Η Αγία Γραφή​—Ένα Βιβλίο με Ακριβείς Προφητείες​—Μέρος 4

Η Γραφή Προείπε ότι ο Χριστός θα Υπέφερε και θα Πέθαινε

Σε αυτή την οχταμερή σειρά, το «Ξύπνα!» θα ασχοληθεί με ένα εντυπωσιακό χαρακτηριστικό της Αγίας Γραφής​—τις προφητείες, ή αλλιώς τις προρρήσεις της. Αυτά τα άρθρα θα σας βοηθήσουν να βρείτε απαντήσεις στις εξής ερωτήσεις: Είναι οι Βιβλικές προφητείες απλώς έργο ευφυών ανθρώπων; Ή μήπως φέρουν τη σφραγίδα της θεϊκής έμπνευσης; Σας καλούμε να σταθμίσετε οι ίδιοι τα υπάρχοντα στοιχεία.

ΟΤΑΝ ο Ιησούς Χριστός ήταν στη γη πριν από περίπου 2.000 χρόνια, ήξερε ότι επρόκειτο να θανατωθεί βάναυσα από τους εχθρούς του. Πώς το ήξερε; Ήταν πλήρως εξοικειωμένος με τις προφητείες που τον αφορούσαν και βρίσκονταν στις Εβραϊκές Γραφές, ή αλλιώς στην Παλαιά Διαθήκη. Πολλές από αυτές τις προρρήσεις τις κατέγραψε ο προφήτης Ησαΐας 700 και πλέον χρόνια προτού γεννηθεί ο Ιησούς. Αλλά πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι τα λόγια του Ησαΐα γράφτηκαν όντως πριν από τα γεγονότα που περιγράφουν;

Το 1947, στη Δυτική Όχθη, ένας Βεδουίνος βοσκός ανακάλυψε κάποιους ρόλους που ήταν κρυμμένοι σε μια σπηλιά στο Κουμράν, στη βορειοδυτική ακτή της Νεκράς Θαλάσσης. Αυτοί οι ρόλοι, μαζί με άλλους που βρέθηκαν σε κοντινές σπηλιές, πήραν την ονομασία «Ρόλοι της Νεκράς Θαλάσσης». Περιλαμβάνουν ένα αντίγραφο ολόκληρου του βιβλίου του Ησαΐα, * το οποίο τοποθετείται χρονικά περίπου στο δεύτερο αιώνα πριν από τη γέννηση του Ιησού. Επομένως, αυτά που έγραψε ο  Ησαΐας ήταν όντως προφητείες. Τι προείπε για τα όσα θα υπέφερε ο Χριστός, δηλαδή ο Μεσσίας; * Ας ασχοληθούμε με δύο από αυτές τις προφητείες.

Τα Παθήματα του Χριστού Προειπώθηκαν

Προφητεία 1: «Τη ράχη μου την έδωσα σε εκείνους που χτυπούν».​—Ησαΐας 50:6. *

Εκπλήρωση: Το 33 Κ.Χ., οι Ιουδαίοι εχθροί του Ιησού τον έφεραν ενώπιον του Ρωμαίου Κυβερνήτη Πόντιου Πιλάτου για να δικαστεί. Αναγνωρίζοντας ότι ο Ιησούς ήταν αθώος, ο κυβερνήτης προσπάθησε να τον αφήσει ελεύθερο. Παρ’ όλα αυτά, επειδή οι Ιουδαίοι κραύγαζαν ανένδοτοι απαιτώντας το θάνατο του Ιησού, ο Πιλάτος «αποφάσισε να ικανοποιηθεί το αίτημά τους» και παρέδωσε τον Ιησού για να κρεμαστεί στο ξύλο. (Λουκάς 23:13-24) Πριν από αυτό, όμως, «ο Πιλάτος πήρε τον Ιησού και τον μαστίγωσε». (Ιωάννης 19:1) Όπως προείπε ο Ησαΐας, ο Ιησούς δεν πρόβαλε καμιά αντίσταση αλλά “έδωσε τη ράχη του σε εκείνους που χτυπούν”.

