Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Έχει Αποτύχει η Χριστιανοσύνη;

ΠΕΡΙΠΟΥ το ένα τρίτο του πληθυσμού της γης ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί. Ωστόσο, ο κόσμος φαίνεται πιο διαιρεμένος πολιτικά και πιο βίαιος από ποτέ. Σημαίνει αυτό άραγε ότι η Χριστιανοσύνη, όπως τη δίδαξε ο Ιησούς, είναι κατά κάποιον τρόπο ελαττωματική; Ή μήπως είναι ελαττωματικός ο τρόπος με τον οποίο εφαρμόζουν πολλοί άνθρωποι τις διδασκαλίες του Χριστού;

Αυτό το άρθρο θα εξετάσει τι δίδαξε στην πραγματικότητα ο Χριστός καθώς και το παράδειγμα που έθεσε για τους ακολούθους του. Επίσης θα ασχοληθεί με μια συνηθισμένη άποψη των καθ’ ομολογία Χριστιανών, άποψη η οποία στην πραγματικότητα συγκρούεται με το αληθινό νόημα της Χριστιανοσύνης.

Διαστρεβλωμένη Μορφή Χριστιανοσύνης

Εκατοντάδες χρόνια μετά το θάνατο του Χριστού, μια διαστρεβλωμένη μορφή Χριστιανοσύνης έγινε η ευνοούμενη θρησκεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Τα μέλη αυτής της ομάδας των καθ’ ομολογία Χριστιανών, οι οποίοι δεν θεωρούνταν πια ανεπιθύμητοι παρείσακτοι, βρέθηκαν σύντομα στο επίκεντρο της πολιτικής και της κοινωνικής σκηνής ανάμεσα στους συνανθρώπους τους εντός του ρωμαϊκού κόσμου. Εκκλησιαστικοί ηγέτες, όπως ο Αυγουστίνος, ανταποκρίθηκαν σε αυτή την αλλαγή διδάσκοντας ότι η αναμενόμενη Βασιλεία του Θεού είχε πλέον φτάσει. Τέτοιοι ηγέτες δίδασκαν ότι η νεοαποκτημένη τους πολιτική και θρησκευτική επιρροή ήταν το μέσο για να επιτελεστεί το θέλημα του Θεού στη γη. Με αυτόν τον τρόπο δόθηκε έμφαση στην αξία των ανθρώπινων προσπαθειών για τον έλεγχο των υποθέσεων της γης.

Ως αποτέλεσμα, πολλοί έχουν φτάσει στο σημείο να πιστεύουν ότι ο Χριστιανός πρέπει να παίζει κάποιον ρόλο στην πολιτική δομή της κοινωνίας. Για να γίνει αυτό, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, ο Χριστιανός πρέπει κάποιες φορές να καθυποτάσσει ορισμένες πτυχές των πεποιθήσεών του στη βούληση της κοινωνίας στην οποία ζει. Λόγου χάρη, πολλοί άνθρωποι σέβονται μόνο στα λόγια τις διδασκαλίες του Χριστού για την αγάπη και  την ειρήνη, ενώ ταυτόχρονα υποστηρίζουν θηριώδεις πολέμους. Για τον ίδιο λόγο, οι εκκλησίες μπορεί να παροτρύνουν τους ακολούθους τους να προσεύχονται για τη Βασιλεία του Θεού αλλά ταυτόχρονα να υποστηρίζουν κυβερνήτες οι οποίοι ενεργούν καταδυναστευτικά.

Αυτή η πλαστή μορφή Χριστιανοσύνης δεν είναι η θρησκεία την οποία ίδρυσε ο Ιησούς. Τουναντίον, είναι μια ανθρωποποίητη εκδοχή και ασκείται σήμερα από τους περισσότερους καθ’ ομολογία Χριστιανούς. Πράγματι, αυτή η μορφή Χριστιανοσύνης έχει αποτύχει, όπως αποδεικνύεται από την περιφρόνηση για τις Γραφικές αρχές που είναι ευρέως διαδεδομένη σε όλο το Χριστιανικό κόσμο σήμερα.

Τι Δίδαξε στην Πραγματικότητα ο Ιησούς;

Ίσως να προκαλέσει έκπληξη σε κάποιους το γεγονός ότι ο Ιησούς στην πραγματικότητα είπε πως οι ακόλουθοί του δεν θα έπρεπε να είναι «μέρος του κόσμου, όπως [εκείνος δεν ήταν] μέρος του κόσμου». (Ιωάννης 17:15, 16) Γιατί παρότρυνε ο Χριστός τους μαθητές του να πάρουν αυτή τη θέση; Ο αγαπημένος μαθητής του Ιησού, ο απόστολος Ιωάννης, έδωσε την απάντηση γράφοντας: «Ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται στην εξουσία του πονηρού».​—1 Ιωάννη 5:19.

