Μουσική​—Δώρο του Θεού στην Καρδιά Μας

ΑΠΟ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΞΥΠΝΑ! ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ

Η ΜΟΥΣΙΚΗ έχει δύναμη. Μπορεί να μας ηρεμήσει, να μας τονώσει και να μας αναζωογονήσει ψυχικά. Μπορεί να εκφράσει τόσο τις χαρές όσο και τις λύπες μας. Παρούσα σε όλους σχεδόν τους πολιτισμούς—αρχαίους και σύγχρονους—η μουσική είναι γλώσσα του μυαλού και της καρδιάς. Ναι, η μουσική είναι πράγματι δώρο από τον Θεό.​—Γένεση 4:21.

Από τη στιγμή που γεννηθήκαμε, πιθανότατα ακούσαμε κάποια μορφή μουσικής. Ίσως η μητέρα μας να μας τραγουδούσε νανουρίσματα για να μας βοηθήσει να κοιμηθούμε. Στα εφηβικά μας χρόνια, ίσως αναπτύξαμε προτίμηση σε κάποιο είδος μουσικής η οποία μας συγκινούσε. Ακόμη και ως ενήλικοι, πολλοί από εμάς απολαμβάνουμε χαλαρωτική μουσική ενώ οδηγούμε ή όταν είμαστε στο σπίτι, στο τέλος μιας φορτωμένης ημέρας.

Οι στίχοι κάποιου τραγουδιού μπορεί να περιλαμβάνουν συγκεκριμένες πτυχές του πολιτισμού ή της ιστορίας μιας χώρας. Οι αρχαίοι Ισραηλίτες μνημόνευαν πολλά σημαντικά γεγονότα σε ύμνους. (Έξοδος 15:1-21· Κριτές 5:1-31) Ο προφήτης Μωυσής συνέθεσε έναν ύμνο ο οποίος περιλάμβανε ιστορικά στοιχεία και εγκάρδια νουθεσία για το λαό. (Δευτερονόμιο 32:1-43) Αναμφίβολα, τέτοιοι ύμνοι αποτελούσαν καλά βοηθήματα για τη μνήμη.

Μπορείτε να Παραγάγετε Μουσική!

Ίσως να σκέφτεστε: “Εγώ δεν έχω κλίση στη μουσική”. Συλλογιστείτε, όμως, για λίγο τη φωνή σας. Χάρη στην ευελιξία αυτού του έμφυτου «μουσικού οργάνου», σχεδόν όλοι μας μπορούμε ως έναν βαθμό να παραγάγουμε μουσική, με ή χωρίς τη συνοδεία άλλων μουσικών οργάνων. Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να ανοίξετε το στόμα σας και να τραγουδήσετε. Και όταν το κάνετε αυτό, μη στενοχωρηθείτε αν δεν σας δώσουν συγχαρητήρια ή κάποιο βραβείο για τη φωνή σας. Εξασκηθείτε, και πιθανότατα θα βελτιωθείτε.

«Η φωνή σχετίζεται άμεσα με την πηγή των βαθύτερων αισθημάτων μας, και είναι το πιο αποτελεσματικό όργανο για να τα εκφράσουμε», λέει το ισπανικό περιοδικό Ψυχολογίες (Psychologies). «[Το να τραγουδάς] είναι συναρπαστικό πράγμα», λέει η σοπράνο Αϊνόα Αρτέτα. «Συστήνω σε οποιονδήποτε έχει τη διάθεση να εκφραστεί τραγουδώντας να το κάνει ελεύθερα και αυθόρμητα».

Επειδή η μουσική μπορεί να ασκήσει ισχυρή επιρροή στην καρδιά, πρέπει να είμαστε επιλεκτικοί. Για παράδειγμα, όμορφες μελωδίες μπορεί να επενδύουν ελκυστικά απαίσιους στίχους οι οποίοι μικροποιούν ή ακόμη και προωθούν το μίσος, την ανηθικότητα ή τη βία​—θέματα που κανένα άτομο με αρχές δεν θα θεωρούσε διασκεδαστικά. (Εφεσίους 4:17-19· 5:3, 4) «Περισσότερο από όλα όσα πρέπει να φυλαχτούν», λέει ο Λόγος του Θεού, «προφύλασσε την καρδιά σου, γιατί από αυτήν εξέρχονται οι πηγές της ζωής». (Παροιμίες 4:23) Ναι, το τι είδους μουσική επιλέγετε δεν είναι ασήμαντο ζήτημα. a

Η Καλή Μουσική Μπορεί να Είναι Καλό Γιατρικό

«Ένας από τους λόγους για τους οποίους υπάρχει μουσική σχεδόν σε κάθε πολιτισμό [είναι] η δυνατότητα που διαθέτει να παρέχει στον άνθρωπο υγεία και ευημερία και να τις διατηρεί», αναφέρει το βιβλίο Αρχές και Μέθοδοι Αντιμετώπισης του Άγχους (Principles and Practice of Stress Management). Όταν τραγουδάμε, τονίζει μια άλλη πηγή, ολόκληρο το σώμα μας αντηχεί και δονείται. Με τη σειρά τους, οι ήπιες δονήσεις βοηθούν τους ιστούς να χαλαρώνουν και να διαστέλλονται, πράγμα που μπορεί να συμβάλλει στην ελάττωση του πόνου.

