ΟΙ ΛΟΓΟΙ για τους οποίους κάποιοι άνθρωποι μένουν άστεγοι ποικίλλουν. Ορισμένοι, όπως ο Τζο, βιώνουν προσωπικές τραγωδίες. Άλλοι, όπως ο Μαρτίν, απλώς εγκαταλείπουν μια «φυσιολογική» ζωή θεωρώντας την ανούσια ρουτίνα. Για κάποιους άλλους, ο λόγος είναι η φτώχεια, οι φυσικές καταστροφές, η ενδοοικογενειακή βία, τα ναρκωτικά, η κατάχρηση αλκοόλ, κάποια ψυχική νόσος, η έλλειψη οικονομικά προσιτής στέγης ή η απώλεια εργασίας.

Αν και κάποτε η έλλειψη στέγης θεωρούνταν αποκλειστικό πρόβλημα των αναπτυσσόμενων χωρών ή εκείνων που σφυροκοπούνται από τον πόλεμο ή την οικονομική ύφεση, τώρα έχει «αναδυθεί ως μείζον κοινωνικό ζήτημα στα περισσότερα αναπτυγμένα κράτη», λέει ο καθηγητής ψυχολογίας Πολ Τόρο. * Στους παράγοντες που συντελούν σε αυτή την κατάσταση μπορεί να περιλαμβάνεται η κυβερνητική πολιτική που αφορά την παροχή βοήθειας σε οικογένειες με χαμηλό εισόδημα καθώς και το διευρυνόμενο χάσμα της εισοδηματικής ανισότητας.

Πολλοί ανησυχούν για το αύριο. Εντούτοις, ορισμένοι έχουν μειώσει την ανησυχία τους εξετάζοντας τι λέει η Αγία Γραφή για το μέλλον—ένα ζήτημα που θα συζητήσουμε παρακάτω. Η Γραφή μπορεί επίσης να μας βοηθήσει τώρα παρέχοντάς μας αξιόπιστες αρχές για τη ζωή μας —αρχές που βελτιώνουν τόσο την οικονομική μας ασφάλεια όσο και τη συναισθηματική μας υγεία, όπως διαπίστωσαν προσωπικά ο Τζο και ο Μαρτίν.

«Ο Τζο έδειχνε έξυπνος, ευγενικός και ταπεινός», είπε η Σίντι, η οποία τον έβλεπε συχνά στη βιβλιοθήκη όπου εργαζόταν η ίδια. Η Σίντι είναι Μάρτυρας του Ιεχωβά, και κάποια φορά τού έδωσε τα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! Επίσης, τον προσκάλεσε σε μια Χριστιανική συνάθροιση. Χάρη στην καλοσύνη και στον σεβασμό που βρήκε εκεί, ο Τζο άρχισε να παρακολουθεί αυτές τις συναθροίσεις σε τακτική βάση. Επιπλέον, δέχτηκε να μελετήσει τη Γραφή με έναν άντρα από την εκκλησία.

Ο Τζο άντλησε ιδιαίτερη παρηγοριά από αυτά που μάθαινε, και άρχισε να εφαρμόζει τις Γραφικές διδασκαλίες, παρότι αυτό συνεπαγόταν μεγάλες αλλαγές. Για παράδειγμα, έμαθε ότι η ζωή είναι θεϊκό δώρο, το οποίο πρέπει να μεταχειριζόμαστε με σεβασμό, και ότι το κάπνισμα μολύνει το σώμα. (Ψαλμός 36:9) Γι’ αυτό, έκοψε το κάπνισμα, σε αρμονία με την αρχή που εκτίθεται στο εδάφιο 2 Κορινθίους 7:1: «Ας καθαρίσουμε τον εαυτό μας από κάθε μόλυσμα σάρκας». Και βέβαια, αυτή η απόφασή του ωφέλησε όχι μόνο την υγεία του αλλά και το πορτοφόλι του.

Ο Τζο έλαβε σοβαρά υπόψη του και τη συμβουλή της Γραφής να κάνουμε ό,τι μπορούμε προκειμένου να φροντίζουμε για τις υλικές μας ανάγκες, οπότε άρχισε να ψάχνει για δουλειά. * (1 Θεσσαλονικείς 4:11, 12) «Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο για έναν άνθρωπο από το να τρώει και να πίνει και να κάνει την ψυχή του να απολαμβάνει το καλό λόγω της σκληρής εργασίας του», λέει το εδάφιο Εκκλησιαστής 2:24. Αυτό το αίσθημα ικανοποίησης είναι επίσης αποτέλεσμα του αυτοσεβασμού που νιώθουμε καθώς η έντιμη εργασία μάς προσδίδει αξιοπρέπεια. Και παράλληλα έχουμε τη δυνατότητα να βοηθάμε τους φτωχούς.—Εφεσίους 4:28.

