Γνωρίστε «το Νου του Χριστού»

«“Ποιος έχει γνωρίσει το νου του Ιεχωβά, ώστε να τον διδάξει;” Εμείς όμως έχουμε το νου του Χριστού».​—1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 2:16.

1, 2. Τι θεώρησε κατάλληλο να αποκαλύψει στο Λόγο του ο Ιεχωβά σχετικά με τον Ιησού;

 ΠΩΣ έμοιαζε ο Ιησούς; Τι χρώμα είχαν τα μαλλιά του; το δέρμα του; τα μάτια του; Πόσο ψηλός ήταν; Τι βάρος είχε; Ανά τους αιώνες, οι καλλιτεχνικές απεικονίσεις του Ιησού ποίκιλλαν από το λογικό μέχρι το απίθανο. Μερικές τον δείχνουν ανδροπρεπή και γεμάτο ζωή, ενώ άλλες ισχνό και ασθενικό.

² Η Γραφή, όμως, δεν συγκεντρώνει την προσοχή στην εμφάνιση του Ιησού. Αντίθετα, ο Ιεχωβά θεώρησε κατάλληλο να αποκαλύψει κάτι πολύ πιο σημαντικό: τι είδους άτομο ήταν ο Ιησούς. Οι αφηγήσεις των Ευαγγελίων, όχι μόνο αναφέρουν τι είπε και έκανε ο Ιησούς, αλλά αποκαλύπτουν επίσης το βάθος των αισθημάτων και το πρότυπο σκέψης που κρύβονταν πίσω από τα λόγια και τις πράξεις του. Αυτές οι τέσσερις θεόπνευστες αφηγήσεις μάς επιτρέπουν να εμβαθύνουμε στο «νου του Χριστού», όπως το έθεσε ο απόστολος Παύλος. (1 Κορινθίους 2:16) Είναι σημαντικό να εξοικειωθούμε με τις σκέψεις, τα αισθήματα και την προσωπικότητα του Ιησού. Γιατί; Για δύο τουλάχιστον λόγους.

3. Ποια ενόραση μπορεί να μας δώσει η εξοικείωση με το νου του Χριστού;

³ Πρώτον, ο νους του Χριστού μάς δίνει μια  ιδέα για το νου του Ιεχωβά Θεού. Ο Ιησούς γνώριζε τον Πατέρα του τόσο καλά ώστε μπορούσε να πει: «Ποιος είναι ο Γιος κανείς δεν γνωρίζει παρά μόνο ο Πατέρας· και ποιος είναι ο Πατέρας κανείς δεν γνωρίζει παρά μόνο ο Γιος και αυτός στον οποίο ο Γιος θέλει να τον αποκαλύψει». (Λουκάς 10:22) Είναι σαν να έλεγε ο Ιησούς: “Αν θέλετε να μάθετε πώς μοιάζει ο Ιεχωβά, κοιτάξτε εμένα”. (Ιωάννης 14:9) Επομένως, όταν μελετάμε αυτά που αποκαλύπτουν τα Ευαγγέλια για τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόταν και ένιωθε ο Ιησούς, στην ουσία μαθαίνουμε πώς σκέφτεται και νιώθει ο Ιεχωβά. Αυτή η γνώση μάς επιτρέπει να πλησιάζουμε περισσότερο τον Θεό μας.​—Ιακώβου 4:8.

4. Για να ενεργούμε πραγματικά όπως ο Χριστός, τι πρέπει να μάθουμε πρώτα, και γιατί;

⁴ Δεύτερον, το να γνωρίζουμε το νου του Χριστού μάς βοηθάει να “ακολουθούμε τα ίχνη του πιστά”. (1 Πέτρου 2:21) Το να ακολουθούμε τον Ιησού δεν σημαίνει απλώς να επαναλαμβάνουμε τα λόγια του και να αντιγράφουμε τις πράξεις του. Εφόσον η ομιλία και οι ενέργειες επηρεάζονται από τις σκέψεις και τα αισθήματα, το να ακολουθούμε τον Χριστό απαιτεί να καλλιεργούμε την ίδια «διανοητική στάση» με εκείνον. (Φιλιππησίους 2:5) Με άλλα λόγια, για να ενεργούμε πραγματικά όπως ο Χριστός, πρέπει πρώτα να μάθουμε να σκεφτόμαστε και να νιώθουμε όπως αυτός, δηλαδή όσο καλύτερα μπορούμε ως ατελείς άνθρωποι. Ας εμβαθύνουμε λοιπόν με τη βοήθεια των Ευαγγελιστών στο νου του Χριστού. Θα εξετάσουμε πρώτα παράγοντες που επηρέαζαν τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόταν και ένιωθε ο Ιησούς.

