Αποδράστε στο Βανουάτου

ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ

Αποδράστε στο Βανουάτου

ΑΠΟ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΞΥΠΝΑ! ΣΤΗ ΝΕΑ ΚΑΛΗΔΟΝΙΑ

Νιώθετε αγχωμένοι; Αισθάνεστε την ανάγκη να φύγετε κάπου μακριά; Τότε φανταστείτε ότι χαλαρώνετε σε ένα ηλιόλουστο τροπικό νησί. Οραματιστείτε τον εαυτό σας να κολυμπάει σε γαλαζοπράσινα νερά, να περιπλανιέται σε πλούσια βροχερά δάση ή να βρίσκεται ανάμεσα σε παράξενες φυλές ιθαγενών. Υπάρχει άραγε ακόμη τέτοιος παράδεισος πάνω στη γη; Ασφαλώς! Βρίσκεται στα απομακρυσμένα νησιά Βανουάτου.

ΤΑ ΝΗΣΙΑ Βανουάτου, που βρίσκονται σχεδόν στο μέσο της απόστασης ανάμεσα στην Αυστραλία και στα Φίτζι, είναι μια αλυσίδα περίπου 80 μικρών νησιών σε σχήμα Υ στο νοτιοδυτικό Ειρηνικό. Σύμφωνα με τους γεωλόγους, τεράστιες τεκτονικές πλάκες στο φλοιό της γης συγκρούστηκαν σε αυτό το σημείο σχηματίζοντας ψηλά βουνά τα οποία είναι ως επί το πλείστον υποθαλάσσια. Οι κορυφές των ψηλότερων από αυτά τα βουνά υψώθηκαν πάνω από την επιφάνεια του ωκεανού, δημιουργώντας τα βραχώδη νησιά Βανουάτου. Σήμερα, οι γεωλογικές αλλαγές προκαλούν πολυάριθμες δονήσεις της γης και διατηρούν ενεργά εννιά ηφαίστεια. Τολμηροί περιηγητές μπορούν ακόμη και να δουν τη λάβα από κοντινή απόσταση.

Υπάρχουν άφθονα θαλερά δάση σε αυτά τα νησιά. Εδώ είναι το βασίλειο του μεγαλοπρεπούς δέντρου μπανιάν, τα φύλλα του οποίου σχηματίζουν θόλο που μπορεί να καλύψει τεράστιες εκτάσεις. Περισσότερα από 150 είδη ορχιδέας και 250 είδη φτέρης κοσμούν την πυκνή χαμηλή βλάστηση. Υπέροχες παραλίες και απότομοι βράχοι πλαισιώνουν τα κρυστάλλινα νερά τα οποία βρίθουν από πολύχρωμα ψάρια και κοράλλια. Οικοτουρίστες έρχονται από διάφορα μέρη της γης για να κολυμπήσουν δίπλα στις ήμερες αλλά παιχνιδιάρικες θαλάσσιες αγελάδες στο νησί Έπι. a

Κανίβαλοι και Λατρείες «Εμπορευμάτων»

Οι Ευρωπαίοι εξερευνητές έφτασαν πρώτη φορά στο Βανουάτου το 1606. b Στα νησιά κατοικούσαν άγριες φυλές, και ο κανιβαλισμός ήταν ευρέως διαδεδομένος. Εκείνα τα χρόνια, τα νησιά ήταν σκεπασμένα από δάση με σάνταλα, των οποίων το αρωματικό ξύλο θεωρούνταν πολύτιμο στην Ασία. «Οσφραινόμενοι» κέρδος, οι Ευρωπαίοι έμποροι λεηλάτησαν συστηματικά τα δέντρα. Κατόπιν στράφηκαν στο δουλεμπόριο.

Το δουλεμπόριο περιλάμβανε τη στρατολόγηση ιθαγενών νησιωτών για να εργαστούν στις φυτείες ζαχαροκάλαμου και βαμβακιού στα νησιά Σαμόα και Φίτζι, καθώς και στην Αυστραλία. Θεωρητικά, οι εργάτες υπέγραφαν αυτοβούλως συμβόλαιο για τριετή εργασία. Στην πράξη, όμως, οι περισσότεροι απάγονταν. Όταν το δουλεμπόριο βρισκόταν στην ακμή του, στα τέλη του 19ου αιώνα, οι μισοί και πλέον ενήλικοι άντρες μερικών από τα νησιά Βανουάτου εργάζονταν στο εξωτερικό. Οι περισσότεροι δεν επέστρεψαν ποτέ. Σχεδόν 10.000 κάτοικοι των Νησιών του Ειρηνικού πέθαναν στην Αυστραλία και μόνο, κυρίως από ασθένειες.

Και οι ευρωπαϊκές ασθένειες επίσης αποδεκάτισαν τα νησιά Βανουάτου. Οι νησιώτες είχαν ελάχιστη ή και καθόλου άμυνα στην ιλαρά, στη χολέρα, στην ευλογιά και σε άλλες ασθένειες. «Το κοινό κρυολόγημα αποδείχτηκε ικανό να εξαλείψει ολόκληρους πληθυσμούς», αναφέρει μια πηγή.