Βλέποντας την ειλικρίνεια του Τζο, «η εκκλησία τον αγκάλιασε», είπε η Σίντι. «Κάποιοι τον βοήθησαν να κάνει αίτηση για κατάλληλη στέγη και άλλες παροχές για τις οποίες πληρούσε τις προϋποθέσεις». Ο Τζο συνέχισε να προοδεύει και αργότερα βαφτίστηκε ως Μάρτυρας του Ιεχωβά. Τώρα μπορεί να μιλάει από προσωπική πείρα όταν παρακινεί και άλλους να αποκτήσουν σοφία από τον Θεό, η οποία βρίσκεται στις σελίδες της Γραφής.—Παροιμίες 3:13, 14.

Ο Μαρτίν ήταν 20 χρονών όταν άρχισε να αναζητάει το νόημα της ζωής. Ο ίδιος εξηγεί: «Ερευνούσα διάφορες θρησκείες και φιλοσοφίες και έπαιρνα ναρκωτικά ελπίζοντας να γεμίσω το κενό που ένιωθα, αλλά μάταια». Έζησε για κάποιο διάστημα στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ και κατόπιν πήγε στη Χαβάη. «Πίστεψα ότι είχα βρει τον παράδεισο», θυμάται. Αλλά η ομορφιά του τοπίου δεν κάλυψε το κενό μέσα του. «Ένιωθα τόσο καταθλιμμένος ώστε σκεφτόμουν ακόμα και την αυτοκτονία», παραδέχεται. Τότε ήταν που ξέσπασε σε λυγμούς και ικέτευσε τον Θεό: «Αν υπάρχεις, σε παρακαλώ βοήθησέ με να σε βρω».

Ο Μαρτίν θυμήθηκε ότι είχε δει μια επιγραφή που έλεγε «Αίθουσα Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά». Αποφάσισε να πάει εκεί για να παρακολουθήσει μια Χριστιανική συνάθροιση. «Μπήκα μέσα με τα μακριά μου μαλλιά, τη γενειάδα μου, και με ρούχα που δεν είχα βγάλει από πάνω μου επί μήνες», λέει ο ίδιος. «Ωστόσο, με περίμενε ένα θερμό καλωσόρισμα». Ο Μαρτίν δέχτηκε να μελετήσει τη Γραφή, και έφευγε με συνέπεια από το «σπίτι» του στην παραλία και πήγαινε με τα πόδια στην πλατεία της πόλης για να κάνει τη Γραφική του μελέτη.

 Επιτέλους, άρχισε να βρίσκει απαντήσεις στα ερωτήματά του—απαντήσεις που τον κάλυψαν πλήρως. Απαλλάχτηκε από την κατάθλιψη και γεύτηκε τη χαρά για την οποία μίλησε ο Ιησούς: «Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που έχουν συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης».—Ματθαίος 5:3.

Η καινούρια άποψη που είχε υιοθετήσει για τη ζωή σύντομα έγινε φανερή καθώς εφάρμοζε τις ίδιες Γραφικές αρχές που βοήθησαν και τον Τζο να πάρει τη ζωή του στα χέρια του. Άρχισε να ενδιαφέρεται περισσότερο για την εμφάνισή του, και με τη βοήθεια των Μαρτύρων βρήκε δουλειά και σπίτι. «Προηγουμένως, ήμουν γνωστός ως ο άστεγος της πλατείας, αλλά τώρα οι ντόπιοι δεν πίστευαν στα μάτια τους βλέποντας πόσο είχα αλλάξει», λέει ο Μαρτίν.

Αργότερα, επέστρεψε στην Αργεντινή, όπου βαφτίστηκε ως Μάρτυρας του Ιεχωβά. Τώρα θεωρεί πολύτιμο το προνόμιο που έχει να βοηθάει και άλλα άτομα που πεινούν πνευματικά να βρουν απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα της ζωής.

