Ματιές στον Κόσμο

◼ Μια επισταμένη μελέτη για την υγεία των κοραλλιών τα οποία σχηματίζουν υφάλους δείχνει ότι το 32,8 τοις εκατό από αυτά που έχουν ταξινομηθεί διατρέχουν «υψηλό κίνδυνο εξαφάνισης» ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής ή της παρέμβασης των ντόπιων κατοίκων.​—ΣΑΪΕΝΣ, ΗΠΑ.

◼ Από τα 2.000 και πλέον παιδιά με αναπνευστικά προβλήματα τα οποία εξετάστηκαν στο παιδιατρικό τμήμα ενός νοσοκομείου στην Αθήνα, περίπου «το 65 τοις εκατό [βρέθηκε ότι είχε εκτεθεί] στον καπνό του τσιγάρου αφού τουλάχιστον ένας από τους γονείς του είναι καπνιστής».​—ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΕΛΛΑΔΑ.

◼ «Η ανερχόμενη τιμή του πετρελαίου, το αυξημένο κόστος διαβίωσης, . . . η απειλή της οικονομικής ύφεσης . . . και οι επανεμφανιζόμενες φυσικές καταστροφές τονίζουν πόσο ευάλωτοι είμαστε: προφανώς δεν έχουμε κανέναν κατάλληλο βραχυπρόθεσμο ή μακροπρόθεσμο τρόπο αντιμετώπισης για οποιοδήποτε από αυτά τα σοβαρά ζητήματα».​—ΛΟΥΙ ΜΑΡΙΑ ΝΤΕ ΠΟΥΙ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ.

◼ Στην Πολωνία, το 17 τοις εκατό των αγοριών και το 18 τοις εκατό των κοριτσιών έχουν δοκιμάσει ναρκωτικά μέχρι την ηλικία των 15 ετών.​—ΖΙΤΣΙ ΒΑΡΣΑΒΙ, ΠΟΛΩΝΙΑ.

Σύγκρουση Λιονταριών-Ανθρώπων

Καθώς ο ανθρώπινος πληθυσμός στην Αφρική αυξάνεται, ο βιότοπος των άγριων ζώων μειώνεται οδηγώντας σε «συχνές και συνήθως βίαιες συναντήσεις», λέει το περιοδικό Άφρικα Τζεογκράφικ του Κέιπ Τάουν. Τα λιοντάρια, ιδιαίτερα, «φαίνεται πως θεωρούν πλέον τους ανθρώπους θήραμά τους». Στην Τανζανία, για παράδειγμα, τα λιοντάρια σκοτώνουν τουλάχιστον 70 ανθρώπους ετησίως από το 1990 και έπειτα. Σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα, αναφέρει το περιοδικό, αγέλες λιονταριών «ειδικεύονται στη θήρευση ανθρώπων, αρπάζοντάς τους μπροστά από τις καλύβες τους και εισβάλλοντας μέσα από αχυροσκεπές και ασυμπαγείς τοίχους από λάσπη».

Ανακαλύπτονται Αρχαίες Αιγυπτιακές Σιταποθήκες

Αρχαιολόγοι από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο οι οποίοι εργάζονται στη νότια Αίγυπτο έχουν φέρει στο φως εφτά αρχαίους σιτοβολώνες, τους μεγαλύτερους από αυτούς που είναι γνωστοί σε εκείνη τη χώρα. Τεχνουργήματα που βρέθηκαν εκεί κοντά έδωσαν τη δυνατότητα στους αρχαιολόγους να τοποθετήσουν χρονικά την κατασκευή των αποθηκών ανάμεσα στο 1630 και στο 1520 Π.Κ.Χ. Αν η χρονολόγηση είναι ακριβής, οι αποθήκες υπήρχαν στις ημέρες του Μωυσή. Οι κυκλικές, πλινθόκτιστες αποθήκες, διαμέτρου 5,5 έως 6,5 μέτρων και, από ό,τι φαίνεται, ύψους τουλάχιστον 7,5 μέτρων, αποτελούσαν τμήμα ενός τοπικού διαχειριστικού κέντρου. Η έκθεση του πανεπιστημίου σχετικά με αυτό το εύρημα λέει ότι τέτοιου είδους κέντρα «λειτουργούσαν ως χώροι όπου συγκεντρωνόταν ο γεωργικός πλούτος της κοιλάδας του Νείλου για να χρησιμοποιηθεί από το κράτος. Το σιτάρι ως μέσο συναλλαγής ήταν αυτό που έδινε στους φαραώ τη δύναμή τους». Η έκθεση προσθέτει πως, «εφόσον το σιτάρι ήταν μέσο συναλλαγής, οι αποθήκες λειτουργούσαν ως τράπεζα και πηγή τροφίμων».

Χαρτί Δυνατό σαν Ατσάλι

Ερευνητές του Βασιλικού Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Σουηδίας έχουν αναπτύξει μια μέθοδο παραγωγής χαρτιού από κυτταρίνη ξύλου που διατηρεί τη φυσική δύναμη των ινών της. Η συνήθης μηχανική διαδικασία της πολτοποίησης του ξύλου στη χαρτοποιία φθείρει τις λεπτές ίνες κυτταρίνης του ξύλου και τις αποδυναμώνει σε μεγάλο βαθμό. Ωστόσο, η σουηδική ομάδα πέτυχε τη διάσπαση του πολτού μέσω ενζύμων και κατόπιν τον απαλό διαχωρισμό των ινών κυτταρίνης μέσα σε νερό, με τη χρήση ενός μηχανικού κόπανου. Όταν οι ακέραιες ίνες στραγγίζονται, δομούνται σε δίκτυα, παράγοντας έτσι φύλλα χαρτιού με αντοχή μεγαλύτερη από του χυτοσίδηρου και σχεδόν ίση με του δομικού χάλυβα.