Όταν διαγνώστηκε η πάθησή σου, μπόρεσαν οι γιατροί να σε βοηθήσουν;

Επί τρία περίπου χρόνια, με παρακολουθούσαν δύο γιατροί, αλλά η κύρτωση στη σπονδυλική μου στήλη συνέχιζε να μεγαλώνει. Μάλιστα, τα πράγματα χειροτέρεψαν τόσο ώστε η σπονδυλική μου στήλη άρχισε να μου πιέζει την καρδιά και τους πνεύμονες, πράγμα που με δυσκόλευε να αναπνεύσω. Αναπόφευκτα, το επόμενο βήμα ήταν η εγχείρηση.

Ήσουν σύμφωνη με αυτό;

Ναι. Αλλά με προειδοποίησαν ότι θα ήταν δύσκολη επέμβαση. Η κύρτωσή μου τότε ήταν ήδη 116 μοίρες, απόκλιση που θεωρείται εξαιρετικά σοβαρή. Στην περίπτωσή μου όμως, η εγχείρηση παρουσίαζε μια ιδιαίτερη δυσκολία. Λόγω των θρησκευτικών μου πεποιθήσεων, οι οποίες βασίζονται στην Αγία Γραφή, δεν θα δεχόμουν μετάγγιση αίματος. *

Μπόρεσες να βρεις χειρουργό που ήταν διατεθειμένος να σε αναλάβει;

Μαζί με τη μητέρα μου, επισκεφτήκαμε έναν ειδικό στη Φλόριντα των ΗΠΑ, την πολιτεία όπου είχα γεννηθεί. Ωστόσο, όταν του ανέφερα πως δεν θα δεχόμουν αίμα, μας είπε ότι κανένας χειρουργός δεν θα αναλάμβανε μια τόσο περίπλοκη επέμβαση υπό αυτές τις συνθήκες. Και ακόμα χειρότερα, είπε ότι χωρίς εγχείρηση δεν θα έφτανα ούτε 20 χρονών. Τότε ήμουν μόλις 14.

Του εξήγησες τον λόγο για τις πεποιθήσεις σου;

Ναι. Του είπα ότι τα πιστεύω μου βασίζονται στην Αγία Γραφή, επισημαίνοντας πως ο Θεός δήλωσε ότι το αίμα είναι ιερό, είτε πρόκειται για αίμα ανθρώπων είτε ζώων. * Για έναν Ισραηλίτη, ακόμα και το να φάει αίμα ήταν αδίκημα που επέσυρε τον θάνατο! * Επίσης, του έδειξα τα εδάφια Πράξεις 15:19, 20, τα οποία απευθύνονται σε Χριστιανούς και εν μέρει αναφέρουν: “Να απέχετε από . . . αίμα”. Αυτό σημαίνει ότι το αίμα δεν πρέπει να εισάγεται στο σώμα κάποιου με κανέναν τρόπο—ούτε από το στόμα ούτε ενδοφλέβια.

Ποια ήταν η αντίδρασή του;

Συνέχισε να επιμένει ότι έπρεπε να μου κάνει μετάγγιση. Στο μεταξύ, συνέβη και το εξής απίστευτο: Το νοσοκομείο είπε ότι, αν δεχόμουν αίμα, δεν θα πλήρωνα τίποτα για την εγχείρηση.

Όντως απίστευτη προσφορά! Και τι κάνατε τελικά;

Παρότι κανείς δεν φαινόταν διατεθειμένος να με χειρουργήσει χωρίς αίμα, ήμασταν σταθερά αποφασισμένες  να μείνουμε προσκολλημένες στις πεποιθήσεις μας. Τότε όμως τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο περίπλοκα. Βλέπετε, από νομική άποψη, ήμουν ακόμη ανήλικη. Και επειδή είχε αρχίσει να κινδυνεύει η ζωή μου, η υπόθεση έφτασε στο δικαστήριο. Ευτυχώς, όμως, ο εισαγγελέας της πολιτείας της Φλόριντα μας έδωσε ένα περιθώριο 30 ημερών για να βρούμε χειρουργό που θα σεβόταν τις επιθυμίες μου.

Καταφέρατε να βρείτε κάποιον;

Ναι! Η τοπική Επιτροπή Προσέγγισης Νοσοκομείων των Μαρτύρων του Ιεχωβά είχε την καλοσύνη να επικοινωνήσει με έναν γιατρό στη Νέα Υόρκη ο οποίος ειδικευόταν στη σκολίωση. Αυτός φάνηκε αισιόδοξος και συμφώνησε να με δει. Έτσι λοιπόν, προλάβαμε την προθεσμία του δικαστηρίου. *

Πώς πήγε η εγχείρηση;

Είχε απόλυτη επιτυχία! Για να ισιώσει τη σπονδυλική μου στήλη, ο Δρ Ρόμπερτ Μ. Μπέρνσταϊν τοποθέτησε ρυθμιζόμενες ράβδους μέσα στην πλάτη μου. Έκανε την εγχείρηση σε δύο στάδια, με διαφορά δύο εβδομάδων.

Γιατί χρειάστηκαν δύο στάδια;

Επειδή, αν έχανα αρκετό αίμα στο πρώτο στάδιο, το διάστημα που μεσολαβούσε θα έδινε στο σώμα μου τον χρόνο να παραγάγει περισσότερα ερυθρά αιμοσφαίρια πριν προχωρήσουμε στο δεύτερο στάδιο. Τελικά όμως, και στις δύο επεμβάσεις το αίμα που έχασα ήταν ελάχιστο, και αυτό χάρη στον καλό προγραμματισμό, στην επιδεξιότητα και στη σχολαστική εργασία της χειρουργικής ομάδας. Επιπλέον, η ανάρρωσή μου ήταν εξαιρετική, χωρίς τις ενδεχόμενες επιπλοκές μιας μετάγγισης αίματος. *

Πώς ένιωσε ο γιατρός σου με το αποτέλεσμα;

Ήταν ενθουσιασμένος! «Ιατρική περίθαλψη», είπε, «δεν είναι μόνο το να κάνουμε εγχειρήσεις». Κατά τη γνώμη του, οι γιατροί πρέπει να λαβαίνουν υπόψη τους τον ασθενή στο σύνολό του, πράγμα που συμπεριλαμβάνει τις πεποιθήσεις και τις αξίες του. Εκτός από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, υπάρχουν και πολλοί άλλοι που θα συμφωνούσαν πλήρως με αυτή την άποψη.