Η Φύση Προηγήθηκε

«Ρώτησε . . . , σε παρακαλώ, . . . τα φτερωτά πλάσματα των ουρανών, και θα σου πουν. . . . Το χέρι του Ιεχωβά το έκανε αυτό».​—Ιώβ 12:7-9.

ΤΟ ΚΑΘΕΤΙ πάνω στα πουλιά φαίνεται πως είναι σχεδιασμένο για πτήση. Για παράδειγμα, οι κάλαμοι των φτερών πρέπει να σηκώνουν ολόκληρο το βάρος του πουλιού κατά την πτήση. Πώς μπορούν τα φτερά να είναι τόσο ελαφριά και συνάμα τόσο δυνατά; Αν κόψετε τον κάλαμο ενός φτερού, ίσως βρείτε την απάντηση. Μοιάζει με αυτό που οι μηχανικοί αποκαλούν κατασκευή σάντουιτς με χρήση διογκωμένου υλικού. Το εσωτερικό του είναι μαλακό και το περίβλημά του σκληρό. Οι μηχανικοί έχουν μελετήσει τον κάλαμο του φτερού, και οι κατασκευές σάντουιτς χρησιμοποιούνται στην αεροναυπηγική.

Και τα οστά των πουλιών είναι εκπληκτικά σχεδιασμένα. Τα περισσότερα είναι κούφια, ενώ μερικά είναι ενισχυμένα με εσωτερικά στυλίδια, σε έναν σχηματισμό που οι μηχανικοί αποκαλούν δικτύωμα με διαγώνιες ράβδους. Είναι ενδιαφέρον ότι παρόμοιο σχέδιο χρησιμοποιήθηκε για να κατασκευαστούν τα φτερά του διαστημικού λεωφορείου.

Οι πιλότοι ισορροπούν τα σύγχρονα αεροσκάφη προσαρμόζοντας τα πτερύγια καμπυλότητας που βρίσκονται στα φτερά και στην ουρά. Αλλά ένα πουλί χρησιμοποιεί 48 μύες σε κάθε φτερούγα και ωμοπλάτη του για να αλλάζει τη θέση και την κίνηση των δύο φτερούγων του καθώς και των μεμονωμένων φτερών, κάνοντάς το αυτό πολλές φορές το δευτερόλεπτο. Διόλου παράξενο που οι αεροναυπηγοί ζηλεύουν την ακροβατική ικανότητα των πουλιών!

Η πτήση, ιδίως στο στάδιο της απογείωσης, καταναλώνει πολλή ενέργεια. Ως εκ τούτου, τα πουλιά χρειάζονται έναν ισχυρό «κινητήρα» ταχείας καύσης. Η καρδιά ενός πουλιού χτυπάει ταχύτερα από την καρδιά ενός θηλαστικού παρόμοιου μεγέθους και είναι συνήθως μεγαλύτερη και ισχυρότερη. Επίσης, οι πνεύμονες των πουλιών έχουν διαφορετικό σχέδιο, με τον αέρα να κινείται προς μία μόνο κατεύθυνση, πράγμα που τους κάνει πιο αποτελεσματικούς από των θηλαστικών.

Πόσο αποτελεσματικός είναι ο «κινητήρας» ενός πουλιού; Η αποτελεσματικότητα ενός αεροσκάφους ορίζεται μεταξύ άλλων και από το αν αυτό μπορεί να απογειωθεί μεταφέροντας επαρκή ποσότητα καυσίμων. Όταν ένα Μπόινγκ 747 απογειώνεται για μια δεκάωρη πτήση, σχεδόν το ένα τρίτο του βάρους του είναι καύσιμα. Παρόμοια, μια αποδημητική τσίχλα μπορεί να χάσει σχεδόν το μισό βάρος της σε μια δεκάωρη πτήση. Αλλά όταν ένα ακτοτούρλι απογειώνεται από την Αλάσκα με προορισμό τη Νέα Ζηλανδία, το μισό και πλέον βάρος του είναι λίπος. Το εκπληκτικό, όμως, είναι ότι πετάει περίπου 190 ώρες (οχτώ ημέρες) χωρίς διακοπή. Κανένα εμπορικό αεροσκάφος δεν μπορεί να το κάνει αυτό.