Γιατί Άφησα το Τσίρκο

Όπως το αφηγήθηκε ο Μαρσέλο Νεΐμ

ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης. Αν και οι γονείς μου ήταν θεοφοβούμενοι, δεν ανήκαν σε καμία θρησκεία. Η μητέρα μου πέθανε σε ένα δυστύχημα όταν ήμουν περίπου τεσσάρων ετών, και εγώ ανατράφηκα από συγγενείς οι οποίοι προσπάθησαν να μου ενσταλάξουν καλές αρχές. Σε ηλικία 20 ετών, αποφάσισα να ταξιδέψω για να γνωρίσω άλλες χώρες και πολιτισμούς.

Στην Κολομβία άρχισα να εργάζομαι σε διάφορα τσίρκα ως βοηθός. Παρατηρούσα πόσο ευτυχισμένα φαίνονταν τα μέλη του θιάσου όταν χειροκροτούσαν τα πλήθη, και ήθελα να γίνω και εγώ σαν αυτούς. Έτσι λοιπόν, έμαθα κάποιο νούμερο με ποδήλατο, χρησιμοποιώντας σταδιακά όλο και πιο μικρά ποδήλατα, μέχρι που μπορούσα να εκτελέσω το νούμερό μου πάνω σε ένα ποδήλατο μήκους μόλις 12 εκατοστών​—ένα από τα μικρότερα στον κόσμο. Χωρούσε μέσα στην παλάμη μου. Άρχισα να γίνομαι δημοφιλής σε αρκετά μέρη της Νότιας Αμερικής. Σε ηλικία 25 ετών, πήγα στο Μεξικό και εργάστηκα σε διάφορα τσίρκα.

Η Ζωή μου Αλλάζει Ριζικά

Αγαπούσα τη ζωή του τσίρκου. Περιλάμβανε πολλά ταξίδια, διαμονή στα καλύτερα ξενοδοχεία και γεύματα σε εκλεκτά εστιατόρια. Συγχρόνως, ένιωθα τη ζωή μου άδεια, και δεν είχα καμία ελπίδα για το μέλλον. Κάποιο απόγευμα η ζωή μου άλλαξε. Ο παρουσιαστής του τσίρκου μού έδωσε ένα βιβλίο που είχε πάρει, με τίτλο Αποκάλυψη​—Το Μεγαλειώδες Αποκορύφωμά της Πλησιάζει! a Μετά την παράσταση, το διάβασα μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Αν και δεν μου ήταν εύκολο να το καταλάβω, η εξήγηση για το κατακόκκινο θηρίο και την πόρνη της Αποκάλυψης με συνάρπασε. (Αποκάλυψη 17:3–18:8) Αργότερα, καθώς καθάριζα ένα τροχόσπιτο που είχα αγοράσει, βρήκα άλλο ένα βιβλίο από τους ίδιους εκδότες, με τίτλο Μπορείτε να Ζείτε για Πάντα στον Παράδεισο στη Γη. b Αυτό ήταν πιο ευκολονόητο, και κατάλαβα από την πρώτη στιγμή ότι έπρεπε να κηρύττω. Έτσι λοιπόν, άρχισα αμέσως να λέω αυτά που είχα μάθει σε όλους όσους συναντούσα.

Καθώς περνούσε ο καιρός, ένιωθα την ανάγκη να επικοινωνήσω με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Η νεαρή Μάρτυρας του Ιεχωβά που είχε δώσει το βιβλίο στο φίλο μου είχε γράψει το τηλέφωνό της πάνω στο βιβλίο Αποκορύφωμα της Αποκάλυψης. Έτσι λοιπόν, τηλεφώνησα, και ο πατέρας της με προσκάλεσε σε μια συνέλευση  των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην πόλη Τιχουάνα του Μεξικού. Εντυπωσιάστηκα από την αγάπη που ήταν έκδηλη εκεί και πείστηκα ότι επρόκειτο για την αληθινή θρησκεία. Οπουδήποτε πήγαινε το τσίρκο, παρακολουθούσα συναθροίσεις στην τοπική Αίθουσα Βασιλείας και προμηθευόμουν έντυπα για να τα δίνω ανεπίσημα.

