Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Τι μας Κάνει Καλούς ή Κακούς;

Τι μας Κάνει Καλούς ή Κακούς;

Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Τι μας Κάνει Καλούς ή Κακούς;

ΟΙ ΣΕΛΙΔΕΣ της ιστορίας βρίθουν από αφηγήσεις μίσους και αιματοχυσίας. Ωστόσο, μέσα από τα συντρίμμια που αφήνουν πίσω τους οι τραγωδίες ξεπροβάλλουν συχνά εκπληκτικές πράξεις ανθρώπινης καλοσύνης και αυτοθυσίας. Γιατί κάποιος γίνεται πωρωμένος δολοφόνος και κάποιος άλλος ευαίσθητος ανθρωπιστής; Γιατί αναφαίνονται μερικές φορές στην ανθρώπινη συμπεριφορά ζωώδη χαρακτηριστικά;

Ατέλεια και Συνείδηση

Η Αγία Γραφή δηλώνει ευθέως: «Η τάση της καρδιάς του ανθρώπου είναι κακή από τη νεότητά του». (Γένεση 8:21) Γι’ αυτό και τα παιδιά έχουν έφεση στις αταξίες. (Παροιμίες 22:15) Όλοι μας ρέπουμε εκ γενετής προς το κακό. (Ψαλμός 51:5) Για να κάνουμε το καλό απαιτείται προσπάθεια, όπως όταν κάποιος κωπηλατεί κόντρα στο ρεύμα.

Παρ’ όλα αυτά, έχουμε προικιστεί και με συνείδηση. Αυτή η έμφυτη αίσθηση περί ορθού και εσφαλμένου κάνει τους περισσότερους από εμάς να κινούμαστε εντός των ορίων της ανθρώπινης ευπρέπειας. Να γιατί ακόμη και κάποιοι που δεν έχουν καμιά παιδεία σε θέματα ηθικής ίσως διακρίνονται για την καλοσύνη τους. (Ρωμαίους 2:14, 15) Εντούτοις, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η τάση μας προς την αδικοπραγία μπορεί να δημιουργήσει μια σύγκρουση μέσα μας. Τι άλλο, ό­μως, επηρεάζει ίσως την εσωτερική μας πάλη μεταξύ καλού και κακού;

Διεφθαρμένο Περιβάλλον

Ο χαμαιλέοντας αλλάζει χρώματα για να ταιριάζει με το περιβάλλον του. Παρόμοια, όσοι επιλέγουν για συντροφιά τους κακοποιά στοιχεία είναι πιο πιθανό να υιοθετήσουν ανάλογα χαρακτηριστικά. Η Γραφή προειδοποιεί: «Δεν πρέπει να ακολουθήσεις τους πολλούς για κακούς σκοπούς». (Έξοδος 23:2) Από την άλλη πλευρά, η συχνή συναναστροφή με ανθρώπους που είναι έντιμοι, δίκαιοι και ηθικά ακέραιοι μας βοηθάει να κάνουμε το καλό.​—Παροιμίες 13:20.

Ωστόσο, δεν μπορούμε να θεωρούμε τον εαυτό μας άτρωτο στην επιρροή του κακού απλώς και μόνο επειδή δεν συναναστρεφόμαστε προσωπικά με αδικοπραγούντες. Λόγω της ατέλειάς μας, το κακό μπορεί να παραμονεύει στα βάθη του νου μας, περιμένοντας μια κατάλληλη ευκαιρία για να εμφανιστεί. (Γένεση 4:7) Επιπλέον, το κακό μπορεί να μπαίνει στο σπίτι μας με τα μέσα ενημέρωσης και επικοινωνίας. Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, τα τηλεοπτικά προγράμματα και οι κινηματογραφικές ταινίες ωραιοποιούν συχνά τη βία και τις εκδικητικές πράξεις. Ακόμη και η τακτική παρακολούθηση των παγκόσμιων ή των τοπικών ειδήσεων μπορεί να μας απευαισθητοποιήσει απέναντι στα δεινά και στον πόνο των συνανθρώπων μας.

Ποια είναι η βασική αιτία της διαφθοράς που επικρατεί στο περιβάλλον μας; Η Γραφή απαντάει: «Ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται στην εξουσία του πονηρού». (1 Ιωάννη 5:19) Οι Γραφές εκθέτουν αυτόν τον “πονηρό”, τον Σατανά τον Διάβολο, ως ψεύτη και ανθρωποκτόνο. (Ιωάννης 8:44) Ο Σατανάς διασπείρει το κακό χρησιμοποιώντας την επιρροή του κόσμου του.