Οι ιεραπόστολοι του Χριστιανικού κόσμου έφτασαν στο Βανουάτου το 1839, και αμέσως προσκλήθηκαν σε γεύμα—όπως λέγεται αποτέλεσαν το κύριο πιάτο! Πολλοί από τους διαδόχους τους είχαν την ίδια τραγική κατάληξη. Ωστόσο, με τον καιρό οι Προτεσταντικές και οι Καθολικές εκκλησίες εδραιώθηκαν σε όλα τα νησιά. Σήμερα, πάνω από το 80 τοις εκατό των κατοίκων του Βανουάτου ισχυρίζονται πως είναι μέλη αυτών των εκκλησιών. Παρ’ όλα αυτά, παρατηρεί ο συγγραφέας Πολ Ραφαέλε, «πολλοί κάτοικοι εξακολουθούν να αποδίδουν λατρευτικό σεβασμό στους μάγους του χωριού, οι οποίοι χρησιμοποιούν σε μαγικές τελετουργίες πέτρες που κατέχονται από πνεύματα για να δελεάσουν έναν καινούριο εραστή, να παχύνουν ένα γουρούνι ή να σκοτώσουν κάποιον εχθρό».

Στο Βανουάτου υπάρχει επίσης μια από τις πιο μακροχρόνιες λατρείες «εμπορευμάτων» στον κόσμο. Στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, μισό εκατομμύριο Αμερικανοί στρατιώτες πέρασαν από το Βανουάτου κατευθυνόμενοι στα πεδία μαχών του Ειρηνικού. Οι νησιώτες θαύμαζαν τον τεράστιο πλούτο, ή αλλιώς «τα εμπορεύματα», που έφερναν μαζί τους οι στρατιώτες. Όταν ο πόλεμος τελείωσε, οι Αμερικανοί μάζεψαν απλώς τα πράγματά τους και έφυγαν. Πλεονάζων εξοπλισμός και εφόδια, αξίας εκατομμυρίων δολαρίων, πετάχτηκαν στη θάλασσα. Θρησκευτικές ομάδες, οι λεγόμενες λατρείες «εμπορευμάτων», έφτιαξαν προκυμαίες και διαδρόμους προσγείωσης, και εκτελούσαν στρατιωτικές ασκήσεις με δήθεν στρατιωτικό εξοπλισμό για να δελεάσουν τους επισκέπτες ώστε να επιστρέψουν. Ακόμη και σήμερα, εκατοντάδες χωρικοί στο νησί Τάνα εξακολουθούν να προσεύχονται στον Τζον Φραμ—«έναν άφαντο Αμερικανό μεσσία», ο οποίος, όπως ισχυρίζονται, κάποια μέρα θα ξαναγυρίσει, φέρνοντάς τους αφθονία πλούσιων εμπορευμάτων.

Πολιτιστική Ποικιλία

Οι γλώσσες και τα έθιμα αυτού του νησιωτικού έθνους ποικίλλουν σε αξιοθαύμαστο βαθμό. Ένας ταξιδιωτικός οδηγός αναφέρει: «Το Βανουάτου διεκδικεί τη μεγαλύτερη συγκέντρωση γλωσσών ανά κάτοικο από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο». Τουλάχιστον 105 γλώσσες και πολυάριθμες διάλεκτοι μιλιούνται σε όλο το αρχιπέλαγος. Επίσημες γλώσσες είναι η βισλάμα—η εθνική γλώσσα συνεννόησης—καθώς και η αγγλική και η γαλλική.

Ωστόσο, σε όλα τα νησιά, ένα πράγμα παραμένει το ίδιο: Τελετουργίες διέπουν κάθε πτυχή της ζωής. Μάλιστα, μια αρχαία τελετή γονιμότητας στο Νησί της Πεντηκοστής ήταν αυτή που ενέπνευσε τον παγκόσμιο ενθουσιασμό για το άλμα μπάντζι. Κάθε χρόνο, στη διάρκεια του ετήσιου θερισμού της διοσκορέας, άντρες και αγόρια πηδούν από ξύλινους πύργους ύψους 20 ως 30 μέτρων. Το μόνο που τους σώζει από βέβαιο θάνατο είναι τα μακριά κλήματα τα οποία είναι δεμένα στους αστραγάλους τους. «Ξύνοντας» το έδαφος με τα κεφάλια τους, αυτοί οι χερσαίοι δύτες ελπίζουν να «λιπάνουν» τη γη για τη σοδειά της επόμενης χρονιάς.

Στο νησί Μαλέκουλα, μόλις τα πρόσφατα χρόνια έχουν αρχίσει μερικά χωριά να έχουν σχέσεις με τον έξω κόσμο. Εδώ ζουν οι φυλές που είναι γνωστές ως Μεγάλοι Νάμπα και Μικροί Νάμπα. Αυτοί, που κάποτε ήταν άγριοι κανίβαλοι, λέγεται πως έφαγαν το τελευταίο θύμα τους το 1974. Παρόμοια, πριν από χρόνια εγκατέλειψαν τη συνήθεια που είχαν να τυλίγουν σφιχτά το κεφάλι των αρσενικών μωρών ώστε να επιμηκυνθεί το κρανίο τους και να γίνει «όμορφο». Σήμερα οι Νάμπα είναι πάρα πολύ φιλικοί και χαίρονται να μοιράζονται την πολιτιστική τους κληρονομιά με τους επισκέπτες.

