Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Γίνονται Άγγελοι οι Άνθρωποι Όταν Πεθαίνουν;

Η ΑΡΓΥΡΩ, ένα κοριτσάκι, πέθανε σε ηλικία μόλις εφτά χρονών. Οι γονείς της την κοίταζαν με βαθιά θλίψη καθώς εκείνη βρισκόταν μέσα στο φέρετρο, ντυμένη στα λευκά. Ο ιερέας, προσπαθώντας να τους παρηγορήσει, τους είπε: «Ο Θεός ήθελε έναν ακόμη άγγελο, και πήρε τη μικρή Αργυρώ κοντά Του. Τώρα η ψυχή της φτερουγίζει γύρω από το θρόνο του Παντοδυνάμου».

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ειλικρινά ότι οι άγγελοι είναι οι ψυχές των πεθαμένων ανθρώπων, μολονότι λίγες θρησκείες αποδέχονται επισήμως αυτή την αντίληψη. Τα μέσα μαζικής επικοινωνίας έχουν κάνει δημοφιλή αυτή την ιδέα μέσω κινηματογραφικών ταινιών και τηλεοπτικών σειρών με υποθέσεις που περιλαμβάνουν νεκρούς ανθρώπους οι οποίοι αποκτούν τα προσόντα να γίνουν άγγελοι αφού έχουν βοηθήσει και προστατέψει τους ζωντανούς.

Μπορείτε, στ’ αλήθεια, να αναμένετε ότι τα αγαπημένα σας πρόσωπα θα γίνουν άγγελοι όταν πεθάνουν; Τι διδάσκει η Αγία Γραφή σχετικά με αυτό; Για να απαντήσουμε, ας ανασκοπήσουμε πρώτα τι λένε πράγματι οι Άγιες Γραφές για τη φύση των αγγέλων καθώς και για την πραγματική κατάσταση των νεκρών.

Άγγελοι​—Μοναδικά Δημιουργήματα

Οι άγγελοι είναι αόρατοι, ισχυροί υπηρέτες του Θεού οι οποίοι κατοικούν στο πνευματικό βασίλειο. Η ύπαρξή τους είναι ανεξάρτητη από την ύπαρξη των ανθρώπων. Οι άγγελοι είναι πνεύματα που δημιουργήθηκαν από τον Θεό. Η Γραφή λέει: «Ας αινούν [οι άγγελοι] το όνομα του Ιεχωβά· διότι αυτός διέταξε και δημιουργήθηκαν».​—Ψαλμός 148:2, 5.

Η Γραφή αποκαλύπτει ότι πολλά εκατομμύρια πιστά ουράνια πλάσματα, μεταξύ των οποίων σεραφείμ και χερουβείμ, υπηρετούν υπάκουα σε συγκεκριμένους ρόλους ανάλογα με την τάξη τους και τους διορισμούς τους. (Ψαλμός 103:20, 21· Ησαΐας 6:1-7· Δανιήλ 7:9, 10) Έπρεπε άραγε να πεθάνουν άνθρωποι προκειμένου να φέρει ο Θεός σε ύπαρξη όλους αυτούς τους αγγέλους; Στην πραγματικότητα, αυτό είναι εντελώς αδύνατον. Γιατί;

Η Γραφή δείχνει ότι οι άγγελοι δημιουργήθηκαν πολύ πριν από τους ανθρώπους. Όταν ο Ιεχωβά δημιούργησε τον πλανήτη στον οποίο πολύ αργότερα θα κατοικούσαν άνθρωποι, οι άγγελοι​—που αναφέρονται ποιητικά ως πρωινά άστρα—​“κραύγασαν μαζί χαρούμενα και άρχισαν να αλαλάζουν επευφημώντας”. (Ιώβ 38:4-7) Οι άγγελοι, λοιπόν, υπήρχαν απροσμέτρητα χρόνια προτού εμφανιστεί ο άνθρωπος στη γη.

Επίσης, άγγελοι και άνθρωποι διαφέρουν πολύ όσον αφορά τη φύση τους καθώς και τη θέση τους στο σκοπό του Ιεχωβά. a Εφόσον ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο «λίγο κατώτερο από τους αγγέλους», δικαιολογημένα εκείνα τα πνευματικά πλάσματα θεωρούνται υπερανθρώπινα όντα, με μεγαλύτερες νοητικές ικανότητες και περισσότερη δύναμη. (Εβραίους 2:7) Η “κατοικία που αρμόζει” στους αγγέλους είναι οι ουρανοί. (Ιούδα 6) Όσο για τους ανθρώπους, ο αρχικός σκοπός του Θεού  ήταν να ζουν για πάντα στη γη. (Γένεση 1:28· 2:17· Ψαλμός 37:29) Αν το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι είχε υπακούσει στον Θεό, δεν θα είχαν πεθάνει ποτέ. Από το ξεκίνημα, λοιπόν, οι άνθρωποι και οι άγγελοι κατέχουν πολύ διαφορετικές θέσεις στο σκοπό του Θεού.

