Να Περπατάμε με Σοφία σε Σχέση με τον Κόσμο

‘Συνεχίστε να περπατάτε με σοφία προς τους έξω’.—ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 4:5, ΜΝΚ.

1. Με τι βρίσκονταν αντιμέτωποι οι πρώτοι Χριστιανοί, και ποια συμβουλή έδωσε ο Παύλος στην εκκλησία στις Κολοσσές;

ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ Χριστιανοί, οι οποίοι ζούσαν στις πόλεις του ρωμαϊκού κόσμου, βρίσκονταν συνεχώς αντιμέτωποι με την ειδωλολατρία, την ανήθικη αναζήτηση απολαύσεων και τις ειδωλολατρικές τελετουργίες και έθιμα. Εκείνοι που ζούσαν στις Κολοσσές, μια πόλη στη μεσοδυτική Μικρά Ασία, αναμφίβολα αντιμετώπιζαν τη λατρεία της μητέρας-θεάς και τον πνευματισμό των ντόπιων Φρυγών, την ειδωλολατρική φιλοσοφία των Ελλήνων που ήταν εγκαταστημένοι εκεί και τον Ιουδαϊσμό της Ιουδαϊκής αποικίας. Ο απόστολος Παύλος συμβούλεψε τη Χριστιανική εκκλησία να ‘συνεχίσει να περπατάει με σοφία’ προς εκείνους τους ‘έξω’.—Κολοσσαείς 4:5, ΜΝΚ.

2. Γιατί χρειάζεται οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα να περπατάνε με σοφία προς τους ‘έξω’;

² Σήμερα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αντιμετωπίζουν παρόμοιες εσφαλμένες συνήθειες, και ακόμα περισσότερες. Έτσι, και αυτοί επίσης χρειάζεται να εκδηλώνουν σοφία στη σχέση τους με εκείνους που βρίσκονται έξω από την αληθινή Χριστιανική εκκλησία. Πολλά άτομα σε θρησκευτικούς και πολιτικούς κύκλους όπως επίσης και στα μέσα ενημέρωσης εναντιώνονται σε αυτούς. Μερικοί από τους εναντιουμένους, είτε μέσω απροκάλυπτης επίθεσης είτε, συνηθέστερα, μέσω υπαινιγμών, προσπαθούν να αμαυρώσουν το καλό όνομα των Μαρτύρων του Ιεχωβά και να εγείρουν προκατάληψη εναντίον τους. Ακριβώς όπως οι πρώτοι Χριστιανοί θεωρούνταν άδικα ως φανατική, ακόμη και επικίνδυνη ‘αίρεση’, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα  αποτελούν συχνά το στόχο προκατάληψης και παρανοήσεων.—Πράξεις 24:14· 1 Πέτρου 4:4.

Πώς να Υπερνικούμε την Προκατάληψη

3, 4. (α) Γιατί δεν πρόκειται ποτέ ο κόσμος να αγαπήσει τους αληθινούς Χριστιανούς, αλλά τι πρέπει εμείς να προσπαθούμε να κάνουμε; (β) Τι έγραψε μια συγγραφέας σχετικά με Μάρτυρες του Ιεχωβά που κρατούνταν σε κάποιο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης;

³ Οι αληθινοί Χριστιανοί δεν αναμένουν να τους αγαπάει ο κόσμος, ο οποίος, σύμφωνα με τον απόστολο Ιωάννη, «βρίσκεται υπό την εξουσίαν του πονηρού». (1 Ιωάννου 5:19, ΚΔΤΚ) Παρ’ όλα αυτά, η Αγία Γραφή ενθαρρύνει τους Χριστιανούς να προσπαθούν να κερδίζουν άτομα φέρνοντάς τα με το μέρος του Ιεχωβά και της αγνής λατρείας του. Αυτό το κάνουμε μέσω άμεσης μαρτυρίας και επίσης μέσω της καλής μας συμπεριφοράς. Ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Να έχητε καλήν την διαγωγήν σας μεταξύ των εθνών, ίνα ενώ σας καταλαλούσιν ως κακοποιούς, εκ των καλών έργων, όταν ίδωσιν αυτά, δοξάσωσι τον Θεόν εν τη ημέρα της επισκέψεως».—1 Πέτρου 2:12.

