Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Οι Νεαροί Ρωτούν

Πώς Πρέπει να Βλέπω τα Χρονικά Όρια που μου Θέτουν οι Γονείς Μου;

Πώς Πρέπει να Βλέπω τα Χρονικά Όρια που μου Θέτουν οι Γονείς Μου;

Επιστρέφεις στο σπίτι έπειτα από μια βραδινή έξοδο με τους φίλους σου. Η ώρα είναι περασμένη. Γύρισες αργότερα από την ώρα που σου είχαν πει οι γονείς σου και τώρα πρέπει να τους αντιμετωπίσεις. Κοντοστέκεσαι λιγάκι προτού μπεις μέσα. “Ίσως ο μπαμπάς και η μαμά να έχουν πέσει για ύπνο”, εύχεσαι. Ανοίγεις την πόρτα σιγά σιγά, και να τοι μπροστά σου​—κοιτούν το ρολόι και περιμένουν μια εξήγηση.

ΣΟΥ φαίνεται γνωστό το παραπάνω σκηνικό; Διαφωνείς εσύ ποτέ με τους γονείς σου για το ποια ώρα είναι λογικό να επιστρέφεις στο σπίτι; «Ζούμε σε μια σχετικά ασφαλή περιοχή», λέει η 17χρονη Ντέμπορα, «αλλά αν τυχόν γυρίσω σπίτι μετά τα μεσάνυχτα, οι γονείς μου πανικοβάλλονται». a

Γιατί μπορεί να είναι τόσο δύσκολο να δεχτείς τα χρονικά όρια που σου θέτουν οι γονείς σου; Είναι λάθος να επιθυμείς μεγαλύτερη ελευθερία; Τι μπορείς να κάνεις αν οι γονείς σου είναι αυστηροί σε αυτό το θέμα;

Τα Ζητήματα που Περιλαμβάνονται

Το να πρέπει να επιστρέφεις στο σπίτι μια καθορισμένη ώρα μπορεί να σου φέρνει μεγάλη απογοήτευση, ιδιαίτερα αν φαίνεται πως αυτό εμποδίζει την κοινωνική σου ζωή. «Όταν σκέφτομαι ότι πρέπει να γυρίσω στο σπίτι μια συγκεκριμένη ώρα γίνομαι έξω φρενών», λέει η 17χρονη Νατάσα. «Κάποια φορά, οι γονείς μου ήξεραν ότι έβλεπα μια ταινία μαζί με μερικούς φίλους λίγα σπίτια πιο πέρα. Και όμως, μόλις πέρασαν δύο μόνο λεπτά από την καθορισμένη ώρα, τηλεφώνησαν για να ρωτήσουν γιατί δεν είχα επιστρέψει ακόμα!»

Η Στέισι αναφέρει ένα άλλο πρόβλημα: «Έπρεπε να είμαι στο σπίτι προτού πέσουν για ύπνο η μαμά και ο μπαμπάς. Αν αναγκάζονταν να μείνουν ξύπνιοι για να με περιμένουν, τότε όταν ερχόμουν σπίτι τούς έβρισκα εντελώς εξαντλημένους και εκνευρισμένους». Τι γινόταν μετά; «Με φόρτωναν με ενοχές», λέει η Στέισι, προσθέτοντας: «Αυτό μου έφερνε μεγάλη απογοήτευση. Στο κάτω κάτω, δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί δεν έπεφταν να κοιμηθούν!» Αυτή η ένταση μπορεί να σε κάνει να νιώθεις όπως η 18χρονη Κέιτι, η οποία λέει: «Μακάρι να μάθαιναν οι γονείς μου πώς να μου παραχωρούν περισσότερη ελευθερία, ώστε να μη νιώθω ότι την απαιτώ εγώ».

Ίσως συμμερίζεσαι και εσύ τα συναισθήματα των νεαρών ατόμων που μόλις αναφέρθηκαν. Αν ναι, τότε κάνε στον εαυτό σου το εξής ερώτημα:

Γιατί μου αρέσει να βρίσκομαι εκτός σπιτιού;

  • Νιώθω ότι έχω ανεξαρτησία.

  • Ανακουφίζομαι από το άγχος.

  • Μπορώ να είμαι με τους φίλους μου.