Εφόσον όλοι αυτοί οι παράγοντες διαμορφώνουν τη στάση και τις ενέργειές μας, μερικοί μπορεί να σκεφτούν ότι δεν ευθύνονται οι ίδιοι για τις κακές τους πράξεις. Αληθεύει, όμως, αυτό; Όπως ακριβώς το τιμόνι ελέγχει την κατεύθυνση του αυτοκινήτου και το πηδάλιο την κατεύθυνση του πλοίου, έτσι και ο νους ελέγχει το σώμα.

Καλό ή Κακό​—Η Επιλογή Είναι Δική Σας

Πριν από κάθε εκούσια πράξη, καλή ή κακή, έχει προηγηθεί σκέψη. Αν «σπέρνουμε» θετικές και ενάρετες σκέψεις, θα θερίσουμε καλούς καρπούς. Αντιθέτως, αν επιτρέψουμε να φυτρώσουν στο νου μας σπόροι ιδιοτελούς επιθυμίας, αυτοί πιθανότατα θα αποδώσουν αφθονία κακού. (Λουκάς 6:43-45· Ιακώβου 1:14, 15) Συνεπώς, μπορεί να λεχθεί ότι ο άνθρωπος είναι τόσο καλός ή κακός όσο επιλέγει να είναι.

Ευτυχώς, η Γραφή δείχνει ότι μπορούμε να μάθουμε να είμαστε καλοί. (Ησαΐας 1:16, 17) Η δύναμη που μας ωθεί να κάνουμε το καλό είναι η αγάπη, επειδή «η αγάπη δεν εργάζεται το κακό στον πλησίον». (Ρωμαίους 13:10) Όταν καλλιεργούμε αγάπη για τους άλλους, μας είναι αδιανόητο να κάνουμε κακό σε οποιονδήποτε.

Ο Ρέι από την Πενσυλβανία των ΗΠΑ το διαπίστωσε αυτό προσωπικά. Είχε συνηθίσει από μικρός να μπλέκεται σε βίαιους καβγάδες, και σύντομα απέκτησε ανάλογο παρατσούκλι. Πάλευε επίσης με τον ευέξαπτο χαρακτήρα του. Εφαρμόζοντας τις Γραφικές αρχές, όμως, έκανε σταδιακά αλλαγές. Ωστόσο, αυτό δεν ήταν πάντα εύκολο. Κάποιες φορές ένιωθε όπως ο Βιβλικός συγγραφέας Παύλος, ο οποίος είπε: «Όταν θέλω να κάνω το σωστό, το κακό είναι παρόν σε εμένα». (Ρωμαίους 7:21) Τώρα, έπειτα από χρόνια αποφασιστικών προσπαθειών, ο Ρέι είναι σε θέση να “νικάει το κακό με το καλό”.​—Ρωμαίους 12:21.

Γιατί αξίζει να καταβάλλουμε προσπάθειες ώστε να “περπατάμε στην οδό των αγαθών”; (Παροιμίες 2:20-22) Επειδή τελικά το καλό θα θριαμβεύσει επί του κακού. Η Γραφή δηλώνει: «Όσοι πράττουν το κακό θα εκκοπούν . . . Λίγο ακόμη και ο πονηρός δεν θα υπάρχει πια . . . Οι πράοι όμως θα γίνουν κάτοχοι της γης και θα βρίσκουν εξαιρετική ευχαρίστηση στην αφθονία της ειρήνης». (Ψαλμός 37:9-11) Ο Θεός θα εξαλείψει κάθε ίχνος κακού. Τι ένδοξο μέλλον επιφυλάσσεται σε εκείνους που προσπαθούν επιμελώς να κάνουν το καλό!

ΕΧΕΤΕ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙ;

● Ποιος είναι υπεύθυνος για τις πράξεις μας;​—Ιακώβου 1:14.

● Είναι δυνατόν να αλλάξουμε πορεία;​—Ησαΐας 1:16, 17.

● Θα τερματιστεί ποτέ το κακό;​—Ψαλμός 37:9, 10· Παροιμίες 2:20-22.

[Εικόνες στη σελίδα 21]

Ο άνθρωπος είναι τόσο καλός ή κακός όσο επιλέγει να είναι