Πολλές φορές, όταν έχετε μια διαφωνία με το σύντροφό σας, σκαλίζετε το παρελθόν αναμασώντας ένα κατεβατό από παλιά παράπονα που υποτίθεται ότι έχουν τακτοποιηθεί εδώ και πολύ καιρό. Τι φταίει; Το γεγονός ότι είτε ο ένας είτε και οι δυο σας ίσως δεν ξέρετε πώς να συγχωρείτε.

Μπορείτε όμως να μάθετε. Αλλά πρώτα ας δούμε γιατί δυο σύζυγοι μπορεί να δυσκολεύονται τόσο πολύ να συγχωρήσουν ο ένας τον άλλον.

Εξουσία. Μερικοί σύζυγοι—άντρες και γυναίκες—αρνούνται τη συγχώρηση για να διατηρήσουν ένα είδος εξουσίας πάνω στο σύντροφό τους. Έτσι λοιπόν, όταν υπάρξει κάποια σύγκρουση, χρησιμοποιούν ένα παλιό περιστατικό σαν άσο στο μανίκι για να έχουν το πάνω χέρι.

Μνησικακία. Τα σημάδια μιας παλιάς προσβολής μπορεί να κάνουν καιρό να σβήσουν. Μπορεί κάποιος να πει στο σύντροφό του “Σε συγχωρώ”, αλλά μέσα του να συνεχίσει να τρέφει μνησικακία—ίσως ακόμα και τη λαχτάρα να ανταποδώσει τα ίσα.

Απογοήτευση. Μερικοί παντρεύονται με τη σιγουριά ότι η ζωή τους θα κυλάει σαν ρομαντικό μυθιστόρημα. Όταν λοιπόν προκύψει κάποια διαφωνία, δεν κάνουν βήμα πίσω και απορούν πώς είναι δυνατόν το «τέλειο ταίρι» τους να έχει διαφορετική άποψη. Οι εξωπραγματικές προσδοκίες μπορεί να κάνουν κάποιον να βρίσκει συνεχώς λάθη και να δυσκολεύεται να συγχωρήσει.

Παρανόηση. Πολλοί σύντροφοι αρνούνται τη συγχώρηση επειδή παρανοούν την έννοιά της. Για παράδειγμα:

Αν συγχωρήσω, μικροποιώ το λάθος.

Αν συγχωρήσω, πρέπει να ξεχάσω αυτό που έγινε.

Αν συγχωρήσω, πάω γυρεύοντας να μου ξανακάνει τα ίδια και χειρότερα.

Ειλικρινά, η συγχώρηση δεν υπονοεί τίποτα από αυτά. Δεν παύει όμως μερικές φορές να γίνεται δύσκολη υπόθεση—ιδίως στα πλαίσια της στενής σχέσης των δύο συζύγων.

Κατανοήστε τι περιλαμβάνει η συγχώρηση. Στην Αγία Γραφή, η λέξη ἀφίημι, που χρησιμοποιείται στο πρωτότυπο ελληνικό κείμενο με την έννοια «συγχωρώ», κυριολεκτικά σημαίνει «αφήνω». Επομένως, η συγχώρηση δεν προϋποθέτει πάντα ότι θα ξεχάσετε το συμβάν ή θα μικροποιήσετε το λάθος. Μερικές φορές, σημαίνει ότι χρειάζεται απλώς να αφήσετε ένα ζήτημα να περάσει, για το δικό σας καλό αλλά και του γάμου σας.

Αναγνωρίστε ποιες είναι οι συνέπειες όταν δεν συγχωρείτε. Κάποιοι ειδικοί λένε ότι η μνησικακία σάς βάζει σε υψηλότερη ομάδα κινδύνου για ένα σωρό σωματικά και συναισθηματικά προβλήματα, όπως η κατάθλιψη και η υπέρταση—συν τη ζημιά που κάνει στο γάμο σας. Εύλογα, η Γραφή λέει: «Να δείχνετε καλοσύνη ο ένας στον άλλον και τρυφερή συμπόνια, συγχωρώντας ανεπιφύλακτα ο ένας τον άλλον».—Εφεσίους 4:32.

Αναγνωρίστε τα οφέλη της συγχώρησης. Το συγχωρητικό πνεύμα αφήνει και στους δυο σας το περιθώριο να δίνετε ο ένας στον άλλον το ευεργέτημα της αμφιβολίας αντί να κρατάτε «τεφτέρι» για τα λάθη. Με αυτόν τον τρόπο, θα δημιουργήσετε ένα περιβάλλον το οποίο δεν ευνοεί τη μνησικακία και αφήνει την αγάπη να ανθίζει ανεμπόδιστα.—Βιβλική αρχή: Κολοσσαείς 3:13.

Να είστε ρεαλιστές. Είναι ευκολότερο να είστε συγχωρητικοί όταν αποδέχεστε το σύντροφό σας έτσι όπως είναι, μαζί με τα ελαττώματά του. «Όταν εστιάζετε στο τι δεν πήρατε, είναι πανεύκολο να ξεχάσετε όλα αυτά που έχετε ήδη πάρει», λέει το βιβλίο Παλέψτε για το Γάμο Σας (Fighting for Your Marriage). «Στην παρούσα φάση της ζωής σας, σε ποιον από τους δύο καταλόγους θέλετε να εστιάσετε;» Να θυμάστε ότι κανένας άνθρωπος δεν είναι τέλειος—ούτε και εσείς.—Βιβλική αρχή: Ιακώβου 3:2.

Να είστε λογικοί. Την επόμενη φορά που θα προσβληθείτε από κάτι που είπε ή έκανε ο σύντροφός σας, αναρωτηθείτε: “Είναι τελικά τόσο σοβαρό; Πρέπει σώνει και καλά να απαιτήσω μια συγνώμη ή μπορώ απλώς να το παραβλέψω και να προχωρήσω;”—Βιβλική αρχή: 1 Πέτρου 4:8.

Αν είναι απαραίτητο, συζητήστε το ζήτημα. Εξηγήστε ήρεμα τι σας πρόσβαλε και γιατί νιώσατε έτσι. Μην αποδίδετε κακά κίνητρα ούτε να κάνετε απόλυτες δηλώσεις, εφόσον το μόνο που θα πετύχετε θα είναι να βάλετε το σύντροφό σας σε θέση άμυνας. Απλώς αναφερθείτε στο πώς σας επηρέασαν οι πράξεις του.