Αυτοί οι λόγοι είναι πολύ φυσιολογικοί. Δεν είναι καθόλου παράξενο να θέλεις περισσότερη ανεξαρτησία καθώς μεγαλώνεις, και οι σωστές δόσεις αναψυχής μπορούν να σε βοηθούν να χαλαρώνεις. Επιπλέον, η Γραφή σε προτρέπει να δημιουργείς εποικοδομητικές φιλίες. (Ψαλμός 119:63· 2 Τιμόθεο 2:22) Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο αν είσαι συνέχεια στο σπίτι!

Πώς μπορείς, όμως, να απολαμβάνεις τέτοιες ελευθερίες όταν τα χρονικά όρια που σου θέτουν οι γονείς σου φαίνονται πολύ αυστηρά; Εξέτασε τις ακόλουθες σκέψεις.

Πρόβλημα #1: Το ότι πρέπει να γυρίσεις σπίτι μια συγκεκριμένη ώρα σε κάνει να νιώθεις σαν μικρό παιδί.

«Ένιωθα σαν μωρό όταν έπρεπε να χαλάσω το βράδυ όλων των άλλων για να με πάει κάποιος στο σπίτι νωρίς», θυμάται η Άντρια, που τώρα είναι 21 χρονών.

Τι μπορεί να βοηθήσει: Φαντάσου ότι μόλις έχεις πάρει άδεια οδήγησης. Σε μερικά μέρη ο νόμος επιβάλλει περιορισμούς όσον αφορά το πού, πότε ή με ποιον επιτρέπεται να οδηγείς​—τουλάχιστον μέχρι μια ορισμένη ηλικία. Θα περιφρονούσες άραγε μια τέτοια άδεια οδήγησης, με το σκεπτικό: «Αφού δεν μπορώ να έχω απεριόριστη ελευθερία, τότε καλύτερα να μην οδηγώ καθόλου»; Ασφαλώς όχι! Θα θεωρούσες μεγάλο επίτευγμα το ότι πήρες την άδεια.

Παρόμοια, προσπάθησε να δεις τα χρονικά όρια που σου θέτουν οι γονείς σου ως σημάδι προόδου​—ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Συγκέντρωσε την προσοχή σου, όχι στους περιορισμούς, αλλά στην ελευθερία κινήσεων που σου παρέχουν αυτά. Δεν έχεις τώρα περισσότερη ελευθερία από όση είχες όταν ήσουν σε μικρότερη ηλικία;

Γιατί είναι αποτελεσματικό: Αν βλέπεις ως ευκαιρία και όχι ως εμπόδιο τα χρονικά όρια που σου έχουν τεθεί, τότε μπορεί να είναι πιο εύκολο να τα τηρείς. Κάνε σωστούς χειρισμούς τώρα, και το πιθανότερο είναι πως θα σου δοθεί περισσότερη ελευθερία αργότερα.​—Λουκάς 16:10.

Πρόβλημα #2: Δεν μπορείς να καταλάβεις γιατί πρέπει να γυρνάς σπίτι τόσο νωρίς.

Η Νίκι, η οποία κάποτε δυσανασχετούσε με τα χρονικά όρια που της έθεταν οι γονείς της, λέει: «Θυμάμαι ότι νόμιζα πως η μαμά μου έβαζε κανόνες μόνο και μόνο επειδή της άρεσε αυτό».

Τι μπορεί να βοηθήσει: Εφάρμοσε την αρχή του εδαφίου Παροιμίες 15:22, το οποίο λέει: «Τα σχέδια ανατρέπονται όπου δεν υπάρχει εμπιστευτική συζήτηση, αλλά στο πλήθος των συμβούλων υπάρχει επιτυχία». Συζήτησε ήρεμα το ζήτημα με τους γονείς σου. Προσπάθησε να καταλάβεις γιατί καθόρισαν τη συγκεκριμένη ώρα. b

Γιατί είναι αποτελεσματικό: Το να ακούσεις προσεκτικά τους γονείς σου μπορεί να αποδειχτεί διαφωτιστικό. «Ο πατέρας μου μού είπε ότι η μαμά δεν μπορούσε να κοιμηθεί αν πρώτα δεν γυρνούσα σπίτι ασφαλής», λέει ο Στίβεν. «Ποτέ δεν μου είχε περάσει αυτό από το μυαλό».

