Η ΜΠΕΛΙΖ συγκεντρώνει τεράστια ποικιλία σε ελάχιστο χώρο—από τροπικά δάση μέχρι γαλαζοπράσινα νερά που βρέχουν ένα πλήθος νησιών κατά μήκος των ακτών της. Αλλά η γεωγραφική πολυμορφία είναι ένα μόνο από τα εντυπωσιακά χαρακτηριστικά της.

Εκατοντάδες είδη πουλιών και ζώων απαντώνται σε αυτή τη χώρα. Η άγρια ζωή της περιλαμβάνει το ζωηρόχρωμο τουκάν (Ramphastos sulfuratus) με το τεράστιο ράμφος και τον τάπιρο του Μπερντ (Tapirus bairdii)—έναν συγγενή του ρινόκερου ο οποίος έχει μαλακή μουσούδα και είναι ευκίνητος τόσο στην ξηρά όσο και στο νερό! Υπάρχει επίσης και ο μοναχικός ιαγουάρος (Panthera onca). Μάλιστα, η Μπελίζ διαθέτει το πρώτο καταφύγιο ιαγουάρων στον κόσμο.

Άλλοτε στην Μπελίζ άκμαζε ο πολιτισμός των Μάγια. Το 16ο αιώνα κατέφθασαν οι Ισπανοί κονκισταδόρες, οι οποίοι όμως δεν επικράτησαν ολοκληρωτικά επί των Μάγια. Αργότερα, οι Βρετανοί απέσπασαν τον έλεγχο της περιοχής και το 1862 την ανακήρυξαν επισήμως αποικία με την ονομασία Βρετανική Ονδούρα. Το 1981, η Μπελίζ απέκτησε την ανεξαρτησία της.

 Η ποικιλομορφία της χώρας αντανακλάται και στον πληθυσμό της. Μερικές από τις κύριες εθνότητες είναι οι Γκαριφούνα, οι Ινδοί, οι Κρεολοί, οι Μάγια και οι Μεστίσο (μιγάδες). Οι άνθρωποι είναι φιλικοί και ευγενικοί. Όταν τα παιδιά μιλούν στους μεγαλύτερους, συνήθως τους προσφωνούν «Κυρία» ή «Κύριε» και αποκρίνονται λέγοντας «Μάλιστα, κυρία» ή «Όχι, κύριε».

Στην Μπελίζ, υπάρχουν εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά στις εξής γλώσσες: αγγλική, αμερικανική νοηματική, ισπανική, κάτω γερμανική, κρεολή της Μπελίζ, μάγια (μοπάν) και μανδαρινική κινεζική. Το 2013, 1 στους 40 κατοίκους της Μπελίζ παρευρέθηκε στην Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού μαζί με τους Μάρτυρες.