Μια Στήλη Πάνω από τη Θάλασσα

◼ Έχετε δει ποτέ θαλάσσιο σίφωνα; Ένας τέτοιος σίφωνας σχηματίστηκε στα ανοιχτά των ακτών της Ταϊτής στις 25 Δεκεμβρίου 2005. Για περίπου 30 λεπτά, εμφανίστηκε μια μακριά χοάνη στροβιλιζόμενου αέρα και νερού μεταξύ θάλασσας και ουρανού, η οποία σιγά σιγά άσπρισε και τελικά εξαφανίστηκε.

Οι θαλάσσιοι σίφωνες ενίοτε αποκαλούνται και υδρανεμοστρόβιλοι, αλλά συνήθως είναι ασθενέστεροι από τους χερσαίους ανεμοστρόβιλους. Γενικά διαρκούν γύρω στα δέκα λεπτά, μολονότι υπήρξαν και μερικοί που κράτησαν μία ώρα. Επειδή δημιουργούνται στη θάλασσα, εντοπίζονται συνήθως τυχαία, πράγμα που δυσκολεύει τους μετεωρολόγους να τους κατανοήσουν πλήρως. Σύμφωνα με αναφορές παρατηρητών, μπορεί να κάνουν δυνατό θόρυβο που θυμίζει φορτηγό τρένο.

Περιγράφοντας τη συναισθηματική του αναστάτωση, ένας Βιβλικός ψαλμωδός της αρχαιότητας έγραψε: «Υδάτινα βάθη φωνάζουν προς υδάτινα βάθη στον ήχο των ορμητικών χειμάρρων σου». (Ψαλμός 42:7) Μερικά λεξικά υποδεικνύουν ότι η λέξη του πρωτότυπου εβραϊκού κειμένου η οποία μεταφράζεται “ορμητικοί χείμαρροι” θα μπορούσε να αναφέρεται σε έναν τέτοιον θαλάσσιο σίφωνα. Αν ισχύει αυτό, τότε τα αισθήματα του ψαλμωδού θα μπορούσαν κάλλιστα να παρομοιαστούν με αυτό το φαινόμενο. Εκείνος είπε ότι η ψυχή του ήταν «απελπισμένη» και ότι “θορυβούσε” μέσα του. Ωστόσο, αντλούσε παρηγοριά από τον Θεό του. «Πρόσμενε τον Θεό», είπε απευθυνόμενος στην ψυχή του, «γιατί και πάλι θα τον εξυμνήσω ως τη μεγαλειώδη σωτηρία του εαυτού μου και ως τον Θεό μου».​—Ψαλμός 42:11.

Όπως ο ψαλμωδός, έτσι και εμείς ίσως να υφιστάμεθα δεινά που μπορούν να παρομοιαστούν με ανεμοστρόβιλο πάνω από τη θάλασσα. Αν όμως προσμένουμε τον Θεό, εκείνος θα αποδειχτεί μεγαλειώδης σωτηρία μας.