Η Προανθρώπινη Ύπαρξή Του

5, 6. (α) Ποια επίδραση μπορούν να ασκήσουν πάνω μας οι στενοί μας σύντροφοι; (β) Ποια συναναστροφή είχε ο πρωτότοκος Γιος του Θεού στους ουρανούς προτού έρθει στη γη, και ποια επίδραση άσκησε αυτό πάνω του;

⁵ Οι στενοί μας σύντροφοι μπορούν να ασκήσουν επίδραση πάνω μας, επηρεάζοντας τις σκέψεις, τα αισθήματα και τις πράξεις μας προς το καλό ή προς το κακό. a (Παροιμίες 13:20) Αναλογιστείτε τη συναναστροφή που είχε ο Ιησούς στους ουρανούς προτού έρθει στη γη. Το Ευαγγέλιο του Ιωάννη εφιστά την προσοχή στην προανθρώπινη ύπαρξη του Ιησού ως “του Λόγου”, δηλαδή του Εκπροσώπου, του Θεού. Ο Ιωάννης λέει: «Στην αρχή ήταν ο Λόγος, και ο Λόγος ήταν μαζί με τον Θεό, και ο Λόγος ήταν θεός. Αυτός ήταν στην αρχή μαζί με τον Θεό». (Ιωάννης 1:1, 2) Εφόσον ο Ιεχωβά δεν είχε αρχή, το ότι ο Λόγος ήταν μαζί με τον Θεό από “την αρχή” πρέπει να αναφέρεται στην έναρξη των δημιουργικών έργων του Θεού. (Ψαλμός 90:2) Ο Ιησούς είναι «ο πρωτότοκος όλης της δημιουργίας». Επομένως, υπήρχε προτού δημιουργηθούν τα άλλα πνευματικά πλάσματα καθώς και το φυσικό σύμπαν.—Κολοσσαείς 1:15· Αποκάλυψη 3:14.

⁶ Σύμφωνα με ορισμένους επιστημονικούς υπολογισμούς, το φυσικό σύμπαν υπάρχει εδώ και τουλάχιστον 12 δισεκατομμύρια χρόνια. Αν αυτοί οι υπολογισμοί πλησιάζουν κάπως την αλήθεια, είναι τεράστιο το χρονικό διάστημα κατά το οποίο ο πρωτότοκος Γιος του Θεού απολάμβανε στενή συναναστροφή με τον Πατέρα του πριν από τη δημιουργία του Αδάμ. (Παράβαλε Μιχαίας 5:2.) Έτσι, ένας τρυφερός και βαθύς δεσμός αναπτύχθηκε ανάμεσα στους δυο τους. Ως η προσωποποιημένη σοφία, αυτός ο πρωτότοκος Γιος στην προανθρώπινη ύπαρξή του αναφέρεται ότι λέει: «Για εμένα έτρεφε [ο Ιεχωβά] ιδιαίτερη συμπάθεια τη μια ημέρα μετά την άλλη, ενώ εγώ ευφραινόμουν πάντοτε ενώπιόν του». (Παροιμίες 8:30) Σίγουρα, το ότι πέρασε αναρίθμητους αιώνες σε στενή συναναστροφή με την Πηγή της αγάπης άσκησε βαθιά επίδραση στον Γιο του Θεού! (1 Ιωάννη 4:8) Αυτός ο Γιος έφτασε στο σημείο να γνωρίζει και να αντανακλά τις σκέψεις, τα αισθήματα και τις οδούς του Πατέρα του όσο δεν θα μπορούσε κανένας άλλος.​—Ματθαίος 11:27.

