Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Ποια Είναι η Φύση του Θεού;

Ποια Είναι η Φύση του Θεού;

Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Ποια Είναι η Φύση του Θεού;

«Ο ΘΕΟΣ είναι Πνεύμα, και εκείνοι που τον λατρεύουν πρέπει να λατρεύουν με πνεύμα και αλήθεια», εξηγεί η Γραφή. Αυτή η δήλωση αποκαλύπτει μια βασική αλήθεια για τη μορφή, ή αλλιώς τη φύση, του Θεού​—αυτός είναι πνεύμα! (Ιωάννης 4:19-24) Ωστόσο, ο Θεός περιγράφεται στη Γραφή ως πρόσωπο, ως ξεχωριστό άτομο. Το όνομά του είναι Ιεχωβά.​—Ψαλμός 83:18.

Ορισμένοι αναγνώστες της Γραφής λένε ότι βρίσκονται σε σύγχυση αναφορικά με τη φύση του Θεού. Εφόσον ο Θεός είναι αόρατο πνεύμα και όχι υλικό ον, γιατί υπάρχουν τόσο πολλές περικοπές στη Γραφή οι οποίες μιλούν για τον Θεό σαν να έχει μάτια, αφτιά, μύτη, καρδιά, βραχίονες, χέρια, δάχτυλα και πόδια; a Κάποιοι ίσως συμπεραίνουν ότι ο Θεός έχει ανθρώπινη μορφή, επειδή η Γραφή αναφέρει πως ο άνθρωπος δημιουργήθηκε κατά την εικόνα Του. Μια πιο προσεκτική ματιά σε αυτά που λέει η Γραφή μπορεί να απαλείψει τέτοιου είδους σύγχυση.​—Γένεση 1:26.

Γιατί Χρησιμοποιούνται Ανθρώπινα Χαρακτηριστικά;

Για να βοηθήσουν τους ανθρώπους να κατανοήσουν τη φύση του Θεού, οι θεόπνευστοι Βιβλικοί συγγραφείς χρησιμοποιούσαν ανθρώπινα χαρακτηριστικά όταν αναφέρονταν στον Παντοδύναμο. Οι λόγιοι αποκαλούν τέτοιους όρους ανθρωπομορφικούς, λέξη που σημαίνει ότι κάτι περιγράφεται ή γίνεται αντιληπτό με μορφή και ιδιότητες ανθρώπου. Αυτοί οι όροι αντανακλούν τις περιορισμένες δυνατότητες που έχει η ανθρώπινη γλώσσα να περιγράψει τον αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά. Σκοπός ήταν να συλληφθεί η έννοια των επουράνιων και να μεταδοθεί με τρόπους τους οποίους οι άνθρωποι μπορούν να αντιληφθούν. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να θεωρούμε τέτοιους όρους κυριολεκτικούς, όπως ακριβώς δεν θεωρούμε κυριολεκτικές τις αναφορές που κάνει η Γραφή στον Θεό ως “Βράχο”, “ήλιο” και «ασπίδα».​—Δευτερονόμιο 32:4· Ψαλμός 84:11.

Παρόμοια, για να μεταδώσει η Γραφή την ιδέα ότι ο άνθρωπος έχει σε περιορισμένο βαθμό ιδιότητες όμοιες με εκείνες που κατέχει ο Ιεχωβά σε απόλυτο βαθμό, λέει ότι αυτός δημιουργήθηκε κατά την εικόνα του Θεού. Είναι φανερό ότι κάτι τέτοιο δεν σημαίνει πως οι άνθρωποι είναι πνεύματα ούτε πως ο Θεός έχει ανθρώπινη μορφή.

Έχει Γένος ο Θεός;

Όπως ακριβώς δεν πρέπει να κατανοούνται κυριολεκτικά τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά που αποδίδονται στον Θεό, έτσι και η χρήση του αρσενικού γένους για την περιγραφή του Θεού δεν πρέπει να θεωρείται κυριολεκτική. Η διάκριση φύλου εφαρμόζεται αποκλειστικά στα υλικά πλάσματα και είναι ένα γλωσσικό εύρημα που αντανακλά το γεγονός ότι η ανθρώπινη γλώσσα αδυνατεί να συλλάβει πλήρως την ουσία της φύσης του Παντοδύναμου Θεού, του Ιεχωβά.