Τι αποκαλύπτει η ιστορία:

● Η ιστορία επιβεβαιώνει ότι οι Ρωμαίοι συνήθως μαστίγωναν τα θύματά τους πριν τα εκτελέσουν. Σύμφωνα με ένα σύγγραμμα, χρησιμοποιούσαν «ένα μαστίγιο φτιαγμένο από δερμάτινες λωρίδες ενισχυμένες με κομμάτια από μόλυβδο ή αιχμηρό μέταλλο. Το θύμα . . . δεχόταν τα χτυπήματα στη γυμνή του πλάτη . . . ώσπου σκιζόταν η σάρκα. Ενίοτε υπέκυπτε στα τραύματά του». Ο Ιησούς, όμως, επέζησε από αυτό το πρώτο μαρτύριο.

Ο Θάνατος του Χριστού Προειπώθηκε

Προφητεία 2: «Έχυσε την ψυχή του στο θάνατο». (Ησαΐας 53:12) * Δίνοντας επιπρόσθετες πληροφορίες, το εδάφιο Ψαλμός 22:16 δηλώνει: «Σύναξις πονηρευομένων με περιέκλεισεν· ετρύπησαν τας χείρας μου και τους πόδας μου».​—«Μετάφραση του Βάμβα».

Εκπλήρωση: «Αφού έβαλε να μαστιγώσουν τον Ιησού, [ο Πιλάτος] τον παρέδωσε για να κρεμαστεί στο ξύλο», λέει το εδάφιο Μάρκος 15:15. Στην περίπτωση του Ιησού, αυτή η βάρβαρη μορφή εκτέλεσης περιλάμβανε το κάρφωμα των χεριών και των ποδιών του σε ένα ξύλο. (Ιωάννης 20:25) Μερικές ώρες αργότερα, ο Ιησούς «έβγαλε μια δυνατή κραυγή και εξέπνευσε».​—Μάρκος 15:37.

Τι αποκαλύπτει η ιστορία:

● Παρότι οι ιστορικές πηγές δεν δίνουν πολλές λεπτομέρειες σχετικά με το θάνατο του Ιησού, ο επιφανής Ρωμαίος ιστορικός Τάκιτος, ο οποίος γεννήθηκε γύρω στο 55 Κ.Χ., έγραψε ότι «ο Κρίστους, από τον οποίο προήλθε το όνομα [Χριστιανοί], καταδικάστηκε στην εσχάτη των ποινών στη διάρκεια της βασιλείας του Τιβέριου από έναν από τους επιτρόπους μας, τον Πόντιο Πιλάτο». * Τα λόγια του Τάκιτου συμφωνούν πλήρως με τις αφηγήσεις των Ευαγγελίων, που επίσης αναφέρουν τον Τιβέριο Καίσαρα, τον Πόντιο Πιλάτο και άλλους αξιωματούχους.​—Λουκάς 3:1· 23:1-33· Ιωάννης 19:1-24.

Η ιστορία επιβεβαιώνει επίσης ότι οι Ρωμαίοι εκτελούσαν δούλους καθώς και όσους θεωρούσαν απεχθείς εγκληματίες κρεμώντας τους σε ξύλο. Ενίοτε έδεναν τα θύματά τους εκεί πάνω. Άλλες φορές χρησιμοποιούσαν καρφιά. «Έμπηγαν τα καρφιά στα χέρια και στα πόδια», λέει κάποιο σύγγραμμα, «και το θύμα έμενε κρεμασμένο εκεί υποφέροντας ένα μαρτύριο», νιώθοντας «ανυπόφορη δίψα και σφαδάζοντας από τους πόνους».

Όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, ο Ιησούς ήξερε εκ των προτέρων ότι θα πέθαινε με βάναυσο τρόπο. Έτσι λοιπόν, καθώς πλησίαζε το τέλος του, αυτός ο ατρόμητος άντρας μπορούσε να πει στους πιστούς ακολούθους του: «Ανεβαίνουμε στην Ιερουσαλήμ, και ο Γιος του ανθρώπου θα παραδοθεί στους πρωθιερείς και στους γραμματείς, και αυτοί θα τον καταδικάσουν σε θάνατο και θα τον  παραδώσουν σε εθνικούς για να τον περιπαίξουν και να τον μαστιγώσουν και να τον κρεμάσουν στο ξύλο». (Ματθαίος 20:18, 19) Αλλά κάποιοι μπορεί να ρωτήσουν: Γιατί έπρεπε να πεθάνει ο Ιησούς; Η απάντηση περιλαμβάνει όλους εμάς, και μάλιστα μας φέρνει τα καλύτερα νέα που θα μπορούσαμε ποτέ να ακούσουμε!