⁴ Στο βιβλίο της Συγχωρήστε—Αλλά Μην Ξεχάσετε (Forgive—But Do Not Forget), η συγγραφέας Σίλβια Σάλβασαν είπε τα εξής για γυναίκες Μάρτυρες που ήταν φυλακισμένες μαζί της σε κάποιο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης: «Εκείνες οι δυο, η Κέτε και η Μαργκαρέτε, καθώς και πολλές άλλες, με βοήθησαν πολύ, όχι μόνο με την πίστη τους, αλλά και σε πρακτικά ζητήματα. Αυτές βρήκαν για εμάς τα πρώτα καθαρά κουρέλια για να καλύψουμε τις πληγές μας . . . Με λίγα λόγια βρεθήκαμε ανάμεσα σε ανθρώπους που ήθελαν το καλό μας και έδειχναν τα φιλικά τους αισθήματα με τις πράξεις τους». Τι θαυμάσια μαρτυρία από ‘τους έξω’!

5, 6. (α) Ποιο έργο επιτελεί ο Χριστός στον παρόντα καιρό, και τι δεν θα πρέπει εμείς να ξεχνάμε; (β) Ποια θα πρέπει να είναι η στάση μας προς τους ανθρώπους του κόσμου, και γιατί;

⁵ Μπορούμε να κάνουμε πολλά για να σπάσουμε την προκατάληψη με το σοφό τρόπο με τον οποίο συμπεριφερόμαστε προς τους ‘έξω’. Είναι αλήθεια ότι ζούμε στον καιρό κατά τον οποίο ο Βασιλιάς μας που ήδη κυβερνάει, ο Χριστός Ιησούς, χωρίζει τους ανθρώπους των εθνών, ‘ακριβώς όπως ο ποιμένας χωρίζει τα πρόβατα από τα κατσίκια’. (Ματθαίος 25:32, ΜΝΚ) Όμως, ποτέ μην ξεχνάτε ότι ο Χριστός είναι ο Κριτής· εκείνος είναι που αποφασίζει ποιοι είναι ‘τα πρόβατα’ και ποιοι ‘τα κατσίκια’.—Ιωάννης 5:22.

⁶ Αυτό θα πρέπει να επηρεάζει τη στάση μας προς εκείνους που δεν αποτελούν μέρος της οργάνωσης του Ιεχωβά. Μπορεί εμείς να τους θεωρούμε κοσμικά άτομα, αλλά αυτοί αποτελούν μέρος του κόσμου της ανθρωπότητας τον οποίο «τόσον ηγάπησεν ο Θεός . . . , ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, δια να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον». (Ιωάννης 3:16) Είναι πολύ καλύτερο να θεωρούμε τους ανθρώπους ως μελλοντικά πρόβατα παρά να αποφασίζουμε αυθαίρετα ότι αποτελούν κατσίκια. Μερικά άτομα που κάποτε εναντιώνονταν βίαια στην αλήθεια είναι τώρα αφιερωμένοι Μάρτυρες. Μάλιστα, πολλοί από αυτούς κερδήθηκαν πρώτα μέσω πράξεων καλοσύνης, προτού ανταποκριθούν σε άμεση μαρτυρία. Δείτε, για παράδειγμα, την εικόνα που βρίσκεται στη σελίδα 18.

Με Ζήλο, Όχι με Φορτικότητα

7. Ποια επίκριση εξέφρασε ο πάπας, αλλά ποιο ερώτημα θα μπορούσαμε να θέσουμε;

⁷ Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄ επέκρινε γενικά τις αιρέσεις, και ειδικά τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, όταν δήλωσε: «Ο σχεδόν φορτικός ζήλος με τον οποίο μερικοί αναζητούν καινούριους οπαδούς, πηγαίνοντας από σπίτι σε σπίτι ή σταματώντας τους περαστικούς στις γωνίες των δρόμων, αποτελεί αιρετική παραποίηση της αποστολικής και ιεραποστολικής θέρμης». Θα μπορούσε να τεθεί το ερώτημα: Αν ο δικός μας ζήλος αποτελεί «παραποίηση της αποστολικής και ιεραποστολικής θέρμης», τότε πού μπορεί να βρεθεί ο πραγματικός ευαγγελιστικός ζήλος; Σίγουρα όχι ανάμεσα στους Καθολικούς ούτε, βέβαια, ανάμεσα στους Προτεστάντες ή στα μέλη των Ορθόδοξων εκκλησιών.

