Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Είναι Κακό να Θέλω Λίγη Ιδιωτική Ζωή;

Είναι Κακό να Θέλω Λίγη Ιδιωτική Ζωή;

Οι Νεαροί Ρωτούν

Είναι Κακό να Θέλω Λίγη Ιδιωτική Ζωή;

Στα παρακάτω σενάρια, βάλε ✔ δίπλα στην πιο πιθανή αντίδρασή σου.

1. Είσαι στο δωμάτιό σου με την πόρτα κλειστή, και ένα από τα αδέλφια σου μπαίνει ξαφνικά χωρίς να χτυπήσει.

“Δεν πειράζει . . . και εγώ το ίδιο κάνω”.

“Τι αγένεια! Και αν ντυνόμουν;”

2. Μιλάς στο τηλέφωνο με έναν φίλο σου, και η μαμά σου είναι εκεί κοντά και προφανώς έχει στήσει αφτί.

“Δεν πειράζει . . . δεν έχω τίποτα να κρύψω”.

“Τι ενοχλητικό! Νιώθω να με κατασκοπεύουν!”

3. Έχεις μόλις γυρίσει στο σπίτι, και οι γονείς σου σε βομβαρδίζουν με ερωτήσεις. «Πού πήγες; Τι έκανες; Με ποιους ήσουν;»

“Δεν πειράζει . . . αφού συνήθως τους λέω τα πάντα”.

“Τι κρίμα! Οι γονείς μου δεν με εμπιστεύονται!”

ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ, η ιδιωτική ζωή πιθανότατα δεν σε απασχολούσε ιδιαίτερα. Αν το μικρότερο αδελφάκι σου έμπαινε ξαφνικά στο δωμάτιό σου, δεν σε πείραζε γιατί έτσι θα είχες παρέα. Αν οι γονείς σου σού έκαναν μια ερώτηση, απαντούσες χωρίς δισταγμό. Η ζωή σου τότε ήταν ανοιχτό βιβλίο. Τώρα, όμως, ίσως έρχονται στιγμές που θα ήθελες να κλείσεις αυτό το βιβλίο. «Μου αρέσει να κρατάω κάποια πράγματα για τον εαυτό μου», λέει ο 14χρονος Κώστας. a

Γιατί αυτή η ξαφνική επιθυμία για απομόνωση; Εν μέρει, επειδή μεγαλώνεις. Για παράδειγμα, οι αλλαγές που συμβαίνουν στο σώμα σου κατά την εφηβεία ίσως σε κάνουν να νιώθεις πολύ άβολα​—ακόμα και όταν είσαι με την οικογένειά σου. Επιπλέον, καθώς μεγαλώνεις, αρχίζεις να νιώθεις όσο ποτέ άλλοτε την ανάγκη να σκέφτεσαι κάποια πράγματα κατ’ ιδίαν. Αυτό δείχνει ότι αναπτύσσεις «ικανότητα σκέψης»​—χαρακτηριστικό που η Γραφή θεωρεί αξιέπαινο για ένα νεαρό άτομο. (Παροιμίες 1:1, Δευτερονόμιο 32:29) Και ο Ιησούς, επίσης, πήγε σε «κάποιον ερημικό τόπο» για να στοχαστεί.​—Ματθαίος 14:13.

Βέβαια, είσαι ακόμα υπό την εξουσία των γονέων σου, και εκείνοι δικαιούνται να ξέρουν τι συμβαίνει στη ζωή σου. (Εφεσίους 6:1) Ωστόσο, η δική τους ανάγκη να ξέρουν σε συνδυασμό με τη δική σου ανάγκη να μεγαλώσεις μπορεί να δημιουργήσει συγκρούσεις. Τι μπορείς να κάνεις για αυτό; Ας εξετάσουμε δύο τομείς στους οποίους ενδέχεται να ανακύψουν προβλήματα.