Ως εκ τούτου, ορισμένοι γιατροί παροτρύνουν τους ασθενείς που υποφέρουν από άγχος να ακούν απαλή μουσική, η οποία μπορεί επίσης να βελτιώσει τη διάθεση κάποιου. Μερικά νοσοκομεία μάλιστα μεταδίδουν μουσική στις μονάδες εντατικής θεραπείας. Τα πρόωρα βρέφη καθώς και οι ασθενείς που χειρουργούνται συνήθως ανταποκρίνονται  καλά στην ευχάριστη μουσική. Σύμφωνα με το βιβλίο Αρχές και Μέθοδοι Αντιμετώπισης του Άγχους, μελέτες δείχνουν ότι η ακρόαση χαλαρωτικής μουσικής «μειώνει σημαντικά τα επίπεδα ορμονών του άγχους κατά τη διάρκεια της εγχείρησης».

Η μουσική μπορεί επίσης να μειώσει την ανησυχία στις έγκυες βοηθώντας τες να χαλαρώσουν από τους πόνους πριν και κατά τον τοκετό. Οδοντίατροι βάζουν μερικές φορές να ακούγεται απαλή μουσική προκειμένου να δημιουργήσουν πιο χαλαρή ατμόσφαιρα για τους αγχωμένους ασθενείς. Αλλά η μουσική και το τραγούδι μπορούν να κάνουν πολύ περισσότερα. Μπορούν να μας βοηθήσουν από πνευματική άποψη.

“Με Ύμνο θα Αινώ τον Θεό”

Γνωρίζατε ότι το ένα δέκατο περίπου της Αγίας Γραφής είναι γραμμένο σε μορφή ύμνων; Τα κυριότερα παραδείγματα είναι οι Ψαλμοί, το Άσμα Ασμάτων και οι Θρήνοι. Εύλογα, η πλειονότητα των σχεδόν τριακοσίων αναφορών σε ύμνους σχετίζεται με τη λατρεία του Θεού. «Ο Ιεχωβά είναι η ισχύς μου . . . , και με τον ύμνο μου θα τον αινώ», έγραψε ο Ισραηλίτης Βασιλιάς Δαβίδ, ένας χαρισματικός μουσικός και συνθέτης.​—Ψαλμός 28:7.

Μάλιστα, ο Δαβίδ οργάνωσε 4.000 άντρες οι οποίοι ανήκαν στη φυλή του Λευί για να υπηρετούν ως μουσικοί και υμνωδοί στην Ιερουσαλήμ. Από αυτούς, 288 ήταν “εκπαιδευμένοι για υμνωδία προς τον Ιεχωβά​—όλοι πεπειραμένοι”. (1 Χρονικών 23:4, 5· 25:7) Αναμφίβολα αυτοί οι υμνωδοί εξασκούνταν επιμελώς. Πράγματι, η μουσική ήταν τόσο σημαντική για τη λατρεία του Θεού ώστε οι υμνωδοί απαλλάσσονταν από άλλα καθήκοντα στο ναό προκειμένου να συγκεντρώνονται στην υπηρεσία τους.​—1 Χρονικών 9:33.

Τη νύχτα πριν από το θάνατό του, ο Ιησούς και οι απόστολοί του έψαλαν αίνους στον Θεό, πιθανότατα τους Ψαλμούς 113 ως 118. Την εποχή του Ιησού, αυτοί οι ψαλμοί​—οι οποίοι ονομάζονταν «Ψαλμοί Χαλλέλ»—​ψάλλονταν κατά τον εορτασμό του Πάσχα. (Ματθαίος 26:26-30) Ο προσδιορισμός «Ψαλμοί Χαλλέλ» αφορά την επανειλημμένη χρήση του επιφωνήματος «Αλληλούια!» το οποίο σημαίνει «Αινείτε τον Γιαχ!» «Γιαχ» είναι μια συντμημένη, ποιητική μορφή του Ιεχωβά, του ονόματος του Υψίστου Θεού.​—Ψαλμός 83:18.

Η υμνωδία έγινε επίσης μέρος της Χριστιανικής λατρείας. Το βιβλίο Η Ιστορία της Μουσικής (The History of Music) δηλώνει: «Η υμνολογία στη δημόσια και στην ιδιωτική λατρεία ήταν καθιερωμένη ανάμεσα στους πρώτους Χριστιανούς. Για εκείνους που είχαν μεταστραφεί από τον Ιουδαϊσμό αυτό αποτελούσε συνέχιση των εθίμων της συναγωγής . . . Εκτός από τους εβραϊκούς Ψαλμούς . . . , η καινούρια θρησκεία παρήγε συνεχώς καινούριους ύμνους». Σήμερα, επίσης, οι Χριστιανοί Μάρτυρες του Ιεχωβά χαίρονται να αινούν τον Θεό με ύμνους, τόσο ιδιωτικά όσο και στις Χριστιανικές τους συναθροίσεις.

Επειδή η μουσική μάς δίνει τη δυνατότητα να εκφράζουμε σχεδόν κάθε συναίσθημα και επειδή μπορεί να ασκεί τόσο ισχυρή επιρροή στην καρδιά, στο νου και στο σώμα, πρέπει να περιβάλλουμε αυτό το «τέλειο δώρημα . . . από πάνω» με το βαθύτερο σεβασμό. (Ιακώβου 1:17) Ναι, ας χρησιμοποιούμε τη μουσική συχνά αλλά και σοφά.

[Υποσημείωση]