8. Πώς θα πρέπει να επιτελούμε το έργο μαρτυρίας από σπίτι σε σπίτι, ελπίζοντας να έχει ποιο αποτέλεσμα;

 ⁸ Εντούτοις, προκειμένου να αποδεικνύουμε ψεύτικη οποιαδήποτε κατηγορία σχετικά με εκδήλωση φορτικότητας στον τρόπο με τον οποίο κάνουμε το έργο μαρτυρίας, θα πρέπει πάντοτε να είμαστε καλοσυνάτοι, γεμάτοι σεβασμό και ευγενικοί όταν πλησιάζουμε τους ανθρώπους. Ο μαθητής Ιάκωβος έγραψε: «Τις είναι μεταξύ σας σοφός και επιστήμων [έχει κατανόηση, ΜΝΚ]; ας δείξη εκ της καλής διαγωγής τα έργα εαυτού εν πραότητι σοφίας». (Ιακώβου 3:13) Ο απόστολος Παύλος μάς προτρέπει ‘να μην είμαστε εριστικοί’. (Τίτον 3:2, ΜΝΚ) Για παράδειγμα, αντί να καταδικάζουμε απερίφραστα τις πεποιθήσεις του ατόμου στο οποίο δίνουμε μαρτυρία, γιατί να μη δείχνουμε ειλικρινές ενδιαφέρον για τις απόψεις του ή για τις απόψεις της; Κατόπιν, πείτε στο άτομο τα καλά νέα όπως αυτά περιέχονται στην Αγία Γραφή. Με το να υιοθετούμε ένα θετικό τρόπο προσέγγισης και με το να δείχνουμε τον κατάλληλο σεβασμό για ανθρώπους που έχουν πεποιθήσεις διαφορετικές από τις δικές μας, θα τους βοηθήσουμε να αποκτήσουν καλύτερη διανοητική στάση ώστε να ακούσουν, και εκείνοι ίσως θα διακρίνουν την αξία που έχει το άγγελμα της Αγίας Γραφής. Ως αποτέλεσμα, μερικοί μπορεί να φτάσουν στο σημείο να ‘δοξάσουν τον Θεό’.—1 Πέτρου 2:12.

9. Πώς μπορούμε να εφαρμόζουμε τη συμβουλή που έδωσε ο Παύλος (α) στο εδάφιο Κολοσσαείς 4:5, ΜΝΚ; (β) στο εδάφιο Κολοσσαείς 4:6;

⁹ Ο απόστολος Παύλος συμβούλεψε: ‘Συνεχίστε να περπατάτε με σοφία προς τους έξω, εξαγοράζοντας τον εύκαιρο χρόνο’. (Κολοσσαείς 4:5, ΜΝΚ) Εξηγώντας αυτή την τελευταία έκφραση, ο Τζ. Μπ. Λάιτφουτ έγραψε: «Μη χάνετε καμιά ευκαιρία να λέτε και να κάνετε οτιδήποτε μπορεί να προωθήσει την υπόθεση του Θεού». (Τα πλάγια γράμματα δικά μας). Ναι, πρέπει να έχουμε έτοιμα τα ανάλογα λόγια και τις ανάλογες πράξεις για τον κατάλληλο χρόνο. Τέτοιου είδους σοφία περιλαμβάνει επίσης το να διαλέγουμε την κατάλληλη ώρα της ημέρας για να κάνουμε επισκέψεις. Όταν απορρίπτουν το άγγελμά μας, συμβαίνει αυτό επειδή οι άνθρωποι δεν το εκτιμούν, ή μήπως επειδή τους επισκεφτήκαμε σε κάποια στιγμή η οποία ήταν πιθανώς ακατάλληλη; Ο Παύλος έγραψε επίσης: «Ο λόγος σας ας ήναι πάντοτε με χάριν, ηρτυμένος με άλας, δια να εξεύρητε πώς πρέπει να αποκρίνησθε προς ένα έκαστον». (Κολοσσαείς 4:6) Αυτό απαιτεί σκέψη εκ των προτέρων και αληθινή αγάπη για τον πλησίον. Είθε πάντοτε να παρουσιάζουμε το άγγελμα της Βασιλείας με χάρη.