Επομένως, οι διδασκαλίες του Χριστού στρέφουν τα άτομα, όχι σε ανθρώπινους θεσμούς, αλλά στην ουράνια Βασιλεία του Θεού ως το μέσο με το οποίο θα δημιουργηθεί ένας δίκαιος κόσμος εδώ στη γη. (Ματθαίος 6:10) Ο ίδιος ο Ιησούς δεν εκδήλωσε την παραμικρή τάση να αναμειχθεί στην κοινωνική δομή των ημερών του. Αρνήθηκε κατηγορηματικά τα πολιτικά αξιώματα. (Ιωάννης 6:15) Επίσης απέρριψε τη βία ως μέσο τακτοποίησης διαφορών. (Ματθαίος 26:50-53· Ιωάννης 18:36) Ο Ιησούς δεν άφησε πίσω του κάποιο σύνταγμα ή έναν κώδικα αστικών διατάξεων. Δεν πήρε πολιτική θέση για τα ζητήματα της εποχής του. Για παράδειγμα, δεν έγινε μαχητικός υπερασπιστής των δικαιωμάτων των δούλων, ούτε αναμείχθηκε στην πάλη του Ιουδαϊκού λαού εναντίον της Ρώμης.

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι ο Ιησούς δεν ενδιαφερόταν για τους ανθρώπους και τα προβλήματά τους. Ο Ιησούς δίδαξε πολλά για την ευθύνη που έχει κάποιος απέναντι στο συνάνθρωπό του. Προήγαγε την εντιμότητα όσον αφορά την πληρωμή φόρων και τόνισε την ανάγκη για υποταγή σε εκείνους που έχουν νόμιμες θέσεις εξουσίας. (Ματθαίος 22:17-21) Δίδαξε πώς να δείχνουμε έμπρακτο ενδιαφέρον για την ευημερία όσων βρίσκονται σε ανάγκη. Επίσης δίδαξε πώς να δείχνουμε σεβασμό για την αξιοπρέπεια των άλλων και πώς να είμαστε συμπονετικοί, συγχωρητικοί και ελεήμονες. (Ματθαίος, κεφάλαια 5-7) Είναι πασίγνωστο ότι το επίκεντρο των διδασκαλιών του Χριστού είναι η αγάπη για τον Θεό και για τον πλησίον.​—Μάρκος 12:30, 31.

Η Αληθινή Χριστιανοσύνη Σήμερα

Πώς πρέπει, λοιπόν, να συμπεριφέρεται ο αληθινός ακόλουθος του Χριστού; Όπως συμπεριφερόταν ο Ιησούς. Ενώ υπακούει πιστά στους νόμους της χώρας, παραμένει αυστηρά ουδέτερος όσον αφορά τις πολιτικές υποθέσεις. (Ιωάννης 12:47, 48) Δεν συμβιβάζει τις Χριστιανικές αρχές ακόμη και όταν αντιμετωπίζει μεγάλη πίεση. (1 Πέτρου 2:21-23) Ταυτόχρονα, δεν μπορεί να παραμένει απαθής παρατηρητής. Ο αληθινός Χριστιανός πρέπει να δείχνει έμπρακτο ενδιαφέρον για την ευημερία εκείνων που τον περιβάλλουν, όπως έκανε ο Ιησούς. (Μάρκος 6:34) Πρέπει επίσης να δίνει από τον εαυτό του για να βοηθάει άλλους να έχουν πιο ευτυχισμένη ζωή βοηθώντας τους να κατανοήσουν τις διδασκαλίες του Χριστού και να ζουν σύμφωνα με αυτές.​—Ιωάννης 13:17.

Σε αρμονία με αυτό, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αγωνίζονται σήμερα να μιμούνται τον Χριστό στις σχέσεις τους με τον κόσμο που τους περιβάλλει. Ενώ είναι ειρηνικοί, νομοταγείς πολίτες, δεν είναι μέρος του κόσμου. Όπως ο Ιησούς, έτσι και αυτοί αρνούνται να παίρνουν μέρος στη βία και στις πολιτικές διαμάχες που είναι τόσο διαδεδομένες σήμερα. Η ελπίδα τους είναι σταθερά βασισμένη στη Βασιλεία του Θεού ως τη λύση για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος. Η αληθινή Χριστιανοσύνη οδηγεί σε πιο ευτυχισμένη ζωή και σε αρμονία ανάμεσα στα μέλη της. (Ιωάννης 13:34, 35) Οπωσδήποτε δεν έχει αποτύχει.

ΕΧΕΤΕ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙ;

◼ Πρέπει οι Χριστιανοί να αναμειγνύονται στην πολιτική;​—Ιωάννης 6:15.

◼ Σύστησε ο Χριστός τη βία ως μέσο για την τακτοποίηση διαφορών;​—Ματθαίος 26:50-53.

◼ Ποιο είναι το διακριτικό γνώρισμα των αληθινών Χριστιανών;​—Ιωάννης 13:34, 35.

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 18]

EL COMERCIO, Quito, Ecuador