόνες από βασάλτη εκτείνονται στην ακτογραμμή επί εξίμισι χιλιόμετρα

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Η Μπότα του Γίγαντα, ύψους περίπου δύο μέτρων

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Αυτές οι κολόνες ύψους 12 μέτρων μοιάζουν με σωλήνες γιγάντιου εκκλησιαστικού οργάνου

[Ευχαριστίες για την προσφορά των εικόνων στη σελίδα 16]

ΞΥΠΝΑ!