Επίγεια Ζωή και Επιρροές

7. Ποιος είναι ένας λόγος για τον οποίο χρειάστηκε να έρθει στη γη ο πρωτότοκος Γιος του Θεού;

⁷ Ο Γιος του Θεού είχε και άλλα να μάθει, διότι ο σκοπός του Ιεχωβά ήταν να εξαρτίσει τον Γιο του ώστε να γίνει σπλαχνικός Αρχιερέας, ικανός να «αισθανθεί συμπόνια για τις αδυναμίες μας». (Εβραίους 4:15) Το να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις αυτού του ρόλου ήταν ένας λόγος για τον οποίο ο Γιος ήρθε στη γη ως άνθρωπος. Εδώ, ως άνθρωπος με σάρκα και αίμα, ο Ιησούς εκτέθηκε σε περιστάσεις και επιρροές τις οποίες πρωτύτερα απλώς παρατηρούσε από τον  ουρανό. Τώρα ήταν σε θέση να γευτεί ο ίδιος ανθρώπινα αισθήματα και συναισθήματα. Μερικές φορές ένιωθε κουρασμένος, διψασμένος και πεινασμένος. (Ματθαίος 4:2· Ιωάννης 4:6, 7) Μάλιστα, υπέμεινε κάθε είδους κακουχίες και παθήματα. Έτσι «έμαθε την υπακοή» και απέκτησε πλήρως τα προσόντα για το ρόλο του ως Αρχιερέα.​—Εβραίους 5:8-10.

8. Τι γνωρίζουμε για τα πρώτα χρόνια της ζωής του Ιησού στη γη;

⁸ Τι θα πούμε για τις εμπειρίες που είχε ο Ιησούς στη διάρκεια των πρώτων χρόνων της ζωής του στη γη; Το υπόμνημα της παιδικής του ηλικίας είναι πολύ σύντομο. Μάλιστα, μόνο ο Ματθαίος και ο Λουκάς ανέφεραν τα γεγονότα που σχετίζονται με τη γέννησή του. Οι Ευαγγελιστές γνώριζαν ότι ο Ιησούς είχε ζήσει στον ουρανό προτού έρθει στη γη. Εκείνη η προανθρώπινη ύπαρξη, περισσότερο από καθετί άλλο, εξηγούσε τι είδους άτομο έγινε. Ωστόσο, ο Ιησούς ήταν πέρα για πέρα άνθρωπος. Αν και τέλειος, χρειάστηκε να αναπτυχθεί από βρέφος σε παιδί και από έφηβος σε ενήλικο, μαθαίνοντας συνεχώς. (Λουκάς 2:51, 52) Η Αγία Γραφή αποκαλύπτει σχετικά με τα πρώτα χρόνια της ζωής του Ιησού ορισμένα πράγματα που αναμφίβολα τον επηρέασαν.

9. (α) Τι δείχνει ότι ο Ιησούς γεννήθηκε σε φτωχή οικογένεια; (β) Σε τι περιβάλλον ανατράφηκε πιθανώς ο Ιησούς;

⁹ Όπως φαίνεται, ο Ιησούς γεννήθηκε σε φτωχή οικογένεια. Αυτό το δείχνει η προσφορά που έφερε ο Ιωσήφ και η Μαρία στο ναό περίπου 40 ημέρες μετά τη γέννησή του. Αντί να φέρουν ένα νεαρό κριάρι ως ολοκαύτωμα και ένα νεαρό περιστέρι ή ένα τρυγόνι ως προσφορά για αμαρτία, έφεραν «ένα ζευγάρι τρυγόνια ή δύο νεαρά περιστέρια». (Λουκάς 2:24) Σύμφωνα με το Μωσαϊκό Νόμο, αυτή η προσφορά ήταν μια πρόβλεψη για χάρη των φτωχών. (Λευιτικό 12:6-8) Αργότερα, αυτή η ταπεινή οικογένεια μεγάλωσε. Ο Ιωσήφ και η Μαρία απέκτησαν τουλάχιστον άλλα έξι παιδιά με φυσικό τρόπο μετά τη θαυματουργική γέννηση του Ιησού. (Ματθαίος 13:55, 56) Έτσι λοιπόν, ο Ιησούς ανατράφηκε σε μια μεγάλη οικογένεια, πιθανώς σε ένα λιτό περιβάλλον.