Γεμάτοι Σεβασμό και ‘Έτοιμοι για Κάθε Καλό Έργο’

10. (α) Ποια συμβουλή έδωσε ο απόστολος Παύλος στους Χριστιανούς που ζούσαν στην Κρήτη; (β) Πώς έχουν ακολουθήσει υποδειγματικά οι Μάρτυρες του Ιεχωβά τη συμβουλή του Παύλου;

¹⁰ Δεν μπορούμε να συμβιβαζόμαστε σε ό,τι αφορά τις αρχές της Αγίας Γραφής. Από την  άλλη μεριά, δεν θα πρέπει αναίτια να ερχόμαστε σε αντιπαράθεση σχετικά με ζητήματα τα οποία δεν περιλαμβάνουν τη Χριστιανική μας ακεραιότητα. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: ‘Συνέχισε να τους υπενθυμίζεις [στους Χριστιανούς στην Κρήτη] να υποτάσσονται και να είναι υπάκουοι σε κυβερνήσεις και εξουσίες αναγνωρίζοντάς τες ως άρχοντες, να είναι έτοιμοι για κάθε καλό έργο, να μην κακολογούν κανέναν, να μην είναι εριστικοί, να είναι λογικοί, δείχνοντας κάθε πραότητα προς όλους τους ανθρώπους’. (Τίτον 3:1, 2, ΜΝΚ) Ο λόγιος της Αγίας Γραφής Ε. Φ. Σκοτ έγραψε σχετικά με αυτή την περικοπή: «Οι Χριστιανοί δεν πρέπει μόνο να υπακούν στην εξουσία, αλλά πρέπει να είναι έτοιμοι για κάθε καλό έργο. Αυτό . . . σημαίνει ότι, όταν το απαιτεί η περίσταση, οι Χριστιανοί πρέπει να είναι από τους πρώτους στην εκδήλωση ενδιαφέροντος για το κοινό συμφέρον. Θα ξεσπάνε συχνά φωτιές, επιδημίες, συμφορές διαφόρων ειδών, περιστάσεις στις οποίες όλοι οι καλοί πολίτες θα επιθυμούν να βοηθήσουν τους γείτονές τους». Σε ολόκληρο τον κόσμο έχουν υπάρξει πολλές περιπτώσεις στις οποίες έπληξε κάποια καταστροφή, και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ήταν ανάμεσα στους πρώτους που ασχολήθηκαν με το έργο παροχής βοήθειας. Έχουν βοηθήσει όχι μόνο τους αδελφούς τους αλλά και τους ‘έξω’.

11, 12. (α) Πώς θα πρέπει να ενεργούν οι Χριστιανοί απέναντι στις εξουσίες; (β) Τι περιλαμβάνει η υποταγή στις εξουσίες όταν πρόκειται για την οικοδόμηση Αιθουσών Βασιλείας;

¹¹ Αυτή η ίδια περικοπή από την επιστολή του Παύλου προς τον Τίτο τονίζει επίσης τη σημασία τού να υιοθετούμε στάση γεμάτη σεβασμό απέναντι στις εξουσίες. Οι νεαροί Χριστιανοί οι οποίοι, λόγω της θέσης τους στο ζήτημα της ουδετερότητας, εμφανίζονται ενώπιον δικαστών θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί να περπατάνε με σοφία προς τους ‘έξω’. Μπορούν να κάνουν πολλά για να βελτιώσουν ή για να βλάψουν τη φήμη του λαού του Ιεχωβά, με την εμφάνισή τους, τη συμπεριφορά τους και τον τρόπο με τον οποίο μιλούν σε αυτές τις εξουσίες. Θα πρέπει να ‘αποδίδουν σε όποιον οφείλουν την τιμή, την τιμή’, και να παρουσιάζουν την υπεράσπισή τους με βαθύ σεβασμό.—Ρωμαίους 13:1-7· 1 Πέτρου 2:17· 3:15, ΜΝΚ.

¹² Οι ‘εξουσίες’ περιλαμβάνουν και τους τοπικούς κυβερνητικούς αξιωματούχους. Τώρα που χτίζονται ολοένα και περισσότερες Αίθουσες Βασιλείας, οι επαφές με τις τοπικές εξουσίες είναι αναπόφευκτες. Συχνά, οι πρεσβύτεροι αντιμετωπίζουν προκατάληψη. Όμως, έχει διαπιστωθεί ότι, στις περιπτώσεις που οι εκπρόσωποι της εκκλησίας δημιουργούν καλές σχέσεις με τις εξουσίες και συνεργάζονται με την τοπική πολεοδομία, αυτή η προκατάληψη μπορεί να σπάσει. Συνήθως, δίνεται θαυμάσια μαρτυρία σε ανθρώπους που προηγουμένως ήξεραν λίγα πράγματα ή τίποτα για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και το άγγελμά τους.