Να θυμάσαι: Είναι πάντα καλύτερο να συζητάς τα ζητήματα ήρεμα παρά να λογομαχείς​—πράγμα που αναπόφευκτα θα έχει συνέπειες. «Έχω διαπιστώσει ότι αν ξεσπάσω στους γονείς μου», λέει η Νατάσα που αναφέρθηκε νωρίτερα, «συνήθως το πληρώνω με το να στερηθώ τα λίγα πράγματα που θέλω να κάνω στη συνέχεια».

Πρόβλημα #3: Νιώθεις ότι οι γονείς σου ελέγχουν τη ζωή σου.

Μερικές φορές οι γονείς λένε ότι οι κανόνες του σπιτιού​—στους οποίους μπορεί να περιλαμβάνονται και τα χρονικά όρια—​είναι για το καλό σου. «Όταν μου το λένε αυτό οι γονείς μου», λέει ο 20χρονος Μπράντι, «νιώθω ότι δεν θέλουν να παίρνω μόνος μου αποφάσεις ή να έχω δική μου άποψη».

Τι μπορεί να βοηθήσει: Μπορείς να ακολουθήσεις τη συμβουλή του Ιησού που είναι καταγραμμένη στο εδάφιο Ματθαίος 5:41: «Αν κάποιος που έχει εξουσία σου επιβάλει αγγαρεία για ένα μίλι, πήγαινε μαζί του δύο μίλια». Η Άσλι και ο αδελφός της βρήκαν έναν πρακτικό τρόπο για να εφαρμόσουν αυτή την αρχή. «Συνήθως προσπαθούμε να επιστρέφουμε στο σπίτι 15 λεπτά νωρίτερα», λέει η Άσλι. Μπορείς να θέσεις και εσύ έναν παρόμοιο στόχο;

Γιατί είναι αποτελεσματικό: Είναι πιο ευχάριστο να κάνουμε πράγματα επειδή το θέλουμε παρά επειδή απλώς έτσι πρέπει! Και σκέψου το εξής: Όταν επιλέγεις να πας σπίτι λίγο πιο νωρίς, τότε έχεις εσύ τον έλεγχο του χρόνου σου. Επιπλέον, ίσως αυτό σου θυμίζει την αρχή: «Η καλή σου πράξη να γίνει, όχι σαν από εξαναγκασμό, αλλά με τη δική σου θέληση».​—Φιλήμονα 14.

Η έγκαιρη επιστροφή στο σπίτι αυξάνει επίσης την εμπιστοσύνη που σου έχουν οι γονείς σου, πράγμα που συχνά οδηγεί σε μεγαλύτερη ελευθερία. Ο 18χρονος Γουέιντ επισημαίνει: «Αν κερδίσεις την εμπιστοσύνη των γονέων σου, τότε εκείνοι θα χαλαρώσουν το σχοινί».

Γράψε κάτι άλλο που σε προβληματίζει όσον αφορά τα χρονικά όρια που σου θέτουν οι γονείς σου.

Τι μπορεί να σε βοηθήσει να υπερπηδήσεις αυτό το πρόβλημα;

Γιατί, κατά τη γνώμη σου, μπορεί να είναι αυτό αποτελεσματικό;

Κάποια μέρα θα φύγεις πιθανότατα από το σπίτι και θα έχεις αρκετή ελευθερία. Στο μεταξύ, κάνε υπομονή. «Μπορεί να μην έχεις όλες τις ελευθερίες που θέλεις», λέει η Τίφανι, που τώρα είναι 20 χρονών, «αλλά αν μπορείς να μάθεις να δέχεσαι τους περιορισμούς που σου επιβάλλονται, δεν θα περάσεις όλη σου την εφηβεία μέσα στη μιζέρια».

 

a Τα ονόματα σε αυτό το άρθρο έχουν αλλαχτεί.

b Για εισηγήσεις, βλέπε το άρθρο «Οι Νεαροί Ρωτούν . . . Γιατί να Υπάρχουν Τόσο Πολλοί Κανόνες;» στο Ξύπνα! του Δεκεμβρίου 2006.

ΣΚΕΨΟΥ

  • Πώς το γεγονός ότι πρέπει να τηρείς χρονικά όρια δείχνει το ενδιαφέρον των γονέων σου για εσένα;

  • Αν έχεις ήδη παραβιάσει κάποια χρονικά όρια που σου έθεσαν οι γονείς σου, πώς μπορείς να επανορθώσεις;