10. Τι δείχνει ότι η Μαρία και ο Ιωσήφ ήταν θεοφοβούμενα άτομα;

¹⁰ Ο Ιησούς ανατράφηκε από θεοφοβούμενους γονείς οι οποίοι ενδιαφέρονταν για αυτόν. Η μητέρα του, η Μαρία, ήταν μια εξαίρετη γυναίκα. Θυμηθείτε ότι, χαιρετώντας την, ο άγγελος Γαβριήλ είπε: «Χαίρε, εσύ η εξαιρετικά ευνοημένη· ο Ιεχωβά είναι μαζί σου». (Λουκάς 1:28) Και ο Ιωσήφ επίσης ήταν ευλαβής άνθρωπος. Κάθε χρόνο έκανε με πιστότητα το ταξίδι των 150 χιλιομέτρων προς την Ιερουσαλήμ για το Πάσχα. Παρευρισκόταν και η Μαρία, παρότι αυτή η απαίτηση αφορούσε μόνο άρρενες. (Έξοδος 23:17· Λουκάς 2:41) Σε μια τέτοια περίπτωση, ο Ιωσήφ και η Μαρία βρήκαν ύστερα από αναζήτηση τον 12χρονο Ιησού στο ναό ανάμεσα στους δασκάλους. Στους ανήσυχους γονείς του, ο Ιησούς είπε: «Δεν ξέρατε ότι πρέπει να είμαι στον οίκο του Πατέρα μου;» (Λουκάς 2:49) “Πατέρας”​—αυτή η λέξη πρέπει να δημιουργούσε θερμά και θετικά συναισθήματα στον νεαρό Ιησού. Πρώτα πρώτα, προφανώς του είχε ειπωθεί ότι ο Ιεχωβά ήταν ο πραγματικός του Πατέρας. Επιπλέον, ο Ιωσήφ πρέπει να ήταν καλός θετός πατέρας για τον Ιησού. Ασφαλώς, ο Ιεχωβά δεν θα επέλεγε ένα σκληρό και βάναυσο άνθρωπο για να αναθρέψει τον αγαπητό Του Γιο!

11. Ποια τέχνη έμαθε ο Ιησούς, και τι περιλάμβανε αυτή η τέχνη στους Βιβλικούς χρόνους;

¹¹ Στα χρόνια που πέρασε στη Ναζαρέτ, ο Ιησούς έμαθε την τέχνη του ξυλουργού, πιθανώς από το θετό του πατέρα, τον Ιωσήφ. Ο Ιησούς απέκτησε τόση δεξιοτεχνία ώστε αποκαλούσαν  και τον ίδιο “ξυλουργό”. (Μάρκος 6:3) Στους Βιβλικούς χρόνους, οι ξυλουργοί απασχολούνταν στην οικοδόμηση σπιτιών και στην κατασκευή επίπλων (περιλαμβανομένων τραπεζιών, σκαμνιών και πάγκων), και επίσης έφτιαχναν γεωργικά εργαλεία. Στο έργο του Διάλογος προς Τρύφωνα, ο Ιουστίνος ο Μάρτυρας, του δεύτερου αιώνα Κ.Χ., έγραψε για τον Ιησού: «Είχε τη συνήθεια να εργάζεται ως ξυλουργός ενόσω ήταν ανάμεσα στους ανθρώπους, φτιάχνοντας άροτρα και ζυγούς». Αυτή η εργασία δεν ήταν εύκολη, διότι ο αρχαίος ξυλουργός μάλλον δεν μπορούσε να αγοράζει τα ξύλα του. Το πιθανότερο είναι ότι έβγαινε και διάλεγε κάποιο δέντρο, το έκοβε με το τσεκούρι του και μετέφερε το ξύλο στο σπίτι του. Επομένως, ο Ιησούς μπορεί να γνώριζε τις δυσκολίες του βιοπορισμού, των συναλλαγών με τους πελάτες και της εξοικονόμησης των αναγκαίων.