Ένα περιστατικό που συνέβη με έπεισε ακόμη περισσότερο ότι βάδιζα στο σωστό δρόμο. Οι Μάρτυρες με προσκάλεσαν στην Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού και μου εξήγησαν πόσο σημαντικό ήταν να παρευρίσκονται σε αυτήν οι Χριστιανοί. Αλλά εκείνο το βράδυ το τσίρκο είχε πρεμιέρα, και πίστευα ότι θα ήταν αδύνατον να παρευρεθώ. Προσευχήθηκα ένθερμα στον Ιεχωβά για αυτό, και συνέβη κάτι εκπληκτικό. Δύο ώρες πριν από την παράσταση, κόπηκε το ρεύμα! Έτσι λοιπόν, μπόρεσα να πάω στην Ανάμνηση και, όταν αργότερα επέστρεψα, εκτέλεσα το νούμερό μου. Για εμένα, αυτό ήταν απάντηση του Ιεχωβά στην προσευχή μου.

Κάποια φορά, έδινα φυλλάδια ενώ περίμενα στην ουρά σε μια τράπεζα. Ένας Χριστιανός πρεσβύτερος που με είδε με επαίνεσε για το ζήλο μου. Με παρότρυνε να κηρύττω με οργανωμένο τρόπο, υπό την κατεύθυνση κάποιας εκκλησίας. Μου εξήγησε στοργικά ότι για να γίνει αυτό έπρεπε να κάνω αλλαγές στη ζωή μου. Το ίδιο διάστημα που συλλογιζόμουν αυτές τις αλλαγές, μου προσφέρθηκε μια καλοαμειβόμενη εργασία σε ένα τσίρκο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η καρδιά μου ήταν μοιρασμένη στα δύο. Ήθελα να πάω στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά, αν δεχόμουν, δεν ήξερα τι θα συνέβαινε με το δρόμο που μόλις είχα αρχίσει να ακολουθώ. Αυτή ήταν η πρώτη μου δοκιμή, και δεν ήθελα να απογοητεύσω τον Ιεχωβά. Παρά τη δυσπιστία των συναδέλφων μου, άφησα το τσίρκο, συνταυτίστηκα με μια εκκλησία, έκοψα τα μακριά μαλλιά μου, και έκανα και άλλες αλλαγές στον τρόπο της ζωής μου ώστε να μπορώ να υπηρετώ τον Ιεχωβά.

Μια Ικανοποιητική Ζωή για την Οποία Δεν Μετανιώνω

Το 1997, λίγο προτού βαφτιστώ ως Μάρτυρας του Ιεχωβά, αντιμετώπισα μια δεύτερη δοκιμή​—μια ακόμη ευκαιρία να πάω στις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτή τη φορά για να εμφανιστώ σε ένα πασίγνωστο τηλεοπτικό πρόγραμμα στο Μαϊάμι με όλα τα έξοδα πληρωμένα. Αλλά εγώ ήθελα να βαφτιστώ και να εκπληρώσω την αφιέρωσή μου στον Ιεχωβά. Γι’ αυτό, αρνήθηκα την προσφορά, πράγμα που εξέπληξε τους συντελεστές του προγράμματος.

Μερικοί με ρωτούν αν μετανιώνω που άφησα τη ζωή του τσίρκου. Η απάντησή μου είναι ότι ποτέ δεν θα αντάλλασσα τη φιλία του Ιεχωβά με την αγάπη για την προηγούμενη ζωή μου. Αν και η νέα μου σταδιοδρομία ως ολοχρόνιου Χριστιανού διακόνου δεν μου προσφέρει χειροκροτήματα, φήμη ή πλούτη σε αυτόν τον κόσμο, δεν νιώθω πια κενός. Είμαι πλήρης με την πολύτιμη ελπίδα που έχω να ζήσω σε μια παραδεισένια γη και να καλωσορίσω τη μητέρα μου όταν επιστρέψει στην ανάσταση.—Ιωάννης 5:28, 29.

[Υποσημείωση]