Η χρήση του χαρακτηρισμού «Πατέρας» στη Γραφή μάς βοηθάει να κατανοήσουμε ότι ο Δημιουργός μας μπορεί να παραλληλιστεί με έναν στοργικό, προστατευτικό και συμπονετικό ανθρώπινο πατέρα. (Ματθαίος 6:9) Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να θεωρούμε τον Θεό ή ακόμη και άλλα πνευματικά πλάσματα στον ουρανό αρσενικά ή θηλυκά όντα. Το γένος, με την έννοια της διάκρισης φύλου, δεν αποτελεί χαρακτηριστικό της φύσης τους. Είναι ενδιαφέρον ότι η Γραφή υποδηλώνει πως εκείνοι που καλούνται να είναι συγκληρονόμοι με τον Χριστό στην ουράνια Βασιλεία του δεν αναμένουν να διατηρήσουν το ανθρώπινο φύλο τους όταν δοξαστούν ως πνευματικοί γιοι του Θεού. Ο απόστολος Παύλος τούς υπενθύμισε ότι «δεν υπάρχει ούτε αρσενικό ούτε θηλυκό» στις τάξεις τους όταν γίνουν δοξασμένοι πνευματικοί γιοι του Θεού. Επίσης, αυτοί περιγράφονται συμβολικά ως “η νύφη” του Αρνιού, του Ιησού Χριστού. Όλα αυτά καταδεικνύουν ότι τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά που αποδίδονται στον Θεό​—καθώς και στον μονογενή Γιο του, τον Ιησού, και σε άλλα πνευματικά πλάσματα—​δεν πρέπει να κατανοούνται κυριολεκτικά.​—Γαλάτες 3:26, 28· Αποκάλυψη 21:9· 1 Ιωάννη 3:1, 2.

Έχοντας ορθή κατανόηση του αντρικού ρόλου, οι Βιβλικοί συγγραφείς χρησιμοποίησαν το αρσενικό γένος αναφερόμενοι στον Θεό. Έβλεπαν στον άντρα, ανταποκρινόμενο σωστά στο ρόλο του, μια κατάλληλη αντανάκλαση του στοργικού, πατρικού ενδιαφέροντος που τρέφει ο Ιεχωβά για τα επίγεια παιδιά του.​—Μαλαχίας 3:17· Ματθαίος 5:45· Λουκάς 11:11-13.

Η Κυρίαρχη Ιδιότητα του Θεού

Αν και πνεύμα, ο υπέρτατος Κυρίαρχος δεν είναι ποτέ απόμακρος, μυστηριώδης ή εσωστρεφής. Η πνευματική του φύση δεν αποτελεί αδιαπέραστο φραγμό για τα άτομα που έχουν δίκαιη καρδιά, τα οποία θέλουν να γνωρίσουν και να κατανοήσουν την αγάπη του, τη δύναμή του, τη σοφία του και τη δικαιοσύνη του, ιδιότητες που προσδιορίζουν και αυτές τη φύση του και είναι φανερές στη δημιουργία.​—Ρωμαίους 1:19-21.

Ωστόσο, η φύση του Θεού μπορεί να συνοψιστεί στην κυρίαρχη ιδιότητά του, την αγάπη. Η αγάπη του είναι τόσο εξέχουσα ώστε, όπως αναφέρεται, αυτός αποτελεί προσωποποίησή της. (1 Ιωάννη 4:8) Αυτή η ιδιότητα εμπερικλείει και άλλα χαρακτηριστικά της φύσης του, όπως είναι το έλεος, η συγχωρητικότητα και η μακροθυμία. (Έξοδος 34:6· Ψαλμός 103:8-14· Ησαΐας 55:7· Ρωμαίους 5:8) Ο Ιεχωβά είναι πράγματι ένας Θεός αγάπης ο οποίος προσκαλεί εμάς τους ανθρώπους να τον πλησιάσουμε.​—Ιωάννης 4:23.

[Υποσημείωση]

ΕΧΕΤΕ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙ;

◼ Ποιο είναι το όνομα του Θεού;​—Ψαλμός 83:18.

◼ Πού μπορούμε να βρούμε εκδηλώσεις των ιδιοτήτων του Θεού;​—Ρωμαίους 1:19-21.

◼ Ποια είναι η κυρίαρχη ιδιότητα του Θεού;​—1 Ιωάννη 4:8.