12. Τι δείχνει ότι ο Ιωσήφ μάλλον πέθανε πριν από τον Ιησού, και τι θα σήμαινε αυτό για τον Ιησού;

¹² Ως ο μεγαλύτερος γιος, ο Ιησούς πιθανώς βοηθούσε στη φροντίδα της οικογένειας, ιδιαίτερα εφόσον φαίνεται ότι ο Ιωσήφ πέθανε πριν από εκείνον. b Η Σκοπιά της Σιών της 1ης Ιανουαρίου 1900 (στην αγγλική) ανέφερε: «Η παράδοση λέει ότι ο Ιωσήφ πέθανε ενόσω ο Ιησούς ήταν ακόμη μικρός, καθώς επίσης ότι ο Ιησούς τον διαδέχθηκε ως ξυλουργός και έγινε το στήριγμα της οικογένειας. Αυτό υποστηρίζεται σε κάποιο βαθμό από τη Γραφική μαρτυρία, όπου ο ίδιος ο Ιησούς αποκαλείται ξυλουργός, και γίνεται μνεία στη μητέρα του και στα αδέλφια του, αλλά όχι και στον Ιωσήφ. (Μάρκος 6:3) . . . Είναι πολύ πιθανό, λοιπόν, ότι η μακρά περίοδος των δεκαοχτώ χρόνων της ζωής του Κυρίου μας, από τον καιρό του περιστατικού [που καταγράφεται στα εδάφια Λουκάς 2:41-49] μέχρι τότε που βαφτίστηκε, δαπανήθηκε στην ενασχόληση με τις συνηθισμένες υποχρεώσεις της ζωής». Η Μαρία και τα παιδιά της, περιλαμβανομένου και του Ιησού, πιθανώς γνώριζαν τον πόνο που φέρνει ο θάνατος ενός αγαπημένου συζύγου και πατέρα.

13. Όταν ξεκίνησε ο Ιησούς τη διακονία του, γιατί το έκανε αυτό με γνώση, ενόραση και βάθος αισθημάτων που δεν μπορούσε να έχει κανένας άλλος άνθρωπος;

¹³ Σαφώς, ο Ιησούς δεν μεγάλωσε με άνετο τρόπο. Απεναντίας, γεύτηκε από πρώτο χέρι τη ζωή των κοινών ανθρώπων. Κατόπιν, το 29 Κ.Χ., ήρθε ο καιρός να εκπληρώσει ο Ιησούς το θεϊκό διορισμό που τον περίμενε. Το φθινόπωρο εκείνου του έτους, βαφτίστηκε και γεννήθηκε ως πνευματικός Γιος του Θεού. “Άνοιξαν οι ουρανοί σε αυτόν”, κάτι που προφανώς δείχνει ότι μπορούσε τώρα να θυμηθεί την προανθρώπινη ζωή του στον ουρανό, περιλαμβανομένων και των σκέψεων και των αισθημάτων που τη συνόδευαν. (Λουκάς 3:21, 22) Όταν λοιπόν ξεκίνησε ο Ιησούς τη διακονία του, το έκανε αυτό με γνώση, ενόραση και βάθος αισθημάτων που δεν μπορούσε να έχει κανένας άλλος άνθρωπος. Εύλογα, οι Ευαγγελιστές αφιέρωσαν το μεγαλύτερο μέρος των συγγραμμάτων τους στα γεγονότα της διακονίας του Ιησού. Ακόμη και έτσι όμως, δεν μπόρεσαν να καταγράψουν όλα όσα είπε και έκανε. (Ιωάννης 21:25) Αυτά όμως που κατέγραψαν υπό θεϊκή έμπνευση μας επιτρέπουν να εμβαθύνουμε στο νου του μεγαλύτερου ανθρώπου που έζησε ποτέ.

Πώς Ήταν ο Ιησούς ως Άτομο

14. Πώς περιγράφουν τα Ευαγγέλια τον Ιησού ως άνθρωπο με τρυφερή θέρμη και βαθιά αισθήματα;

¹⁴ Η προσωπικότητα του Ιησού η οποία γίνεται έκδηλη στα Ευαγγέλια ανήκει σε άνθρωπο με τρυφερή θέρμη και βαθιά αισθήματα. Εκδήλωσε μεγάλη ποικιλία συναισθημάτων: ευσπλαχνία για ένα λεπρό (Μάρκος 1:40, 41)· θλίψη για ένα λαό που δεν ήταν δεκτικός (Λουκάς 19:41, 42)· δίκαιη αγανάκτηση προς τους άπληστους αργυραμοιβούς (Ιωάννης 2:13-17). Ως συμπονετικό  άτομο, ο Ιησούς μπορούσε να συγκινηθεί και να δακρύσει, και δεν έκρυβε τα συναισθήματά του. Όταν πέθανε ο αγαπητός του φίλος Λάζαρος, ο Ιησούς συγκινήθηκε τόσο βαθιά βλέποντας τη Μαρία την αδελφή του Λαζάρου να κλαίει, ώστε δάκρυσε και ο ίδιος, κλαίγοντας μπροστά σε όλους.​—Ιωάννης 11:32-36.