Όταν Αναζητάς Λίγη Μοναξιά

Υπάρχουν αρκετοί βάσιμοι λόγοι για να αναζητάς λίγη μοναξιά. Ίσως θέλεις απλώς να ξεκουραστείς λίγο. (Μάρκος 6:31) Ή, όταν θέλεις να προσευχηθείς, ίσως κάνεις αυτό που συμβούλεψε ο Ιησούς τους μαθητές του: «Πήγαινε μέσα στο ιδιαίτερο δωμάτιό σου και, αφού κλείσεις την πόρτα σου, προσευχήσου στον Πατέρα σου». (Ματθαίος 6:6· Μάρκος 1:35) Αλλά όταν εσύ κλείνεις την πόρτα του δωματίου σου (αν έχεις δικό σου δωμάτιο), οι γονείς σου μπορεί να μη σκεφτούν ότι προσεύχεσαι! Τα αδέλφια σου πάλι ίσως δεν καταλαβαίνουν ότι θέλεις απλώς λίγη απομόνωση.

Τι μπορείς να κάνεις. Αντί να μετατρέψεις το δωμάτιό σου σε εμπόλεμη ζώνη, κάνε τα ακόλουθα:

● Όσον αφορά τα αδέλφια σου, δοκίμασε να θέσεις μερικούς λογικούς στοιχειώδεις κανόνες ώστε να έχεις κάποιον χρόνο για τον εαυτό σου. Αν χρειάζεται, ζήτα τη βοήθεια των γονέων σου.

● Όσον αφορά τους γονείς σου, προσπάθησε να μπεις στη θέση τους. «Μερικές φορές, οι γονείς μου έρχονται να ελέγξουν τι κάνω», λέει η 16χρονη Ρεβέκκα. «Αλλά για να είμαι ειλικρινής, και εγώ θα έκανα το ίδιο αν είχα παιδί​—με όλους αυτούς τους πειρασμούς που αντιμετωπίζουν οι νεαροί σήμερα!» Αντιλαμβάνεσαι εσύ τις βαθύτερες ανησυχίες των γονέων σου, όπως η Ρεβέκκα;​—Παροιμίες 19:11.

● Ρώτα με ειλικρίνεια τον εαυτό σου: “Μήπως έχω δώσει στους γονείς μου λαβή να υποψιάζονται ότι κάτι τρέχει όταν η πόρτα μου είναι κλειστή; Μήπως είμαι τόσο μυστικοπαθής για την προσωπική μου ζωή ώστε νιώθουν πως πρέπει να με «κατασκοπεύουν» για να μαθαίνουν τι γίνεται;” Γενικά, όσο περισσότερο ανοίγεσαι στους γονείς σου, τόσο λιγότερο θα σε υποψιάζονται. b

Σχέδιο δράσης. Παρακάτω, γράψε τι μπορείς να πεις για να θίξεις αυτό το θέμα στους γονείς σου.

․․․․․

Όταν Κάνεις Φίλους

Είναι φυσιολογικό να δημιουργείς φιλίες έξω από τον οικογενειακό κύκλο στη διάρκεια της εφηβείας. Εξίσου φυσιολογικό είναι, όμως, να αναρωτιούνται οι γονείς σου ποιοι είναι οι φίλοι σου και τι κάνεις μαζί τους. Για τους γονείς σου, αυτό είναι απλώς μέρος του ρόλου τους​—στοιχειώδες καθήκον. Ωστόσο, εσένα ίσως σου φαίνεται ότι το ενδιαφέρον τους αγγίζει τα όρια της παράνοιας. «Θέλω να χρησιμοποιώ το κινητό μου και το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο χωρίς να έρχονται οι γονείς μου πάνω από το κεφάλι μου κάθε δέκα λεπτά και να ρωτάνε με ποιον μιλάω», λέει η 16χρονη Έμι.

Τι μπορείς να κάνεις. Αντί να αφήσεις τις φιλίες σου να δημιουργήσουν φραγμό ανάμεσα σε εσένα και στους γονείς σου, δοκίμασε τα ακόλουθα:

● Πες ποιοι είναι οι φίλοι σου, και φρόντισε να τους γνωρίσουν οι γονείς σου. Εσύ μεν μπορεί να μη θέλεις να κάνουν οι γονείς σου τον ντετέκτιβ, αλλά τι επιλογή τους αφήνεις αν περιβάλλεις τους φίλους σου με ένα πέπλο μυστηρίου; Να θυμάσαι ότι οι γονείς σου ξέρουν πως οι φίλοι που διαλέγεις θα σε επηρεάσουν πολύ. (1 Κορινθίους 15:33) Όσο περισσότερα ξέρουν οι γονείς σου για τις παρέες σου, τόσο πιο άνετα είναι πιθανό να νιώθουν για τις επιλογές σου σε αυτόν τον τομέα.