‘Αν Είναι Δυνατόν, να Είστε Ειρηνικοί με Όλους’

13, 14. Ποια συμβουλή έδωσε ο Παύλος στους Χριστιανούς στη Ρώμη, και πώς μπορούμε εμείς να την εφαρμόσουμε στις σχέσεις μας με τους ‘έξω’;

¹³ Ο Παύλος έδωσε την ακόλουθη συμβουλή στους Χριστιανούς που ζούσαν στην ειδωλολατρική Ρώμη: ‘Να μην ανταποδίδετε κακό αντί κακού σε κανέναν. Να προμηθεύετε καλά πράγματα ενώπιον όλων των ανθρώπων. Αν είναι δυνατόν, όσο εξαρτάται από εσάς, να είστε ειρηνικοί με όλους τους ανθρώπους. Να μην παίρνετε εκδίκηση για τον εαυτό σας, αγαπητοί, αλλά να δίνετε τόπο στην οργή· διότι είναι γραμμένο: «Η εκδίκηση είναι δική μου· εγώ θα ανταποδώσω, λέει ο Ιεχωβά». Αλλά, «αν πεινάει ο εχθρός σου, τρέφε τον· αν διψάει, δίνε του να πιει· διότι κάνοντάς το αυτό θα συσσωρεύσεις πυρωμένα κάρβουνα στο κεφάλι του». Να μην αφήνεις τον εαυτό σου να νικιέται από το κακό, αλλά να εξακολουθείς να νικάς το κακό με το καλό’.—Ρωμαίους 12:17-21, ΜΝΚ.

¹⁴ Στις σχέσεις μας με τους ‘έξω’, εμείς, ως αληθινοί Χριστιανοί, αναπόφευκτα αντιμετωπίζουμε εναντιουμένους. Στην παραπάνω περικοπή, ο Παύλος δείχνει ότι η οδός της σοφίας είναι να προσπαθούμε να υπερνικούμε την εναντίωση με καλές πράξεις. Σαν πυρωμένα κάρβουνα, αυτές οι πράξεις καλοσύνης μπορούν να «λιώσουν» την εχθρότητα και να κερδίσουν  τον εναντιούμενο κάνοντάς τον να εκδηλώνει μια καλύτερη στάση προς το λαό του Ιεχωβά, ίσως ακόμη και να εγείρουν το ενδιαφέρον του για τα καλά νέα. Όταν συμβαίνει αυτό, το κακό νικιέται από το καλό.

15. Πότε θα πρέπει οι Χριστιανοί να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί ώστε να περπατούν με σοφία προς τους ‘έξω’;

¹⁵ Το να περπατάει κάποιος με σοφία προς τους ‘έξω’ είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε σπίτια στα οποία ο ένας από τους δυο γαμήλιους συντρόφους δεν έχει ακόμη δεχτεί την αλήθεια. Η τήρηση των αρχών της Αγίας Γραφής δημιουργεί καλύτερους συζύγους, καλύτερες συζύγους, καλύτερους πατέρες, καλύτερες μητέρες, καθώς επίσης παιδιά που είναι πιο υπάκουα και μελετούν πιο εντατικά στο σχολείο. Ένα άτομο που είναι κοσμικό θα πρέπει να μπορεί να παρατηρεί την ευεργετική επίδραση που ασκούν οι αρχές της Αγίας Γραφής στο πιστό άτομο. Έτσι, μερικοί μπορεί ‘να κερδηθούν χωρίς το λόγο μέσω της διαγωγής’ των αφιερωμένων μελών της οικογένειας.—1 Πέτρου 3:1, 2.