«Συντρίφτηκε για τα Σφάλματά Μας»

Ως ατελείς άνθρωποι, συχνά κάνουμε λάθη. Η Γραφή το αποκαλεί αυτό αμαρτία. Η αμαρτία μπορεί να παρομοιαστεί με χαλίκι που έχει μπει μέσα σε μια μηχανή. Στο τέλος, το χαλίκι θα κάνει τη μηχανή να φθαρεί και να σταματήσει να λειτουργεί. Με έναν παρόμοιο τρόπο, η αμαρτία μάς κάνει να γερνάμε, να αρρωσταίνουμε και να πεθαίνουμε. «Ο μισθός που πληρώνει η αμαρτία είναι θάνατος», λέει το εδάφιο Ρωμαίους 6:23. Χάρη στο θάνατο του Χριστού, όμως, έχουμε τη δυνατότητα να απελευθερωθούμε από αυτή την τραγική κατάσταση. Γιατί μπορούμε να το πούμε αυτό; Σε μια άλλη εκπληκτική προφητεία, ο Ησαΐας έγραψε αναφορικά με τον Χριστό ότι επρόκειτο να πεθάνει «για την παράβασή μας», ή να “συντριφτεί για τα σφάλματά μας”, και ότι «λόγω των πληγών του γιατρευτήκαμε». *​—Ησαΐας 53:5.

Η προφητεία του Ησαΐα μάς φέρνει στο μυαλό τα λόγια του Ιησού στο εδάφιο Ιωάννης 3:16: «Ο Θεός αγάπησε τον κόσμο τόσο πολύ, ώστε έδωσε τον μονογενή του Γιο, για να μην καταστραφεί όποιος ασκεί πίστη σε αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή».

Πώς μπορείτε να αναπτύξετε πίστη στον Ιησού; Μαθαίνοντας για αυτόν. Εκείνος είπε προσευχόμενος: «Αυτό σημαίνει αιώνια ζωή, το να αποκτούν γνώση για εσένα, τον μόνο αληθινό Θεό, και για αυτόν που απέστειλες, τον Ιησού Χριστό». (Ιωάννης 17:3) Αυτή η πολύτιμη γνώση υπάρχει στη Γραφή.​—2 Τιμόθεο 3:16.

Εύλογα λοιπόν, ο Ιησούς θέλει να αποκτήσουν αιώνια ζωή όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι. Σε αρμονία με αυτό, έκανε μια αξιοσημείωτη πρόβλεψη λίγο πριν από το θάνατό του: «Αυτά τα καλά νέα της βασιλείας [της κυβέρνησης του Θεού, η οποία θα χορηγήσει τα οφέλη της θυσίας του Χριστού] θα κηρυχτούν σε όλη την κατοικημένη γη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη». (Ματθαίος 24:14) Όπως θα δούμε στα επόμενα δύο άρθρα αυτής της σειράς, και αυτή η προφητεία αποδείχτηκε ακριβέστατη.

[Υποσημειώσεις]

[Πλαίσιο/​Εικόνα στη σελίδα 20]

ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Ο Νόμος του Θεού στο έθνος του Ισραήλ περιείχε διατάξεις που αποτελούσαν προφητικό πρότυπο αυτού που θα έκανε αργότερα ο Μεσσίας. Για παράδειγμα, όταν ένας Ισραηλίτης αμάρτανε, δηλαδή έδειχνε ανυπακοή στον Θεό, έπρεπε να προσφέρει ένα υγιές ζώο. (Λευιτικό 17:11· 22:21) Μπορούσαν οι θυσίες ζώων να κάνουν πλήρη εξιλέωση για τις αμαρτίες; Όχι. (Εβραίους 10:4) Αλλά μπορούσαν​—και αυτό έκαναν—​να προεικονίσουν τη θυσία που θα κάλυπτε την αμαρτία: τη θυσία “του Αρνιού του Θεού το οποίο αφαιρεί την αμαρτία του κόσμου”. (Ιωάννης 1:29· Εβραίους 10:1, 5-10) Όλοι όσοι ασκούν πίστη σε αυτό το συμβολικό Αρνί, τον Ιησού Χριστό, έχουν την πολύτιμη ελπίδα της αιώνιας ζωής.​—Ιωάννης 6:40.