Λόγοι για Εμπιστοσύνη στην Αγία Γραφή
1. Ιστορική Ορθότητα
Θα ήταν δύσκολο να εμπιστευτούμε ένα βιβλίο αν διαπιστώναμε ότι περιέχει ανακρίβειες. Φανταστείτε ότι διαβάζετε ένα βιβλίο σύγχρονης ιστορίας το οποίο αναφέρει ότι ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος έγινε το 19ο αιώνα ή αποκαλεί τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών βασιλιά. Δεν θα ήγειραν τέτοιες ανακρίβειες αμφιβολίες στο μυαλό σας σχετικά με τη συνολική αξιοπιστία αυτού του βιβλίου;
ΚΑΝΕΝΑΣ δεν έχει αμφισβητήσει ποτέ με επιτυχία την ιστορική ακρίβεια της Αγίας Γραφής. Το βιβλίο αυτό αναφέρεται σε πραγματικούς ανθρώπους και σε πραγματικά γεγονότα.
Άνθρωποι.
Επικριτές της Γραφής αμφισβήτησαν την ύπαρξη του Πόντιου Πιλάτου, του Ρωμαίου κυβερνήτη της Ιουδαίας ο οποίος παρέδωσε τον Ιησού για να κρεμαστεί στο ξύλο. (Ματθαίος 27:1-26) Η απόδειξη του ότι ο Πιλάτος ήταν κάποτε ο άρχοντας της Ιουδαίας είναι χαραγμένη σε μια πέτρα η οποία ανακαλύφτηκε το 1961 στην Καισάρεια, ένα λιμάνι της Μεσογείου.
Πριν από το 1993, δεν υπήρχε εξωβιβλική απόδειξη η οποία να υποστηρίζει την ιστορικότητα του Δαβίδ, του γενναίου νεαρού βοσκού ο οποίος αργότερα έγινε βασιλιάς του Ισραήλ. Εκείνο το έτος, όμως, αρχαιολόγοι ανακάλυψαν στο βόρειο Ισραήλ μια πέτρα από βασάλτη , που ανάγεται στον ένατο αιώνα Π.Κ.Χ., για την οποία οι ειδικοί λένε ότι περιέχει τις λέξεις «Οίκος του Δαβίδ» και «βασιλιάς του Ισραήλ».
Γεγονότα.
Μέχρι πρόσφατα, πολλοί λόγιοι αμφισβητούσαν την ακρίβεια της αφήγησης της Γραφής για τη μάχη του έθνους του Εδώμ με τον Ισραήλ την εποχή του Δαβίδ. (2 Σαμουήλ 8:13, 14) Αυτοί διατείνονταν ότι ο Εδώμ ήταν τότε μια απλή κοινωνία ποιμένων και δεν είχε οργανωθεί επαρκώς ούτε είχε τη δύναμη να απειλήσει τον Ισραήλ παρά μόνο πολύ αργότερα. Ωστόσο, πρόσφατες ανασκαφές δείχνουν ότι «ο Εδώμ αποτελούσε σύνθετη κοινωνία αιώνες νωρίτερα [από ό,τι πιστευόταν προηγουμένως], όπως περιγράφεται στη Γραφή», αναφέρει ένα άρθρο στο περιοδικό Επιθεώρηση Βιβλικής Αρχαιολογίας (Biblical Archaeology Review).
Κατάλληλοι τίτλοι.
Υπήρξαν πολλοί άρχοντες στην παγκόσμια σκηνή τους 16 αιώνες κατά τους οποίους γραφόταν η Γραφή. Όταν η Γραφή αναφέρεται σε κάποιον άρχοντα, χρησιμοποιεί πάντοτε τον κατάλληλο τίτλο. Για παράδειγμα, αναφέρεται σωστά στον Ηρώδη Αντίπα ως “περιφερειακό διοικητή” και στον Γαλλίωνα ως “ανθύπατο”. (Λουκάς 3:1· Πράξεις 18:12) Το εδάφιο Έσδρας 5:6 αναφέρεται στον Ταθεναΐ, τον κυβερνήτη της περσικής επαρχίας «πέρα από τον Ποταμό», δηλαδή τον Ευφράτη Ποταμό. Ένα νόμισμα του τέταρτου αιώνα Π.Κ.Χ. περιέχει παρόμοια περιγραφή, προσδιορίζοντας τον Πέρση κυβερνήτη Μαζαίο ως άρχοντα της επαρχίας «Πέρα από τον Ποταμό».
Η ακρίβεια σε φαινομενικά μικρές λεπτομέρειες δεν είναι ασήμαντο ζήτημα. Αν μπορούμε να εμπιστευόμαστε τους Βιβλικούς συγγραφείς ακόμη και σε μικρές λεπτομέρειες, δεν θα πρέπει αυτό να ενισχύει την πεποίθησή μας και στα άλλα πράγματα που έγραψαν;