Πώς ‘να Εργαζόμαστε το Καλό Προς Πάντας’

16, 17. (α) Με τι θυσίες ευαρεστείται ο Θεός; (β) Πώς θα πρέπει να ‘εργαζόμαστε το καλό’ προς τους αδελφούς μας και επίσης προς τους ‘έξω’;

¹⁶ Το μεγαλύτερο καλό που μπορούμε να κάνουμε για τον πλησίον μας είναι να του μεταφέρουμε το άγγελμα της ζωής και να τον διδάξουμε σχετικά με τη συμφιλίωση με τον Ιεχωβά μέσω του Ιησού Χριστού. (Ρωμαίους 5:8-11) Γι’ αυτό, ο απόστολος Παύλος μάς λέει: «Δι’ αυτού [του Χριστού] . . . ας αναφέρωμεν πάντοτε εις τον Θεόν θυσίαν αινέσεως, τουτέστι καρπόν χειλέων ομολογούντων [που κάνουν δημόσια διακήρυξη για, ΜΝΚ] το όνομα αυτού». (Εβραίους 13:15) Ο Παύλος προσθέτει: ‘Επιπλέον, μην ξεχνάτε να κάνετε το καλό και να μοιράζεστε πράγματα με άλλους, γιατί με τέτοιες θυσίες ευαρεστείται ο Θεός’. (Εβραίους 13:16, ΜΝΚ) Σε συνδυασμό με τη δημόσια μαρτυρία μας, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε να ‘κάνουμε το καλό’. Αυτό αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των θυσιών με τις οποίες ευαρεστείται ο Θεός.

¹⁷ Φυσιολογικά, κάνουμε το καλό στους πνευματικούς αδελφούς μας που μπορεί να βρίσκονται σε ανάγκη από συναισθηματική, πνευματική, φυσική ή υλική άποψη. Ο Παύλος το έδειξε αυτό όταν έγραψε: «Ενόσω έχομεν καιρόν, ας εργαζώμεθα το καλόν προς πάντας, μάλιστα δε προς τους οικείους της πίστεως». (Γαλάτας 6:10· Ιακώβου 2:15, 16) Ωστόσο, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τα λόγια, «ας εργαζώμεθα το καλόν προς πάντας». Μια πράξη καλοσύνης προς ένα συγγενή, ένα γείτονα ή ένα συνάδελφο θα μπορούσε να κάνει πολλά για να σπάσει την προκατάληψη εναντίον μας και να ανοίξει την καρδιά του ατόμου προς την αλήθεια.

18. (α) Ποιους κινδύνους πρέπει να αποφεύγουμε; (β) Πώς μπορούμε να χρησιμοποιούμε τη Χριστιανική μας αγαθότητα ως βοήθημα στο έργο μας επίδοσης δημόσιας μαρτυρίας;

¹⁸ Για να το πετύχουμε αυτό, δεν χρειάζεται να αποκτήσουμε στενούς φίλους από τους ‘έξω’. Τέτοιες συναναστροφές μπορεί να είναι επικίνδυνες. (1 Κορινθίους 15:33) Επίσης, δεν υπάρχει καμιά πρόθεση να γίνουμε φίλοι με τον κόσμο. (Ιακώβου 4:4) Όμως, η Χριστιανική μας αγαθότητα μπορεί να βοηθήσει το κήρυγμά μας. Σε μερικές χώρες γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο να μιλάει  κανείς στους ανθρώπους στα σπίτια τους. Μερικές πολυκατοικίες προστατεύονται με συσκευές οι οποίες μας εμποδίζουν να έρθουμε σε επαφή με τους ενοίκους. Στις αναπτυγμένες χώρες το τηλέφωνο προσφέρει ένα μέσο για το έργο κηρύγματος. Στις περισσότερες χώρες μπορεί κάποιος να κάνει έργο δρόμου. Ωστόσο, σε όλες τις χώρες, το να είμαστε ευχάριστοι, ευγενικοί, καλοί και υποβοηθητικοί δημιουργεί ευκαιρίες για να σπάσουμε την προκατάληψη και να δώσουμε θαυμάσια μαρτυρία.

Πώς να Αποστομώνουμε τους Εναντιουμένους

19. (α) Εφόσον δεν έχουμε ως σκοπό μας να αρέσουμε σε ανθρώπους, τι μπορούμε να αναμένουμε; (β) Πώς θα πρέπει να προσπαθούμε να ακολουθούμε το παράδειγμα του Δανιήλ και να εφαρμόζουμε τη συμβουλή του Πέτρου;