Τι Συμβαίνει Όταν Πεθαίνουμε;

Κάποια άλλα σημαντικά ερωτήματα που χρειάζεται να εξετάσουμε είναι τα εξής: Τι συμβαίνει στους ανθρώπους που πεθαίνουν; Μήπως συνεχίζουν να υπάρχουν αλλά με διαφορετική μορφή, ίσως ως άγγελοι στο πνευματικό βασίλειο; Η Γραφή δίνει την εξής απλή και σαφή απάντηση: «Οι ζωντανοί γνωρίζουν ότι θα πεθάνουν· αλλά οι νεκροί δεν γνωρίζουν τίποτα απολύτως». (Εκκλησιαστής 9:5) Έτσι λοιπόν, οι άνθρωποι που πεθαίνουν παύουν να υπάρχουν. Οι νεκροί δεν γνωρίζουν, δεν αισθάνονται και δεν βιώνουν απολύτως τίποτα.

Υπάρχει ελπίδα για τους νεκρούς; Ναι! Η Γραφή δείχνει ότι για τους περισσότερους ανθρώπους που έχουν πεθάνει υπάρχει η ελπίδα της ανάστασης. Η συντριπτική πλειονότητα των νεκρών πρόκειται να επανέλθουν στη ζωή ως άνθρωποι σε μια παραδεισιακή γη.​—Λουκάς 23:43· Ιωάννης 5:28.

Λίγοι άνθρωποι έχουν την ελπίδα να αναστηθούν σε ζωή στον ουρανό. Ο αριθμός τους είναι μικρός​—144.000 συνολικά. Ωστόσο, αυτοί οι 144.000 είναι εντελώς ξεχωριστοί από τα πλάσματα που συνήθως αποκαλούνται άγγελοι. Λόγου χάρη, οι 144.000 κυβερνούν ως αθάνατοι βασιλιάδες και ιερείς με τον Χριστό. Έχουν εξουσία ως κριτές. (1 Κορινθίους 6:3· Αποκάλυψη 20:6) Μήπως είναι μωρά που έχουν πεθάνει; Όχι. Είναι ακόλουθοι του Χριστού οι οποίοι έχουν δοκιμαστεί πλήρως!​—Λουκάς 22:28, 29.

Εξετάστε, επίσης, την αντίθεση ανάμεσα στους νεκρούς ανθρώπους και στους ζωντανούς αγγέλους. Ενώ οι πεθαμένοι άνθρωποι «δεν γνωρίζουν τίποτα απολύτως», οι άγγελοι έχουν πλήρη συνειδητότητα, αισθήματα και προσωπική βούληση. Είναι ελεύθεροι ηθικοί παράγοντες. (Γένεση 6:2, 4· Ψαλμός 146:4· 2 Πέτρου 2:4) Οι νεκροί περιγράφονται ως «ανίσχυροι», αδύναμοι, ενώ οι άγγελοι είναι «κραταιοί σε δύναμη». (Ησαΐας 26:14· Ψαλμός 103:20) Και μολονότι οι ανθρώπινοι απόγονοι του Αδάμ πεθαίνουν ως αποτέλεσμα της αμαρτίας και της ατέλειας, οι θεοφοβούμενοι άγγελοι είναι τέλειοι και απολαμβάνουν μια πλήρως επιδοκιμασμένη υπόσταση ενώπιον του Ιεχωβά.​—Ματθαίος 18:10.

Η ιδέα ότι οι άγγελοι είναι οι ψυχές των πεθαμένων ανθρώπων μπορεί να αποτελεί θέμα τηλεοπτικών προγραμμάτων ή ταινιών φαντασίας αλλά οι Γραφές δεν υποστηρίζουν αυτή την αντίληψη. Οι Γραφικές αλήθειες που διατυπώθηκαν παραπάνω μας βοηθούν να αποφεύγουμε οποιαδήποτε παρανόηση σχετικά με το πού πηγαίνουν τα αγαπημένα μας πρόσωπα τα οποία πεθαίνουν. Επίσης, η Γραφή μάς διαβεβαιώνει ότι οι πιστοί άγγελοι​—ισχυροί υπηρέτες του Θεού οι οποίοι δημιουργήθηκαν ξεχωριστά—​είναι ανώτεροι από τους ανθρώπους και πάντα έτοιμοι να επιτελέσουν το θέλημα του Ιεχωβά. Είναι ευχάριστο που, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, χρησιμοποιούνται άγγελοι για να φροντίζουν και να βοηθούν εκείνους που σέβονται ειλικρινά τον Ιεχωβά και επιζητούν να τον υπηρετούν.​—Ψαλμός 34:7.

[Υποσημείωση]

ΕΧΕΤΕ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙ;

◼ Είναι τώρα τα αγαπημένα σας πρόσωπα που έχουν πεθάνει άγγελοι οι οποίοι υπηρετούν τον Θεό στον ουρανό;​—Εκκλησιαστής 9:5, 10.

◼ Μήπως πεθαίνουν τα παιδιά επειδή ο Θεός θέλει περισσότερους αγγέλους γύρω του;​—Ιώβ 34:10.

◼ Μπορούν οι νεκροί να επιστρέψουν για να προστατέψουν τους ζωντανούς;​—Ησαΐας 26:14.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 29]

«Ας αινούν [οι άγγελοι] το όνομα του Ιεχωβά· διότι αυτός διέταξε και δημιουργήθηκαν».​—Ψαλμός 148:2, 5