Άνθρωποι στον Παράδεισο

Οι περισσότεροι επισκέπτες αποδρούν στο Βανουάτου για ολιγοήμερες διακοπές. Αλλά οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έφτασαν εδώ πριν από 70 χρόνια περίπου για να βοηθήσουν πνευματικά τους ανθρώπους. Οι προσπάθειες των Μαρτύρων σε αυτό το «απομακρυσμένο μέρος της γης» έχουν αποφέρει καλό καρπό. (Πράξεις 1:8) (Βλέπε το πλαίσιο «Πρώην Εθισμένος στο Ποτό Κάβα Έγινε Χριστιανός».) Το 2006 οι πέντε εκκλησίες των Μαρτύρων σε αυτή τη χώρα αφιέρωσαν πάνω από 80.000 ώρες μεταδίδοντας το Γραφικό άγγελμα σχετικά με τον ερχόμενο επίγειο παράδεισο. (Ησαΐας 65:17-25) Το ευτυχές είναι ότι αυτός ο μελλοντικός παράδεισος θα φέρει μόνιμη ανακούφιση από τις πιέσεις και τις ανησυχίες της σύγχρονης ζωής!—Αποκάλυψη 21:4.

[Υποσημειώσεις]

a Οι θαλάσσιες αγελάδες είναι φυτοφάγα θαλάσσια θηλαστικά τα οποία μπορούν να φτάσουν σε μήκος τα 3,5 μέτρα και να ξεπεράσουν σε βάρος τα 400 κιλά.

b Το Βανουάτου ονομαζόταν Νέες Εβρίδες πριν αποκτήσει την εθνική του ανεξαρτησία το 1980.

[Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 17]

ΤΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΝΗΣΙΑ

Το 2006, το Βανουάτου βρέθηκε στην πρώτη θέση του παγκόσμιου Δείκτη του Χαρούμενου Πλανήτη. Αυτός ο δείκτης, ο οποίος επινοήθηκε από το βρετανικό οργανισμό Νιου Ικονόμικς, αξιολόγησε 178 χώρες όσον αφορά την εθνική ευημερία, τη μακροβιότητα και την επίδραση που ασκούν στο περιβάλλον. «[Το Βανουάτου] ήρθε πρώτο επειδή οι κάτοικοί του είναι χαρούμενοι, ζουν σχεδόν ως τα 70 τους χρόνια και δεν προκαλούν βλάβη στον πλανήτη», έγραψε η εφημερίδα Βανουάτου Ντέιλι Ποστ (Vanuatu Daily Post).

[Εικόνα]

Παραδοσιακή ενδυμασία

[Ευχαριστίες]

[Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 17]

ΠΡΩΗΝ ΕΘΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΠΟΤΟ ΚΑΒΑ ΕΓΙΝΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ

Ο Γουίλι, κάτοικος του Νησιού της Πεντηκοστής, έπινε μεγάλες ποσότητες του ποτού κάβα από τη νεαρή του ηλικία. Αυτό το δυνατό καταπραϋντικό ποτό προέρχεται από τη σύνθλιψη των ριζών ενός είδους πιπεριάς. Κάθε βράδυ, επέστρεφε στο σπίτι του μεθυσμένος από το μπαρ όπου έπινε κάβα. Τα χρέη του αυξάνονταν. Συχνά γινόταν βίαιος και χτυπούσε τη σύζυγό του την Άιντα. Αργότερα, ένας συνάδελφός του, Μάρτυρας του Ιεχωβά, παρότρυνε τον Γουίλι να μελετήσει την Αγία Γραφή. Ο Γουίλι δέχτηκε. Η Άιντα στην αρχή δεν συμφωνούσε με αυτή τη μελέτη. Αλλά καθώς η διαγωγή του συζύγου της βελτιωνόταν, άλλαξε γνώμη και άρχισε και η ίδια να μελετάει. Μαζί έκαναν καλή πνευματική πρόοδο. Με τον καιρό, ο Γουίλι υπερνίκησε τις κακές του συνήθειες. Αυτός και η Άιντα βαφτίστηκαν ως Μάρτυρες του Ιεχωβά το 1999.

[Χάρτης στη σελίδα 15]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΝΕΑ ΖΗΛΑΝΔΙΑ

ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

ΕΙΡΗΝΙΚΟΣ ΩΚΕΑΝΟΣ

ΦΙΤΖΙ

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Οι χερσαίοι δύτες τηρούν αυτή την άκρως επικίνδυνη συνήθεια ως μέρος μιας τελετής γονιμότητας

[Ευχαριστίες]

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 15]

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 16]

ΞΥΠΝΑ!