15. Πώς αντικατοπτρίζονταν τα τρυφερά αισθήματα του Ιησού στην άποψή του για τους άλλους και στη συμπεριφορά του προς αυτούς;

¹⁵ Τα τρυφερά αισθήματα του Ιησού αντικατοπτρίζονταν ιδιαίτερα στην άποψή του για τους άλλους και στη συμπεριφορά του προς αυτούς. Πλησίαζε τους φτωχούς και τους καταπιεσμένους, βοηθώντας τους να “βρουν αναζωογόνηση για τις ψυχές τους”. (Ματθαίος 11:4, 5, 28-30) Δεν ήταν τόσο απασχολημένος ώστε να μην ανταποκρίνεται στις ανάγκες των ταλαιπωρημένων, είτε επρόκειτο για μια γυναίκα με αιμορραγία που άγγιξε αθόρυβα το ένδυμά του είτε για έναν τυφλό ζητιάνο ο οποίος αρνούνταν να σωπάσει. (Ματθαίος 9:20-22· Μάρκος 10:46-52) Ο Ιησούς αναζητούσε το καλό στους άλλους και τους επαινούσε· αλλά δεν δίσταζε επίσης να δώσει επίπληξη όταν χρειαζόταν. (Ματθαίος 16:23· Ιωάννης 1:47· 8:44) Σε μια εποχή κατά την οποία οι γυναίκες απολάμβαναν λίγα δικαιώματα, ο Ιησούς τούς συμπεριφερόταν με έναν ισορροπημένο βαθμό αξιοπρέπειας και σεβασμού. (Ιωάννης 4:9, 27) Δικαιολογημένα, μια ομάδα γυναικών τον διακονούσαν πρόθυμα από τα υπάρχοντά τους.​—Λουκάς 8:3.

16. Τι δείχνει ότι ο Ιησούς είχε ισορροπημένη άποψη για τη ζωή και τα υλικά πράγματα;

¹⁶ Ο Ιησούς είχε ισορροπημένη άποψη για τη ζωή. Τα υλικά πράγματα δεν ήταν πρώτιστης σπουδαιότητας για αυτόν. Φαίνεται ότι από υλική άποψη είχε πολύ λίγα. Ο ίδιος είπε ότι δεν είχε «πουθενά να γείρει το κεφάλι του». (Ματθαίος 8:20) Συγχρόνως, ο Ιησούς έκανε τους άλλους πιο χαρούμενους. Όταν παρευρέθηκε σε κάποιο γαμήλιο συμπόσιο​—ένα γεγονός που κατά κανόνα συνοδευόταν από μουσική, τραγούδια και χαρά—​είναι σαφές ότι δεν πήγε εκεί για να αμαυρώσει τη χαρά της περίστασης. Μάλιστα, ο Ιησούς έκανε το πρώτο του θαύμα εκεί. Όταν τέλειωσε το κρασί, μετέτρεψε μια ποσότητα νερού σε καλό κρασί, ένα ποτό που «ευφραίνει την καρδιά του θνητού ανθρώπου». (Ψαλμός 104:15· Ιωάννης 2:1-11) Έτσι, το γλέντι μπορούσε να συνεχιστεί, και η νύφη με το γαμπρό δεν βρέθηκαν σε δύσκολη θέση. Η ισορροπία του φαίνεται επίσης από το ότι αναφέρονται πολύ περισσότερες περιπτώσεις κατά τις οποίες ο Ιησούς εργαζόταν παρατεταμένα και σκληρά στη διακονία του.​—Ιωάννης 4:34.