● Μίλησε με σεβασμό στους γονείς σου για αυτό το ζήτημα. Αντί να τους κατηγορήσεις ότι ανακατεύονται σε ξένες υποθέσεις, θα μπορούσες για παράδειγμα να πεις: «Νιώθω πως ό,τι λέω στους φίλους μου περνάει από λογοκρισία. Δυσκολεύομαι να κάνω έστω και μια απλή συζήτηση». Ίσως οι γονείς σου αποφασίσουν να μην ελέγχουν σε τέτοιον βαθμό την επικοινωνία σου με τους φίλους σου.​—Παροιμίες 16:23.

● Να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου: Ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα; Ότι δεν έχεις ιδιωτική ζωή ή ότι θέλεις να κρύψεις κάποια πράγματα; Η 22χρονη Μαργαρίτα λέει: «Αν ζεις με τους γονείς σου και εκείνοι ανησυχούν για κάτι, πρέπει να σκεφτείς: “Αυτό που κάνω δεν είναι κακό, οπότε γιατί να το κρύψω;” Αν, όμως, νιώθεις ότι πρέπει να το κρύψεις, τότε κάτι άλλο συμβαίνει».

Σχέδιο δράσης. Παρακάτω, γράψε τι μπορείς να πεις για να θίξεις αυτό το θέμα στους γονείς σου.

․․․․․

Η Ιδιωτική Ζωή και Εσύ

Σκέψου τώρα μερικές λύσεις για έναν συγκεκριμένο τομέα της ιδιωτικής ζωής που σε απασχολεί.

Βήμα 1: Προσδιόρισε το πρόβλημα.

Σε ποιον τομέα θα ήθελες μεγαλύτερα περιθώρια ιδιωτικής ζωής;

․․․․․

Βήμα 2: Μπες στη θέση των γονέων σου.

Ποιες πιστεύεις ότι μπορεί να είναι οι βαθύτερες ανησυχίες τους;

․․․․․

Βήμα 3: Βρες λύσεις.

(α) Σκέψου τουλάχιστον έναν τρόπο με τον οποίο ίσως συντελείς άθελά σου στο πρόβλημα, και γράψε τον παρακάτω.

․․․․․

(β) Ποιες αλλαγές μπορείς να κάνεις σε σχέση με αυτό;

․․․․․

(γ) Πώς θα ήθελες να αντιμετωπίσουν οι γονείς σου τα παράπονά σου;

․․․․․

Βήμα 4: Συζήτησε το πρόβλημα.

Σε κάποια κατάλληλη στιγμή, συζήτησε με τους γονείς σου όσα έγραψες παραπάνω.

Περισσότερα άρθρα της σειράς «Οι Νεαροί Ρωτούν» μπορούν να βρεθούν στην ιστοσελίδα www.watchtower.org/​ypg

[Υποσημειώσεις]

a Μερικά ονόματα σε αυτό το άρθρο έχουν αλλαχτεί.

b Αν παρ’ όλα αυτά οι γονείς σου δείχνουν έλλειψη εμπιστοσύνης, πες τους ήρεμα και με σεβασμό πώς νιώθεις. Άκου προσεκτικά τις ανησυχίες τους και βεβαιώσου ότι δεν κάνεις τίποτα που να συντελεί στο πρόβλημα.​—Ιακώβου 1:19.

ΣΚΕΨΟΥ

● Γιατί δικαιούνται οι γονείς σου να μαθαίνουν τι συμβαίνει στη ζωή σου;

● Αν προσπαθείς να επικοινωνείς καλύτερα με τους γονείς σου, πώς θα σε βοηθήσει αυτό στην επικοινωνία σου με άλλους ενηλίκους αργότερα;

[Πλαίσιο/​Εικόνες στη σελίδα 19]

ΤΙ ΛΕΝΕ ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΥΝΟΜΗΛΙΚΟΙ ΣΟΥ

«Αν οι νεαροί μιλάνε ανοιχτά στους γονείς τους, τότε εκείνοι δεν θα έχουν και τόσους λόγους να διαβάζουν τα μηνύματά τους στο κομπιούτερ και στο τηλέφωνο για να μάθουν τι συμβαίνει στη ζωή τους».