¹⁹ Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ούτε είναι ανθρωπάρεσκοι ούτε φοβούνται τους ανθρώπους. (Παροιμίαι 29:25· Εφεσίους 6:6) Αυτοί αντιλαμβάνονται πλήρως ότι, παρ’ όλες τις προσπάθειες που καταβάλλουν για να είναι υποδειγματικοί φορολογούμενοι και καλοί πολίτες, οι εναντιούμενοι θα διασπείρουν κακόβουλα ψέματα και θα μιλούν προσβλητικά για αυτούς. (1 Πέτρου 3:16, ΜΝΚ) Εφόσον το γνωρίζουν αυτό, προσπαθούν να μιμηθούν τον Δανιήλ, για τον οποίο οι εχθροί του είπαν: «Δεν θέλομεν ευρεί πρόφασιν κατά του Δανιήλ τούτου, εκτός εάν εύρωμέν τι εναντίον αυτού εκ του νόμου του Θεού αυτού». (Δανιήλ 6:5) Δεν πρόκειται ποτέ να συμβιβάσουμε τις αρχές της Αγίας Γραφής για να αρέσουμε σε ανθρώπους. Από την άλλη μεριά, δεν επιζητούμε να γίνουμε αντικείμενα διωγμού. Προσπαθούμε να ζούμε ειρηνικά και να δίνουμε προσοχή στην αποστολική συμβουλή: «Ούτως είναι το θέλημα του Θεού, αγαθοποιούντες να αποστομόνητε την αγνωσίαν των αφρόνων ανθρώπων».—1 Πέτρου 2:15.

20. (α) Για ποιο πράγμα είμαστε πεπεισμένοι, και ποια ενθάρρυνση μας έδωσε ο Ιησούς; (β) Πώς μπορούμε να συνεχίζουμε να περπατάμε με σοφία προς τους ‘έξω’;

²⁰ Είμαστε πεπεισμένοι ότι η θέση μας όσον αφορά τον αποχωρισμό από τον κόσμο βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με την Αγία Γραφή. Υποστηρίζεται από την ιστορία των Χριστιανών του πρώτου αιώνα. Τα λόγια του Ιησού μάς εμψυχώνουν: «Εν τω κόσμω θέλετε έχει θλίψιν· αλλά θαρσείτε, εγώ ενίκησα τον κόσμον». (Ιωάννης 16:33) Δεν φοβόμαστε. ‘Πράγματι, ποιος θα σας κάνει κακό αν γίνετε ζηλωτές για το καλό; Αλλά ακόμη και αν υποφέρετε για χάρη της δικαιοσύνης, είστε ευτυχισμένοι. Ωστόσο, το αντικείμενο του φόβου τους μην το φοβηθείτε ούτε να ταραχτείτε. Αλλά αγιάστε τον Χριστό ως Κύριο στις καρδιές σας, πάντοτε έτοιμοι για υπεράσπιση μπροστά στον καθένα που σας ζητάει λόγο για την ελπίδα την οποία έχετε μέσα σας, κάνοντάς το αυτό όμως με πραότητα και βαθύ σεβασμό’. (1 Πέτρου 3:13-15, ΜΝΚ) Καθώς ενεργούμε με αυτόν τον τρόπο, θα συνεχίζουμε να περπατάμε με σοφία προς τους ‘έξω’.

Ως Ανασκόπηση

◻ Γιατί χρειάζεται οι Μάρτυρες του Ιεχωβά να περπατάνε με σοφία προς τους ‘έξω’;

◻ Γιατί δεν μπορούν ποτέ οι αληθινοί Χριστιανοί να ελπίζουν ότι θα τους αγαπήσει ο κόσμος, αλλά τι πρέπει εκείνοι να προσπαθούν να κάνουν;

◻ Ποια θα πρέπει να είναι η στάση μας προς τους ανθρώπους του κόσμου, και γιατί;

◻ Γιατί θα πρέπει ‘να εργαζόμαστε το καλό’ όχι μόνο προς τους αδελφούς μας αλλά και προς τους ‘έξω’;

◻ Πώς το ότι περπατάμε με σοφία προς τους ‘έξω’ μπορεί να μας βοηθήσει στο έργο μας επίδοσης δημόσιας μαρτυρίας;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 19]

Στα αριστερά: Αληθινοί Χριστιανοί στη Γαλλία ενώ βοηθούν τους γείτονές τους ύστερα από κάποια πλημμύρα

[Εικόνα στη σελίδα 20]

Οι Χριστιανικές πράξεις καλοσύνης μπορούν να κάνουν πολλά για να σπάσει η προκατάληψη

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Οι Χριστιανοί θα πρέπει ‘να είναι έτοιμοι για κάθε καλό έργο’