Παράξενα Πλάσματα στην Άγρια Φύση της Τασμανίας

ΣΤΟ φως της ημέρας, το δάσος αποπνέει μια αίσθηση γαλήνης και ησυχίας. Αλλά όταν πέσει το σκοτάδι, ανατριχιαστικά γρυλίσματα και ουρλιαχτά σκίζουν τον αέρα από άκρη σε άκρη. Μα ποιος στριγκλίζει έτσι; Ένα νευρώδες μαρσιποφόρο που κουβαλάει ένα άθλιο όνομα​—ο διάβολος της Τασμανίας. Αυτά τα γεροδεμένα πλάσματα συνθέτουν με τις κραυγές και την όψη τους μια απίστευτα μανιασμένη εικόνα, ιδίως την ώρα που γευματίζουν πάνω από κάποιο κουφάρι. Ωστόσο, οι φασαριόζικοι καβγάδες τους δεν είναι τόσο απειλητικοί όσο ακούγονται.

Αυτά τα ζώα μπορούν να καθαρίσουν το δάσος από τα ψοφίμια με εκπληκτική ταχύτητα. Με τα πανίσχυρα σαγόνια και τα δόντια τους μπορούν να καταβροχθίσουν σχεδόν οποιοδήποτε κουφάρι​—δέρμα, κόκαλα, τα πάντα. Μάλιστα, μέσα σε μισή ώρα είναι ικανά να φάνε ποσότητα ίση με το 40% του βάρους τους​—σαν να τρώει ένας άνθρωπος 25 κιλά μπριζόλες στην καθισιά του!

Εκεί υπάρχει όμως και ο συμπαθέστατος φασκωλόμυς, ένα άκακο, κοντόχοντρο πλασματάκι που είναι ό,τι πρέπει για αγκαλιές. Όπως όλα τα μαρσιποφόρα, οι θηλυκοί φασκωλόμυες έχουν μάρσιπο και θηλάζουν τα μικρά τους. Εντούτοις, ανόμοια με τους συγγενείς τους, ο δικός τους μάρσιπος έχει το άνοιγμα προς τα πίσω, αναμφίβολα για να μη λερώνεται το μωρό όταν η μητέρα σκάβει λαγούμια. Επίσης, τα δόντια τους δεν σταματούν ποτέ να αναπτύσσονται​—πραγματικό θείο δώρο, εφόσον με αυτά ροκανίζουν ό,τι εμπόδιο συναντούν κάτω από το έδαφος. Παρότι φαίνονται δυσκίνητοι, ξαφνιάζουν με την επιδεξιότητά τους και με το λεπτεπίλεπτο τρόπο με τον οποίο πιάνουν φύλλα και χόρτα με τα μπροστινά τους πόδια και τα φέρνουν στο στόμα τους.

 Μια άλλη περίεργη φυσιογνωμία είναι ο πλατύποδας. Αυτό το αλλόκοτο πλάσμα έχει ράμφος και πόδια με νηκτική μεμβράνη σαν της πάπιας, σώμα και τρίχωμα σαν της ενυδρίδας και ουρά σαν του κάστορα. Γεννάει αβγά όπως η κότα, σκάβει λαγούμια όπως ο φασκωλόμυς και θηλάζει τα μικρά του όπως η αρκούδα. Διόλου παράξενο που ο πρώτος επιστήμονας που εξέτασε έναν πλατύποδα νόμιζε ότι επρόκειτο για καλοστημένη φάρσα!

Γιατί ενθουσιαζόμαστε όταν βλέπουμε τέτοια πλάσματα; Σίγουρα επειδή αυτό θέλει ο Δημιουργός μας. Η Αγία Γραφή αποκαλύπτει ότι είπε στο πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι να “έχουν σε υποταγή . . . κάθε ζωντανό πλάσμα που κινείται πάνω στη γη”. (Γένεση 1:28) Όταν παρατηρούμε τέτοια ζώα στο φυσικό τους περιβάλλον, δεν μας δημιουργείται η επιθυμία να ανταποκριθούμε σε αυτόν το διορισμό;

[Πλαίσιο/​Εικόνα στη σελίδα 11]

ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΩΝ ΓΙΓΑΝΤΩΝ

Όσον αφορά το μέγεθος, ελάχιστοι ζωντανοί οργανισμοί μπορούν να συναγωνιστούν τα μεγάλα δέντρα της Τασμανίας. Το ψηλότερο είναι ο Ευκάλυπτος ο βασιλεύων, ένα ανθοφόρο δέντρο του οποίου το ύψος είναι κατά μέσο όρο 75 μέτρα. Το ψηλότερο ζωντανό δείγμα αυτού του είδους έχει ύψος 99,6 μέτρα, μόλις 16 μέτρα λιγότερο από το ψηλότερο δέντρο του κόσμου, μια σεκόγια στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ.

Ένας άλλος κάτοικος του δάσους, το πεύκο Δακρύδιον το φραγκλίνειον, έχει μόλις το μισό ύψος από ό,τι ο Ευκάλυπτος ο βασιλεύων, αλλά ζει ως και έξι φορές περισσότερο. Μερικοί επιστήμονες υπολογίζουν ότι αυτά τα πεύκα μπορούν να ζήσουν πάνω από 3.000 χρόνια, γεγονός που τα κατατάσσει στα μακροβιότερα δέντρα της γης. Αυτός ο «πρίγκιπας» της τασμανικής ξυλείας αποτελεί αγαπημένη επιλογή επιπλοποιών και ναυπηγών. Το κιτρινωπό ξύλο του είναι εύκολο στην κατεργασία και περιέχει ένα αιθέριο έλαιο που λειτουργεί ως φυσικό συντηρητικό και εντομοαπωθητικό. Μερικοί κορμοί που περισυλλέγονται από το έδαφος του δάσους μπορούν ακόμα να αξιοποιηθούν παρότι κείτονταν εκεί εκατοντάδες χρόνια.

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Διάβολος της Τασμανίας

[Ευχαριστίες]

© J & C Sohns/​age fotostock

[Εικόνα στη σελίδα 11]

Φασκωλόμυς

[Εικόνα στη σελίδα 11]

Πλατύποδας

[Ευχαριστίες για την προσφορά των εικόνων στη σελίδα 11]

Wombat and platypus: Tourism Tasmania; giant tree: Tourism Tasmania and George Apostolidis