Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Τα Νησιά Φερόες—Συνδεδεμένα με Ξεχωριστό Τρόπο

Τα Νησιά Φερόες—Συνδεδεμένα με Ξεχωριστό Τρόπο

Τα Νησιά Φερόες​—Συνδεδεμένα με Ξεχωριστό Τρόπο

ΤΑ Νησιά Φερόες, μια μικροσκοπική συστάδα 18 νησιών στη φουρτουνιασμένη θάλασσα του Βόρειου Ατλαντικού, κατοικούνται από έναν λαό που έχει δική του γλώσσα​—τη φεροϊκή. Σε αυτά τα νησιά με την απόκοσμη ομορφιά, απόκρημνα βουνά καταλήγουν κάθετα στη θάλασσα. Στις ακτές υπάρχουν χωριά με πολύχρωμα σπίτια. Το καλοκαίρι, οι χλοοσκεπείς λόφοι λάμπουν σε απαράμιλλες αποχρώσεις του πράσινου.

Οι 48.000 κάτοικοι των νησιών λειτουργούν ως ενιαία κοινότητα, αλλά αυτό δεν ήταν πάντα εύκολο. Στο παρελθόν, άνθρωποι και αγαθά μεταφέρονταν από νησί σε νησί με κωπήλατες βάρκες. Για να πάει κανείς από το ένα χωριό στο άλλο, διέσχιζε απότομα βουνά και βαθιά φαράγγια. Το χτίσιμο ενός σπιτιού αποτελούσε πραγματικό άθλο, καθώς όλα τα υλικά έπρεπε να μεταφερθούν με βάρκα. Προτού αρχίσει η κατασκευή, έπρεπε να τα κουβαλήσουν στο χωριό από ένα μικρό φυσικό λιμάνι στην ακτή.

Οι Πρώτοι Κάτοικοι

Τα παλιότερα διαθέσιμα στοιχεία για τα Νησιά Φερόες καταγράφηκαν γύρω στο 825 Κ.Χ. από έναν Ιρλανδό μοναχό, ο οποίος αφηγείται ότι υπήρχαν εκεί Ιρλανδοί ασκητές εκατό και πλέον χρόνια πριν από αυτόν. Ωστόσο, ο εποικισμός των νησιών φέρεται ότι ξεκίνησε στις αρχές του ένατου αιώνα με την άφιξη του Γκρίμουρ Κάμπαν από τη Νορβηγία.

Αν και οι πρώτοι κάτοικοι ζούσαν από την αλιεία, αυτοί οι έποικοι ασχολήθηκαν και με την εκτροφή προβάτων. Το όνομα των νησιών στη φεροϊκή (Φέρογιαρ) σημαίνει «Προβατονήσια», και η εκτροφή προβάτων παραμένει σημαντική ασχολία. Το μαλλί τους χρησιμεύει για την προστασία από τον άνεμο, τη βροχή και το κρύο. Μάλιστα, ένα παλιό ρητό λέει ότι “το μαλλί είναι το χρυσάφι των Φερόων”.

Ακόμη και σήμερα, τα πρόβατα είναι περισσότερα από τους κατοίκους. Τα σφάζουν με τον παραδοσιακό τρόπο, και κρεμούν το κρέας τους για να στραγγίξει σε παραπήγματα στα οποία μπαίνει άφθονος αέρας. Αυτό του χαρίζει μια ιδιαίτερα επιθυμητή γεύση και το κάνει ξεχωριστή λιχουδιά.

Όπως θα ήταν αναμενόμενο για έναν μικρό, απομονωμένο πληθυσμό, οι Φεροανοί έχουν αναπτυγμένο το αίσθημα της αλληλεγγύης που δημιουργείται μεταξύ ανθρώπων οι οποίοι εξαρτώνται ο ένας από τον άλλον για να επιβιώσουν. Αυτό το αίσθημα παραμένει ζωντανό καθώς τα σύγχρονα μέσα μεταφοράς και επικοινωνίας διευκολύνουν την επαφή μεταξύ τους.

Σύνδεση με Σήραγγες

Η πρώτη σήραγγα στα νησιά κατασκευάστηκε το 1963. Διαπερνάει ένα βουνό στο νοτιότερο νησί, το Σούντχουροϊ, και συνδέει δύο χωριά. Η διάνοιξή της, η οποία περιλάμβανε εκτεταμένη εκσκαφή, διάτρηση και ανατίναξη, πραγματοποιούνταν ταυτόχρονα και από τις δύο πλευρές του βουνού.

Μια πιο πρόσφατη σήραγγα στέλνει την οδική κυκλοφορία περίπου 150 μέτρα κάτω από τη θάλασσα και συνδέει δύο από τα μεγαλύτερα νησιά. Κατά τη διάνοιξή της, ένα γεωτρύπανο μήκους 5 μέτρων διείσδυε στη βραχώδη μάζα. Στη συνέχεια, τοποθετούσαν δυναμίτη στην άκρη του ορύγματος και τον ανατίναζαν. Μετά την έκρηξη, απομάκρυναν τα βράχια, ανοίγοντας έτσι ένα τμήμα μήκους 5 μέτρων. Η διαδικασία αυτή επαναλαμβανόταν ώσπου η σήραγγα έφτασε τα 6 χιλιόμετρα. Στις 29 Απριλίου 2006, δόθηκε στην κυκλοφορία.

Τα Νησιά Φερόες έχουν τώρα 18 σήραγγες, δύο εκ των οποίων είναι υποθαλάσσιες και συνδέουν νησιά. Καμιά άλλη χώρα στον κόσμο δεν έχει τόσα χιλιόμετρα σηράγγων ανά κάτοικο. Και όμως γίνονται ήδη σχέδια για καινούριες σήραγγες. Το κοινοβούλιο έχει εγκρίνει την κατασκευή δύο επιπλέον σηράγγων μεταξύ μεγάλων νησιών. Η μία από αυτές, η οποία αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2012, θα έχει μήκος 11,9 χιλιόμετρα και θα είναι μία από τις μακρύτερες υποθαλάσσιες σήραγγες στον κόσμο.

Άλλος ένας Μοναδικός Δεσμός

Στα Νησιά Φερόες ζει και μια ομάδα ανθρώπων τους οποίους ενώνει ένας διαφορετικός δεσμός​—ο ισχυρός πνευματικός δεσμός που υπάρχει μεταξύ των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Οι πρώτοι Μάρτυρες που επισκέφτηκαν τα νησιά ήταν δύο πιστές γυναίκες που ήρθαν από τη Δανία το 1935. Ολόκληρο εκείνο το καλοκαίρι πήγαιναν με τα πόδια από σπίτι σε σπίτι μεταδίδοντας το Γραφικό άγγελμα της Βασιλείας του Θεού. Με τον καιρό, κάποιοι νησιώτες δέχτηκαν αυτό το ενθαρρυντικό άγγελμα και άρχισαν να το κηρύττουν και οι ίδιοι.​—Ματθαίος 24:14.

Σήμερα, υπάρχουν στα νησιά γύρω στους εκατό Μάρτυρες οι οποίοι συναθροίζονται σε τέσσερις Αίθουσες Βασιλείας. Επιτελούν με ζήλο τη διακονία τους, με σύμμαχό τους τούς εξαιρετικούς δρόμους και τις σήραγγες που συνδέουν αυτά τα μαγευτικά νησιά του φουρτουνιασμένου Βόρειου Ατλαντικού.

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Αυτή η σήραγγα στέλνει την οδική κυκλοφορία περίπου 150 μέτρα κάτω από τη θάλασσα και συνδέει δύο από τα μεγαλύτερα νησιά