17. Γιατί δεν μας εκπλήσσει το ότι ο Ιησούς ήταν Αριστοτέχνης Δάσκαλος, και τι αντανακλούσαν οι διδασκαλίες του;

¹⁷ Ο Ιησούς ήταν Αριστοτέχνης Δάσκαλος. Μεγάλο μέρος της διδασκαλίας του αντανακλούσε τις πραγματικότητες της καθημερινής ζωής, με τις οποίες ήταν καλά εξοικειωμένος. (Ματθαίος 13:33· Λουκάς 15:8) Ο τρόπος με τον οποίο δίδασκε ήταν απαράμιλλος​—πάντοτε σαφής, απλός και πρακτικός. Ακόμη πιο σπουδαία ήταν αυτά που δίδασκε. Οι διδασκαλίες του αντανακλούσαν την εγκάρδια επιθυμία που είχε να εξοικειώνει τους ακροατές του με τις σκέψεις, τα αισθήματα και τις οδούς του Ιεχωβά.​—Ιωάννης 17:6-8.

18, 19. (α) Ποιες παραστατικές εικόνες δημιουργούσε με τα λόγια του ο Ιησούς για να περιγράψει τον Πατέρα του; (β) Τι θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο;

¹⁸ Χρησιμοποιώντας συχνά παραβολές, ο Ιησούς αποκάλυπτε τον Πατέρα του δημιουργώντας με τα λόγια του παραστατικές εικόνες που δεν μπορούσαν να ξεχαστούν εύκολα. Άλλο είναι να μιλάει κανείς γενικά για το έλεος του Θεού, και άλλο να παρομοιάζει τον Ιεχωβά με ένα συγχωρητικό πατέρα που συγκινείται τόσο πολύ βλέποντας το γιο του να επιστρέφει ώστε “τρέχει και πέφτει στο λαιμό του γιου του και τον φιλάει τρυφερά”. (Λουκάς 15:11-24) Απορρίπτοντας έναν άκαμπτο πολιτισμό στον οποίο οι θρησκευτικοί ηγέτες περιφρονούσαν τον κοινό λαό, ο Ιησούς εξήγησε ότι ο Πατέρας του ήταν προσιτός Θεός ο οποίος προτιμούσε τις ικεσίες ενός ταπεινού εισπράκτορα φόρων από την επιδεικτική προσευχή  ενός καυχησιάρη Φαρισαίου. (Λουκάς 18:9-14) Ο Ιησούς παρουσίασε τον Ιεχωβά ως Θεό που ενδιαφέρεται και ο οποίος γνωρίζει πότε ένα μικροσκοπικό σπουργίτι πέφτει στο έδαφος. «Μη φοβάστε», καθησύχασε ο Ιησούς τους μαθητές του, «εσείς αξίζετε περισσότερο από πολλά σπουργίτια». (Ματθαίος 10:29, 31) Εύλογα, οι άνθρωποι έμεναν έκπληκτοι με τον τρόπο «με τον οποίο δίδασκε» ο Ιησούς και ελκύονταν σε αυτόν. (Ματθαίος 7:28, 29) Μάλιστα, σε κάποια περίπτωση, «ένα μεγάλο πλήθος» παρέμεινε κοντά του τρεις ημέρες, μολονότι ήταν νηστικοί!​—Μάρκος 8:1, 2.

¹⁹ Μπορούμε να είμαστε ευγνώμονες για το ότι ο Ιεχωβά έχει αποκαλύψει στο Λόγο του το νου του Χριστού! Πώς, όμως, μπορούμε να καλλιεργούμε και να εκδηλώνουμε το νου του Χριστού στις σχέσεις μας με τους άλλους; Αυτό θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο.

[Υποσημειώσεις]

Θυμάστε;

• Γιατί είναι σημαντικό να εξοικειωθούμε με «το νου του Χριστού»;

• Ποια συναναστροφή είχε ο Ιησούς στην προανθρώπινη ύπαρξή του;

• Κατά την επίγεια ζωή του, ποιες περιστάσεις και επιρροές αντιμετώπισε ο Ιησούς από πρώτο χέρι;

• Τι αποκαλύπτουν τα Ευαγγέλια για την προσωπικότητα του Ιησού;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Ο Ιησούς ανατράφηκε σε μια μεγάλη οικογένεια, πιθανώς σε ένα λιτό περιβάλλον

[Εικόνες στη σελίδα 12]

Οι δάσκαλοι έμειναν έκπληκτοι με την κατανόηση και τις απαντήσεις του 12χρονου Ιησού