«Δεν θα αναστατωνόμουν αν οι γονείς μου διάβαζαν τα μηνύματά μου. Σε μερικές χώρες, ο εργοδότης έχει το δικαίωμα να ελέγχει το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο των υπαλλήλων του. Γιατί λοιπόν να μην μπορούν και οι γονείς να κάνουν το ίδιο στα παιδιά τους;»

«Οι γονείς δεν θέλουν να πάθεις κακό, και μερικές φορές ίσως φαίνεται ότι επεμβαίνουν στην ιδιωτική σου ζωή. Φαίνεται άδικο. Αλλά ειλικρινά, αν ήμουν μητέρα, πιθανότατα θα έκανα το ίδιο».

[Εικόνες]

Ίντεν

Κέβιν

Αλέινα

[Πλαίσιο στη σελίδα 21]

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ

● Ο γιος σας είναι στο δωμάτιό του με την πόρτα κλειστή. Είναι σωστό να μπείτε ξαφνικά χωρίς να χτυπήσετε;

● Η κόρη σας ξέχασε το κινητό της φεύγοντας βιαστικά για το σχολείο. Είναι σωστό να κοιτάξετε τα μηνύματά της;

Αυτές δεν είναι εύκολες ερωτήσεις. Αφενός, δικαιούστε να ξέρετε τι συμβαίνει στη ζωή του παιδιού σας και οφείλετε να το προστατεύετε. Αφετέρου, δεν μπορείτε να είστε αιωνίως πάνω από το κεφάλι του σαν ελικόπτερο για να εποπτεύετε την κάθε του κίνηση. Πώς θα βρείτε τη χρυσή τομή;

Πρώτον, συνειδητοποιήστε ότι η επιθυμία του παιδιού σας για ιδιωτική ζωή δεν προμηνύει πάντα προβλήματα. Συνήθως αποτελεί φυσιολογικό μέρος της ανάπτυξης. Ένα μέτρο ιδιωτικής ζωής επιτρέπει στους εφήβους να ετοιμαστούν προτού «ανοίξουν τα φτερά τους», σφυρηλατώντας τις δικές τους φιλίες και βρίσκοντας λύσεις στα προβλήματά τους με τη «δύναμη της λογικής» τους. (Ρωμαίους 12:1, 2) Τους βοηθάει επίσης να αναπτύξουν ικανότητα σκέψης​—ιδιότητα απαραίτητη για να λειτουργούν ως υπεύθυνοι ενήλικοι. (1 Κορινθίους 13:11) Επιπρόσθετα, τους δίνει τη δυνατότητα να συλλογίζονται προτού απαντήσουν σε δύσκολες ερωτήσεις.​—Παροιμίες 15:28.

Δεύτερον, πρέπει να αντιληφθείτε ότι, αν προσπαθείτε να ελέγχετε κάθε λεπτομέρεια της ζωής του παιδιού σας, μπορεί να το κάνετε να αγανακτήσει και να επαναστατήσει. (Εφεσίους 6:4· Κολοσσαείς 3:21) Μήπως τότε πρέπει να πάψετε να ασχολείστε; Όχι, γιατί εξακολουθείτε να είστε ο γονέας. Εντούτοις, το ζητούμενο είναι να αποκτήσει το παιδί σας εκπαιδευμένη συνείδηση. (Δευτερονόμιο 6:6, 7· Παροιμίες 22:6) Σε τελική ανάλυση, η καθοδήγηση είναι πιο αποτελεσματική από την επιτήρηση.

Τρίτον, συζητήστε το ζήτημα με το παιδί σας. Ακούστε τα παράπονά του. Θα μπορούσατε ενίοτε να είστε πιο διαλλακτικοί; (Φιλιππησίους 4:5) Πείτε στο παιδί σας ότι θα του επιτρέπετε να έχει έναν βαθμό ιδιωτικής ζωής όσο δεν προδίδει την εμπιστοσύνη σας. Εξηγήστε ποιες θα είναι οι συνέπειες της ανυπακοής, και ενεργήστε ανάλογα αν χρειαστεί. Να είστε βέβαιοι ότι μπορείτε να παραχωρήσετε στο παιδί σας ένα μέτρο ιδιωτικής ζωής χωρίς να παραιτηθείτε από το ρόλο του στοργικού γονέα.

[Εικόνα στη σελίδα 20]

Η εμπιστοσύνη είναι σαν το μισθό​—πρέπει να κερδηθεί