Ο Ιερεμίας, ένας αρχαίος υπηρέτης του Θεού, έζησε σε καιρό μεγάλης στενοχώριας. Ένας αμείλικτος εχθρός κατέλαβε τη χώρα του και οδήγησε πολλούς από τον λαό του στην εξορία και στη δουλεία. (Θρήνοι 1:3) Αν και ο Ιερεμίας δεν είχε την ίδια τύχη, έχασε ουσιαστικά τα πάντα. Με θλίψη προσευχήθηκε: «Θυμήσου την ταλαιπωρία μου και το ότι είμαι άστεγος».—Θρήνοι 3:19.

Παρά τη συμφορά που τον βρήκε, δεν παραδόθηκε στην απελπισία. Γιατί; Αφενός, γνώριζε ότι ο Ιεχωβά δεν θα τον εγκατέλειπε. (Ιερεμίας 1:8) Αφετέρου, μελετούσε τις Γραφές, οι οποίες μιλούν για έναν καιρό στον οποίο η φτώχεια και τα βάσανα θα εκλείψουν  και θα αντικατασταθούν από αληθινή ειρήνη και ασφάλεια.—Ψαλμός 37:10, 11.

Αυτές οι συνθήκες θα γίνουν πραγματικότητα, όχι με ανθρώπινες προσπάθειες, αλλά μέσω μιας τέλειας κυβέρνησης, της Βασιλείας του Θεού. (Δανιήλ 7:13, 14) Ο Βασιλιάς αυτής της Βασιλείας δεν είναι άλλος από τον Ιησού Χριστό, ο οποίος εκδήλωσε μεγάλη συμπόνια για τους φτωχούς όταν βρισκόταν στη γη ως άνθρωπος. (Λουκάς 7:22· 14:13) Υπό τη διακυβέρνησή του, «θα βλαστάνει ο δίκαιος, . . . και [θα υπάρχει] αφθονία ειρήνης . . . Θα ελευθερώσει τον φτωχό που κραυγάζει για βοήθεια, καθώς και τον ταλαιπωρημένο και τον αβοήθητο. Από την καταδυνάστευση και τη βία θα απολυτρώσει τις ψυχές τους».—Ψαλμός 72:7, 12, 14.

Ο Ιησούς έκανε τη Βασιλεία του Θεού το επίκεντρο της διδασκαλίας του. (Λουκάς 4:43) Μάλιστα, δίδαξε τους ανθρώπους να προσεύχονται: «Ας έρθει η βασιλεία σου. Ας γίνει το θέλημά σου, όπως στον ουρανό, έτσι και πάνω στη γη». (Ματθαίος 6:9, 10) Πώς θα είναι η ζωή στη γη όταν η Βασιλεία του Θεού αναλάβει τον πλήρη έλεγχο; Η Γραφή μάς δίνει μια ελκυστική πρόγευση. Για παράδειγμα, αναφερόμενη στους υπηκόους αυτής της βασιλείας, λέει:

• «Θα χτίσουν σπίτια και θα κατοικήσουν· θα φυτέψουν αμπέλια και θα φάνε τον καρπό τους. Δεν θα χτίζουν αυτοί και άλλος να κατοικεί· δεν θα φυτεύουν αυτοί και άλλος να τρώει. . . . Το έργο των χεριών τους οι εκλεγμένοι μου θα το χρησιμοποιούν στο πλήρες».—Ησαΐας 65:21, 22.

• «Θα κάθονται ο καθένας κάτω από το κλήμα του και κάτω από τη συκιά του, και δεν θα υπάρχει κανείς που να τους κάνει να τρέμουν· διότι το στόμα του Ιεχωβά των στρατευμάτων το είπε».—Μιχαίας 4:4.

Αυτή η βέβαιη ελπίδα μπορεί να μας στηρίξει στις δοκιμασίες μας. Παράλληλα, οι Γραφικές αρχές μπορούν να μας βοηθήσουν να έχουμε ζωή γεμάτη νόημα και ικανοποίηση ακόμα και τώρα, όπως διαπίστωσαν ο Τζο, ο Μαρτίν και πολλοί άλλοι. Πράγματι, ο Δημιουργός μας, ο Ιεχωβά Θεός, μας δίνει την εξής εγγύηση: «Αυτός . . . που ακούει εμένα θα κατοικεί με ασφάλεια και θα είναι αδιατάρακτος από τον τρόμο της συμφοράς». (Παροιμίες 1:33) Είθε αυτά τα λόγια να αποδειχτούν αληθινά και στη δική σας ζωή!